ه. س. کمانگر 

خطاب به دبیرکل سازمان ملل متحده، رییس واعضای کمیته حقوق بشر، رییس و اعضای کمیته حقوق کودک، مدیر اجرایی صندوق کودکان ملل متحد(یونیسف) و رییس و اعضای کمیته رفع تبعیض نژاد سازمان ملل، رییس و اعضای کمیته مجازات جنایت نسل کشی و رییس و اعضای شورای امنیت سازمان ملل.

بدینوسیله از طریق این بیاننامه که از طرف جمعی از کنشگران و اجتماعی و سیاسی و حقوقی و فعالان حقوق بشر مطالبات خود را جهت رسیدگی فوری و اعمال تصمیمات جدی واجرایی مطابق با

ـ  منشور سازمان ملل )مصوب ٢٦/٦/١٩٤٥ )

ـ اعلامیه حقوق بشر)مصوب ١٠ /دسامبر/ ١٩٤٨ )

ـ میثاقین حقوق مدنی و سیاسی) مصوب ١٦ /دسامبر/ ١٩٦٦ )

ـ حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی )مصوب ١٦ /دسامبر/ ١٩٦٦ )

ـ کنوانسیون حقوق کودکان) مصوب ٢٠ /نوامبر/ ١٩٨٩ )

ـ کنوانسیون رفع تمام اشکال تبعیض )مصوب ٢١ /دسامبر/ ١٩٦٥ )

ـ کنوانسیون منع شکنجه وسایر رفتارهای ظالمانه، غیر انسانی یا تحقیرآمیز

(مصوب ٢٦/٦/١٩٨٧)

- کنوانسیون حقوق سیاسی زنان (مصوب ٢٠ /دسامبر/ ١٩٥٢ )و ) ٣١ /مارس/ ١٩٥٣)

ـ پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی (مصوب ٩/دسامبر/ ١٩٤٨)

در رابطه با جنایات روی دادەی اخیر و جاری در کشور ج.ا.ایران در نقض کلیه کنوانسیوانهای نامبرده در حال اتفاق می‌باشد مطالبه می‌نماییم که با توجه به موارد زیر:

١ـ  رفتار خشونت‌آمیز و غیرانسانی ج.ا.ایران دربرابر اعتراضات مسالمت آمیز مردم موسوم به انقلاب ژینا (مهسا) که با خواسته های مطابق با حقوق بنیادین بشر به خیابانها آماده و با اعتصابات و بیانیه ها در کانالهای ارتباطی سعی در ابراز و بیان مطالبات خود دارند، که با دستگیری غیرقانونی افراد به ویژه خردسالان و زنان، برپایی دادگاه‌ های فرمایشی و احکام اعدام برای معترضین )با موافقت و تصویب این قانون با ٢٧٢ رای موافق نمایندگان مجلس شورای اسلامی ایران ) و ربودن افراد بدون آدرس و عنوان جهت پیگیری حتی کودکان و زنان و تجاوز جنسی و جسمی به افراد به صورت علنی و غیرعلنی وشکنجه ظالمانه و اعتراف گیری اجباری تحت شکنجه و تهدید و اعراب افراد و کشتن مردم با شلیک مستقیم گلوله به قسمتهای حیاتی بدن معترضین و سبب جانباختن ٤٣٤ نفر و تعداد ١٧٤٧٣ بازداشتی که ٥٤٤ نفر از آنها دانشجو می‌باشند تا تاریخ نوشتن این بیانیه در تاریخ بیست ودوم نوامبر و حتی شلیک مستقیم به کودکان و زنان که آسیبپذیرترند باعث کشته شدن ٦٠ کودک زیر ١٨ سال گشته که مصداق جنایت علیه بشریت می‌باشد. که مصداق نقض ماده های )٢٢، ٢١، ٢٠، ١٥، ١٤، ١١، ١٠، ٩، ٧) از کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی، ماده های)٢٠، ١٦، ١٥، ١٤، ١٣، ١٢، ١١، ١٠،٤) از کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتار ظالمانه، ماده‌های )٣٨،  ١٩، ١١، ٦، ١٣)، از کنوانسیون حقوق کودکان، ماده‌هایی از کنوانسیون حقوق سیاسی زنان می‌باشد.

