مختار نقشبندی
حکومت‌های ایدئولوژیک در تمام امور یک کشور دخالت می‌کنند و همه چیز را بر اساس ایده خود به پیش می‌برند تا به قول خودشان دنیا را به مدینه فاضله تبدیل کنند و حتی ایدئولوژی‌های دینی همچون حکومت اسلامی ایران پا را فراتر گذاشته و برای زندگی پس از مرگ افراد هم برنامه دارند و به قول آقای خمینی ما آمده ایم که دنیا و قیامت شما را آباد کنیم!. حالا با نگاهی به کارنامه اقتصادی جمهوری اسلامی می خواهیم بدانیم که تا چه حد دنیای مردم را آباد کرده اند!
طبق سخنان و آمار رسمی نهادها و مقامات جمهوری اسلامی، اقتصاد ایران در شرایط بسیار بدی قرار دارد بگونه‌ای که اقتصاد ایران با خطر رکود مجدد یا رشد بسیار پایین مواجه است چون بیشتر رشد تولید ناخالص داخلی ایران در چند سال گذشته به خاطر صادرات نفت بوده و با رسیدن ایران به حدود سقف تولید تعیین شده امکان رشد صادرات نفت بسیار کم است و همچنین در صورت بهم خوردن توافق هسته‌ای یا تصویب تحریم‌های جدید اقتصادی از سوی آمریکا اقتصاد ایران با بحران شدید مواجه خواهد شد چرا که علاوه بر گرانی و مشکلات اقتصادی، حکومت سالانه نیازمند ایجاد حدود یک میلیون شغل است تا به تعداد بیکاران اضافه نشود. با توجه به اینکه مرکز آمار ایران هر فردی را که هفته‌ای حداقل یک ساعت کار کند شاغل محسوب می‌کند، تعداد بیکاران را سه میلیون و دویست هزار نفر اعلام کرده و اما از سوی دیگر مرکز پژوهش‌های مجلس تعداد بیکاران را حدود ٧ میلیون نفر اعلام کرده است!.
البته وضعیت شاغلین هم به هیچ وجه خوب نیست بطوری که امسال حداقل حقوق کارگر ٩٣٠ هزار تومان اعلام شده در حالیکه مرکز پژوهش‌های مجلس بر اساس تورم در ١٠ سال گذشته و هزینه‌های کنونی خط فقر را در سال ١٣٩٥ حدود یک میلیون و هشتصد هزار تومان اعلام کرده بود و حتی بعضی کارشناسان وابسته به جناح های رژیم این رقم را تا حدود ٣ میلیون تومان اعلام کرده اند و این عمق فقر در ایران حتی برای شاغلان را به روشنی مشخص می کند!( حدود ١٠ سال است که دولت به طور رسمی خط فقر را اعلام نکرده است).
همچنین در حالی بانک جهانی و موسسات اقتصادی دیگری نسبت به ورشکستگی بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری ایران که اکثرا بدون موجوز هستد، هشداره داده‌اند که سرمایه‌گذاران خارجی از ترس تحریم‌های آمریکا و یا بروز جنگ با ایران از سرمایه‌گذاری گسترده در ایران خوداری می‌کنند در حالیکه اقتصاد ایران به خصوص صنعت نفت و گاز آن به شدت نیازمند سرمایه گذاری خارجی است!. در کنار تمام این مشکلات و فشارها بحث فساد هم به معضل بزرگی تبدیل شده به طوری که سازمان شفافیت بین المللی در رتبه‌بندی سال ٢٠١٦ در میان ١٧٦ کشور رتبه ایران از نظر فساد را ١٣١ اعلام کرد! طبق آمار و سخنان خود مقامات حکومتی چیزی بین ٢٠ تا ٣٠ درصد از مباحث اقتصادی سند چشم‌انداز بیست ساله که بیشتر از نصف عمر خود را طی کرده محقق شده و با توجه به آمار منابع معتبر جهانی ایران به هیچ وجه قادر نخواهد بود حتی به نزدیکی اهداف اقتصادی سند چشم انداز هم برسد . برای درک بهتر از کارنامه اقتصادی جمهوری اسلامی بهتر است اقتصاد ایران را با رقبای قبل از انقلاب ٥٧ و اکنون مقایسه کنیم . معمولا حکومت‌های ایدئولوژیک و حکومت‌های دیکتاتوری برای فریب افکار عمومی همیشه در تبلیغات اقتصادی خود زمان حال را با قبل از روی کار آمدن حکومت‌شان مقایسه می‌کنند و این بسیار اشتباه و کاری فریبکارانه است چون تمام دنیا در حال پیشرفت است و برای بررسی کارنامه اقتصادی كشوری بهتر است مدت زمان مد نظر را با رقبای آن کشور و اقتصاد جهانی مقایسه کرد.
