کوردستان میدیا: با گذشت بیش از سه دهه از دوران حاکمیت رژیم ایران و وعده‌ها و برنامه‌ها‌ی آنان جهت توسعه روستاها، بیشتر روستاهای ایران به ویژه روستاهای مناطق کُردنشین ایران، همچنان از امکانات اولیه زندگی محروم هستند.
در جهان امروزه، نقش و جایگاه روستاها، در فرایند‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و در مقیاس محلی و ملی و پیامدهای توسعه‌نیافتگی مناطق روستایی چون نابرابری امکانات، رشد سریع جمعیت، بیکاری، مهاجرت، حاشیه‌نشینی شهری و غیره، موجب توجه به توسعه روستایی و حتی تقدم آن بر توسعه شهری گردیده است، زیرا راه حل نهایی مسئله بیکاری شهری، تراکم جمعیت و اقتصاد کشور، بهبود محیط روستایی است.
با برقراری تعادل مناسب بین امکانات شهر و روستا و نیز ایجاد شرایط مناسب برای مشارکت وسیع مردم است که می‌توان به توسعه ملی همه جانبه رسید در همین رابطه طرح‌های هادی روستای از جمله پروژه‌هایی محسوب می‌شوند که در راستای فراهم‌سازی زمینه توسعه و عمران نقاط روستایی تهیه و اجرا می‌شوند.
طرح هادی در ایران از سال ١٣٦٢ و تحت عنوان روان بخشی روستاها در یکی از نقاط روستایی شهرستان شهرکرد و توسط وزیر مسکن و شهرسازی وقت به اجرا گذاشته شد.
مسئولین رژیم ایران ادعا می‌کنند که از سال١٣٦٢ به بعد، به ویژه از سال ١٣٦٦ طرح هادی توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با جدیت تمام پیگیری شده است و بر این اساس، تجدید حیات و هدایت روستاها از ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از جمله اهداف مورد نظر در طرح‌های مذکور می‌باشد.
همچنین بر اساس آئین‌نامه نحوه بررسی و تصویب طرح‌های توسعه عمران محلی، ناحیه‌ای، منطقه‌ای و ملی و مقررات شهرسازی و معماری ایران مصوب مورخه ١٢/١٠/٧٨ هیأت دولت، طرح هادی روستایی طرحی است که: ضمن ساماندهی و اصلاح بافت موجود، میزان و مکان گسترش آتی و نحوه استفاده از زمین برای عملکردهای مختلف از قبیل مسکونی، تولیدی، تجاری و کشاورزی و تأسیسات و تجهیزات و نیازمندی‌های عمومی روستایی را بر حسب مورد در قالب مصوبات طرح‌های ساماندهی فضا و سکونتگاه‌های روستایی یا طرح‌های جامع ناحیه‌ای تعیین می‌نماید.
این در حالی است که که با گذشت بیش از سه دهه از دوران حاکمیت رژیم ایران و وعده‌ها و برنامه‌ها‌ی آنان برای توسعه روستاها، بیشتر روستاهای ایران به ویژه روستاهای مناطق کُردنشین ایران همچنان از امکانات اولیه محروم بوده و به اجبار ساکنان آن یا به شهرها مهاجرت می‌کنند و یا با مشکلات در روستاها دست و پنجه نرم می‌کنند که در ذیل به مشکلات چندین روستا در مناطق مختلف کُردنشین ایران اشاره خواهیم کرد.
ارومیه
آذرماه سال گذشته، نیروهای رژیم به وسیله‌ی دو بیل مکانیکی و چهارده اتومبیل تویوتا، به روستای که‌لان کانی در منطقه‌ی ته‌رگه‌ور وارد شده و آن را با خاک یکسان کردند.
در همین رابطه، وب‌سایت کُردستان میدیا گزارش داده بود، برای چندمین بار روستای که‌لان کانی از سوی نیروهای رژیم تخریب شد .به گفته یکی از ساکنین این روستا، دلیل تخریب این روستا به چند سال پیش و تبدیل شدن آن به پناهگاه نیروهای پیشمرگ کُردستان بر می‌گردد.