٢ـ  این جنایات ضد بشر در استان‌هایی که دارای بافت جمعیتی از ملیت و نژاد و مذهب متفاوت هستند مانند کوردستان و بلوچستان بسیار وحشیانه تر و شدید تر با استفاده از گلوله جنگی و وارد کردن جنگافزارهای سنگین و ماشین های زرهی جنگی و تیراندازی به داخل خانه ها که با نیت نژادپرستانه و ریشه در تنفر نسبت به دیگرمذاهب و ملیتها و نژاد ساکنین این مناطق دارند )آغاز این تنفرها از فرمان خمینی در آغاز انقلاب در سال ٥٩ که دستور حمله به کوردستان را صادر نموده و کوردها را مفسد فی الارض خواند و این فرمان قتل عام کوردها در لوای دادگاه‌های فرمایشی وبه بهانه سرکوب تجزیه‌طلب و محاربه هنوز ادامه دارد)  که مصداق واقعی نسل کشی می‌باشد که از میزان کشتار بیرحمانه و جنایت کارانه نمایان گشته و شمار جانباختگان کوردها و بلوچ و مازنی ها را بسیار بالا برده به طوری که بالغ بر ٩٠٪ جانباختگان و دستگیر شدگان بویژه اغلب جانباختگان کودکان را شامل میشوند و کماکان در حال افزایش می‌باشد.  با ربودن مصدومان و زخم‌ ها از بیمارستان‌ها و و شکنجه افراد زخمی و محدودکردن وسایل درمانی و دارو و قطع برق و آب شرب محلات و محاصره شهرها به ویژه سنندج ، مهاباد، سراوان، زاهدان، جوانرود  (محل استفاده رژیم از گاز هگزاکلرواتان برای سرکوب معترضان در خیابان) سردشت، اشنویە، پیرانشهر،  پاوه، سقز و دیواندره تا به امروز .... که عمدتا در کوردستان واقع هستند جان بسیاری از انسانها به ویژه کودکان در شهر و روستاهای کوردستان در حال حاضر در خطر قرارداد و نیاز به حافظت فوری و قاطع و کاربردی سازمان ملل و جامعه جهانی دارند که مصداق نقض ماده های (٢٢، ٢١، ٢٠، ١٥، ١٤، ١١، ١٠، ٩،٧) از کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی، ماده‌های(٢٠، ١٦، ١٥،١٤،١٣، ١٢، ١١، ١٠، ٤)  از کنوانسیون منع شکنجه و سایر رفتار ظالمانه،  ماده‌های  )٣٨، ١٩، ١١، ٦،١٣)  از کنوانسیون حقوق کودکان، ماده‌های (٢٠، ١١، ١٠، ٩، ٨، ٥ ،٤ ،٣، ٢، ١) از اعلامیه جهانی حقوق بشر و ماد‌ه‌های)٨،٧، ٦، ٥، ٤، ٣، ٢، ١) از کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل کشی می‌باشد.

٣ـ  علاوه بر شرایط بحرانی کنونی در ایران، یک ستم سیتماتیک در ابعاد اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زبانی بر ملت‌های تحت ستم ) اقلیتهای نژادی و مذهبی و زبانی ) از طرف حکومت همواره اعمال می‌شود که شرایط کورد و بلوچ مصداق روشنی از این ستم‌ها می‌باشند که اثرات بلند مدت آن در کوردستان و بلوچستان مصداق جنایت علیه بشریت و نسلکشی فرهنگی و زبانی بوده و نقض بسیاری از کنوانسیون‌ها را در بر می‌گیرد که قربانی اصلی این قضیه کودکان و زنان این ملت‌های تحت ستم می‌باشند، که مصداق نقض ماده‌های)٦، ٥، ٤، ٣، ٢، ١)  از کنوانسیون حقوق مدنی و سیاسی، مادە های )٧، ٦، ٥، ٤، ٣، ٢، ١) از کنوانسیون رفع تمام اشکال تبعیض،  ماده های )١٦، ١٥)  از اعلامیه حقوق بشر می‌باشد.

برخی از این موارد ذکر می‌شود:

ـ  اثرات سیاست توسعه زدای بلند مدت در مناطق ملل تحت ستم که موجب :

ـ  پایین آمدن کیفیت زندگی نسبت به ملت حاکم.

ـ  عدم وجود حداقل امکانات اساسی برای امرار معاش جامعه.