بنابر جدول فوق به خوبی روشن و نمایان است که جمهوری اسلامی ایران نه تنها نتوانسته باعث پیشرفت اقتصاد ایران ىشود بلکه حتی باعث عقب ماندگی ایران نسبت به دوران قبل از انقلاب شده است. در جدول بالا تنها کشور عربستان است که به نسبت، رشد کمی داشته و دلیل آن این است که قبلا اقتصاد عربستان بسیار وابسته به نفت بود و به مرور با افزایش تولیدات صنعتی و حتی کشاورزی توانسته است هم اکنون تولید ناخالص داخلی بیشتری از ایران داشته باشد! ایرا ن منابع و نیروی کار جوان و ارزان بسیار خوبی در اختیار داشت و همچنین کشوری جذاب برای توریست‌ها است و تنها دلیل عقب ماندگی اقتصاد ایران از جامعه جهانی شکست طرح‌های اقتصادی جمهوری اسلامی و فساد و مدیریت ناکارآمد است، کره جنوبی که هیچکدام از امتیازهای اقتصادی ایران را نداشته هم اکنون تولید ناخالص داخلی‌اش ٣ برابر بیشتر از کشور ایران است! کشور چین نیز در مدت ٣٥ سال توانسته اقتصاد خود را ٥٧ برابر کند و این موجب حیرت همه جهان شده ااست اما اگر جمهوری اسلامی به همان نسبت کشور ترکیه پیشرفت می کرد هم اکنون تولید ناخالص داخلی‌اش بیشتر از ٢ برابر کنونی می‌بود یعنی درآمد مردم ایران به طور متوسط ٢ برابر امروز بود! حال آنکه ایران امکانات و وضعیت بسیار بهتری نسبت به ترکیه و کره جنوبی داشت.
تنها راه استفاده کامل مردم ایران از امکانات طبیعی و نیروی انسانی و فکری کشور تغییر رژیم حاکم بر ایران است چون برای ریشه‌کنی فساد نیاز به آزادی بیان است که آزادی بیان جزء خطوط قرمز حکومت‌های دیکتاتوری از جمله ایران است و با وجود جمهوری اسلامی هرگز فساد ریشه کن نخواهد شد چونکه خود رهبران رژیم سرچشمه فساد هستند! برای سرمایه‌گذاری گسترده خارجی نیاز به امنیت و ثبات سیاسی و روابط دوستانه و حداقل غیرخصمانه با جهان غرب است که با وجود جمهوری اسلامی امکان چنین روابطی غیرممکن است!.
رشد اقتصادی نیازمند امنیت و عدالت در جامعه است که با وجود جمهوری اسلامی هرگز ملیت‌ها و مذاهب مختلف درون ایران احساس عدالت و آزادی و آسایش نخواهند کرد! اگر از خطر جنگ هم بگذریم و اوضاع به همین شیوه به پیش برود روزبه‌روز اقتصاد ایران به نسبت دیگر کشورها عقب خواهد افتاد اما در صورت سرنگونی رژیم و ایجاد یک كشور دمکرات می‌توان با استفاده از همه امکانات به رشد سریع اقتصادی دست یافت. آقای خمینی حکومت ایران را حکومت مستضعفین جهان می‌نامید اما هم اکنون قبری بسیار گران قیمت و با مساحت ٦٠٠هزار متر مربع را اشغال کرده است و فقرا حتی یک متر برای خواب شبانه ندارند و مجبورند در گورستان‌ها بخوابند! اگر این آباد کردن دنیای مردم ایران بود وای بر آخرتی که آقای خمینی وعده‌اش را می‌داد!
