در حالی شهرهای مختلف کوردستان وارد دومین هفته اعتصابات خود می‌شوند که رژیم فاشیستی-مذهبی ایران برای کنترل و آرام کردن اوضاع، به جای حل مشکلات اعتصاب کنندگان، دست به تهدید آن‌ها زده است و به مانند همیشه اشاعه وحشت و ترور را تنها راه‌حل مسائل دانسته است.
در این میان تهدیدات مذکور نه تنها بازاریان، کسبه و کولبران را وادار به عقب‌نشینی نکرده بلکه اقشار دیگر کوردستان همچون دانشجویان، به جمع حامیان این حرکت مدنی پیوسته‌اند. در همین راستا و برای تحلیل وقایع روزهای اخیر مصاحبه‌ای با آگری اسماعیل‌نژاد فعال و تحلیلگر سیاسی داشته‌ام که تقدیدم خوانندگان کوردستان می‌شود:
⦁ بر استمرار اعتراضات خود مصر هستند حیدری اعلام کرده که عده‌ای تجار در پشت مساله اعتراضات و اعتصابات کوردستان هستند، به نظر شما این سخنان حاوی چه پیامی‌ست؟!
برای پاسخ به این سوال باید به چرایی بستن مرزها پرداخت، مرزهای کوردستان ایران از سپتامبر ٢٠١٧ بسته شده است، بهانه بستن مرزها برگزاری همه‌پرسی استقلال کوردستان عراق بود، در آن مقطع مرزها به بهانه آن رفراندوم بسته شد، حال در پی اتفاقات ١٦ اکتبر ٢٠١٧ -اشغال کرکوک به دست نیروهای وابسته به سپاسه تروریستی پاسداران- مرزهای هوایی بین ایران و اقلیم کوردستان باز شده است و خط هوایی اربیل_تهران پرواز خود را از سر گرفته است، اما بازارچه‌های مرزی هنوز بسته شده است، پس دلیل اساسی بستن بازارزچه‌های مرزی عبارت است از :
١. تحلیلگران امنیتی رژیم بر این عقیده‌اند، که وجود بازارچه‌های مرزی در کوردستان سبب آن شده است که یک سیستم گردش مالی نیمه مستقل در کوردستان ایجاد شود و این مساله را پیش زمینه‌ای برای استقلال کوردستان می‌دانند، پس خواهان بستن مرزها کوردستان هستند.
٢. تحلیلگران اقتصادی_امنیتی وجود بازارچه‌های مرزی کوردستان را عاملی برای فشار بر کالای داخلی ایران تلقی می‌کند و خواهان بستن این مرزها هستند، برای اینکه اقتصاد مرکز ایران رونق بگیرد. یعنی می‌خواهد اقتصاد کوردستان را قربانی اقتصاد مرکز کنند.
٣. اقلیم کوردستان یک منطقه‌ای آزاد اقتصادی است، با گمرگ بسیار پایین این موضوع مسبب آن شده بود که سپاه پاسداران از طریق مرزهای کوردستان دست به قاچاغ گسترده بزند و در شرایط حال اختلاف درون حکومتی بر سر این مساله وجود دارد و جناحی در دولت روحانی هست، که نمی‌خواهد این معابر قاچاغ سپاه در کوردستان به صورت قانونی باز شود و خواهان بستن آن است.
اگر این دلایل را در کنار گفته‌های حیدری قرار دهیم متوجه می‌شویم، که هدف اصلی از بستن مرزهای کوردستان نابودی اقتصاد بازرگانی موجود در کوردستان است تا از این طریق از انباشت سرمایه در کوردستان جلوگیری شود و در ضمن بر بعد بیکاری نیز افزوده شود، مشخص است که بیکاری در کوردستان در دیدگاه رژیم عاملی برای نزدیکی مردم به ارگآن‌های امنیتی رژیم تلقی می‌شود.
اینکه حیدری می‌گوید اینها تاجر هستند، برمی‌گردد به ادبیات به ظاهر مستضعف مداری رژیم که هر انسانی را که توانای تولید و تجارت داشته باشد، عامل خباثت تلقی کرده و سرکوب و نابودی وی را وظیفه خود تلقی می‌کنند، این گفته‌ها با توجه به اینکه پس از نشستی ویژه با اطلاعات سپاه پاسداران بیان شده است، اسم رمزی است برای سرکوب بازاریان کوردستان.
⦁ ما شاهد سکوت و حاشیه‌ای بودن اخبار اعتصابات از سوی رسانه‌های فارس، هستیم شما این سکوت را چگونه تحلیلی می‌کنید؟
همچنان که در بالا توضیح آن رفت، رسانه‌های فارسی خارج از ایران بر این عقیده‌اند که بازارهای مرزی کوردستان سیستم مالی نیمه مستقل را در کوردستان ایجاد کرده است و باید این سیستم از بین برود، پس آن‌ها کوردستان و حتی فعالیت‌های اقتصادی آنجا را با عینک تجزیه‌طلب_ایرانی نگاه می‌کنند، آن‌ها هر رویدادی را در کوردستان گامی در راستای تجزیه‌طلبی تلقی می‌کنند، آنان در واقع می‌خواهند با سکوت خود این فرصت را به رژیم بدهند تا در فضایی غیره رسانه‌ای سرکوب تجزیه‌طلبان را انجام دهد.
