کوردستان میدیا: در امتداد برگزاری جشن‌های نوروز کوردواری در شهرها و روستای مختلف کوردستان، روستای شاهینی در جشنی با شکوه، به استقبال سال نو کوردی رفت.
بنابر گزارشات منتشر شده، هزاران نفر از مردم کرماشان، کامیاران و سنندج، با حضور در جشن نوروز کوردواری به میزبانی مردمان روستای شاهینی، با رقص و پایکوبی کوردی، فرارسیدن نوروز را جشن گرفتند.
این مراسم، با جلال و شکوه بی‌نظیر و حضور هزاران نفری مردم کورد از نقاط مختلف کوردستان و میزبانی و مدیریت مردمان شاهینی و به ویژه فعالین کورد این منطقه برگزار گردید.
کوردها که طی یک سال اخیر شاهد تراژدی‌های متعددی در بخش‌های مختلف سرزمین‌شان بودند، از زلزله کرماشان و اشغال کرکوک و عفرین گرفته تا کشتار کولبران و اعتراضات دی‌ماه و قتل‌عام مردم در این اعتراضات، نوروز امسال را با شکوه و جلال کم‌نظیری برگزار کردند تا جاودانگی و راسخ بودن خود در تداوم و استمرار مبارزه علیه فاشیسم حاکم بر کوردستان و ایران را، به رخ دشمنان خود بکشند.
جنشن نوروز کوردواری در شاهینی که باشعار اصلی، سرپل به پا خیز برگزار گردید، از آتش درون کوردها و خشم این مردمان نسبت به ژنوساید آرام و بی‌صدای هم‌زبانانشان به دست رژیم فاشیستی-مذهبی ایران خبر می‌دهد، زلزله‌ای که بیش از ١٠ هزار کشته و مصدوم برجای گذاشت اما رژیم اسلامی با عدم رسیدگی و حمایت از آسیب‌دیدگان تا به امروز دست به ژنوسایدی خاموش علیه کوردها زده و بر عمق و دامنه این فاجعه طبیع افزاوده تا به خیال خود ضربه‌ای بر پیکر این ملت زده باشد، جنایتی ضدبشری که در ذهن هر کوردی تا ابد باقی خواهد ماند، کینه‌ای که حس انتقام را شیرین و شیرین‌تر می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران طی روزهای پایانی سال اخیر با بازداشت‌ها گسترده و فله‌ای در شهرها و روستاهای مختلف کوردستان و هجوم نیروهای اطلاعاتی-تروریستی ایران به جشن نوروزی روستای نی، قصد داشت با اعمال فضایی از رعب و وحشت مانع از برگزاری نوروز کوردواری، شود اما کوردها نه تنها عقب ننشستند بلکه در مقیاسی گسترده‌تر و با لبان و چشمانی غرق در خنده و امید، در دل تاریکی حاکم بر ایران و کوردستان، دست در دست هم به روی طاعون خندیدن و به زندگی آری گفتند.
حضور گسترده زنان با لباس‌های رنگین در جشن‌های نوروز و هه‌لپه‌رکی -کوردها به رقص خود هه‌لپه‌رکی می‌گویند یعنی به پا خواستن وپا کوبیدن- و پایکوبی‌شان دوشادوش مردان، تحجر مذهبی حاکم بر ایران و خاورمیانه را به مبارزه می‌خواند تا مبارزات این ملت تنها در خواست‌های ملی محدود نشود، آنان آزادی می‌خواهند، نه آزادی‌های یواشکی بلکه آزادی از جنس انسانیت، برابری و عدالت.
روستای چنار از توبع جلالون، قلعه بهادر، زردویی، شاباد، بوکان، نیر، الک، ماراو و ده‌ها روستا و شهر دیگر کوردستان از جمله مناطقی هستند که تا این لحظه، آتش نوروزی را به یاد پیروزی‌ها و شکست‌های ملت و سرزمین‌شان، برافروخته‌اند. جشن‌هایی که در آن کودکان و نوجوانان حضور چشم‌گیری دارند تا به خوبی بیاموزند که باید در مبارزه علیه فاشیسم، راسخ بود و نسبت به آلام و آمال‌های مردمانشان بی‌تفاوت نباشند و برافروزاننده آتش‌ها باشند در آینده‌ای نزدیک.
