کمیسیون اجتماعی حزب دمکرات کوردستان ایران به مناسبت دهم فروردین ماه، سالروز شهیدان کوردستان، اطلاعیه‌ای خطاب به مردم کوردستان و خانواده سرافراز شهیدان منتشر نمود.
متن پیام بدین شرح است:
اطلاعیه کمیسیون اجتماعی حزب دمکرات کوردستان ایران
به مناسبت ١٠ فروردین ماه سالروز شهیدان کوردستان
ملت مبارز و وفادار به خون شهیدان کوردستان
خانواده سرافراز شهیدان
روز دهم فروردین ماه هر سال، یادآور روزی تلخ در تاریخ جنبش آزادیخواه ملتمان در کوردستان ایران است. هفتاد و سه سال قبل، بعد از دادگاهی نمایشی سیستم دیکتاتوری پادشاهی، حکم اعدام بر "پیشوا قاضی محمد" نخستین رئیس جمهور کوردستان و دو تن از یارانش، "سیف قاضی" و "صدر قاضی"، تحمیل شد. این حکم ناعادلانه درسحرگاه ١٠ فروردین ١٣٢٦ شمسی در میدان "چوارچرا" شهرستان "مهاباد" اجرا شد.
این حکم بدین سبب صادر و اجرا شد که کورد در کوردستان ایران از سوی حزب دمکرات و به رهبری "پیشوا قاضی محمد"، نخستین جمهوری ملی-دمکراتیک را تأسیس نمود که به نقطه عطفی در تاریخ مبارزات آزادیخواهی ملت کورد مبدل گشت. سیستم دیکتاتوری نتواست این آزمون پرافتخار را تحمل کند، اقدام به سرکوب نمود و سرانجام با همکاری مجموعه‌ای فاکتور داخلی و بین‌المللی، عمر پرافتخار جمهوری کوردستان را به پایان رسانید و پیشوای بزرگ و رئیس جمهور کوردستان و شماری از مسئولان ارشد جمهوری کوردستان را اعدام نمود. در یادآوری این روز که بعنوان روز شهیدان کوردستان نامگذاری شده است، به پیشوای بزرگ و همه شهیدان کوردستان درود می‌فرستیم در برابر جان‌فدایی و اهداف آنان سر تعظیم فرود می‌آوریم و با خون شهیدان کوردستان تجدید میثاق کرده که تا رسیدن به دستاوردهای جمهوری کوردستان دست از مبارزات خود برنداریم.
دوستداران!
١٠ فروردین روزی مهم در تاریخ جنبش آزادیخواهی ملتمان است. اگرچه مناسبتی دردناک است و همگی ما ضمن گذشت چندین دهه، هنوز از وقوع این حادثه ناخوشایند غمبار هستیم، اما وقتی بر تأثیرات این مرگ سرافرازانه که تا اکنون نیز بر دل و درون هر فرد کورد باقی گذاشته است می‌نگریم، درک می‌نماییم که باید به صورتی کاملا متفاوت آن را تفسیر نماییم.
اگر تأسیس جمهوری کوردستان نقطه‌عطفی در تاریخ ملتمان بوده، با اطمینان کامل می‌توانییم بگوییم که پروسه به استقبال مرگ رفتن پیشوای بزرگ ملت کورد، نقطه‌عطف دیگری در تاریخ است. نقطه‌عطفی که اثبات نمود که مبارزه در گروی آزادی و سرافرازی و شکوه قیمت و نرخی دارد.
درسی که در تاریخ انسانیت یاد گرفتیم و آزادیخواهی واقعی کوردستان نیز در اوج سخاوت، با فدا کردن جان با ارزش خود، بعنوان بهایی با ارزش در فکر و اندیشه هر شخص کوردی جوانه زده است. آنان به خوبی درک کرده که انسان با آزادی آفریده شده و باید در آزادی نیز زندگی نماید، دیگر به حقوقی که دیکتاتورها بر مسیطر بودن بر آنان وضع کرده‌اند راضی نباشد. گام نخست مبارزه در این راه، مقابله با این مفاهیم است، نارضایتی، "نه" گفتن و در آخر فدا کردن جان خود.