یعنی دلیل سکوت آن‌ها به مساله اعتصابات برنمی‌‌گردد، بلکه بر این خواسته استوار است که می‌خواهند نظام اقتصادی مرزمحور موجود در کوردستان باید برچیده و نابود گردد، تا نظام اقتصادی مرکزمحور جای آن را بگیرد و مردم کوردستان از لحاظ اقتصادی کاملا در قبضه مرکز باشند. آن‌ها با نظام اقتصادی کنونی مشکل دارند و می‌خواهند آن را از بین ببرند.
⦁ این حرکت گسترده چه پیامی برای فعالین سیاسی کورد به ویژه احزاب دارد؟ ما چگونه می‌توانیم یاری دهنده اینگونه حرکت‌ها باشیم؟
اگر در سوال منظور از ما، فعالین سیاسی خارج از کوردستان است، باید بگویم من مناسب‌ترین کار در این زمینه را کمک به بازتاب رسانه‌ای این اعتصابات در رسانه‌های جهانی می‌دانم.
ما با بازتاب اعتصابات در رسانه‌های بزرگ جهان و همچنین بازتاب وسیع در شبکه‌های اجتماعی می‌توانیم به صورت غیره مستقیم به رژیم برای بازکردن مرزهای کوردستان فشار بیاوریم و از برچیدن نظام اقتصادی مرز محور جلوگیری کنیم.
جامعه کوردهای کوردستان خارج از کوردستان باید در رساندن ایده‌های نوین برای افزایش کارایی اعتصاب نیز به جامعه مدنی داخل کوردستان کمک رسان باشند.
⦁ در صورت تداوم اعتصاب جمهوری اسلامی برای سرکوب آن چه برنامه‌ای احتمالی را در نظر گرفته و جامعه مدنی چگونه می‌تواند آن‌ها را دفع یا در مقابل آن بایستد؟
جامعه مدنی کوردستان باید بر دو محور تاکید کند، یک: خواسته‌های خود را کاملا شفاف مطرح نماید.
دوم: از اعمال خشونت و یا هر رفتاری که مسبب اعمال خشونت از طرف رژیم باشد، بشدت خودداری کند. جامعه مدنی کوردستان تا حال بسیار هوشمندانه عمل‌کرده است و در ادامه نیز باید موضوع عدم خشونت را در سرلوحه کار خود قرار دهد.
در این میان تهدیدات مذکور نه تنها بازاریان، کسبه و کولبران را وادار به عقب‌نشینی نکرده بلکه اقشار دیگر کوردستان همچون دانشجویان، به جمع حامیان این حرکت مدنی پیوسته‌اند. در همین راستا و برای تحلیل وقایع روزهای اخیر مصاحبه‌ای با آگری اسماعیل‌نژاد فعال و تحلیلگر سیاسی داشته‌ام که تقدیدم خوانندگان کوردستان می‌شود:
⦁ بر استمرار اعتراضات خود مصر هستند حیدری اعلام کرده که عده‌ای تجار در پشت مساله اعتراضات و اعتصابات کوردستان هستند، به نظر شما این سخنان حاوی چه پیامی‌ست؟!
برای پاسخ به این سوال باید به چرایی بستن مرزها پرداخت، مرزهای کوردستان ایران از سپتامبر ٢٠١٧ بسته شده است، بهانه بستن مرزها برگزاری همه‌پرسی استقلال کوردستان عراق بود، در آن مقطع مرزها به بهانه آن رفراندوم بسته شد، حال در پی اتفاقات ١٦ اکتبر ٢٠١٧ -اشغال کرکوک به دست نیروهای وابسته به سپاسه تروریستی پاسداران- مرزهای هوایی بین ایران و اقلیم کوردستان باز شده است و خط هوایی اربیل_تهران پرواز خود را از سر گرفته است، اما بازارچه‌های مرزی هنوز بسته شده است، پس دلیل اساسی بستن بازارزچه‌های مرزی عبارت است از :
١. تحلیلگران امنیتی رژیم بر این عقیده‌اند، که وجود بازارچه‌های مرزی در کوردستان سبب آن شده است که یک سیستم گردش مالی نیمه مستقل در کوردستان ایجاد شود و این مساله را پیش زمینه‌ای برای استقلال کوردستان می‌دانند، پس خواهان بستن مرزها کوردستان هستند.
٢. تحلیلگران اقتصادی_امنیتی وجود بازارچه‌های مرزی کوردستان را عاملی برای فشار بر کالای داخلی ایران تلقی می‌کند و خواهان بستن این مرزها هستند، برای اینکه اقتصاد مرکز ایران رونق بگیرد. یعنی می‌خواهد اقتصاد کوردستان را قربانی اقتصاد مرکز کنند.