گزارش: شهرام میرزائی
بنابر گزارشات منتشر شده، هزاران نفر از مردم کرماشان، کامیاران و سنندج، با حضور در جشن نوروز کوردواری به میزبانی مردمان روستای شاهینی، با رقص و پایکوبی کوردی، فرارسیدن نوروز را جشن گرفتند.
این مراسم، با جلال و شکوه بی‌نظیر و حضور هزاران نفری مردم کورد از نقاط مختلف کوردستان و میزبانی و مدیریت مردمان شاهینی و به ویژه فعالین کورد این منطقه برگزار گردید.
کوردها که طی یک سال اخیر شاهد تراژدی‌های متعددی در بخش‌های مختلف سرزمین‌شان بودند، از زلزله کرماشان و اشغال کرکوک و عفرین گرفته تا کشتار کولبران و اعتراضات دی‌ماه و قتل‌عام مردم در این اعتراضات، نوروز امسال را با شکوه و جلال کم‌نظیری برگزار کردند تا جاودانگی و راسخ بودن خود در تداوم و استمرار مبارزه علیه فاشیسم حاکم بر کوردستان و ایران را، به رخ دشمنان خود بکشند.
جنشن نوروز کوردواری در شاهینی که باشعار اصلی، سرپل به پا خیز برگزار گردید، از آتش درون کوردها و خشم این مردمان نسبت به ژنوساید آرام و بی‌صدای هم‌زبانانشان به دست رژیم فاشیستی-مذهبی ایران خبر می‌دهد، زلزله‌ای که بیش از ١٠ هزار کشته و مصدوم برجای گذاشت اما رژیم اسلامی با عدم رسیدگی و حمایت از آسیب‌دیدگان تا به امروز دست به ژنوسایدی خاموش علیه کوردها زده و بر عمق و دامنه این فاجعه طبیع افزاوده تا به خیال خود ضربه‌ای بر پیکر این ملت زده باشد، جنایتی ضدبشری که در ذهن هر کوردی تا ابد باقی خواهد ماند، کینه‌ای که حس انتقام را شیرین و شیرین‌تر می‌کند.
جمهوری اسلامی ایران طی روزهای پایانی سال اخیر با بازداشت‌ها گسترده و فله‌ای در شهرها و روستاهای مختلف کوردستان و هجوم نیروهای اطلاعاتی-تروریستی ایران به جشن نوروزی روستای نی، قصد داشت با اعمال فضایی از رعب و وحشت مانع از برگزاری نوروز کوردواری، شود اما کوردها نه تنها عقب ننشستند بلکه در مقیاسی گسترده‌تر و با لبان و چشمانی غرق در خنده و امید، در دل تاریکی حاکم بر ایران و کوردستان، دست در دست هم به روی طاعون خندیدن و به زندگی آری گفتند.
حضور گسترده زنان با لباس‌های رنگین در جشن‌های نوروز و هه‌لپه‌رکی -کوردها به رقص خود هه‌لپه‌رکی می‌گویند یعنی به پا خواستن وپا کوبیدن- و پایکوبی‌شان دوشادوش مردان، تحجر مذهبی حاکم بر ایران و خاورمیانه را به مبارزه می‌خواند تا مبارزات این ملت تنها در خواست‌های ملی محدود نشود، آنان آزادی می‌خواهند، نه آزادی‌های یواشکی بلکه آزادی از جنس انسانیت، برابری و عدالت.
روستای چنار از توبع جلالون، قلعه بهادر، زردویی، شاباد، بوکان، نیر، الک، ماراو و ده‌ها روستا و شهر دیگر کوردستان از جمله مناطقی هستند که تا این لحظه، آتش نوروزی را به یاد پیروزی‌ها و شکست‌های ملت و سرزمین‌شان، برافروخته‌اند. جشن‌هایی که در آن کودکان و نوجوانان حضور چشم‌گیری دارند تا به خوبی بیاموزند که باید در مبارزه علیه فاشیسم، راسخ بود و نسبت به آلام و آمال‌های مردمانشان بی‌تفاوت نباشند و برافروزاننده آتش‌ها باشند در آینده‌ای نزدیک.
گزارش: شهرام میرزائی
