فرزاد جلوزان
نگرش و خوانش برخی از مخالفان و بعضی از افراد منتقد نظام ولایت فقیه حاکم برایران درشرایط کنونی با دیدی خوش بینانه و درجهت اصلاح این حکومت دیکتاتور می باشد! این موضوع که گویا دوران اصلاحات فرا رسیده و سیاستهای رژیم ایران به نسبت مخالفان ومنتقدان تغییر کرده است جای بسی تعجب و نگرانی می باشد. ظاهرا پس از حدود چهل سال حاکمیت این رژیم دیکتاتور و جلاد، هنوز به اهداف و ماهیت واقعی آن پی نبرده اند؟!!ویا اینکه حافظه تاریخی آنها دچار مشکل شده است.
قبل از هرنوع اظهار نظری این پرسش مطرح می باشد که: آیا حکومت توتالیتر ایران قابل اصلاح بوده و اساسا ماهیت و زیر بنای فکری و ایدئولوژی این نوع حکومتها اصلاح پذیر می باشد یانه؟ بهتراست که نسبت به نظام و دولتهای توتالیتر شناخت وآگاهی بیشتری داشته باشیم.
حکومتهای توتالیتر ویژگیهای تمامیت خواه وسرکوبگری دارند که مبنا وچگونگی آن ممکن است ازایدئولوژیهای متفاوتی سرچشمه بگیرد. در مورد تعریف وویژگیهای کلی این نوع ازدولتها می توان گفت که مبنای آن براساس ترور وعدم پذیرش هرنوع انتقاد واظهارنظرمی باشد. واین به آن معنی است که تمامی امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی، آموزشی وفرهنگی جامعه را کنترل ومدیریت کرده ودر راستای اهداف وبرنامه های خود هدایت می نماید وتمایل ندارد که هیچ نوع مرزی (انتقادی و اعتراضی) مابین خود ومردم ببیند.
یکی دیگر ازتعاریف این نوع از حکومتها را - کارل جی فردریش- در سال ١٩٥٤ ارائه داده است و ویژگیهای آن را به این شیوه بیان می کند:
*ایدئولوژی فراگیر دارد.
*یک حزب ویا یک رهبر ایدئولوژیک به تمامی اعضا فرمان می دهد.
*نیروی امنیتی وپلیس براساس ترس ووحشت بنیان گزاری شده است.
*تمامی رسانه های جمعی در کنترل او می باشد.
*تمامی قوا و نیروهای نظامی دراختیار او می باشد.
*تمرکز اقتصادی وکنترل تمامی نهادها وادارات را در اختیار دارد.
جامعه ای که نظام حکومتی آن ازنوع توتالیتر است از نوع جامعه مکانیکی بوده ومصداق آن به این معنا می باشد که: هرکس با ماست از ماست و هرکس متفاوت از ماست ازما نیست و برعلیه ماست. دراین نوع از حکومتها قدرت در دست یک نفر بوده و تفاوت نه ستودنی و نه پذیرفتنی می باشد. وبرمبنای این تفکر است که، افراد و گروههای متفاوت ایجاد می گردد. (در نقطه مقابل این جامعه جامعه ارگانیکی قراردارد که محصول دوران مدرن می باشد).
جمهوری اسلامی ایران در جامعه ایران که تکثر در آن فراوان است، همواره به دنبال جامعه مکانیکی بوده است. هما ن گونه که شاهد می باشیم در چنین جامعه ای صدای هر نوع مخالفتی قابل قبول نبوده و معنا و مفهوم آن مخالفت با نظام است. اصلی به نام اصل ولایت فقیه وجود دارد که هر شخص و گروهی با آن مخالفت کند مرتد خوانده شده و خونش مباح می گردد. در واقع بر اساس و در راستای این تفکر و ایدئولوژی حکومت است که حق زندگی و کلیه مزایای اجتماعی و اقتصادی تعیین می گردد.
نمونه مستند و آشکار مخالفت با نظام ولایت مطلقه فقیه، ملت کرد و جامعه کردستان است. ملت کرد ازهمان اوایل انقلاب ایران ودراختیارگرفتن حکومت توسط جمهوری اسلامی مخالفت وانتقادات خود را از طریق احزاب و اشخاص آزادی طلب و دوراندیش مطرح کرد، هرچند که متاسفانه تا به امروز جوابی به غیر از گلوله و سرکوب دریافت نکرده است.
