کوردستان میدیا

سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران

گفتگوی مصطفی هجری با تلوزیون تیشک

19:26 - 17 آذر 1392

مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران در گفتگویی با تلویزیون تیشک نظرات و دیدگاه‎های حزب دمکرات در رابطه با مسائل و تحولات جاری در کردستان، ایران و منطقه را بیان نمود. متن کامل برگردان فارسی سخنان ایشان در پی می‌آید.

Tishk TV: یکصد روز از روی کار آمدن حسن روحانی در ایران می‎گذرد. شما در حزب دمکرات کردستان ایران، پیش از برگزاری انتخابات با صدور بیانیه‎ای انتخابات را تحریم و پیش‎بینی نمودید که با وجود امیدواری مردم پس از روی کارآمدن روحانی، وضعیت ایران وخیم‎تر خواهد شد. مبنای این پیش‎بینی چه بود و آیا واقعاً اینک تصور می‎کنید که وضعیت ایران بدتر شده است؟

مصطفی هجری: مبنای بیانیه‎ی دفتر سیاسی در رابطه با تحریم انتخابات ریاست جمهوری ایران، تجربه‎ای بود که ما به عنوان ملت کرد به طور اخص و مردم ایران به طور اعم، طی سی‎و اندی سال سپری شده از زمامداری جمهوری اسلامی ایران اندوخته بودیم. علاوه بر این، باید به مسأله‎ی ایدئولوژی جمهوری اسلامی اشاره کرد که مغایر با دمکراسی، آزادی و مطالبات ملیت‎های ایران به‎ویژه ملت کرد است. این تجربه بارها در انتخابات تکرار شده است که وعده‎هایی به مردم می‎دهند تا توجه آنان را جلب نموده و به پای صندوق‎های رأی بکشانند. اما همان‎گونه که عرض کردم، ایدئولوژی و سیاست کلی جمهوری اسلامی اجازه‎ی گشایش فضا را نمی‎دهد.

در چهارچوب چنین تحلیلی بود که انتخابات را تحریم نمودیم و اکنون در آستانه‎ی یکصدمین روز زمامداری رئیس جمهور جدید، مشاهده می‎‎کنیم که علیرغم شعارهای روحانی و وعده‎هایی که به مردم ایران و به‎ویژه ملت کرد و سایر ملیت‎ها در رابطه با گشایش فضای سیاسی در ایران و آزادی زندانیان سیاسی و ... داده بود، متأسفانه وی نیز همانند سایر رؤسای جمهوری رژیم و در برخی زمینه‎ها حتی خشونت‎بارتر از آنان عمل نموده است.

Tishk TV: اخیراً موجی از اعدام‎ها ایران را فرا گرفت. شما پیشتر طی مقاله‎ای در رابطه با اینکه آیا جمهوری ایران به سوی تغییر حرکت خواهد کرد یا نه، پیش‎بینی کرده بودید که وضعیت بدتر خواهد شد و جمهوری اسلامی با دادن برخی امتیازات، سرکوب را در داخل شدیدتر خواهد نمود. این قضاوت شما بر چه مبنایی استوار بود؟

