کوردستان میدیا: با فرا رسیدن فصل گرما بار دیگر بحران کم آبی و بی‌آبی در شهرها و روستاهای مختلف ایران به مبحث روز رسانەها بدل گشته که در این میان مطرح شدن مباحث زیست محیطی در رابطه با نابودی منابع آبی از جمله موارد اصلی مورد توجه می‌باشد.
بنابر گزارش منتشر شدەای در روزنامەی شهروند، ٢٨٩ شهر ایران در تنش آبی بسر می‌برند. در این گزارش آمده است که: تنش آبی گریبان ٦ کلانشهر و ٢٨٩ شهر را گرفته است.
علیرغم مصرف ٢٢٠ لیتری ساکنان تهران -٧٠ لیتر بیش از الگوی جهانی- بسیاری از شهرها و روستاهای ایران با بحران شدید کم‌آبی یا بی‌آبی مواجه هستند. عدم توازن در مصرف آب موجب گردیده که بسیاری از شهرها و روستاهای ایران با خطر جدی انسانی و زیست محیطی روبرو شوند.
مدیرعامل شرکت آب وفاضلاب روستایی استان مرکزی در همین رابطه اعلام کرد: طی سال های اخیر ۴۰۰ روستا در این استان به علت خشکسالی و بی آبی خالی از سکنه شده‌اند.
اما آنچکه مایه شگفتی در این گزارش است اعلام وضعیت بحرانی در استان کهگیلویه و بویر احمد می‌باشد. استانی که یک درصد مساحت و جمعیت ایران را فرا گرفته اما به تنهایی ١٠ درصد از منابع آبی ایران در این استان قرار دارد.
طرح‌های سدسازی و انتقال منابع آبی زاگرس و کردستان به استان‌ها و شهرهای مرکزی ایران سیاستی‌ست که قرن‌ها توسط حکومت‌های ایران طراحی و پیروی می‌شود، برنامەهایی که طی یک قرن اخیر مدون‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود.
گستردگی میزان انتقال آب استان‌های زاگرس به مناطق کویری و مرکزی ایران موجب شکل‌گیری بحران‌های زیست محیطی و انسانی در استان‌های زاگرس گردید که این امر در سال ١٣٩٢ با انفجاری اجتماعی و شکل‌گیری تظاهرات ضد حکومتی در لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان شد و طی آن مردم به مراکز انتقال آب هجوم برده و دست به تخریب سازەهای موجود زدند.
این حرکات موجب چنان وحشتی در رژیم اسلامی ایران شد که به صورت موقت دستور توقف این طرح‌ها صادر گردید.
حکومت ایران علاوه بر اجرائی کردن سیاست انتقال آب به مرکز و استان‌ها فارس زبان ایران از سیاست نابودی منابع آبی زاگرس و کردستان نیز پیروی می‌کند امری که از بین رفتن صد‌ها چشمه آب شیرین در کردستان را در پی داشت. احداث سد داریان و نابودی کانی بل از جمله چشمەهای پرآب و مطرح در جهان، از نمونەهای بارز این سیاست فاشیستی حکومت ایران است.
بنابر گزارش منتشر شدەای در روزنامەی شهروند، ٢٨٩ شهر ایران در تنش آبی بسر می‌برند. در این گزارش آمده است که: تنش آبی گریبان ٦ کلانشهر و ٢٨٩ شهر را گرفته است.
علیرغم مصرف ٢٢٠ لیتری ساکنان تهران -٧٠ لیتر بیش از الگوی جهانی- بسیاری از شهرها و روستاهای ایران با بحران شدید کم‌آبی یا بی‌آبی مواجه هستند. عدم توازن در مصرف آب موجب گردیده که بسیاری از شهرها و روستاهای ایران با خطر جدی انسانی و زیست محیطی روبرو شوند.
مدیرعامل شرکت آب وفاضلاب روستایی استان مرکزی در همین رابطه اعلام کرد: طی سال های اخیر ۴۰۰ روستا در این استان به علت خشکسالی و بی آبی خالی از سکنه شده‌اند.
اما آنچکه مایه شگفتی در این گزارش است اعلام وضعیت بحرانی در استان کهگیلویه و بویر احمد می‌باشد. استانی که یک درصد مساحت و جمعیت ایران را فرا گرفته اما به تنهایی ١٠ درصد از منابع آبی ایران در این استان قرار دارد.
طرح‌های سدسازی و انتقال منابع آبی زاگرس و کردستان به استان‌ها و شهرهای مرکزی ایران سیاستی‌ست که قرن‌ها توسط حکومت‌های ایران طراحی و پیروی می‌شود، برنامەهایی که طی یک قرن اخیر مدون‌تر و سریع‌تر انجام می‌شود.
گستردگی میزان انتقال آب استان‌های زاگرس به مناطق کویری و مرکزی ایران موجب شکل‌گیری بحران‌های زیست محیطی و انسانی در استان‌های زاگرس گردید که این امر در سال ١٣٩٢ با انفجاری اجتماعی و شکل‌گیری تظاهرات ضد حکومتی در لرستان، چهارمحال و بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد و خوزستان شد و طی آن مردم به مراکز انتقال آب هجوم برده و دست به تخریب سازەهای موجود زدند.
این حرکات موجب چنان وحشتی در رژیم اسلامی ایران شد که به صورت موقت دستور توقف این طرح‌ها صادر گردید.
حکومت ایران علاوه بر اجرائی کردن سیاست انتقال آب به مرکز و استان‌ها فارس زبان ایران از سیاست نابودی منابع آبی زاگرس و کردستان نیز پیروی می‌کند امری که از بین رفتن صد‌ها چشمه آب شیرین در کردستان را در پی داشت. احداث سد داریان و نابودی کانی بل از جمله چشمەهای پرآب و مطرح در جهان، از نمونەهای بارز این سیاست فاشیستی حکومت ایران است.
