کوردستان میدیا: درحالی که قانون «جرم سیاسی» روز یکشنبه از سوی حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران برای اجرا ابلاغ شده است، معاون فرهنگی قوه قضائیه می‌گوید، «من چیزی به اسم جرم سیاسی را به رسمیت نمی‌شناسم».
هادی صادقی در مصاحبه‌ای با شماره روز دوشنبه ۱۷ خرداد روزنامه «شرق» تاکید کرد برخوردهایی که با فعالان سیاسی انجام شده، «از بعد امنیتی آن بوده است، نه صرف فعالیت سیاسی».
این مقام قضایی رژیم افزود: «مثلا فرد شبکه‌سازی می‌کند، ظاهراً کار سیاسی می‌کند؛ اما دستگاه‌های امنیتی متوجه می‌شوند در پشت پرده یک شبکه پیوند با دشمن و تیمی را درست می‌کند تا در مواقع لازم در اختیار دشمن قرار بگیرد».
حسن روحانی، رئیس جمهوری رژیم، روز ۱۶ خرداد قانون «جرم سیاسی» را برای اجرا به دو وزارتخانه کشور و دادگستری ابلاغ کرد.
بر اساس مصوبه‌ی مجلس، جرایمی که «با انگیزه اصلاح امور کشور علیه مدیریت و نهادهای سیاسی یا سیاست‌های داخلی یا خارجی کشور ارتکاب یابد، بدون آنکه مرتکب قصد ضربه زدن به اصل نظام را داشته باشد، جرم سیاسی محسوب می‌شود».
با این حال بر اساس این قانون، اقداماتی چون «تحریک مردم به تجزیه‌طلبی، جنگ و کشتار و درگیری» و «افشای اسرار» جرم سیاسی به حساب نمی‌آید.
در این قانون، «توهین» به مقامات رژیم، «نشر اکاذیب» و جرایم تعیین شده در قوانین انتخاباتی از جمله موارد تعریف شده برای «جرم سیاسی» است.
این قانون همچنین برخی «امتیازات» نیز برای زندانیان سیاسی در نظر گرفته که از جمله آنها «مجزا بودن محل نگهداری در مدت بازداشت و حبس از مجرمان عادی»، «ممنوعیت بازداشت و حبس به صورت انفرادی بیش از ۱۵ روز»، «ممنوعیت پوشاندن لباس زندان در طول دوران بازداشت» و «غیرقابل استرداد بودن مجرمان سیاسی» است.
هادی صادقی در مصاحبه‌ای با شماره روز دوشنبه ۱۷ خرداد روزنامه «شرق» تاکید کرد برخوردهایی که با فعالان سیاسی انجام شده، «از بعد امنیتی آن بوده است، نه صرف فعالیت سیاسی».
این مقام قضایی رژیم افزود: «مثلا فرد شبکه‌سازی می‌کند، ظاهراً کار سیاسی می‌کند؛ اما دستگاه‌های امنیتی متوجه می‌شوند در پشت پرده یک شبکه پیوند با دشمن و تیمی را درست می‌کند تا در مواقع لازم در اختیار دشمن قرار بگیرد».
حسن روحانی، رئیس جمهوری رژیم، روز ۱۶ خرداد قانون «جرم سیاسی» را برای اجرا به دو وزارتخانه کشور و دادگستری ابلاغ کرد.
بر اساس مصوبه‌ی مجلس، جرایمی که «با انگیزه اصلاح امور کشور علیه مدیریت و نهادهای سیاسی یا سیاست‌های داخلی یا خارجی کشور ارتکاب یابد، بدون آنکه مرتکب قصد ضربه زدن به اصل نظام را داشته باشد، جرم سیاسی محسوب می‌شود».
با این حال بر اساس این قانون، اقداماتی چون «تحریک مردم به تجزیه‌طلبی، جنگ و کشتار و درگیری» و «افشای اسرار» جرم سیاسی به حساب نمی‌آید.
در این قانون، «توهین» به مقامات رژیم، «نشر اکاذیب» و جرایم تعیین شده در قوانین انتخاباتی از جمله موارد تعریف شده برای «جرم سیاسی» است.
این قانون همچنین برخی «امتیازات» نیز برای زندانیان سیاسی در نظر گرفته که از جمله آنها «مجزا بودن محل نگهداری در مدت بازداشت و حبس از مجرمان عادی»، «ممنوعیت بازداشت و حبس به صورت انفرادی بیش از ۱۵ روز»، «ممنوعیت پوشاندن لباس زندان در طول دوران بازداشت» و «غیرقابل استرداد بودن مجرمان سیاسی» است.