مصطفی هجری:
مطلبی که در آن مقاله بدان اشاره کرده بودم، بر مبنای این قضاوت و پیش‎بینی بود که تمامی تلاش جمهوری اسلامی ایران از ابتدا تاکنون در جهت حفظ و بقای رژیم بوده است. اگر از اسلام، دمکراسی و حقوق تهیدستان دم می‎زند، اینها همگی دروغ‎هایی بیش نیست که به منظور بقای حکومت خویش بدان متوسل می‎گردد. ما این را نه تنها در ایدئولوژی رژیم، بلکه در عمل نیز مشاهده نموده‎ایم. به خاطر بیاورید که در جنگ 8 ساله‎ی ایران و عراق، بعد از قربانی نمودن بسیاری از مردم ایران و بجای گذاشتن تلفات جانی و خسارات مادی بسیار سنگین، زمانی که رفسنجانی و برخی از فرماندهان بلندپایه‎ی نظامی در دیدار با خمینی، به وی تفهیم نمودند که اگر به جنگ ادامه دهند، رژیم فرو خواهد پاشید و شکست خواهد خورد، خمینی به قول خودشان، جام زهر را سرکشید و قطعنامه‎ی سازمان ملل را پذیرفت و اعلام آتش‎بس نمود و تمامی شعارها و وعده‎هایش مبنی بر فتح قدس از طریق کربلا نقش بر آب شد، این در جای خود، یک تجربه بود. اکنون نیز بخشی از مقاله‎ای که بدان اشاره کردید، بر این مبناست که جمهوری اسلامی برای حفظ حکومت خویش نیازمند گشایشی در عرصه‎ی روابط خارجی است. تحریم‎هایی که در رابطه با غنی‎سازی اورانیوم علیه رژیم ایران وضع شده و فرایندی که آغاز شده است، همچنان ادامه دارد و تحریم‎ها به جایی رسیده‎اند که جمهوری اسلامی احساس خطر می‎کند و نگران است که اگر وضع به همین منوال پیش برود، توان اداره‎ی کشور را از دست خواهد داد. بنابراین بایستی حکومتش را حفظ نماید و حفظ حکومت برخلاف شعارهای خامنه‎ای، در واقع مستلزم سازشی ذلت‎بار با غرب است تا حلقه‎ی تحریم‎ها را تا حدودی سست نمایند تا رژیم بتواند به درآمد ناشی از نفت صادراتی‎اش دسترسی یابد.

بنابراین، طبیعی است که جمهوری اسلامی ایران در ازای بقای حکومتش، امتیازاتی به غرب بدهد. اما جنبه‎ی دیگر که سازش و کنار آمدن با مردم ایران است، دقیقاً برخلاف هدف جمهوری اسلامی است. بدین معنا که مردم ایران از آنجا که جمهوری اسلامی را شناخته و نسبت به آن ناراضی و معترض هستند، هرگاه که فضای مناسبی فراهم شده و بهانه‎ای به دست آورده باشند، علیه رژیم به خیابان‎ها ریخته و شعار سرنگونی جمهوری اسلامی را سر داده‎اند. به همین دلیل، هرگونه عقب‎نشینی جمهوری اسلامی در رابطه با مسأله‎ی دمکراسی و آزادی و به‎ویژه حقوق ملیت‎های ایران، از جمله ملت کرد، از نظر جمهوری اسلامی سبب سرنگونی و نابودی‎اش خواهد شد. به همین دلیل‎،گفتیم که همزمان با گشایش در روابط خارجی، در داخل کشور اوضاع خشونت‎بارتر شده و آثار آن را متأسفانه شاهد هستیم.

Tishk TV: دلیل وضع امنیتی وخیم در کردستان چیست و چرا رژیم در سراسر ایران، به‎ویژه کردستان چنین فضایی را ایجاد نموده است؟

مصطفی هجری: دلیل آن اساساً بر می‎گردد به هراس و وحشت از مردم ایران، زیرا خود آنان نیز علیرغم ادعاهایشان، به خوبی می‎دانند که مردم ایران با جمهوری اسلامی نیستند. شکاف بسیار عمیقی میان مردم ایران و رژیم جمهوری اسلامی ایجاد شده که روز به روز نیز عمیق‎تر می‎شود. به همین دلیل، مردم در هر اندک فرصت که به دست می‎آورند، در جهت سرنگونی جمهوری اسلامی در ایران تلاش می‎کنند و در این رابطه نقش ملیت‎های ایران که تمامی مرزهای ایران را در برگرفته‎اند، از اهمیت قابل توجهی برخوردار است. جمهوری اسلامی از ایجاد چنین شرایطی در ایران وحشت دارد، به همین دلیل، از برگزاری هر تجمعی و مطرح شدن هرگونه خواست آزادی‎خواهانه‎ای ممانعت به عمل می‎آورد، احکام حبس طولانی مدت صادر می‎کند و برای ایجاد رعب در میان مردم، موج اعدام‎ها را به راه می‎اندازد، بلوچ‎ها، عرب‎ها و بویژه اخیراً فعالان سیاسی کرد را اعدام می نماید تا مردم را دچار ترس و وحشت نماید.