همچنین یکی از ساکنین این روستا عنوان کرده بود: پس از پایان جنگ هشت ساله میان ایران و عراق، اهالی این روستا با تلاش خود روستای که‌لان کانی را آباد کرده و به زندگی خود ادامه دادند، اما پس از جنگ، نیروهای رژیم دست از سرکوب برنداشته و برای چندمین بار پیاپی این روستا از سوی حکومت تخریب میشود.
همچنین مورخه‌ی دوم شهریورماه سال ١٣٩٢، بناهای روستای بغلچی و مخمور از توابع چالدران، به علت رانش زمین ٣٠ تا ٩٠ درصد خسارت دید و در همین رابطه یکصد و ٢٠ خانواده آواره شدند.
از دیگر سو، مدتی پیش روستای گوگرد از توابع بخش قطور شهرستان خوی به علت بارش زیاد و سیلاب، اطراف آن دچار رانش شده است و بخشی از بناهای قدیمی ریزش کرده و چهارصد و ٤٩ خانواده در معرض تهدید و خطر قرار دارند.
روستای گوگرد در ٢٥ کیلومتری بخش قطور و ٣٠ کیلومتری شهرستان خوی واقع شده است و این روستا در حال حاضر در معرض خطر قرار دارد و مسئولین رژیم در این رابطه بی‌توجه هستند.
در همین رابطه، شهروندان این روستا به خبرگزاری ایسنا گفته بودند بیش از ٥ سال است مسئولین رژیم ایران، وعده‌ی نوسازی بناها را به ساکنین روستا داده‌اند اما تاکنون وعده‌های آنان عملی و اجرا نشده است.
سال گذشته نیز، رانش زمین در سردشت بیش از ٥ میلیارد خسارت مالی به ساکنین مناطق مختلف و روستاهای توابع این شهر وارد کرده بود.
همچنین به گزارش ایرنا و به نقل از احمد پورآذری رئیس شرکت آب و فاضلاب روستایی بوکان، ٢٦ روستای تابعەی بخش مرکزی و سیمینه بوکان با مشکل کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه هستند.
به گفتەی پورآذری جمعیت روستاهایی که از مشکل کمبود آب رنج می‌برند بالغ بر ٨ هزار نفر می‌باشد و تاکنون نیز اقدامات عملی در جهت رفع این مشکل از سوی مسئولین انجام نشدە است.
در همین رابطه، منطقه‌ی رودخانه‌ی مجیدخان و به ویژه‌ی اهالی روستاهای رحیم‌خان و کوک‌‌تپه هم برای آب آشامیدنی و هم برای آب کشاورزی با کمبود مواجه هستند و حتی در برخی موارد باعث اختلاف مابین کشاورزانی که از چاهای عمیق برای آبیاری استفاده می‌کنند و دیگر کشاورزان شده است.
در روستای رحیم‌خان، مسئولین تابحال چندین بار اقدام به حفر چاه عمیق برای تامین آب آشامیدنی کرده‌اند اما اهالی این روستا هنوز از مشکل کمبود آب رنج می‌برند.
این بحران در حالی گریبانگیر شهروندان اهل بوکان شده است که این شهر یکی از شهرهای پرآب کُردستان ایران به شمار می‌آید اما بخش زیادی از آب رودخانه‌های این شهر با پمپاژ به شهرهای دیگر ایران منتقل میشود.
در حال حاضر، رژیم ایران چندین پمپاژ بزرگ را در سد گوگجلی و رودهای دیگر مناطق بوکان مستقر کرده و آب این مکان‌ها را به شهر تبریز منتقل میکند.
کُردستان
از مجموع راه‌های روستایی در شهرستان سقز تنها ٢٨% آسفالته می‌باشد که در مقایسه با میانگین کشوری بسیار پایین است.