ماهیت جمهوری اسلامی ایران درچهل سال سرکوب و دشمنی با ملت کرد برکسی پوشیده نبوده ونیست. درطول این سالهاعدم رعایت موازین حقوق بشرو تلاش برای محدود کردن مرزهای آزادی وملیتاریزه کردن کردستان و ایجاد دیگرمشکلات وموانع از سوی رژیم حاکم بر ایران، به منظور عدم دسترسی ملت کرد بە حقوق مشروع خود، همواره شدیدترشده است. مشکلات فراوان بین المللی وتضعیف وضعیت اقتصادی وسیاسی درداخل وهمچنین نابسامانش درمنطقه و ازدست دادن تمرکز درکشورهای عراق، سوریه، لبنان، یمن و تااندازه ای درکردستان عراق و دلایل دیگر، رژیم راوادارکرده باایجاد ترس و وحشت فشارو تهدید رابر مردم کرد بیشترکند.
فشارهای نظامی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی ...در دشمنی و عدم پذیرش حقوق مشروع ملت کرد از طرف رژیم دیکتاتور ایران جای هیچ نوع شک وتردیدی باقی نگذاشته است. به گواهی اسناد تاریخی بیشترازسه دهه ونیم حاکمیت این رژیم، به روشنی معلوم می شود که جمهوری ولایت فقیه! تمام تلاش خود را برای هرنوع سرکوب مردم کردستان با انواع روشهای غیرانسانی مانند: اعدام، ترور، شکنجه، زندان، تبعید، محرومیت های اجتماعی وغیره انجام داده و می دهد. ازنگاه این رژیم، هرنوع فعالیت و تحرکی درمنطقه کردستان وبخصوص درمناطق مرزی به مانند موضوعی خطرناک و به شدت امنیتی قلمداد شده وبرای سرکوب آن باتمام قوا وبا ابزارهای نظامی، امنیتی وجاسوسی! برخورد شدید می گردد.
برهمگان معلوم وآشکارمی باشد که سپاه پاسداران، بسیج وخودفروشان منطقه همواره به مانند مهمترین ابزار جمهوری اسلامی ایران تقویت شده وبرای همه نوع سرکوب و فشار مردم کرد تربیت شده اند. ازآغاز دولت حسن روحانی برخلاف تصورجریانات وافراد خوش بین و بعضا منفعت طلب!
که گویا اگر وضعیت امنیتی در منطقه کردستان ازبین برود درهای تازه ای برروی این منطقه ومردم گشوده می شود! اما آنگونه که شاهد می باشم نیروهای امنیتی ونظامی به پهنای تمامی جغرافیای کردستان ازشمال تاجنوب بااختیارات بیشترازگذشته روزانه شهروندان کرد را مورد هدف قرارداده وهرگونه اخلاق غیرانسانی را به منظورفشارو تهدید مردم به کارمی برند. دراینجا وبرای تایید این مطلب یادآور یکی ازاقدامات رژیم می شوم که در یکی دوسال اخیر و دردوران ریاست جمهوری روحانی رفرم خواه! کنگره ای به منظور پیوند و تقویت بیشترنیروهای سپاه پاسداران وبسیج با خودفروشان ومزدوران رژیم (پیشمرگان مسلمان کرد!) تشکیل گردید.
نیروهای سپاه، بسیج و مزدوران محلی (جاش!) درکردستان، نقش برجسته ومهمی درتغییروتحولات منطقه دارند ودرتمامی امورات منطقه دخیل می باشند. برای جمهوری اسلامی خیلی مهم بوده که باهمکاری سپاه پاسداران وبسیج درتمامی امورات منطقه دخالت داشته ونقش اصلی رابازی کند. دراین میان دیگرنیروهای نظامی وانتظامی رژیم دراکثرمواقع نظاره گربوده واجازه هیچ نوع اظهارنظرویادخالتی را نداشته اند.
موارد اشاره شده تنها قسمتی ازمسئله بوده و می توان بانگرش واقعبینانه ودقت بیشتری به اهداف واستراتژی رژیم دیکتاتور ولایت فقیه درکردستان پی برد. لازم است که این سوال مطرح گردد: آیا این حکومت با تمام ویژگیهای یک سیستم توتالیتر قابل تغییرواصلاح خواهدبود؟ با توجه به وجود نظام فردی و ایدئولوژی مذهبی حاکم بر ایران، آیا اصلاحات و رفرم، محلی از اعراب می باشد؟ پس از چهل سال ظلم و جنایت چه تغییری در بنیاد و اساس این رژیم ایجاد شده که کسانی را امیدوار به اصلاح رژیم کرده است؟ آیا وقت آن نرسیده همگی در تلاش بوده چهره واقعی و دیکتاتور این رژیم را بیشتر به مردم خود معرفی کرده و پاسخگوی آیندگان وتمامی خونهای به نا حق ریخته شده فرزندان ملتمان باشیم؟
رژیم ولایت مطلقه فقیه حاکم برایران نه قابل اصلاح و نه جای باور و اعتماد می باشد. تنها پیرتر و درنده تر شده است.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
نگرش و خوانش برخی از مخالفان و بعضی از افراد منتقد نظام ولایت فقیه حاکم برایران درشرایط کنونی با دیدی خوش بینانه و درجهت اصلاح این حکومت دیکتاتور می باشد! این موضوع که گویا دوران اصلاحات فرا رسیده و سیاستهای رژیم ایران به نسبت مخالفان ومنتقدان تغییر کرده است جای بسی تعجب و نگرانی می باشد. ظاهرا پس از حدود چهل سال حاکمیت این رژیم دیکتاتور و جلاد، هنوز به اهداف و ماهیت واقعی آن پی نبرده اند؟!!ویا اینکه حافظه تاریخی آنها دچار مشکل شده است.
