کوردستان میدیا: وب‌سایت اخبار روز در رابطه با انتخابات سال جاری ایران و نتایج آن، گفتگویی با مصطفی هجری، دبیر کل حزب دمکرات کردستان ایران انجام دادە است.
متن کامل این گفتگو در پی می‌آید:
اخبار روز: می توان انتخاب آقای روحانی را پیروزی مردم خواند؟
مصطفی هجری: انتخاب آقای روحانی را پیروزی مردم نمی دانم ولی براین باورم که رأی دادن به روحانی رأی نه به رژیم ولایت فقیه بود، از این نطر که اصولگرایان به رهبری خامنه ای که مسئولیت کلی همه بحران ها و نابسامانی های کنونی نتیجه سیاست گزاریهای آن ها است، مردم در فرصت اندکی که در انتخابات گیر آوردند با ندادن رأی به کاندیداهای مورد نظربه آنها بطور واضع نفرت و انزجار خود را نسبت به رژیم به نمایش گذاشتند. هر چند که آقای روحانی نیز جزو هشت کاندیدای منتخب شورای نگهبان بود نه کاندیدای مردم و، ایشان نیز جزو آن بخش از اصولگرایان بشمار میرود که اندکی معتدل هستند و اکنون نیز عضویت شورای امنیت ملی را برعهده دارند و از ابتدای بر سر کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی مشاغل مهم و حساسی را در دست داشته اند، به سهم خود در جنایات رژیم و وضعیت تأسف باری که اکنون در سایه این رژیم گریبانگیر مردم شده است مسئول هستند، ولی تنها به دلیل بیان متفاوت از سایر کاندیداهای اصولگرا و وعده های که به مردم دادند در جلب آرای اکثریت شرکت کنندگان در انتخابات پیروز شدند. دلیل دیگر پیروزی چشمگیر روحانی پراکندگی آرای داده شده به کاندیداهای اصولگرایان بود.
اخبار روز: برای آقای خامنه ای و شورای نگهبان قابل تصور بود که بخشی از مردم از میان کاندیداهای تائید شده به چهره ای که نسبت به سایرین بیشترین فاصله با رهبری حاکمیت را بازتاب می دهد، رای خواهند داد. چرا حسن روحانی را تائید کردند؟
مصطفی هجری: تایید صلاحیت حسن روحانی و آقای عارف را قبل از هر چیز به منظور گرم کردن بازار انتخابات میدانم. با توجه به زمزمه تحریم وسیع انتخابات از سوی گروه ها و اقشار مختلف مردم حتی گروهی از اصلاح طلبان، رژیم در صدد ایجاد انگیزه برای مشارکت مردم در انتخابات برامد و برای این منظور حسن روحانی و عارف را چاشنی نمود، احتمالآ سناریوی رژیم آن بود که اگر این دو نفر برتری اندکی نیز در تعداد آرا با کاندیداها اصولگرا داشته باشند یکی از آنها با کاندیدایی از اصولگرایان به دور دوم انتخابات کشانده خواهند شد که در آن مرحله با ترفندهایی از نوع انتخاباتهای گذشته که رژیم در آن مهارت بالایی دارد، کاندید مورد نظر اصولگرا را به عنوان رئیس جمهور از صندوق بیرون بیاورند، ولی برتری چشمگیر آرای آقای روحانی این سناریو را بر هم زد.
احتمال دیگری که به نظرم در این مورد نباید نادیده گرفت این واقعیت است که رژیم از وضعیت اسفبار داخلی و سیاست خارجی به بن بست رسیده آگاه بود، به ویژه که بحران اقتصادی و زندگی فلاکتبار مردم، اوضاع داخلی را به سوی انفجاری می کشاند که نتایج آن برای رژیم بسیار گران تمام می شد، بنابراین راه دادن روحانی که وی نیز عضوی جدا ناپذیر از رژیم و وفادار به ولایت فقیه است می توانست در باغ سبز را به مردم و به ویژه به غرب نشان دهد این ترتیب رژیم حداقل برای یکی دو سال دیگر فرصت ادامه ی برنامه های خود را در فضایی آرامتر به دست می آورد، به ویژه همه می دانند که سیاست گزاریهای کلان داخلی و خارجی رژیم در اختیار ولی فقیه است و بنابه گفته آقای خاتمی رئیس جمهور چیزی بیش ازکارگزار ولی فقیه نیست. گروهایی که در داخل و غرب بطور کلی انتخاب روحانی را جشن می گیرند. انگارکه روحانی بعنوان رئیس جمهور فعال مایشاء درایران است. به نظر من ۱ـ ۲ سال آینده نشان خواهد داد که از این امامزاده نیز معجزه ای مشاهده نخواهد شد و انتخاب روحانی به منزله سوپاپ دیگ بخاری است که به منظور منفجر نشدن آن تعبیه شده است.
