کوردستان میدیا

سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران

گفتگو با مصطفی هجری، دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران در رابطه با کتاب \"نسکو و دابران\"

17:24 - 1 اردیبهشت 1394

سایت کوردستان میدیا در رابطه با کتاب نسکو و دابران، گفتگویی با مصطفی هجری دبیرکل حزب دمکرات کردستان ایران و نویسنده‏ این کتاب انجام داده است که متن برگردان فارسی این گفتگو را در زیر می‏خوانید:

کوردستان میدیا: کتاب شما تحت عنوان نسکو و دابران که اخیراً چاپ و منتشر گردید، بحث‏ها و مناقشات فراوانی در میان خوانندگان برانگیخت، به گونه‏ای که هر کسی ارزیابی خاصی در رابطه با انتشار و محتوای این کتاب داشت، چگونه شد که در این زمان تصمیم به انتشار این کتاب گرفتید؟

مصطفی هجری: همان گونه که اطلاع دارید، حزب دمکرات کردستان ایران به منظور اتحاد مجدد با رفقایی که نزدیک به 9 سال قبل (1385 خورشیدی) از حزب جدا شدند بیش از یک سال است که در حال مذاکره می‏باشد، اگر این گفتگوها به نتیجه برسند- که امیدوارم اینگونه باشد- بدیهی است که پس از اتحاد، انتشار بخش زیادی از موضوعات مطرح شده در متن این کتاب در رابطه با انشعابات در حزب دمکرات در خلال نزدیک به سه دهه اخیر امر پسندیده‏ای نخواهد بود، زیرا تحلیل‏های اینجانب در رابطه با علل و کاراکترهای انشعابات با تحلیل‏های آنان در این رابطه که تاکنون منتشر شده است، کاملاً ناسازگار بوده و ممکن بود سبب بروز مشکلات جدیدی در درون حزب دمکرات کردستان ایران گردد. بدین ترتیب مشاهده می‏کنیم که نوشته‏‌های آنان در رابطه با علل و عوامل انشعابات، اغلب به دنبال تحریف تاریخ سی سال اخیر حزب و در راستای مشروعیت بخشیدن به انشعاباتی است که هر کدام در زمان خویش ضربه و زیان غیر قابل جبرانی بر پیکر حزب دمکرات کردستان ایران و مبارزه‏ی ملت کرد در کردستان ایران وارد نموده است، همچنین تاکنون بسیاری از موضوعات مهم دیگر طی این مدت، برای ملت کرد و حتی بسیاری از اعضا و هواداران حزب دمکرات همانند بسیاری از زوایای تاریخ ملت کرد همچنان پنهان ‏مانده و در نوشته‏‌های منتشر شده از سوی گروه‏های منشعب، حزب دمکرات به عنوان مقصر اصلی در این انشعابات معرفی شده است. از همین رو، لازم دانستم که قبل از وقوع اتحاد، این کتاب به دست مردم برسد تا قضاوت آنان تنها با استناد به آثار و منابع طرف‏های منشعب نباشد.

شاید اگر کسان دیگری در حزب دمکرات زحمت می‏کشیدند و پاسخ مکتوبی به نوشته‏‌های رفقای منشعب و اتهامات ناعادلانه‏ای می‏دادند که به طرز یکجانبه‏ای از سوی آنان مطرح می‏شود، یا اگر رفقای منشعب در نوشته‏‌های خود بدین گونه این بخش از تاریخ حزب را تحریف نمی‏نمودند و به جای معذرت‏خواهی از مردم کردستان به دلیل این اقدام زیانبارشان برای جنبش کرد، تقصیر تمامی انشعابات را به گردن حزب دمکرات نمی‏‌انداختند، من نیز این کتاب یا دست کم بخش‏های مربوط به انشعابات را نمی‏نوشتم.

کوردستان میدیا: آیا امکان نداشت که نوشته‌‏هایتان در این بخش از کتاب به گونه‏ای باشد که سبب ناخشنودی این رفقا که در حال مذاکره با آنان به منظور اتحاد مجدد می‏باشید، نگردد؟

مصطفی هجری: من بر این باورم که در نگارش تاریخ بایستی واقعیت‏ها در معرض دید خواننده قرار گیرند تا مردم بدون در نظر گرفتن خشنودی یا رنجش فرد یا افرادی، از حقایق تاریخ خویش مطلع گردند. تنها هدف من نیز از نگارش این کتاب، آشکار ساختن جزئیات این چند رویداد تاریخ حزب دمکرات بود که خود در آن‏ها حضور داشته و از آن‏ها مطلع بوده‏ام. به نظر من، مردم حق دارند که از حقایق مربوط به رویدادهای تاریخ خویش مطلع باشند، کسانی که در گذشته برای خوشایند افرادی یا علیه افرادی دیگر به تحریف تاریخ ملت خویش اقدام نموده و واقعیت‏ها را از مردم پنهان نموده‏اند، نه تنها خدمتی به مردم نکرده‏اند، بلکه حق آنان را سلب نموده‏اند، متأسفانه تاریخ مالامال از این حق‏کشی‏‌ها از سوی برخی از مورخان است.