اواخر مهرماه سال گذشته، خبرگزاری فارس به‌نقل ازمحمدصادق وجدی مدیرکل راه و شهرسازی استان کُردستان گزارش داده بود ، ٩٣٢ کیلومتر راه روستایی در شهرستان سقز وجود دارد که ٣٧٨ کیلومتر آن راه خاکی، ٢٩٣ کیلومتر راه شوسه و ٢٦١ کیلومتر معادل ٢٨درصد آن آسفالته است.
روستاهای سقز با مشکلاتی عدیده دست به گریبانند و از خدمات محروم هستند، به نحوی که تاکنون ٣٠١ روستای این شهرستان از لوله‌کشی گاز طبیعی نیز محروم مانده‌اند.
همچنین روستای نایسر که یکی از بزرگترین روستاهای ایران است چند سال پیش به عنوان منطقەی منفصل شهری در نزدیکی سنندج اعلام شد، اما تاکنون اقدامات لازم جهت بهبود وضعیت موجود و بخصوص فاضلاب این روستا صورت نگرفته است.
چند سال پیش هیات دولت ایران، نایسر را همراه با روستاهای ننله ، گریزه و حسن‌آباد به عنوان مناطق منفصل شهری اعلام نموده است ولی تاکنون هیچ اقدامی در راستای حل مشکلات عمرانی و آبادانی این مناطق انجام نشدە است.
مراجعه ساکنین این روستا به اداره آب و فاضلاب سنندج با بهانەهایی نظیر: کمبود بودجه و عدم وجود این طرح در دستور کار ادارە، پاسخ دادە شدە است.
این در حالی است که فیش‌های آب ساکنین نایسر خالی از هزینه دفع آب و فاضلاب نیست و این مبلغ در فیش‌های آب به چشم می‌خورد.
نایسر با بیش از ٣٠ هزار سکنه، در نزدیکی شهر سنندج واقع شدە است و مشکلات برق و آب و گاز در این شهرک همچنان حل نشدە است و باعث اعتراض ساکنین شدە است.
در همین رابطه و به گزارش وب‌سایت ایران کارگر، مردم روستای دگادگا از توابع اورامانات، با ٣٥٠ خانوار از کمبود آب رنج می‌برد و کمبود آب کشاورزی در روستاها منجر به بیکاری مردم شده است.
با توجه به پیگیری‌های مداوم مردم و مراجعه به نهادهای مسئول، تاکنون هیچ‌گونه پاسخ روشنی در این مورد دریافت نکردەاند.
همچنین وب‌سایت کُردستان میدیا، اواخر اردیبهشت‌ماه سال جاری گزارش داده بود، نیروهای رژیم ایران جهت تخلیه روستایی از توابع مریوان به ساکنین روستای قلقله ابلاغ کرده‌بودند که هر چه سریعتر این روستا را تخلیه کنند.
مسئولان پاسگاه مرزی قلقله در هنگام خطبه‌های نماز جمعه به ساکنین این روستا ابلاغ کردە بودند: آخرین مهلت به شما داده میشود که این روستا را تخلیه کنید.
یکی از ساکنین روستای قلقله عنوان کرده بود، رژیم اسلامی ایران به منظور تأسیس مقر نظامی و منطقه‌ی مرزبانی این روستا را تخلیه میکند و به آنها ابلاغ کرده‌اند که برای ادامه‌ی زندگی به دشت (بیلو) در مریوان نقل مکان کنند.
پیشتر نیز به ساکنین روستایی از توابع بخش خاومیراو ابلاغ شده بود که باید روستایشان را تخلیه کنند.
همچنین عدم خدمات‌رسانی به یکی از دغدغه‌ها و معضلات بزرگ ساكنان روستای ابوالمومن از توابع شهرستان سقز تبدیل شده است و زندگی عادی آنان را فلج كرده است.
روستای ابوالمومن جمعیتی بالغ بر ٩٠ نفر دارد اما این روستا تحت پوشش آب و فاضلاب روستایی نیست و هیچ خدماتی در حوزه آبرسانی برای این روستا انجام نشده است و نبود آب در روستا بیداد میکند.