اخبار روز: آقای روحانی نماد تغییر در سیاست حکومت است؟
مصطفی هجری: با توضیحات بالا معتقدم که روحانی در صورت این فرض که به وعده هایش نیز وفادار باشد صلاحیت ایجاد تغیراتی را که در تبلیغات انتحاباتی وعده داده است ندارد و اگر تغیرات قابل ملاحظه ی به وجود آید ـ که بسیار بعید می نماید ـ آقای خامنه ای نماد آن خواهد بود نه روحانی.
اخبار روز: شاهد تغییراتی در جهت تامین حقوق اولیه شهروندان مثل آزادی روزنامه ها، زندانیان سیاسی، کم شدن تبعیض علیه زنان، اقلیت های قومی-ملی و مذهبی، آزادی نهادهای مدنی ، بهبود وضع زندگی کارگران و آزادی تشکل یابی آنان خواهیم بود؟
مصطفی هجری: آزادیهایی که شما از آنها نام می برید اصولا در نظام جمهوری اسلامی مفاهیمی بیگانه، فرهنگ غربی و در تضاد با مبانی این رژیم هستند، جمهوری اسلامی برای هر کدام از این مفاهیم شناخته شده بین المللی تعریف خاص خود را دارد که از ایدئولوژی رژیم حاکم منشأ می گیرند و با تعاریف بین المللی دو مقوله کاملا متضاد می باشند، اگر خامنه ای ادعا می کند که آزادانه ترین انتخابات جهان در ایران انجام می شود، اگر سران رژیم ادعا میکنند که در ایران زندانی سیاسی و عقیدتی وجود ندارد و ... این ادعاها فقط جنبه شعاری ندارند بلکه از باورها و معتقدات مذهبی آنان سرچشمه می گیرند. بنابراین اگر کسانی بعد از گذشت بیش از ٣ دهه از عمر جمهوری اسلامی هنوز بر این تصور هستند که تأمین آزادیهای گوناگون در چارچوب تعاریف شناخته شده بین المللی در جمهوری اسلامی تحقق پذیر است، باید گفت که هنوز این رژیم را نشناخته اند.
گذشته از این واقعیات میخواهم به واقعیت دیگری نیز در این مورد اشاره داشته باشم و آن اینکه جمهوری اسلامی مثل هر رژیم استبدادی دیگر تآمین حداقل آزادیهای مردم را به درستی عامل مهمی در سرنگونی خود می بینید، مگرنه انست که روحانی تنها با گفتمانی اندک متفاوت با سایر اصولگرایان میتواند در ایجاد فضای مناسب برای گفتن نه به اصولگرایان موثر باشد؟ و هیچ حاکمیت خودکامه ای به ویژه رژیم جمهوری اسلامی آزادی مردم را که نتیجه اش سرنگونی حکومت و سیستم است را بر نمی تابد.
اخبار روز: مردم چه؟ قادرند رئیس جمهور را در جهت تامین خواست ها و انجام تغییرات، تحت تاثیر و فشار قرار دهند، وسیله موثر این تاثیرگذاری و اعمال فشار چیست؟
مصطفی هجری: روسای جمهور در ایران همیشه ار دو جهت تحت فشار بوده اند از طرف مردم و از طرف ولی فقیه و ابواب جمعی ایشان، ولی از آنجا که بجز موراد استثنایی روسای جمهور نماینده دستگاه ولایت فقیه از طرف شورای نگهبان بوده اند تنها در برابر ولی فقیه خود را پاسخگو یافته اند نه در برابر مردم. بنابراین فشار وارد آوردن مردم به رئیس جمهور برای انجام وعده هایی که به مردم داده است، حتی وعده های در راستای اجرای قانون اساسی رژیم ـ که خود سرچشمه اصلی تبعیضات، تناقضات و بازتولید استبداد است ـ را امری لازم و از جمله حقوق مردم میدانم، ولی باز تکرار می کنم که رئیس جمهور در ایران چون نماینده مردم نیست فشار مردم می تواند حداقل تأثیرگذاری بروی را داشته باشد.
اخبار روز: نسبت آقای موسوی با دولت تازه و نسبت جنبش سبزبا این دولت چطور تنظیم می شود؟
مصطفی هجری: بعید می دانم آقای روحانی حتی اگر خود متمایل باشند، این اختیار را دارا باشند که رابطه ویژه ای میان دولت خود و جنبش سبز یا آقایان موسوی از نظر مدریت کاری ایجاد نمایند، هرچند احتمال آزادی آقایان موسوی و کروبی و خانم زهرا رهنورد را از زندان یا حبس خانگی در دوره ریاست جمهوری آقای روحانی محتمل به نظر می رسد.