ـ پدیدار شدن تبعیض عظیم در فرآیند آموزش زبانهای مادری ملل تحت ستم به نحوی که خطر انقراض برخی از این زبانها را تهدید میکند.

ـ فقدان امکان اموزش و توسعه فرهنگ ها و اندیشه ها و ادیان ملتهای تحت ستم.

ـ  نبود تساوی حقوقی در برابر قانون برای مردم جامعه ملتهای تحت ستم.

ـ محدودیت شدید در توسعه و عدم پشتیبانی از فرهنگ, موسیقی وهنرهای ملی و مذهبی.

که مصداق روشن نقض ماده های (٣١، ٣٠، ١٤، ٢) از کنوانسیون حقوق کودکان, ماده های (٢٤، ١٨، ٢، ١)، از کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و ماده های (٢٨، ٢٧، ٢٣، ٢٢، ١٩، ١٨، ١٧، ١٦) از اعلامیه حقوق بشر می‌باشد.

ـ  در نتیجه سیاست امنیتی کردن موقعیت شهرو روستا های محل زندگی ملل تحت ستم ومحروم

کردن این مناطق از بودجه های زیربنایی و کلان :

ـ ناشفافی در سیستم مالی و فساد افسارگریخته تر در این مناطق.

ـ  وجود دادگاهای انقلابی و عدم امکان دفاع عادلانه مردم در حالت متهم شدن.

ـ  بیکاری شدید و سختی امکان تامیین مایحتاج زندگی برای اکثریت ساکنین این مناطق.

ـ  بعلت مهاجرت های کاری موجب انفصال فیزیکی و در نتیجه انفصال عاطفی خانواده ها و عدم امکان زندگی کودکان در آغوش خانواده.

ـ  عدم حمایت از خانواده ها و بویژه عدم حمایت مالی از کودکان و خانواده آنها در اینمناطق.

ـ فراوان شدن پدیده کودک کار بعلت عدم پشتیبانی حکومت از خانواده در زیست بوم ملل تحت ستم.

ـ  ایجاد مشاغل کاذب و پر خطر مانند کولبری در کوردستان و سوخت بری در بلوچستان.

ـ  عدم وجود سرپناه کافی برای اشخاص و پدیدار شدن گورخوابی و کارتون خوابی.

ـ  وجود پدیده فروش قاچاق اعضا بدن و فروش نوزاد و ... نبود امنیت اجتماعی بعلت تبعیض های غیر انسانی در حق ملل تحت ستم.

که مصداق روشن نقض ماده های )٣٢، ٢٦، ٢٠، ٣، ٢٧، ٩)،  از کنوانسیون حقوق کودکان، ماده های (٤، ٣، ٢، ١) از کنوانسیون حقوق اقتصادی، اجتماعی،  فرهنگی و ماده‌های (٢٨، ٢٧، ٢٣، ٢٢، ١٩، ١٨، ١٧، ١٦)  از اعلامیه حقوق بشر می‌باشد.

ـ  اثرات قایل شدن تبعیضهای قیدشده در سیاست‌گذاریهای کلان در حوزه آموزش و پرورش و آگهی رسانی به جامعه و علل خصوص بر کودکان:

ـ  کمبود شدید تسهیلات آموزشی در این استانها مانند کمبود مدارس و کلاسهای درس و حداقل وسایل مورد نیاز مانند میز و نیمکت و وسیله نقلیه رفت و آمد کودکان امروزه حتی کمبود اینترنت و امکانات اموزش از راه دور.

ـ پایین بودن محتوای تحصیلی و استاندارد نبودن محتوا با معیارهای جهانی مانند پرهیز از خشونت و ترویج انسان دوستی و قابل اجرایی نشدن این دروس چراکه که محتوا برای امکانات یک مدرسه در مرکز تعریف شده.

ـ  تحمیل فرهنگ و مذهب و هنجارهای قوم حاکم در نظام اموزشی و امحا و انکار هویت فرهنگی و ملی و زبانی سایر ملل تحت ستم .

ـ  عدم ایجاد بسترعامدانه, جهت ترویج حقوق بشر و حقوق کودکان و زنان و سایر حقوق بنیادین جهت افزایش آگهی جوامع تحت ستم ملی و مذهبی .

ـ  محرومیت و محدودیت در انتخاب اسم منطبق بر هویت ملی و فرهنگی و زبانی ملل تحت ستم.