قبل از هرنوع اظهار نظری این پرسش مطرح می باشد که: آیا حکومت توتالیتر ایران قابل اصلاح بوده و اساسا ماهیت و زیر بنای فکری و ایدئولوژی این نوع حکومتها اصلاح پذیر می باشد یانه؟ بهتراست که نسبت به نظام و دولتهای توتالیتر شناخت وآگاهی بیشتری داشته باشیم.
حکومتهای توتالیتر ویژگیهای تمامیت خواه وسرکوبگری دارند که مبنا وچگونگی آن ممکن است ازایدئولوژیهای متفاوتی سرچشمه بگیرد. در مورد تعریف وویژگیهای کلی این نوع ازدولتها می توان گفت که مبنای آن براساس ترور وعدم پذیرش هرنوع انتقاد واظهارنظرمی باشد. واین به آن معنی است که تمامی امور سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، نظامی، آموزشی وفرهنگی جامعه را کنترل ومدیریت کرده ودر راستای اهداف وبرنامه های خود هدایت می نماید وتمایل ندارد که هیچ نوع مرزی (انتقادی و اعتراضی) مابین خود ومردم ببیند.
یکی دیگر ازتعاریف این نوع از حکومتها را - کارل جی فردریش- در سال ١٩٥٤ ارائه داده است و ویژگیهای آن را به این شیوه بیان می کند:
*ایدئولوژی فراگیر دارد.
*یک حزب ویا یک رهبر ایدئولوژیک به تمامی اعضا فرمان می دهد.
*نیروی امنیتی وپلیس براساس ترس ووحشت بنیان گزاری شده است.
*تمامی رسانه های جمعی در کنترل او می باشد.
*تمامی قوا و نیروهای نظامی دراختیار او می باشد.
*تمرکز اقتصادی وکنترل تمامی نهادها وادارات را در اختیار دارد.
جامعه ای که نظام حکومتی آن ازنوع توتالیتر است از نوع جامعه مکانیکی بوده ومصداق آن به این معنا می باشد که: هرکس با ماست از ماست و هرکس متفاوت از ماست ازما نیست و برعلیه ماست. دراین نوع از حکومتها قدرت در دست یک نفر بوده و تفاوت نه ستودنی و نه پذیرفتنی می باشد. وبرمبنای این تفکر است که، افراد و گروههای متفاوت ایجاد می گردد. (در نقطه مقابل این جامعه جامعه ارگانیکی قراردارد که محصول دوران مدرن می باشد).
جمهوری اسلامی ایران در جامعه ایران که تکثر در آن فراوان است، همواره به دنبال جامعه مکانیکی بوده است. هما ن گونه که شاهد می باشیم در چنین جامعه ای صدای هر نوع مخالفتی قابل قبول نبوده و معنا و مفهوم آن مخالفت با نظام است. اصلی به نام اصل ولایت فقیه وجود دارد که هر شخص و گروهی با آن مخالفت کند مرتد خوانده شده و خونش مباح می گردد. در واقع بر اساس و در راستای این تفکر و ایدئولوژی حکومت است که حق زندگی و کلیه مزایای اجتماعی و اقتصادی تعیین می گردد.
نمونه مستند و آشکار مخالفت با نظام ولایت مطلقه فقیه، ملت کرد و جامعه کردستان است. ملت کرد ازهمان اوایل انقلاب ایران ودراختیارگرفتن حکومت توسط جمهوری اسلامی مخالفت وانتقادات خود را از طریق احزاب و اشخاص آزادی طلب و دوراندیش مطرح کرد، هرچند که متاسفانه تا به امروز جوابی به غیر از گلوله و سرکوب دریافت نکرده است.