Tishk.tv: موضع شما درباره‎ی جمهوری اسلامی و سیاست خارجی آن در برابر جهانیان و بویژه غربی‎ها چیست؟ نتایج سفر روحانی به نیویورک، مکالمه‎ی تلفنی وی با اوباما، دیدار ظریف با جان کری و به طور کلی مذاکرات 1+5، چه خواهد بود؟

مصطفی هجری: همانگونه که عرض کردم، ولی فقیه تنها کسی است که درباره‎ی سیاست داخلی و خارجی کشور تصمیم می‎گیرد. وی اصولاً بایستی به این نتیجه رسیده باشد که بیش از این توان مقاومت ندارند و وضعیت آنان از لحاظ اقتصادی به نقطه‎ای رسیده است که مدیریت آن از عهده‎ی آنان خارج است، به همین دلیل ولی فقیه چنین تصمیمی گرفته است تا به جامعه‎ی بین‎المللی عرضه شود. به باور من، خامنه‎ای به این نتیجه رسیده است که بایستی به غرب امتیاز دهد و در برابر خواست‎های آنان تسلیم شد. در نتیجه، نشست‎هایی در ژنو برگزار شد که سرآغاز آن، نشست نیویورک بود، اکنون که آخرین نشست آنان در ژنو در حال برگزاری است، تمامی تلاش آنان در راستای دستیابی به توافق است. با اینکه تصور می‎کنم هنوز زود است، اما در نهایت، جمهوری اسلامی بدین نتیجه خواهد رسید که تسلیم غرب شود تا خطر فروپاشی اقتصادی را از خود دور کند. به نظر من نتیجه این خواهد بود که غرب در قبال امتیازات فراوانی که می‎گیرد، اندک امتیازی نیز به جمهوری اسلامی خواهد داد و رژیم در برابر خواسته‎های غرب در رابطه با مسأله‎ی غنی‎سازی اورانیوم تسلیم خواهد شد.

Tishk.tv: شما اخیراً طی مصاحبه‎ای با خبرگزاری آنادول ترکیه گفته بودید که ما آماده‎ایم تا برای تأمین حقوق ملت کرد با جمهوری اسلامی مذاکره کنیم، اما شروطی را مطرح نموده‎اید. این بحث از کجا مطرح شد، آیا هیچ اشاره یا پیامی دریافت کرده‎اید و یا هیچ مذاکره‎ای میان شما و جمهوری اسلامی طی این مدت در جریان بوده است؟

مصطفی هجری: پیشاپیش مایلم این را توضیح بدهم که هیچ مذاکره‎ای در میان نیست و هیچ چراغ سبزی از جانب جمهوری اسلامی به ما نشان داده نشده است که حاکی از آمادگی آنان برای مذاکره باشد. به باور ما جمهوری اسلامی ایران در شرایط کنونی وارد چنین فرایندی نخواهد شد، زیرا پیش از هر چیز، اعتقادی به حقوقی که ما خواهان آن هستیم، ندارد و از سوی دیگر، فضای امنیتی بسیار سنگین‎تر از آن است که در حال حاضر در رژیم جمهوری اسلامی ایران از حقوق ملی بحث به میان آید. در شرایطی که با کوچکترین بهانه‎ای فعالان سیاسی بویژه فعالان کرد را زندانی نموده، احکام حبس درازمدت و اعدام را علیه آنان صادر می‎کنند، با سایر ملیت‎ها نیزبدان‎گونه رفتار می‎کنند و یا در شرایطی که در جمهوری اسلامی ایران هنوز این مسأله که روسری زنان بایستی چه مقدار از موی سر آنان را بپوشاند، مطرح است، در چنین فضایی اصولاً انتظار مذاکره و گفتگو، انتظاری بیهوده خواهد بود، لیکن ما به عنوان فردی سیاسی، هنگامی که در برابر این سؤال روزنامه‎نگاران قرار می‎گیریم که آیا ما حاضر به گفتگو هستیم یا نه؟ آنچه که من در پاسخ به این سؤال گفته‎ام، این است که ما به عنوان یک اصل کلی در حزب دمکرات، هر زمان که جمهوری اسلامی ایران حاضر باشد، در رابطه با حقوق ملت کرد، با میانجیگری دولت ثالث حاضر به گفتگو خواهیم بود. این بدان معنا نیست که گفتگویی در جریان است یا جمهوری اسلامی در رابطه با این مسأله چراغ سبزی نشان داده است، بله فقط پاسخ به سؤال خبرنگاری بود که در این رابطه پرسیده بود.