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
حکومت‌های ایدئولوژیک در تمام امور یک کشور دخالت می‌کنند و همه چیز را بر اساس ایده خود به پیش می‌برند تا به قول خودشان دنیا را به مدینه فاضله تبدیل کنند و حتی ایدئولوژی‌های دینی همچون حکومت اسلامی ایران پا را فراتر گذاشته و برای زندگی پس از مرگ افراد هم برنامه دارند و به قول آقای خمینی ما آمده ایم که دنیا و قیامت شما را آباد کنیم!. حالا با نگاهی به کارنامه اقتصادی جمهوری اسلامی می خواهیم بدانیم که تا چه حد دنیای مردم را آباد کرده اند!
طبق سخنان و آمار رسمی نهادها و مقامات جمهوری اسلامی، اقتصاد ایران در شرایط بسیار بدی قرار دارد بگونه‌ای که اقتصاد ایران با خطر رکود مجدد یا رشد بسیار پایین مواجه است چون بیشتر رشد تولید ناخالص داخلی ایران در چند سال گذشته به خاطر صادرات نفت بوده و با رسیدن ایران به حدود سقف تولید تعیین شده امکان رشد صادرات نفت بسیار کم است و همچنین در صورت بهم خوردن توافق هسته‌ای یا تصویب تحریم‌های جدید اقتصادی از سوی آمریکا اقتصاد ایران با بحران شدید مواجه خواهد شد چرا که علاوه بر گرانی و مشکلات اقتصادی، حکومت سالانه نیازمند ایجاد حدود یک میلیون شغل است تا به تعداد بیکاران اضافه نشود. با توجه به اینکه مرکز آمار ایران هر فردی را که هفته‌ای حداقل یک ساعت کار کند شاغل محسوب می‌کند، تعداد بیکاران را سه میلیون و دویست هزار نفر اعلام کرده و اما از سوی دیگر مرکز پژوهش‌های مجلس تعداد بیکاران را حدود ٧ میلیون نفر اعلام کرده است!.
البته وضعیت شاغلین هم به هیچ وجه خوب نیست بطوری که امسال حداقل حقوق کارگر ٩٣٠ هزار تومان اعلام شده در حالیکه مرکز پژوهش‌های مجلس بر اساس تورم در ١٠ سال گذشته و هزینه‌های کنونی خط فقر را در سال ١٣٩٥ حدود یک میلیون و هشتصد هزار تومان اعلام کرده بود و حتی بعضی کارشناسان وابسته به جناح های رژیم این رقم را تا حدود ٣ میلیون تومان اعلام کرده اند و این عمق فقر در ایران حتی برای شاغلان را به روشنی مشخص می کند!( حدود ١٠ سال است که دولت به طور رسمی خط فقر را اعلام نکرده است).
همچنین در حالی بانک جهانی و موسسات اقتصادی دیگری نسبت به ورشکستگی بانک‌ها و موسسات مالی و اعتباری ایران که اکثرا بدون موجوز هستد، هشداره داده‌اند که سرمایه‌گذاران خارجی از ترس تحریم‌های آمریکا و یا بروز جنگ با ایران از سرمایه‌گذاری گسترده در ایران خوداری می‌کنند در حالیکه اقتصاد ایران به خصوص صنعت نفت و گاز آن به شدت نیازمند سرمایه گذاری خارجی است!. در کنار تمام این مشکلات و فشارها بحث فساد هم به معضل بزرگی تبدیل شده به طوری که سازمان شفافیت بین المللی در رتبه‌بندی سال ٢٠١٦ در میان ١٧٦ کشور رتبه ایران از نظر فساد را ١٣١ اعلام کرد! طبق آمار و سخنان خود مقامات حکومتی چیزی بین ٢٠ تا ٣٠ درصد از مباحث اقتصادی سند چشم‌انداز بیست ساله که بیشتر از نصف عمر خود را طی کرده محقق شده و با توجه به آمار منابع معتبر جهانی ایران به هیچ وجه قادر نخواهد بود حتی به نزدیکی اهداف اقتصادی سند چشم انداز هم برسد . برای درک بهتر از کارنامه اقتصادی جمهوری اسلامی بهتر است اقتصاد ایران را با رقبای قبل از انقلاب ٥٧ و اکنون مقایسه کنیم . معمولا حکومت‌های ایدئولوژیک و حکومت‌های دیکتاتوری برای فریب افکار عمومی همیشه در تبلیغات اقتصادی خود زمان حال را با قبل از روی کار آمدن حکومت‌شان مقایسه می‌کنند و این بسیار اشتباه و کاری فریبکارانه است چون تمام دنیا در حال پیشرفت است و برای بررسی کارنامه اقتصادی كشوری بهتر است مدت زمان مد نظر را با رقبای آن کشور و اقتصاد جهانی مقایسه کرد.