اخبار روز: بخشی از مردم به اعتراض در انتخابات شرکت نکردند، اینها چه قدمی باید بردارند تا اعتراضشان دیده شود و بتوانند در تحولات آتی تاثیرگذار باشند؟
مصطفی هجری: شرکت نکردن در انتخابات بعنوان یک اعتراض، خود نوعی مبارزه مدنی است، هرچند تبلیغات بعد از انتخابات بیشتر روی شماره شرکت کنندگان در انتخابات متمرکز شده است ولی این واقعیت را نباید نادیده گرفت که در این انتخابات نیمی از افراد واجد شرایط در انتخابات شرکت نکردند و بدون تردید این شمار از هموطنان به اعتراض به آزاد نبودن انتخابات و بطور عمده تحت تآثیر سازمانها و گروههایی که انتخابات را بایکوت کرده بودند پای صندوقهای رأی آماده نشدند، که اصولا دولت آقای روحانی نباید این جمع کثیر را نادیده بگیرد، ولی آنچه حائز اهمیت فراوان است این است که این دو گروه نه تنها نباید همدیگر را متهم نمایند و به این ترتیب شکافی در جامعه ایجاد شود که رژیم به نفع خود از آن سود جوید، بلکه برای رسیدن به آزادی و وادار نمودن رژیم به عقب نشستن از سیاستهای غلط و ضد آزادی خود از طریق مبارزات کاملا یکپارچه عمل کنند. زیرا اکثریت کسانی که در انتخابات شرکت کردند و یا نیمی دیگر که انتخابات را بایکوت کردند هر دو برنامه اقدامات خود را در راستای کسب آزادی و مبارزه با رژیم استبدادی جمهوری اسلامی تنظیم کردند و هر کدام از آنها نیز در این مورد موفقیتهایی بدست آوردند. فراموش نکنیم که کسب آزادی و فروپاشاندن گام به گام رژیم تنها بر اثر اقدامات مشترک و متحد مردم ایران و همه آزادیخواهان امکانپذیر خواهد بود بنابراین باید اتحاد و همدلی را بوجود آوریم و آنرا پاس بداریم.
متن کامل این گفتگو در پی می‌آید:
اخبار روز: می توان انتخاب آقای روحانی را پیروزی مردم خواند؟
مصطفی هجری: انتخاب آقای روحانی را پیروزی مردم نمی دانم ولی براین باورم که رأی دادن به روحانی رأی نه به رژیم ولایت فقیه بود، از این نطر که اصولگرایان به رهبری خامنه ای که مسئولیت کلی همه بحران ها و نابسامانی های کنونی نتیجه سیاست گزاریهای آن ها است، مردم در فرصت اندکی که در انتخابات گیر آوردند با ندادن رأی به کاندیداهای مورد نظربه آنها بطور واضع نفرت و انزجار خود را نسبت به رژیم به نمایش گذاشتند. هر چند که آقای روحانی نیز جزو هشت کاندیدای منتخب شورای نگهبان بود نه کاندیدای مردم و، ایشان نیز جزو آن بخش از اصولگرایان بشمار میرود که اندکی معتدل هستند و اکنون نیز عضویت شورای امنیت ملی را برعهده دارند و از ابتدای بر سر کار آمدن رژیم جمهوری اسلامی مشاغل مهم و حساسی را در دست داشته اند، به سهم خود در جنایات رژیم و وضعیت تأسف باری که اکنون در سایه این رژیم گریبانگیر مردم شده است مسئول هستند، ولی تنها به دلیل بیان متفاوت از سایر کاندیداهای اصولگرا و وعده های که به مردم دادند در جلب آرای اکثریت شرکت کنندگان در انتخابات پیروز شدند. دلیل دیگر پیروزی چشمگیر روحانی پراکندگی آرای داده شده به کاندیداهای اصولگرایان بود.