Tishk.tv: در چند ماه اخیر، تحرکات دیپلماتیک جدیدی را آغاز نموده‎اید که در آن دولت ترکیه را در کانون توجه خود قرار داده‎اید. تا آنجا که اطلاع دارم در مراسم سالروز تأسیس کشور ترکیه و از آن مهم‎تر در نشستی شرکت داشتید که در ادامه، درباره‎ی آن پرسشی را مطرح خواهم ساخت، در ارتباط با حقوق ملت کرد در بخش‎های چهارگانه‎ی کردستان و درباره‎ی این دیپلماسی توضیح بفرمایید که چگونه چنین حرکتی را آغاز نموده‎اید؟

مصطفی هجری: ما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران، همیشه بر این باور بوده‎ایم که با کشورهای تأثیرگذار و مهم جهان و به‎ویژه منطقه، ارتباط سالم سیاسی بر اساس احترام متقابل برقرار نمائیم. اینکه ما در این رابطه، با ترکیه در تلاش بوده‎ایم، همان است که از آن سخن گفتید که ما در سالگرد تأسیس دولت ترکیه، با توجه به اینکه دعوت شده بودیم، شرکت کردیم و در واقع دعوت از سوی یک مؤسسه‎ی تحقیقاتی و پژوهشی درباره‎ی مسأله‎ی کرد و نه یک مؤسسه‎ی حکومتی، صورت گرفته بود و نمایندگان ما در آن شرکت کردند و سخنرانی نمودند و برنامه و خواسته‎های حزب دمکرات کردستان ایران را مطرح کردند.

Tishk tv: درباره‎ی این کنگره می‎خواهیم بیشتر صحبت کنیم و آن اینکه، نخستین بار است که در آنکارا علیرغم فشار و سختگیری‎هایی که از جانب دولت ترکیه شاهد بوده‎ایم، اکنون نوعی گشایش فضای سیاسی احساس می‎شود. در آنکارا دولت ترکیه (اگر اشتباه نکرده باشم) کنگره‎ای را برگزار می‎نماید و رهبران احزاب یا حداقل نمایندگان احزاب سیاسی هر چهار بخش کردستان در آن، از دستیابی به حقوق خود سخن به میان می‎آورند و از شیوه‎ها و مکانیزم‎های تحقق آن حقوق صحبت می‎کنند، آنگونه که فرمودید شما به عنوان حزب دمکرات کردستان ایران در این کنگره نماینده داشتید، موضوعات و مباحث این کنگره و نتایج و دستاوردهای آن چه بودند؟