بنابر جدول فوق به خوبی روشن و نمایان است که جمهوری اسلامی ایران نه تنها نتوانسته باعث پیشرفت اقتصاد ایران ىشود بلکه حتی باعث عقب ماندگی ایران نسبت به دوران قبل از انقلاب شده است. در جدول بالا تنها کشور عربستان است که به نسبت، رشد کمی داشته و دلیل آن این است که قبلا اقتصاد عربستان بسیار وابسته به نفت بود و به مرور با افزایش تولیدات صنعتی و حتی کشاورزی توانسته است هم اکنون تولید ناخالص داخلی بیشتری از ایران داشته باشد! ایرا ن منابع و نیروی کار جوان و ارزان بسیار خوبی در اختیار داشت و همچنین کشوری جذاب برای توریست‌ها است و تنها دلیل عقب ماندگی اقتصاد ایران از جامعه جهانی شکست طرح‌های اقتصادی جمهوری اسلامی و فساد و مدیریت ناکارآمد است، کره جنوبی که هیچکدام از امتیازهای اقتصادی ایران را نداشته هم اکنون تولید ناخالص داخلی‌اش ٣ برابر بیشتر از کشور ایران است! کشور چین نیز در مدت ٣٥ سال توانسته اقتصاد خود را ٥٧ برابر کند و این موجب حیرت همه جهان شده ااست اما اگر جمهوری اسلامی به همان نسبت کشور ترکیه پیشرفت می کرد هم اکنون تولید ناخالص داخلی‌اش بیشتر از ٢ برابر کنونی می‌بود یعنی درآمد مردم ایران به طور متوسط ٢ برابر امروز بود! حال آنکه ایران امکانات و وضعیت بسیار بهتری نسبت به ترکیه و کره جنوبی داشت.
تنها راه استفاده کامل مردم ایران از امکانات طبیعی و نیروی انسانی و فکری کشور تغییر رژیم حاکم بر ایران است چون برای ریشه‌کنی فساد نیاز به آزادی بیان است که آزادی بیان جزء خطوط قرمز حکومت‌های دیکتاتوری از جمله ایران است و با وجود جمهوری اسلامی هرگز فساد ریشه کن نخواهد شد چونکه خود رهبران رژیم سرچشمه فساد هستند! برای سرمایه‌گذاری گسترده خارجی نیاز به امنیت و ثبات سیاسی و روابط دوستانه و حداقل غیرخصمانه با جهان غرب است که با وجود جمهوری اسلامی امکان چنین روابطی غیرممکن است!.
رشد اقتصادی نیازمند امنیت و عدالت در جامعه است که با وجود جمهوری اسلامی هرگز ملیت‌ها و مذاهب مختلف درون ایران احساس عدالت و آزادی و آسایش نخواهند کرد! اگر از خطر جنگ هم بگذریم و اوضاع به همین شیوه به پیش برود روزبه‌روز اقتصاد ایران به نسبت دیگر کشورها عقب خواهد افتاد اما در صورت سرنگونی رژیم و ایجاد یک كشور دمکرات می‌توان با استفاده از همه امکانات به رشد سریع اقتصادی دست یافت. آقای خمینی حکومت ایران را حکومت مستضعفین جهان می‌نامید اما هم اکنون قبری بسیار گران قیمت و با مساحت ٦٠٠هزار متر مربع را اشغال کرده است و فقرا حتی یک متر برای خواب شبانه ندارند و مجبورند در گورستان‌ها بخوابند! اگر این آباد کردن دنیای مردم ایران بود وای بر آخرتی که آقای خمینی وعده‌اش را می‌داد!
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