البته تردید نباید داشت که به خاطر منافع ملی ـ نه منافع فردی یا گروهی ـ برخی از معلومات و دانسته‌‏ها را برای مدتی نباید آشکار نمود، لیکن این اطلاعات بایستی در زمان مناسب برای مردم آشکار شوند. برای من نیز بسیار مهم بود که چند تن از افرادی که پیشتر دست کم به تحریف تاریخ در رابطه با دو انشعاب سال‏های 1367 و 1385 پرداخته بودند، تا زمانی که در قید حیات هستند، کتاب نسکو و دابران را ببینند و اگر اشتباهی در آن روی داده، دیدگاه خود را در رابطه با آن بنویسند. من از هم‏اکنون از تمامی کسانی که با نوشته‏‌های خود اشتباهات این کتاب را تصحیح نموده یا برای من می‏فرستند تا در چاپ مجدد کتاب از آن‏ها استفاده نموده و بر غنای کتاب بیفزایم، سپاسگزاری می‏نمایم.

10620.jpg

کوردستان میدیا: آیا فکر نمی‏کنید که کادرها، پیشمرگان و اعضای حزب پس از خواندن این کتاب نسبت به پیشبرد روند اتحاد حزب با گروه منشعب دچار نگرانی شوند؟

مصطفی هجری: اگر هدف رفقای سابق ما که در دو انشعاب اخیر شرکت داشته‏‌اند، بهانه‏‌جویی برای تعویق گفتگوها نباشد، به باور من خواندن این کتاب نه تنها موجب نگرانی نخواهد شد، بلکه برعکس، پس از خواندن کتاب نسکو و دابران با علل و عوامل انشعابات بهتر آشنا شده و با آگاهی و آشنایی بیشتری به بحث در رابطه با اتحاد مجدد خواهند پرداخت. این مسأله بسیار مهم است که اعضای حزب دمکرات کردستان ایران و تمامی مردم کرد و نسل‏‌های آینده نیز که نوشته‏‌های افراد وابسته به این گروه را مطالعه می‏کنند که در این نوشته‌‏ها تقصیر انشعابات را کاملاً متوجه حزب نموده و خود را عاری از هر خطا و اشتباهی نشان داده‏اند، بدانند که واقعیت چیز دیگری است.

علاوه‏ بر این، ما کتاب ئه‌‏زموونی خه‏‌بات را که شامل پاسخ‏‌های عبدالله‏ حسن‏‌زاده‏ به پرسش‏‌هایی است که از وی به عمل آمده‏، خواندیم، اما با این حال باز هم حاضر به پیشبرد روند گفتگوها شدیم.

کوردستان میدیا: رفقای سابقمان بیشتر از این مسأله انتقاد نموده‏اند که در آن بخش از کتاب که به‏ انشعاب اخیر (سال ١٣٨٥ خورشیدی) اختصاص یافته، به‏ بعضی از اعضای آنها بی‏احترامی شده‏، آیا این انتقاد آنها به‏‌جاست؟

مصطفی هجری: منظور من از نگارش این کتاب بی‏احترامی به‏ هیچ کسی نبوده‏، همان طور که در جواب یکی از سؤالات قبلی شما و همچنین در آغاز کتاب نوشته‌‏ام، ارائه اطلاعاتی درباره‏ رخدادهای تاریخی بیست و هشت سال اخیر حزب بوده‏ که باید مردم را از آنها آگاه کرد و همچنین تصحیح برخی معلومات نادرست و تحریف شده که دیگران قبلاً در نوشته‏‌هایشان پیرامون این موضوع عنوان کرده‏اند. تا آنجایی که خود من شنیده‏ام فکر می‏کنم که انتقادشان بیشتر بخاطر کلمه‏ سرافکندگی است که برای کاراکتر اصلی انشعاب سال ١٣٨٥ در این کتاب عنوان شده است‏، در واقع، من محتوای این تعبیر را از سخنان همان کاراکتر برگرفته‏ام، این شخص‏ همان طور که در آن فصل از کتاب نسکو و دابران آمده‏، در جلسه‏ای که بعد از اتحاد سال ١٣٧٥ تشکیل شد، اظهار داشت: اکنون که اتحاد صورت گرفته همه‏ ما سربلندیم. واضح است که منظور وی بیشتر سربلندی خودش بود و در واقع تحت همان عنوان و منظور در کتاب هم این کلمه آمده‏، در آن زمان تلاش زیادی برای اتحاد به خرج داد. اکنون این سؤال مطرح است که اگر تلاش برای اتحاد حزب دمکرات و دوستانی که بعد از کنگره‏ ٨ از حزب جدا شدند و نام حزب دمکرات کردستان ایران ـ رهبری انقلابی را بر خود نهادند سربلندی تلقی می‏شود، حال که همان کاراکتر بعد از کنگره‏ سیزدهم‏ حزب نه‏ بخاطر اختلافات سیاسی، بلکه تنها بخاطر منافع جناحی خویش، آن گونه که خود می‏گوید حزب را نصف می‏کند و باعث و بانی این رویداد ناگوار می‏شود، اگر نام آن سرافکندگی نیست، پس چه نام دیگری می‏توان بر آن نهاد؟