مصطفی هجری:
اینکه در ترکیه، کلمه‎ی «کرد» ممنوع بود و کسی جرأت نداشت که از مسأله‎ی کرد سخن بگوید اما اکنون اوضاع به گونه‎ای است که در آنکارا کارشناسان امور بخش‎های چهارگانه‎ی کردستان گرد هم می‎آیند تا درباره‎ی حل مسأله‎ی ملت کرد در منطقه بحث و گفتگو نمایند، بسیار مهم است و بیانگر آن است که این دولت، دولتی سیاسی است و به جلو گام بر می‎دارد، به سوی حل مشکلات خویش، علاوه بر این، خواهان پیشقدم شدن در حل مسأله‎ی کرد در منطقه می‎باشد.
طبیعی است که ما در اینگونه مجامع و محافل شرکت کرده و از آن استقبال می‎کنیم. زیرا معتقدیم که در هر کشوری و علی‎الخصوص در کشورهایی که کردستان میان آنها تقسیم شده است، اگر فضای گفتگو و فضای دیپلماتیک و دمکراتیک مهیا باشد، ما به عنوان ملت کرد باید در آن شرکت نمائیم و از این طریق، در پیشبرد اهداف و فعالیت‎هایمان تلاش نمائیم. علاوه بر این، ما به عنوان کردستان ایران به حکم داشتن مرزهای طولانی با ترکیه و اینکه بخش عظیمی از ملت کرد یا به عبارت دیگر، بزرگترین بخش ملت کرد در ترکیه ساکن هستند و بنابر همین واقعیت و نیز بر اساس وضعیت سیاسی، ضروری است که این روابط را مستحکمتر نموده و بتوانیم روابط مناسب و مطلوبی هم با دولت ترکیه به منظور بحث و گفتگو درباره‎ی برنامه‎هایمان با آن‎ها و هم با ملت کرد در ترکیه که هم‎میهن و هم زبان ما هستند، داشته باشیم.

Tishk.tv: در همین رابطه که فرمودید مردم کرد کردستان ترکیه هم‎میهن و هم زبان ما هستند، مایلم پرسشی را مطرح نمایم و آن اینکه سفر آقای مسعود بارزانی به دیاربکر در هفته‎ی گذشته را چگونه ارزیابی می‎کنید؟ و چه تحولی در این زمینه می‎بینید؟

مصطفی هجری: در واقع این نیز به نوبه‎ی خود یکی دیگر از نشانه‎های گشایش فضای سیاسی در ترکیه نسبت به مشکلی است که ده‎ها سال است با آن روبرو بوده که آن هم مسأله‎ی کرد می‎باشد. اگر به یاد داشته باشیم، در سال‎های آغازین تأسیس حکومت اقلیم کردستان، مدت‎ها دولت ترکیه حاضر نبود که حکومت اقلیم کردستان را به عنوان یک حکومت به رسمیت بشناسد و حتی حاضر نبود که آقای بارزانی را به عنوان رئیس اقلیم کردستان به رسمیت بشناسد، بلکه به عنوان یک رئیس عشیره از ایشان نام می‎برد. اما تحولات و پیشرفت‎های سیاسی باعث شده‎اند که دولت ترکیه به این حقیقت پی برده و در این ارتباط نیز گام‎هایی بردارد. سفر آقای مسعود بارزانی به ترکیه از یک سو یکی از دستاوردهای بسیار ارزشمند حکومت اقلیم کردستان بوده و از سوی دیگر، اقدامی بود که دولت ترکیه برای این سفر انجام داد. در این سفر تابوهای بسیاری شکسته شدند و قبل از هر چیز، مراسمی بود که در شهر آمد که یکی از مراکز کردستان می‎باشد، برگزار شد، علاوه بر آن، کلماتی را می‎توان خاطرنشان ساخت که در آنجا به کار برده شدند. به عنوان نمونه، در صحبت‎های آقای بارزانی تشویق و ترغیب ملت کرد و ترک به صلح و آشتی و اتمام خونریزی و کشته شدن فرزندان کرد و ترک و تأکید بر حل مسالمت‎آمیز مسأله‎ی ملت کرد را می‎توان ذکر نمود. همچنین استقبالی که از آقای بارزانی صورت گرفت موضوع بسیار مهمی می‎باشد، از یک سو، بیانگر آن بود که ملت کرد در این بخش از کردستان، راه‎حل مسالمت‎آمیز و آشتی‎جویانه را می‎پسندد و از ایشان استقبال می‎کنند به دلیل اینکه پرچمدار صلح و آشتی و همزیستی دو ملت کرد و ترک در کنار یکدیگر در این کشور بوده و در این رابطه نیز تلاش می‎نماید. همچنین حکومت ترکیه و اردوغان نیز در رابطه با مسأله‎ی کرد سخنان تازه‎ای را بیان کردند، نام کرد را آشکارا به زبان آوردند و اعلام نمودند که دیگر از مسأله‎ی کرد به عنوان مسأله‎ی ملت کرد نام می‎برند و نه به مانند گذشته که با کلمات تحقیرآمیز از مسأله‎ی کرد سخن به میان می‎آورند و از گشودن درب زندان‎ها سخن گفتند که این نیز نشان‎دهنده‎ی این است که این سفر به معنای آغاز پیشرفت‎های دیگر در منطقه می‎باشد. با توجه به موارد ذکر شده و از این منظر، به نظر اینجانب سفری بسیار موفقیت‎آمیز بوده و به سود ملت کرد و طبیعتا در رابطه با توسعه‎ی روابط نزدیک و دوستانه میان حکومت اقلیم کردستان و ترکیه و هم‎مرز بودن آن‎ها می‎باشد.