اخبار روز: برای آقای خامنه ای و شورای نگهبان قابل تصور بود که بخشی از مردم از میان کاندیداهای تائید شده به چهره ای که نسبت به سایرین بیشترین فاصله با رهبری حاکمیت را بازتاب می دهد، رای خواهند داد. چرا حسن روحانی را تائید کردند؟
مصطفی هجری: تایید صلاحیت حسن روحانی و آقای عارف را قبل از هر چیز به منظور گرم کردن بازار انتخابات میدانم. با توجه به زمزمه تحریم وسیع انتخابات از سوی گروه ها و اقشار مختلف مردم حتی گروهی از اصلاح طلبان، رژیم در صدد ایجاد انگیزه برای مشارکت مردم در انتخابات برامد و برای این منظور حسن روحانی و عارف را چاشنی نمود، احتمالآ سناریوی رژیم آن بود که اگر این دو نفر برتری اندکی نیز در تعداد آرا با کاندیداها اصولگرا داشته باشند یکی از آنها با کاندیدایی از اصولگرایان به دور دوم انتخابات کشانده خواهند شد که در آن مرحله با ترفندهایی از نوع انتخاباتهای گذشته که رژیم در آن مهارت بالایی دارد، کاندید مورد نظر اصولگرا را به عنوان رئیس جمهور از صندوق بیرون بیاورند، ولی برتری چشمگیر آرای آقای روحانی این سناریو را بر هم زد.
احتمال دیگری که به نظرم در این مورد نباید نادیده گرفت این واقعیت است که رژیم از وضعیت اسفبار داخلی و سیاست خارجی به بن بست رسیده آگاه بود، به ویژه که بحران اقتصادی و زندگی فلاکتبار مردم، اوضاع داخلی را به سوی انفجاری می کشاند که نتایج آن برای رژیم بسیار گران تمام می شد، بنابراین راه دادن روحانی که وی نیز عضوی جدا ناپذیر از رژیم و وفادار به ولایت فقیه است می توانست در باغ سبز را به مردم و به ویژه به غرب نشان دهد این ترتیب رژیم حداقل برای یکی دو سال دیگر فرصت ادامه ی برنامه های خود را در فضایی آرامتر به دست می آورد، به ویژه همه می دانند که سیاست گزاریهای کلان داخلی و خارجی رژیم در اختیار ولی فقیه است و بنابه گفته آقای خاتمی رئیس جمهور چیزی بیش ازکارگزار ولی فقیه نیست. گروهایی که در داخل و غرب بطور کلی انتخاب روحانی را جشن می گیرند. انگارکه روحانی بعنوان رئیس جمهور فعال مایشاء درایران است. به نظر من ۱ـ ۲ سال آینده نشان خواهد داد که از این امامزاده نیز معجزه ای مشاهده نخواهد شد و انتخاب روحانی به منزله سوپاپ دیگ بخاری است که به منظور منفجر نشدن آن تعبیه شده است.
اخبار روز: آقای روحانی نماد تغییر در سیاست حکومت است؟
مصطفی هجری: با توضیحات بالا معتقدم که روحانی در صورت این فرض که به وعده هایش نیز وفادار باشد صلاحیت ایجاد تغیراتی را که در تبلیغات انتحاباتی وعده داده است ندارد و اگر تغیرات قابل ملاحظه ی به وجود آید ـ که بسیار بعید می نماید ـ آقای خامنه ای نماد آن خواهد بود نه روحانی.
اخبار روز: شاهد تغییراتی در جهت تامین حقوق اولیه شهروندان مثل آزادی روزنامه ها، زندانیان سیاسی، کم شدن تبعیض علیه زنان، اقلیت های قومی-ملی و مذهبی، آزادی نهادهای مدنی ، بهبود وضع زندگی کارگران و آزادی تشکل یابی آنان خواهیم بود؟
مصطفی هجری: آزادیهایی که شما از آنها نام می برید اصولا در نظام جمهوری اسلامی مفاهیمی بیگانه، فرهنگ غربی و در تضاد با مبانی این رژیم هستند، جمهوری اسلامی برای هر کدام از این مفاهیم شناخته شده بین المللی تعریف خاص خود را دارد که از ایدئولوژی رژیم حاکم منشأ می گیرند و با تعاریف بین المللی دو مقوله کاملا متضاد می باشند، اگر خامنه ای ادعا می کند که آزادانه ترین انتخابات جهان در ایران انجام می شود، اگر سران رژیم ادعا میکنند که در ایران زندانی سیاسی و عقیدتی وجود ندارد و ... این ادعاها فقط جنبه شعاری ندارند بلکه از باورها و معتقدات مذهبی آنان سرچشمه می گیرند. بنابراین اگر کسانی بعد از گذشت بیش از ٣ دهه از عمر جمهوری اسلامی هنوز بر این تصور هستند که تأمین آزادیهای گوناگون در چارچوب تعاریف شناخته شده بین المللی در جمهوری اسلامی تحقق پذیر است، باید گفت که هنوز این رژیم را نشناخته اند.