اگرچه آغاز آسمیلاسیون و به بردگی گرفتن، ظلم و ستم دیکتاتورها بوده، بی‌اراده بودن و ترس از مرگ، راه تداوم دیکتاتورها برای به بردگی گرفتن مردم را هموار کرده است. لذا این مرگ نرخ آزادی بود، نکته دیگر این مرگ سرافراز این بود که برای رسیدن به سرافرازی و صلح پایدار، لازم است که تعادلی در ارزش‌ها، در قدرت و در همه ابعاد وجود داشته باشد که وسیله‌ی مسلط کردن جناحی بر جناح‌های دیگر باشد.
همانگونه که تأسیس جمهوری کوردستان با این هدف بود، به همان شکل نیز به استقبال مرگ رفتن پیشوای بزرگ و یارانش، تکرار این واقعیت بود که زندگی تا زمانی معنا و ارزش دارد که کرامت و شکوه انسان محفوظ بماند.
همین نیز به ارزشی مبدل گشت که تاکنون نیز مشوق و محرک مبارزات آزادیخواهی ملتمان و جان‌فدایی فرزندان قهرمان آن در طول چندین دهه بعد از این فاجعه بوده است.
همانگونه که همواره گفته‌ایم، خاطرات شهیدانمان، یادآوری ارزش والای آزادی انسان است. مبارزات سرافرازانه در گرو ارزش‌های انسانی و زندگی انسان است. این همان مفاهیم بوده که در کاروان طویل شهیدانمان، در راه مقابله با دیکتاتورهای متفاوت به ما رسیده است.
عزیزان!
بعد از گذشت بیش از هفتاد و سه سال از این واقعه تاریخی که از دیر زمان بعنوان روز شهیدان نامگذاری شده است، بویژه بعد از چهل سال از زمامداری دیکتاتوری جمهوری اسلامی ایران، اکنون و همیشه مهم است که به یاد آوریم که ما در راه مبارزاتی واقعی بوده و هر شهیدی که در این راه داده‌ایم و هر خستگی و سختی که با آن مواجه شده‌ایم، عاقبت موضعی درست و انسانی بوده است. لذا مطمئن بوده که روح شهیدانمان آسوده است اما همزمان نیز وظیفه‌ای سنگین بر دوشمان است، آن هم به سرانجام رساندن مبارزات برای رسیدن به اهداف و آرزوهایی است که فرزندان قهرمان ملتمان جان خود را در گروی آن فدا کرده‌اند.
بعد از گذشت چهل سال از عمر پر از شرم و شرمساری جمهوری اسلامی ایران، اکنون دیگر زمان اقدامی جدی و همه جانبه رو به جلوست. اقدامی که بتواند تغییری وجودی در ماهیت زمامداری در ایران ایجاد نماید و تعادل تاریخی که از آن سخن به میان آوردیم را بوجود آورد. جمهوری اسلامی ایران سخت ترین روزهای عمر خود را می‌گذراند و با مشکلات عدیده‌ی داخلی و بین‌المللی روبرو شده است. که زحمت است با دقت به بی‌کفایتی و خودکامگی که دارد به آسانی از آن عبور کرده و همچنان به عمر خود ادامه دهد.
در واقع این رژیم بیش از هر زمان دیگری، آسیب پذیر بوده و خلل همه جانبه اجتماعی، سیاسی و اقتصادی را در وجود خود پرورش داده که در آخر آن را به سمت وضعیتی لرزان و به سمت نابودی برده است.