در همین رابطه، به گزارش یکی از وب‌سایت‌های محلی و به نقل از یکی از ساکنان این روستا، نبود آب بهداشتی مناسب منجر به بروز بیماری‌های زیادی بین ساکنان این روستا به ویژه در بین کودکان و نوزادان شده است و تمامی اهالی این روستا از بیماری گواتر رنج می‌برند.
اهالی این روستا بارها برای رفع مشکلات‌شان به ادارت مختلف رژیم مراجعه کرده‌اند، اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده‌اند.
در همین رابطه، بیشتر روستاهای تابعهی شهر قروه با مشکل کمبود آب آشامیدنی مواجه و شبکه‌ی برق‌رسانی روستاها کاملا فرسوده شده است.
خبرگزاری فارس، به نقل از فرماندار قروه منتشر کرده بود، مشکلات آب و برق این شهرستان جدی و به مرز بحران رسیده است.
این مسئول رژیم ایران افزوده بود: اکثر روستاهای تابعهی این شهر، با مشکل کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه هستند و برخی از نقاط در طول شبانه‌روز تنها یک یا دو ساعت آب دارند.
از دیگر سو، بافت برق‌رسانی روستاها کاملا فرسوده و بیشتر روستاهای تابعهی قروه با عدم پست برق مواجه هستند.
فرسودگی شبکه‌ی برق‌رسانی باعث شده است که شهروندان ضرر و زیان‌های زیادی را متحمل شوند و بسیاری از لوازم برق خانگی روستاییان دچار سوختگی شوند.
مشکل برق در شهرستان قروه در حالی است که استان کُردستان یکی از صادرکنندگان انرژی به خارج از ایران می‌باشد.
همچنین کمبود آب آشامیدنی در روستاهای شهرستان دهگلان به یک معضل مبدل شده و بیشتر روستاهای این شهرستان با کمبود و حتی قطع کامل آب به مدت طولانی روبرو هستند.
اوایل تیرماه سال جاری، آب آشامیدنی دو روستای باشماق و جوانمردآباد از توابع شهرستان دهگلان، که بیش از یک هزار نفر سکنه دارد، مدت نزدیک به یک ماه قطع شده بود.
در همین رابطه، یکی از شهروندان روستای جوانمردآباد به نام ملاجمال مبارکی عنوان کرده است: ما این مشکلات را چندین بار با مسئولین مرتبط در میان گذاشته و بارها وعده داده‌اند که مشکل را برطرف کنند اما تاکنون اجرایی و عملی نشده است.
مبارکی گفته است: مشكلات كمبود آب آشامیدنی و آب كشاورزی در این روستاها باعث میشود که كه هر سال شماری از خانوارهای ساكن در روستاها برای ادامه زندگی به شهر مهاجرت كنند.
کرمانشاه
اواخر خردادماه سال جاری میرزامراد پیرو فرماندار سرپل‌ذهاب گفته بود، ١٨ روستای این شهرستان به دلیل عدم تأمین اعتبار و شکست برخی طرح‌ها فاقد آب آشامیدنی هستند. وضعیتی که برخی از اهالی این روستاها را به اعتراض در مقابل فرمانداری وا داشته بود.
وی دلیل این وضعیت را خشکسالی، عدم تأمین اعتبار و شکست برخی طرح‌ها عنوان کرده بود دلایلی که همواره توسط مسئولین رژیم عنوان شده، ولی روستانشینان را قانع نکرده است.
در همین رابطه وب‌سایت کرمانشاه پست گزارش داده بود، جمعی از اهالی ٨ روستای تابع سرپل‌ذهاب در استان کرمانشاه در اعتراض به مشکلاتی که گریبانگیر آنهاست در مقابل فرمانداری این شهرستان دست به تجمع اعتراضی زدند.
این وب‌سایت به نقل از برخی روستانشینان گزارش داده بود، وعده مسئولین رژیم تکراری و بی‌نتیجه است و سال‌هاست فراموش شده‌ایم و دیگر وعده‌های مسئولین حکومتی را باور نداریم.