کوردستان میدیا: سؤال دیگر که شاید سؤال خیلی از خوانندگان کتاب نسکو و دابران هم باشد، این است که آیا می‏توانید بگویید که محتوای این کتاب دیدگاه‏ رهبری حزب دمکرات کردستان ایران است یا نظر شخصی خودتان؟

مصطفی هجری: مسئولیت چاپ کتاب بر عهده‏ خودم بوده‏ و بازتاب نظرات شخصی خودم است، اما احتمال دارد که در میان رهبری حزب هم مثل دیگر خوانندگان کتاب، درباره‏ برخی موضوعات یا محتوای کتاب نقطه نظراتی داشته باشند، این حق آنهاست.

کوردستان میدیا: بعد از انتشار کتاب نسکو و دابران آقای خالد عزیزی در مصاحبه‏ای با کانال تلویزیونی کورد کانال درباره‏ موضوعاتی پیرامون فرایند مذاکرات میان حزب دمکرات کردستان ایران و گروه خودشان صحبت نمودند و بخصوص از انتشار کتاب شما انتقاد داشتند، آیا شما این مصاحبه‏ را دیده‏اید؟ اگر دیده‏اید نظر شما درباره‏ سخنان ایشان چیست؟

مصطفی هجری: بله‏ هم مصاحبه‏ را دیده و هم متن آن را خوانده‏ام، درباره‏ سخنان آقای عزیزی حرف‏های زیادی دارم، اما فعلاً درباره‏ مواردی از مصاحبه‏ صحبت می‏کنم که فکر میکنم برای مخاطبین آن مصاحبه‏ روشنگری خواهد بود، اگر لازم شد در زمان دیگری درباره بقیه موضوعات سخن می‏گویم.

الف ـ در نشست‏ میان دفتر سیاسی هر دو طرف موضوعاتی مطرح شد، بله ما عنوان کردیم که تصمیم‏گیری درباره‏ مواردی که ایشان مطرح کرده در صلاحیت کمیته مرکزی خواهد بود، به همین دلیل، ما این موارد را در پلینوم مطرح نموده و نتیجه‏ را ابلاغ می‏کنیم. اما نه‏ در آن نشست‏ و نه‏ در گفتگوی ما با آقای خالد عزیزی، از طرف ما به‏ هیچ وجه عنوان نشده‏ که ما این پیشنهاد را به‏ پلینوم می‏بریم که بگوییم دمکرات‏ها چون این موضوع لااقل در حال حاضر در حزب دمکرات قابل قبول نیست، در حالی که آقای عزیزی در مصاحبه‏اش این گونه ابراز می‏نماید که در دو نشست‏ اخیر بر سر این مورد توافق شده‏ و می‏گوید:

اما متأسفانه‏ وقتی آنها مدتی پیش پلینوم گرفتند، ما منتظر بودیم که جواب درستی به‏ ما بدهند، اول اینکه همان حرف‏های قبل بود رفقای سابق که انگار در آن جلسه‏ نه‏ من با آقای هجری نشست داشتم و نه‏ چیزی گفته‏ام و نه‏ هیچ توافقی کرده‏ایم و نه‏ دفتر سیاسی هر دو طرف با هم نشست داشتند.

در حالی که اعضای دفتر سیاسی هر دو طرف و آقای عزیزی هم خوب بخاطر دارند که پس از بحث‏های طولانی در جلسه‏ دفتر سیاسی هر دو طرف، یکی از اعضای آنها این پیشنهاد را مطرح کرد، من خیلی واضح جواب دادم که اگر در جریان مذاکرات بر سر همه‏ موارد به‏ توافق رسیدیم، فکر نمی‏کنم که کمیته مرکزی ما بر سر این خواست شما و در بیانیه‏ اعلام اتحاد این کار بزرگ را بخاطر چنین مسأله‏ای متوقف نماید. در حالی که آقای عزیزی در همان مصاحبه‏ و در مواقع دیگری عنوان می‏کند که: در حالی که ما در هیچ جایی از آنها نخواستیم که شما ما را به‏ رسمیت بشناسید.

ب ـ در جواب سؤال دیگر مصاحبه‏‌کننده‏ی کورد کانال آقای عزیزی از نامه‏ای صحبت می‏کند که برای ما فرستاده‏اند و دو پیشنهاد را مطرح کرده‏اند، اما از طرف ما هیچ جوابی به آنها نرسیده‏ است، به همین دلیل، آقای عزیزی از این موضوع گله‏ دارد. این انتقاد به‏جاست و لازم بود که ما زودتر به آنها پاسخ می‏دادیم، اما پاسخ به این نامه بخاطر سهل‏انگاری، فراموش کردن یا هر علت دیگری به‏ تعویق افتاد.