Tishk.tv: اخیرا حکومت موقتی در کردستان تحت حاکمیت سوریه از طرف حزب اتحاد دمکراتیک اعلام شده و همه‎ی جناح‎ها نظر خود را ابراز داشته‎اند. بر سر این موضوع بخصوص رهبری اقلیم کردستان ابراز نظر کرده‎اند که سخنان ایشان بسیار بد تفسیر شده است، با توجه به حاشیه‎هایی که در این رابطه وجود دارد، شما اصولا تأسیس این حکومت موقت در کردستان تحت حاکمیت سوریه را چگونه ارزیابی می‎کنید؟

مصطفی هجری: این واقعیتی که امروز در کردستان سوریه در جریان است، واقعیتی است که اگر در ماه‎های نخست اندکی مبهم و برای مردم نامشخص بود، اکنون دیگر به طور کلی معلوم شده است، بدین معنا که حکومت سوریه در واقع با اینکه نیروهایش هنوز در کردستان سوریه وجود دارد، اما در آن فعالیت ندارند و حاکمیت آنجا را به نیرویی کردی واگذار نموده‎اند که در آنجا حاکمیت خود را اعمال نموده است. وجود هر نوع حکومت و قدرت محلی برای ملت کرد در کردستان سوریه همانند تمامی بخشهای دیگر دستاوردی بسیار بزرگ است و باید همگان از آن پشتیبانی کنند. اما به شرطی که این دستاورد برای ملت کرد باشد، نه حکومت یک جریان که با زور اسلحه آن را تحمیل کرده است.

ملت کرد برای دستیابی به آزادی و رهایی از چنگال ظالمان و دیکتاتوری و انحصار طلبی، بیشتر از صد سال است که مبارزه می‎نماید. این بدین معنا نیست که ملت کرد برای رهایی از انحصارطلبی ترک و فارس و عرب مبارزه می‎کند، اما انحصار طلبی کرد را می‎پذیرد، به ویژه که دوران اینگونه مسائل نیز گذشته است. به همین دلیل به نظر من، این حکومت محلی یا هر نام دیگری که بر آن بگذاریم، زمانی می‎توانیم بگوییم حکومت کرد سوریه، که کردهای سوریه در آن سهیم باشند و بتوانند در کمال آزادی و داشتن حقوق یکسان، نظرات و دیدگاه‎های خود را بیان نمایند، اما متأسفانه آنچه که ما در کردستان سوریه می‎بینیم بر عکس است، بسیاری از افرادی که دگراندیشند. از سوی حکومتی که در آنجا تشکیل شده، تحت فشارند و آزادی فعالیت ندارند و تعداد زیادی از فعالین سازمان‎های کرد سوریه ترور شده‎اند، اینها شک برانگیزند. مدتی این شایعه را مطرح ساختند که کشتار دسته‎جمعی توسط گروه النصره و دیگر گروهای رادیکال صورت گرفته است، اما مشخص شد که اینگونه نبوده است. بنابراین، اینجانب به نوبه‎ی خود این موضوع را صحیح می‎دانم که ملت کرد در آنجا بتواند هر نوع حکومتی را که لازم و مناسب می‎دانند، تأسیس نمایند. اکنون فرصت مناسبی است و امیدواریم که با اتحاد همه‎‎جانبه این امر میسر گردد و گروه یا جریانی به تنهایی درصدد نباشد که به سود خویش و در جهت منافع خویش که به نظر من حداقل در درازمدت منفعتی را که می‎پندارند به دست آورند، با انجام اینگونه رفتارها به دست نخواهند آورد، این فرصت مناسب به دست آمده را در آنجا هدر دهد.