که مصداق روشن نقض ماده های (٤٢، ٢٩، ٢٨، ١٧، ٨، ٧) از کنوانسیون حقوق کودکان، ماده‌های (٢٤، ٢٠، ٤) از کنوانسیون مدنی و سیاسی و ماده های (٢٦)  از اعلامیه حقوق بشر می‌باشد.

ـ  اثرات این تبعیض در تمام اشکال آن در حوزه بهداشت و درمان و تامین غذا و محیط زیست که عواقب جبران ناپذیری بر کودکان که آسیب‌پذیرترند گذاشته عبارتند از:

ـ  عدم دسترسی مناطق محروم در کوردستان و بلوچستان به تنوع غذای لازم و مورد نیاز بدن جهت رشد سالم,

ـ  محدودیت و اختلال کیفی در تامین دارو و امکانات بهداشتی ضروری در مقابل بیماری‌های خطرناک و طبق برنامه سازمان بهداشت جهانی مانند واکسیناسیون از طرف حکومت مرکزی.

ـ  عدم نظارت عامدانه بر بهداشت آب شرب و آلوده سازی هدفمند سد هایی که محل تامینن آب شرب مردم هستند با مواد و آلودگیهای ناشناخته در کوردستان برای نمونه در شهر سنندج که بارها تانکرهای حامل مواد بسیار خطرناک شیمیایی در حوضه سد و در سد و در مسیر آب به تصفیه خانه تامین آب شرب عامدانه ریخته شده به منظور پایین آوردن میزان ایمنی بدن مردم در برابر سایر بیماریها.

ـ  عدم ایجاد و حتی مانع شدن از محیط زیستی و بهداشت روانی برای کودکان با هویت فرهنگی و ملی متفاوت با مهیا نکردن زیرساختهای این امور.

که مصداق روشن نقض ماده‌های )(٢٤، ٣٩، ٣٣)  از کنوانسیون حقوق کودکان, ماده )٢٥) از اعلامیه حقوق بشر میباشد.

٤ـ  با توجه به موارد بیان شده از نهادهای نام برده خواستاراقدام فوری جهت:

ـ  محکوم کردن اعمال ج.ا.ایران بعنوان جنایت علیه بشریت توسط شورای حقوق بشر و کمیته حقوق کودک و مدیر اجرایی صندوق کودکان ملل متحد(یونیسف).

ـ  نشست فوری کمیته رفع تبعیض نژاد سازمان ملل و کمیته مجازات جنایت نسل‌کشی، جهت تحقیق و بررسی جنایات درحال رویدادن ازطرف ایران بر مردم ملتهای تحت ستم در ایران و به رسمیت شناختن این جنایات نسبت به ملت های تحت ستم به عنوان نسل کشی به ویژه در شهرهای کوردستان.

ـ  اتخاذ تصمیم فوری برای تشکیل کمیته تحقیق و حقیقت یاب ویژه از طرف کمیته های مرتبط با این جنایات رویداده.

ـ  نشست فوری شورای امنیت سازمان ملل جهت محکوم کردن فرایند کشتار و نسل کشی در کوردستان و سایر شهرهایی که بعلت اعمال تبعیض ملی و نژادی و مذهبی, و بررسی راهکارهای فوری وکاربردی برای حفاظت از جان انسانها و کودکان و زنان ساکن در این مناطق از خطر کشتار و جنایت علیه بشر و نسل کشی و جلوگیری.

ـ  نشست فوری کمیته سازمان بهداشت جهانی جهت :

ـ  بررسی کیفیت واکسیناسیون های انجام شده کودکان نیازمند بررسی از طرف نهادهای بیطرف بینالمللی و بانظارت سازمان بهداشت جهانی در شهرهای کوردستان به ویژه شهر سنندج ضرورت دارد.

ـ  بررسی دقیق با انجام ازمایشات دقیق نسبت به الودگیهای شیمیایی کیفیت آب شرب شهرهای کوردستان جهت شرب, توسط و با نظارت سازمان بهداشت جهانی به منظور حفاظت از جان کودکان و حصول اطمینان از رخ ندادن یک جنایت علیه بشریت در حوضه بهداشت و درمان .

به امید جهانی بهتر و بدون جنگ و خشونت برای همه انسانها

زن . زندگی . آزادی