ایلام
مردم روستای مهدی‌آباد در ایلام گریبانگیر مشکلات و مسائل و با محرومیت‌های زیادی مواجه هستند.
در همین رابطه، هفتم مردادماه سال جاری خبرگزاری مهر منتشر کرده بود که این روستا فاقد طرح هادی است و شهروندان آن از راه‌های آسفالته، فضای ورزشی، مدرسه و آب آشامیدنی محروم هستند.
این روستا با وجود جمعیت یک هزار و ٦٠٠ نفر، فاقد مدرسه راهنمایی و دبیرستان می‌باشد و مشکلاتی را برای دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان به وجود آورده است.
دانش‌آموزان این روستا برای ادامه تحصیل در مقطع راهنمایی و دبیرستان مجبورند به شهر ایلام بروند و خانواده‌های آنان را متحمل هزینه‌های زیادی میکند.
در همین رابطه، بیشتر روستاها از توابع شهرستان دهلران در جنوب استان ایلام با مشکل کمبود امکانات روبرو هستند و هیچ نهاد و سازمانی، خود را مسئول و پاسخگو نمی‌داند.
به گزارش خبرگزاری مهر، روستای سمانه از توابع شهرستان دشتی‌عباس یکی از روستاهایی است که در نقطه‌ی مرزی واقع شده است و در جریان جنگ ٨ ساله‌ی ایران و عراق، مجموعه‌ای مین در این روستا کاشته شده‌اند که همواره جان ساکنین این روستا را تهدید می‌نمایند.
روستای سمانه فاقد هرگونه امکانات تفریحی و مراکز بهداشتی و آموزشی و غیره بوده و در زمینه‌ی آب آشامیدنی نیز، هر ده روز یکبار، توسط تانکر حمل آب، آب شرب آنان را تأمین می‌کنند.
وضعیت جاده، برق، آب آشامیدنی، وضعیت بهداشت و سلامت بسیار نامناسب می‌باشد و علیرغم پیگیری ساکنین این روستا، مراکز مربوطه‌ی رژیم هیچ گونه اقدامی در راستای حل این مشکلات انجام نداده‌اند.
در حال حاضر وضعیت زندگی در روستای سمانه بسیار نامناسب است و علیرغم اینکه مدت ٥ سال است آب آشامیدنی آنها قطع شده است اما هیچ مسئول و یا نهادی، خود را در این رابطه مسئول و پاسخگو نمی‌داند.
در روستای سمانه حدود ٣٠ خانوار با جمعیتی بالغ بر ١٨٠ نفر زندگی می‌کنند و تا مقطع ابتدایی می‌توانند به تحصیل ادامه دهند.
وضعیت بیشتر روستاهای منطقه‌ی دشت‌عباس مانند ابو غویر و چم هندی همانند روستای سمانه هستند.
همچنین روستای حسن قندی واقع در جنوب ایلام به دلیل کمبود امکانات، خالی از سکنە شده و ساکنین آنها مجبور شده‌اند بە شهر مهاجرت کنند.
راە مواصلاتی این روستا، در زمان جنگ هشت سالەی ایران و عراق ا‌حداث شدە اما تاکنون هیچ گونە اقدامی جدی جهت بهسازی آن صورت نگرفتە است.
روستای حسن قندی در ٣٥ کیلومتری مرز واقع شده است و میدان مین و گلولەهای عمل‌نشدە زمان جنگ ٨ سالە ایران و عراق، اطراف روستا را در بر گرفتە و عبور از آن بە آسانی میسر نیست و قدم‌نهادن در آن بە قیمت از دست دادن جان شهروندان تمام میشود.
ساکنین روستا حسن قندی روستای خود را بە دلیل کمبود آب و برق خالی از سکنە کردە و تنها ٣ نفر در این روستا زندگی می‌کنند که به اجبار جهت تهیه آب آشامیدنی بە روستاهای اطراف دشت عباسی مراجعه می‌کنند.
این در حالیست، بیش از دو سال از نصب تیرهای برق این روستا می‌گذرد، اما بە دلیل عدم توجە مسولان بە سیم‌کشی، بیشتر ساکنان روستا را ترک کرده و بە مکانی دیگر مهاجرت کرده‌اند.