٣. اقلیم کوردستان یک منطقه‌ای آزاد اقتصادی است، با گمرگ بسیار پایین این موضوع مسبب آن شده بود که سپاه پاسداران از طریق مرزهای کوردستان دست به قاچاغ گسترده بزند و در شرایط حال اختلاف درون حکومتی بر سر این مساله وجود دارد و جناحی در دولت روحانی هست، که نمی‌خواهد این معابر قاچاغ سپاه در کوردستان به صورت قانونی باز شود و خواهان بستن آن است.
اگر این دلایل را در کنار گفته‌های حیدری قرار دهیم متوجه می‌شویم، که هدف اصلی از بستن مرزهای کوردستان نابودی اقتصاد بازرگانی موجود در کوردستان است تا از این طریق از انباشت سرمایه در کوردستان جلوگیری شود و در ضمن بر بعد بیکاری نیز افزوده شود، مشخص است که بیکاری در کوردستان در دیدگاه رژیم عاملی برای نزدیکی مردم به ارگآن‌های امنیتی رژیم تلقی می‌شود.
اینکه حیدری می‌گوید اینها تاجر هستند، برمی‌گردد به ادبیات به ظاهر مستضعف مداری رژیم که هر انسانی را که توانای تولید و تجارت داشته باشد، عامل خباثت تلقی کرده و سرکوب و نابودی وی را وظیفه خود تلقی می‌کنند، این گفته‌ها با توجه به اینکه پس از نشستی ویژه با اطلاعات سپاه پاسداران بیان شده است، اسم رمزی است برای سرکوب بازاریان کوردستان.
⦁ ما شاهد سکوت و حاشیه‌ای بودن اخبار اعتصابات از سوی رسانه‌های فارس، هستیم شما این سکوت را چگونه تحلیلی می‌کنید؟
همچنان که در بالا توضیح آن رفت، رسانه‌های فارسی خارج از ایران بر این عقیده‌اند که بازارهای مرزی کوردستان سیستم مالی نیمه مستقل را در کوردستان ایجاد کرده است و باید این سیستم از بین برود، پس آن‌ها کوردستان و حتی فعالیت‌های اقتصادی آنجا را با عینک تجزیه‌طلب_ایرانی نگاه می‌کنند، آن‌ها هر رویدادی را در کوردستان گامی در راستای تجزیه‌طلبی تلقی می‌کنند، آنان در واقع می‌خواهند با سکوت خود این فرصت را به رژیم بدهند تا در فضایی غیره رسانه‌ای سرکوب تجزیه‌طلبان را انجام دهد.
یعنی دلیل سکوت آن‌ها به مساله اعتصابات برنمی‌‌گردد، بلکه بر این خواسته استوار است که می‌خواهند نظام اقتصادی مرزمحور موجود در کوردستان باید برچیده و نابود گردد، تا نظام اقتصادی مرکزمحور جای آن را بگیرد و مردم کوردستان از لحاظ اقتصادی کاملا در قبضه مرکز باشند. آن‌ها با نظام اقتصادی کنونی مشکل دارند و می‌خواهند آن را از بین ببرند.
⦁ این حرکت گسترده چه پیامی برای فعالین سیاسی کورد به ویژه احزاب دارد؟ ما چگونه می‌توانیم یاری دهنده اینگونه حرکت‌ها باشیم؟
اگر در سوال منظور از ما، فعالین سیاسی خارج از کوردستان است، باید بگویم من مناسب‌ترین کار در این زمینه را کمک به بازتاب رسانه‌ای این اعتصابات در رسانه‌های جهانی می‌دانم.
ما با بازتاب اعتصابات در رسانه‌های بزرگ جهان و همچنین بازتاب وسیع در شبکه‌های اجتماعی می‌توانیم به صورت غیره مستقیم به رژیم برای بازکردن مرزهای کوردستان فشار بیاوریم و از برچیدن نظام اقتصادی مرز محور جلوگیری کنیم.
جامعه کوردهای کوردستان خارج از کوردستان باید در رساندن ایده‌های نوین برای افزایش کارایی اعتصاب نیز به جامعه مدنی داخل کوردستان کمک رسان باشند.
⦁ در صورت تداوم اعتصاب جمهوری اسلامی برای سرکوب آن چه برنامه‌ای احتمالی را در نظر گرفته و جامعه مدنی چگونه می‌تواند آن‌ها را دفع یا در مقابل آن بایستد؟
جامعه مدنی کوردستان باید بر دو محور تاکید کند، یک: خواسته‌های خود را کاملا شفاف مطرح نماید.
دوم: از اعمال خشونت و یا هر رفتاری که مسبب اعمال خشونت از طرف رژیم باشد، بشدت خودداری کند. جامعه مدنی کوردستان تا حال بسیار هوشمندانه عمل‌کرده است و در ادامه نیز باید موضوع عدم خشونت را در سرلوحه کار خود قرار دهد.