جمهوری اسلامی در همه ابعاد سیاسی و اقتصادی و اجتماعی شکست خورده است. در سطح بین‌المللی با اعمال تحریم و در انزوا قرار دادن بیشتر و دشمنی کشورهای قابل توجهی و با در پیش گرفتن صدور انقلاب به خارج رو به نابودی است. از سوی دیگر از لحاظ اجتماعی و سیاسی، روابط بین مردم و حکومت در اوج سردی قرار دارد، به گونه‌ای که می‌توان گفت که چنین رابطه‌ای اصلا وجود ندارد.شرکت نکردن عظیم مردم ایران و بویژه مردم کوردستان در آخرین انتخابات مجلس ایران، این واقعیت را اثبات نمود که این حکومت ضمن همه استفاده همه ترفند و فریب‌کاری‌‍‌‌ها و فشار، اما مشروعیتش در پایین‌ترین سطح است و دیگر نمی‌تواند انتخابات نمایشی را بعنوان بهانه‌ای برای مشروعیت سیاسی خود بکار گیرد. بلکه به نشان زوال معنوی و اخلاقی رژیم در سطح جامعه مبدل گشته و اشاره آشکار این موضوع، به سمت و سوی نابودی رژیم است.
دوستان گرانقدر!
اگرچه هر حکومت و سیستمی در دنیا، برای خدمت مردم و آسان سازی زندگی مردم خویش در تلاش هستند اما در ایران گمراه شده، حکومت و سیستم سیاسی، بار سنگینی بر دوش مردم هستند، سطح مسئولیت سیاسی و اخلاقی زمامداران در برابر مردم اگر نگوییم اصلا وجود ندارد، بلکه در پایین‌ترین سطح قرار دارد و زمانی که سیستمی اساس تفسیر افراد جامعه را بر ایدیولوژی و طرز فکر خود قرار داده باشد. بدون شک مسئولیت اخلاقی و انسانی نمی‌باشد و زمانی که سیستمی با همه موجودات و انسان و زیست محیط و همه ماهیت‌های زندگی سیاسی رفتار نماید با هدف آنکه منفعت خود را تفسیر نماید. بدون شک مسئولیت اخلاقی نخواهد بود و در آخر از آنان استفاده ابزاری می‌نماید و در برابر هرگونه فاجعه و سیاه‌بختی که یقه مردم را خواهد گرفت مسئول نخواهد بود. افزایش نرخ بنزین و شیوع ویروس کرونا و بی‌کفایتی مسئولان رژیم اسلامی و اختفای واقعیت‌های مرتبط با این بیماری و در آخر ناتوانی در کنترل این فاجعه انسانی و افزایش شمار جان باختگان، نمونه‌هایی هستند که نشان می‌دهند که برای جمهوری اسلامی ایران، مردم، جان مردم، زندگی مردم و خدمت مردم ارزشی ندارد.
لذا باید این واقعیت را بدانیم که اگر خواهان آینده‌ای روشن هستیم، ضروری است تا نیرو و توانایی خود را به کار گرفته و این رژیم منحوس را به مانند دیکتاتورهای قبلی به زباله‌دانی تاریخ بسپاریم.
در این روز تاریخی که روز تقدیر از فداکاری و جان‌فدایی شهدایمان است، ما بعنوان ادمه دهندگان راه آنان، به مانند ایام آغاز این مبارزات سنگین و پر از خون، ضمن اعلام وفاداری و وظیفه‌شناسی در برابر شهدایمان و بالاتر از همه پیشوای شهید و جاویدانمان، با اهداف والای آنان تجدید میثاق می‌نماییم. به ملت مبارز و آزادیخواه کوردستان اطمینان داده که تا رسیدن به اهداف والای شهدا از مبارزه دست برنخواهیم داشت.
گرامی باد یاد و نام همه شهدای کوردستان و بالاتر از همه پیشوای عالیقدر کوردستان "قاضی محمد"
درود بر روح پاک شهیدان
درود به خانواده سرافراز شهدا
راه شهیدان برای رسیدن به اهداف والای آنان پر رهرو باد
حزب دمکرات کوردستان ایران
کمیسیون اجتماعی
١٠ فروردین ١٣٩٩ شمسی