در همین رابطه، اهالی روستای چم هندی از توابع دهلران با ٤٠ خانوار و حدود ١٧٠ نفر جمعیت، به وضعیت زندگی و امرار معاش معترض هستند و بر این باورند که از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی برخوردار نیستند.
نامناسب بودن وضعیت زندگی مردم روستای چم هندی باعت شده است اهالی آن به شهرها و دیگر مناطق مهاجرت کنند.
مردم این روستا تاکنون چندین بار به مراکز مربوطه‌ی رژیم مراجعه کرده اما تاکنون هیچ پاسخی را در این زمینه دریافت نکرده‌اند.
پیامدهای مهاجرت از روستا به شهر
از پیامدهای مهاجرت از روستا به شهر می‌توان به تقلیل جمعیت مبدا (روستاها)، تخلیه نیروی کار فعال و کارکن و مستعد روستاها، برهم زدن ترکیب جمعیت روستایی، دگرگونی قشربندی روستاها، فروپاشی تدریجی کشاورزی روستایی، رویکرد کشاورزی دهقانی به کشاورزی تجاری (کشت محصولات بازاری و صادراتی)، دگرگونی تدریجی چهره طبیعی روستاها اشاره كرد.
مهاجرت از روستا به شهر نیز مشکلات و پیامدهای را برای شهرها از جمله افزایش جمعیت شهرها، دگرگونی قشربندی جمعیت شهری، پرولتریزه شدن روستاییان شهرنشین شده و افزایش گروه درماندگان شهری، افزایش مشاغل کاذب مانند دستفروشان دوره گرد، پیدایش حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ و عواقب ناشی از آن، عدم کفایت امکانات و خدمات شهری برای شهرنشینان، رشد بیمارگونه شهرهای مختلف و توسعه ناهماهنگ آنها به علت توزیع نامتوازن مهاجرتها، جذب و نابودی تدریجی زمین های شهری و گرانی آنها، دگرگونی قهری محیط طبیعی و آلودگی محیط زیست شهرها به دنبال دارد.
مدیران و مسئولین رژیم ایران همواره نسبت به این مسئله بی‌توجه بوده و هم‌اکنون بیشتر شهرها و روستاهای ایران از عدم مدیریت درست و صحیح رنج برده و شهروندان گریبانگیر مشکلات زیادی شده‌اند.
گزارش/ اسماعیل زورمند
در جهان امروزه، نقش و جایگاه روستاها، در فرایند‌های توسعه اقتصادی، اجتماعی و در مقیاس محلی و ملی و پیامدهای توسعه‌نیافتگی مناطق روستایی چون نابرابری امکانات، رشد سریع جمعیت، بیکاری، مهاجرت، حاشیه‌نشینی شهری و غیره، موجب توجه به توسعه روستایی و حتی تقدم آن بر توسعه شهری گردیده است، زیرا راه حل نهایی مسئله بیکاری شهری، تراکم جمعیت و اقتصاد کشور، بهبود محیط روستایی است.
با برقراری تعادل مناسب بین امکانات شهر و روستا و نیز ایجاد شرایط مناسب برای مشارکت وسیع مردم است که می‌توان به توسعه ملی همه جانبه رسید در همین رابطه طرح‌های هادی روستای از جمله پروژه‌هایی محسوب می‌شوند که در راستای فراهم‌سازی زمینه توسعه و عمران نقاط روستایی تهیه و اجرا می‌شوند.
طرح هادی در ایران از سال ١٣٦٢ و تحت عنوان روان بخشی روستاها در یکی از نقاط روستایی شهرستان شهرکرد و توسط وزیر مسکن و شهرسازی وقت به اجرا گذاشته شد.
مسئولین رژیم ایران ادعا می‌کنند که از سال١٣٦٢ به بعد، به ویژه از سال ١٣٦٦ طرح هادی توسط بنیاد مسکن انقلاب اسلامی با جدیت تمام پیگیری شده است و بر این اساس، تجدید حیات و هدایت روستاها از ابعاد کالبدی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی از جمله اهداف مورد نظر در طرح‌های مذکور می‌باشد.
