کوردستان میدیا

سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران

مسئولان رژیم اعتیاد را حاصل ناآگاهی می‌دانند!

18:22 - 17 مهر 1397

کوردستان میدیا: مسئولان رژیم از پیشرفت اعتیاد به مواد مخدر در سال‌های اخیر به سوی زنانه شدن خبر داده اند.

بنابر آمار ارائه شده توسط خبرگزاری ایسنا در رابطه با اعتیاد زنان در ایران، آمار زنان مصرف کننده‌ی مواد مخدر به شیوه‌ی چشم گیری افزایش یافته است، که مسئولان رژیم ایران این افزایش را حاصل ناآگاهی این افراد می‌دانند. 

طبق این آمار میزان اعتیاد زنان در ایران با ١/١٣ درصد در بین سنین ١٥ تا ٢٥ ساله است و سنین ٢٥ تا ٤٤ سال نیز ٩/٥ درصد و همچنین ٤٥ تا ٦٠ ساله نیز ٦/٥ درصد است. 

به گفته‌ی  دبیر شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدر سنندج  بیش از ٦ درصد معتادان استان سنندج را زنان تشکیل می‌دهند، که گورستان خوابی زنان معتاد در گورستان‌های تایله، قبرستان خیابان ١٧ شهریور و قبرستان انتهای خیابان وکیل سنندج را نیز به دنبال داشته است.

بر اساس این گزارش تنها کمپی که در سنندج در راستای ترک اعتیاد زنان فعالیت می‌کند، کمپ ناجی است که فقط ٦ زن و دختر مبتلا به اعتیاد در آن حضور دارند که خود این کمپ با مشکلاتی همچون نبود گاز و تجهیزات کافی روبه‌رو است و دارای فضایی رعب انگیز  است. 

ویدا قادری, مسئول این کمپ نیز از در مضیقه بودن  این کمپ از نظر مالی و حمایت نشدن از سوی هیچ ارگان و اداره‌ای خبر داده است.

موضوع  قابل توجه در آمار ارائه شده، افزایش آمار اعتیاد زنان در میان افرادی با تحصیلات لیسانس نسبت به افراد بی سواد ،ابتدایی و راهنمایی است؛ بر اساس این آمار تریاک، شیشه، الکل و کراک به ترتیب بیشترین میزان مصرف در میان زنان را دارا هستند.

اعتیاد زنان نسبت به اعتیاد مردان از حساسیت بیشتری برخوردار است، چرا که علاوه بر نگاه‌های اجتماعی حاصل از آن، موجب افزایش تولد نوزادان معتاد می‌شود، که بنابر آمار اعلام شده از سوی مسئولان وزارت بهداشت در سال ٩٦، روزانه ٢٠ تا ٢٠٠ نوزاد معتاد در ایران متولد شده‌اند و در نهایت به بهزیستی تحویل داده شده اند. 

در این گزارش به افزایش اعتیاد در زنان تحصیل کرده‌ی مقطع لیسانس اشاره شده، در حالی که در بخش دیگری از آن به گفته‌ی مسئولان مبنی بر ناآگاهی زنان در ابتلا به اعتیاد سخن گفته شده، که در واقعیت تناقض آشکاری را نشان می‌دهد.

عوامل موثر بر افزایش اعتیاد آن هم در میان افراد تحصیل کرده، به موضوع بیکاری و نبود شغل و تنزل شخصیت اجتماعی این افراد در نتیجه‌ی نبود درآمد باز می‌گردد که به طور مداوم از سوی مسئولان رژیم مورد انکار قرار می‌گیرد و به عوامل غیر مرتبط نسبت داده می‌شود.