گذشته از این واقعیات میخواهم به واقعیت دیگری نیز در این مورد اشاره داشته باشم و آن اینکه جمهوری اسلامی مثل هر رژیم استبدادی دیگر تآمین حداقل آزادیهای مردم را به درستی عامل مهمی در سرنگونی خود می بینید، مگرنه انست که روحانی تنها با گفتمانی اندک متفاوت با سایر اصولگرایان میتواند در ایجاد فضای مناسب برای گفتن نه به اصولگرایان موثر باشد؟ و هیچ حاکمیت خودکامه ای به ویژه رژیم جمهوری اسلامی آزادی مردم را که نتیجه اش سرنگونی حکومت و سیستم است را بر نمی تابد.
اخبار روز: مردم چه؟ قادرند رئیس جمهور را در جهت تامین خواست ها و انجام تغییرات، تحت تاثیر و فشار قرار دهند، وسیله موثر این تاثیرگذاری و اعمال فشار چیست؟
مصطفی هجری: روسای جمهور در ایران همیشه ار دو جهت تحت فشار بوده اند از طرف مردم و از طرف ولی فقیه و ابواب جمعی ایشان، ولی از آنجا که بجز موراد استثنایی روسای جمهور نماینده دستگاه ولایت فقیه از طرف شورای نگهبان بوده اند تنها در برابر ولی فقیه خود را پاسخگو یافته اند نه در برابر مردم. بنابراین فشار وارد آوردن مردم به رئیس جمهور برای انجام وعده هایی که به مردم داده است، حتی وعده های در راستای اجرای قانون اساسی رژیم ـ که خود سرچشمه اصلی تبعیضات، تناقضات و بازتولید استبداد است ـ را امری لازم و از جمله حقوق مردم میدانم، ولی باز تکرار می کنم که رئیس جمهور در ایران چون نماینده مردم نیست فشار مردم می تواند حداقل تأثیرگذاری بروی را داشته باشد.
اخبار روز: نسبت آقای موسوی با دولت تازه و نسبت جنبش سبزبا این دولت چطور تنظیم می شود؟
مصطفی هجری: بعید می دانم آقای روحانی حتی اگر خود متمایل باشند، این اختیار را دارا باشند که رابطه ویژه ای میان دولت خود و جنبش سبز یا آقایان موسوی از نظر مدریت کاری ایجاد نمایند، هرچند احتمال آزادی آقایان موسوی و کروبی و خانم زهرا رهنورد را از زندان یا حبس خانگی در دوره ریاست جمهوری آقای روحانی محتمل به نظر می رسد.
اخبار روز: بخشی از مردم به اعتراض در انتخابات شرکت نکردند، اینها چه قدمی باید بردارند تا اعتراضشان دیده شود و بتوانند در تحولات آتی تاثیرگذار باشند؟
مصطفی هجری: شرکت نکردن در انتخابات بعنوان یک اعتراض، خود نوعی مبارزه مدنی است، هرچند تبلیغات بعد از انتخابات بیشتر روی شماره شرکت کنندگان در انتخابات متمرکز شده است ولی این واقعیت را نباید نادیده گرفت که در این انتخابات نیمی از افراد واجد شرایط در انتخابات شرکت نکردند و بدون تردید این شمار از هموطنان به اعتراض به آزاد نبودن انتخابات و بطور عمده تحت تآثیر سازمانها و گروههایی که انتخابات را بایکوت کرده بودند پای صندوقهای رأی آماده نشدند، که اصولا دولت آقای روحانی نباید این جمع کثیر را نادیده بگیرد، ولی آنچه حائز اهمیت فراوان است این است که این دو گروه نه تنها نباید همدیگر را متهم نمایند و به این ترتیب شکافی در جامعه ایجاد شود که رژیم به نفع خود از آن سود جوید، بلکه برای رسیدن به آزادی و وادار نمودن رژیم به عقب نشستن از سیاستهای غلط و ضد آزادی خود از طریق مبارزات کاملا یکپارچه عمل کنند. زیرا اکثریت کسانی که در انتخابات شرکت کردند و یا نیمی دیگر که انتخابات را بایکوت کردند هر دو برنامه اقدامات خود را در راستای کسب آزادی و مبارزه با رژیم استبدادی جمهوری اسلامی تنظیم کردند و هر کدام از آنها نیز در این مورد موفقیتهایی بدست آوردند. فراموش نکنیم که کسب آزادی و فروپاشاندن گام به گام رژیم تنها بر اثر اقدامات مشترک و متحد مردم ایران و همه آزادیخواهان امکانپذیر خواهد بود بنابراین باید اتحاد و همدلی را بوجود آوریم و آنرا پاس بداریم.