همچنین بر اساس آئین‌نامه نحوه بررسی و تصویب طرح‌های توسعه عمران محلی، ناحیه‌ای، منطقه‌ای و ملی و مقررات شهرسازی و معماری ایران مصوب مورخه ١٢/١٠/٧٨ هیأت دولت، طرح هادی روستایی طرحی است که: ضمن ساماندهی و اصلاح بافت موجود، میزان و مکان گسترش آتی و نحوه استفاده از زمین برای عملکردهای مختلف از قبیل مسکونی، تولیدی، تجاری و کشاورزی و تأسیسات و تجهیزات و نیازمندی‌های عمومی روستایی را بر حسب مورد در قالب مصوبات طرح‌های ساماندهی فضا و سکونتگاه‌های روستایی یا طرح‌های جامع ناحیه‌ای تعیین می‌نماید.
این در حالی است که که با گذشت بیش از سه دهه از دوران حاکمیت رژیم ایران و وعده‌ها و برنامه‌ها‌ی آنان برای توسعه روستاها، بیشتر روستاهای ایران به ویژه روستاهای مناطق کُردنشین ایران همچنان از امکانات اولیه محروم بوده و به اجبار ساکنان آن یا به شهرها مهاجرت می‌کنند و یا با مشکلات در روستاها دست و پنجه نرم می‌کنند که در ذیل به مشکلات چندین روستا در مناطق مختلف کُردنشین ایران اشاره خواهیم کرد.
ارومیه
آذرماه سال گذشته، نیروهای رژیم به وسیله‌ی دو بیل مکانیکی و چهارده اتومبیل تویوتا، به روستای که‌لان کانی در منطقه‌ی ته‌رگه‌ور وارد شده و آن را با خاک یکسان کردند.
در همین رابطه، وب‌سایت کُردستان میدیا گزارش داده بود، برای چندمین بار روستای که‌لان کانی از سوی نیروهای رژیم تخریب شد .به گفته یکی از ساکنین این روستا، دلیل تخریب این روستا به چند سال پیش و تبدیل شدن آن به پناهگاه نیروهای پیشمرگ کُردستان بر می‌گردد.
همچنین یکی از ساکنین این روستا عنوان کرده بود: پس از پایان جنگ هشت ساله میان ایران و عراق، اهالی این روستا با تلاش خود روستای که‌لان کانی را آباد کرده و به زندگی خود ادامه دادند، اما پس از جنگ، نیروهای رژیم دست از سرکوب برنداشته و برای چندمین بار پیاپی این روستا از سوی حکومت تخریب میشود.
همچنین مورخه‌ی دوم شهریورماه سال ١٣٩٢، بناهای روستای بغلچی و مخمور از توابع چالدران، به علت رانش زمین ٣٠ تا ٩٠ درصد خسارت دید و در همین رابطه یکصد و ٢٠ خانواده آواره شدند.
از دیگر سو، مدتی پیش روستای گوگرد از توابع بخش قطور شهرستان خوی به علت بارش زیاد و سیلاب، اطراف آن دچار رانش شده است و بخشی از بناهای قدیمی ریزش کرده و چهارصد و ٤٩ خانواده در معرض تهدید و خطر قرار دارند.
روستای گوگرد در ٢٥ کیلومتری بخش قطور و ٣٠ کیلومتری شهرستان خوی واقع شده است و این روستا در حال حاضر در معرض خطر قرار دارد و مسئولین رژیم در این رابطه بی‌توجه هستند.
در همین رابطه، شهروندان این روستا به خبرگزاری ایسنا گفته بودند بیش از ٥ سال است مسئولین رژیم ایران، وعده‌ی نوسازی بناها را به ساکنین روستا داده‌اند اما تاکنون وعده‌های آنان عملی و اجرا نشده است.