ماهیت جمهوری اسلامی ایران درچهل سال سرکوب و دشمنی با ملت کرد برکسی پوشیده نبوده ونیست. درطول این سالهاعدم رعایت موازین حقوق بشرو تلاش برای محدود کردن مرزهای آزادی وملیتاریزه کردن کردستان و ایجاد دیگرمشکلات وموانع از سوی رژیم حاکم بر ایران، به منظور عدم دسترسی ملت کرد بە حقوق مشروع خود، همواره شدیدترشده است. مشکلات فراوان بین المللی وتضعیف وضعیت اقتصادی وسیاسی درداخل وهمچنین نابسامانش درمنطقه و ازدست دادن تمرکز درکشورهای عراق، سوریه، لبنان، یمن و تااندازه ای درکردستان عراق و دلایل دیگر، رژیم راوادارکرده باایجاد ترس و وحشت فشارو تهدید رابر مردم کرد بیشترکند.
فشارهای نظامی، امنیتی، اقتصادی، فرهنگی ...در دشمنی و عدم پذیرش حقوق مشروع ملت کرد از طرف رژیم دیکتاتور ایران جای هیچ نوع شک وتردیدی باقی نگذاشته است. به گواهی اسناد تاریخی بیشترازسه دهه ونیم حاکمیت این رژیم، به روشنی معلوم می شود که جمهوری ولایت فقیه! تمام تلاش خود را برای هرنوع سرکوب مردم کردستان با انواع روشهای غیرانسانی مانند: اعدام، ترور، شکنجه، زندان، تبعید، محرومیت های اجتماعی وغیره انجام داده و می دهد. ازنگاه این رژیم، هرنوع فعالیت و تحرکی درمنطقه کردستان وبخصوص درمناطق مرزی به مانند موضوعی خطرناک و به شدت امنیتی قلمداد شده وبرای سرکوب آن باتمام قوا وبا ابزارهای نظامی، امنیتی وجاسوسی! برخورد شدید می گردد.
برهمگان معلوم وآشکارمی باشد که سپاه پاسداران، بسیج وخودفروشان منطقه همواره به مانند مهمترین ابزار جمهوری اسلامی ایران تقویت شده وبرای همه نوع سرکوب و فشار مردم کرد تربیت شده اند. ازآغاز دولت حسن روحانی برخلاف تصورجریانات وافراد خوش بین و بعضا منفعت طلب!
که گویا اگر وضعیت امنیتی در منطقه کردستان ازبین برود درهای تازه ای برروی این منطقه ومردم گشوده می شود! اما آنگونه که شاهد می باشم نیروهای امنیتی ونظامی به پهنای تمامی جغرافیای کردستان ازشمال تاجنوب بااختیارات بیشترازگذشته روزانه شهروندان کرد را مورد هدف قرارداده وهرگونه اخلاق غیرانسانی را به منظورفشارو تهدید مردم به کارمی برند. دراینجا وبرای تایید این مطلب یادآور یکی ازاقدامات رژیم می شوم که در یکی دوسال اخیر و دردوران ریاست جمهوری روحانی رفرم خواه! کنگره ای به منظور پیوند و تقویت بیشترنیروهای سپاه پاسداران وبسیج با خودفروشان ومزدوران رژیم (پیشمرگان مسلمان کرد!) تشکیل گردید.
نیروهای سپاه، بسیج و مزدوران محلی (جاش!) درکردستان، نقش برجسته ومهمی درتغییروتحولات منطقه دارند ودرتمامی امورات منطقه دخیل می باشند. برای جمهوری اسلامی خیلی مهم بوده که باهمکاری سپاه پاسداران وبسیج درتمامی امورات منطقه دخالت داشته ونقش اصلی رابازی کند. دراین میان دیگرنیروهای نظامی وانتظامی رژیم دراکثرمواقع نظاره گربوده واجازه هیچ نوع اظهارنظرویادخالتی را نداشته اند.
موارد اشاره شده تنها قسمتی ازمسئله بوده و می توان بانگرش واقعبینانه ودقت بیشتری به اهداف واستراتژی رژیم دیکتاتور ولایت فقیه درکردستان پی برد. لازم است که این سوال مطرح گردد: آیا این حکومت با تمام ویژگیهای یک سیستم توتالیتر قابل تغییرواصلاح خواهدبود؟ با توجه به وجود نظام فردی و ایدئولوژی مذهبی حاکم بر ایران، آیا اصلاحات و رفرم، محلی از اعراب می باشد؟ پس از چهل سال ظلم و جنایت چه تغییری در بنیاد و اساس این رژیم ایجاد شده که کسانی را امیدوار به اصلاح رژیم کرده است؟ آیا وقت آن نرسیده همگی در تلاش بوده چهره واقعی و دیکتاتور این رژیم را بیشتر به مردم خود معرفی کرده و پاسخگوی آیندگان وتمامی خونهای به نا حق ریخته شده فرزندان ملتمان باشیم؟
رژیم ولایت مطلقه فقیه حاکم برایران نه قابل اصلاح و نه جای باور و اعتماد می باشد. تنها پیرتر و درنده تر شده است.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