در این رابطه، اینجانب هم با نظرات و دیدگاه‎های آقای مسعود بارزانی که درباره‎ی مسأله‎ی کردستان سوریه مطرح ساخته است و هم با کمک‎های انسانی که تاکنون به عنوان کردهای کردستان عراق و یا به عنوان حکومت اقلیم کردستان انجام داده‎اند و همچنان نیز ادامه دارند، موافقم و نیز تلاش‎ها و فعالیت‎هایی که صورت گرفته است تا کردهای کردستان سوریه به صورت یکدست و متحد بتوانند تصمیم بگیرند نه اینکه یک گروه یا جریان به تنهایی تصمیم بگیرد و تصمیمات خود را بر دیگران نیز تحمیل نماید.

Tishk.tv: آقای هجری، آخرین پرسشم در راستای آگاهی بیشتر بینندگان است که بحث بسیار حساس و مهمی می‎باشد و جامعه‎ی کردستان ایران بسیار دقیق آن را پیگیری می‎کند. آقای خالد عزیزی در گفتگویی اظهار داشته که طرحی را در رابطه با اتحاد دوباره به دفتر سیاسی حزب دمکرات کردستان ایران ارائه داده‎اند، مایلم در این‎باره و به منظور آگاه نمودن هرچه بیشتر افکار عمومی کردستان بیشتر توضیح بفرمائید؟

مصطفی هجری: بله. در حقیقت در مدت یک سال پیش یا بهتر بگوئیم قبل از کنگره‎‎ی اخیر حزب، بنابر تصمیمی که در کنگره اتخاذ شده، مناسباتمان را با این رفقایمان در اکثر موارد جانی تازه بخشیده‎ایم و درباره‎ی مسائل مربوط به ایران و کردستان با هم گفتگو کرده و مشورت می‎نمائیم و این روال را ادامه می‎دهیم، اما طبیعی است که این امر پایان این مسأله نیست و تصمیم بر اینست که در نهایت، عادی شدن روابط به اتحاد مجدد‎ منجر شود. ما قبل از طرحی که آقای عزیزی از آن سخن گفته است، طرحی را به آن‎ها پیشنهاد و ارائه داده‎ایم که این طرح در زمانی تصویب شده که همه‎ی ما برای اتحاد مجدد پس از انشعابی که پیشتر نیز انجام داده بودند، بر سر آن توافق کرده‎ایم. ما این طرح را ارائه داده‎ایم تا درباره‎ی آن به بحث و گفتگو بپردازیم و در چهارچوب آن بتوانیم راه حلی برای اتحاد مجدد بیابیم. اما متأسفانه آن‎ها نه تنها به این طرح پاسخی نداده‎اند و حاضر به بحث و گفتگو درباره‎ی آن نشده‎اند، بلکه آن را نپذیرفته و رد کرده‎اند و طرح دیگری را از جانب خود ارائه داده‎اند. این طرح به دست ما رسیده است، اما میان این دو طرح تفاوت زیادی وجود دارد. طبیعتاً ما باید طرح پیشنهادی آن‎ها را مطالعه کرده و در کمیته‎ی مرکزی در زمان مناسب مورد بحث و بررسی قرار گیرد، اما از نظر ما مهم است که رفقایمان به طرح پیشنهادی ما پاسخ داده و اگر قسمت یا قسمت‎هایی از آن نیاز به گفتگو و تبادل نظر دارد، به ما اطلاع دهند و در صورت لزوم می‎بایستی در آن تغییراتی اعمال نمود. طبیعتاً این نکات باید مورد بحث و گفتگو قرار گیرند، اما اینکه این طرح از سوی آن‎ها رد شود و طرح دیگری به جای آن مطرح شود، قدری از لحاظ سیاسی دقت بیشتری را می‎طلبد. اما به هر حال ما خواستار تداوم این فرایند هستیم.