سال گذشته نیز، رانش زمین در سردشت بیش از ٥ میلیارد خسارت مالی به ساکنین مناطق مختلف و روستاهای توابع این شهر وارد کرده بود.
همچنین به گزارش ایرنا و به نقل از احمد پورآذری رئیس شرکت آب و فاضلاب روستایی بوکان، ٢٦ روستای تابعەی بخش مرکزی و سیمینه بوکان با مشکل کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه هستند.
به گفتەی پورآذری جمعیت روستاهایی که از مشکل کمبود آب رنج می‌برند بالغ بر ٨ هزار نفر می‌باشد و تاکنون نیز اقدامات عملی در جهت رفع این مشکل از سوی مسئولین انجام نشدە است.
در همین رابطه، منطقه‌ی رودخانه‌ی مجیدخان و به ویژه‌ی اهالی روستاهای رحیم‌خان و کوک‌‌تپه هم برای آب آشامیدنی و هم برای آب کشاورزی با کمبود مواجه هستند و حتی در برخی موارد باعث اختلاف مابین کشاورزانی که از چاهای عمیق برای آبیاری استفاده می‌کنند و دیگر کشاورزان شده است.
در روستای رحیم‌خان، مسئولین تابحال چندین بار اقدام به حفر چاه عمیق برای تامین آب آشامیدنی کرده‌اند اما اهالی این روستا هنوز از مشکل کمبود آب رنج می‌برند.
این بحران در حالی گریبانگیر شهروندان اهل بوکان شده است که این شهر یکی از شهرهای پرآب کُردستان ایران به شمار می‌آید اما بخش زیادی از آب رودخانه‌های این شهر با پمپاژ به شهرهای دیگر ایران منتقل میشود.
در حال حاضر، رژیم ایران چندین پمپاژ بزرگ را در سد گوگجلی و رودهای دیگر مناطق بوکان مستقر کرده و آب این مکان‌ها را به شهر تبریز منتقل میکند.
کُردستان
از مجموع راه‌های روستایی در شهرستان سقز تنها ٢٨% آسفالته می‌باشد که در مقایسه با میانگین کشوری بسیار پایین است.
اواخر مهرماه سال گذشته، خبرگزاری فارس به‌نقل ازمحمدصادق وجدی مدیرکل راه و شهرسازی استان کُردستان گزارش داده بود ، ٩٣٢ کیلومتر راه روستایی در شهرستان سقز وجود دارد که ٣٧٨ کیلومتر آن راه خاکی، ٢٩٣ کیلومتر راه شوسه و ٢٦١ کیلومتر معادل ٢٨درصد آن آسفالته است.
روستاهای سقز با مشکلاتی عدیده دست به گریبانند و از خدمات محروم هستند، به نحوی که تاکنون ٣٠١ روستای این شهرستان از لوله‌کشی گاز طبیعی نیز محروم مانده‌اند.
همچنین روستای نایسر که یکی از بزرگترین روستاهای ایران است چند سال پیش به عنوان منطقەی منفصل شهری در نزدیکی سنندج اعلام شد، اما تاکنون اقدامات لازم جهت بهبود وضعیت موجود و بخصوص فاضلاب این روستا صورت نگرفته است.
چند سال پیش هیات دولت ایران، نایسر را همراه با روستاهای ننله ، گریزه و حسن‌آباد به عنوان مناطق منفصل شهری اعلام نموده است ولی تاکنون هیچ اقدامی در راستای حل مشکلات عمرانی و آبادانی این مناطق انجام نشدە است.
مراجعه ساکنین این روستا به اداره آب و فاضلاب سنندج با بهانەهایی نظیر: کمبود بودجه و عدم وجود این طرح در دستور کار ادارە، پاسخ دادە شدە است.
این در حالی است که فیش‌های آب ساکنین نایسر خالی از هزینه دفع آب و فاضلاب نیست و این مبلغ در فیش‌های آب به چشم می‌خورد.
نایسر با بیش از ٣٠ هزار سکنه، در نزدیکی شهر سنندج واقع شدە است و مشکلات برق و آب و گاز در این شهرک همچنان حل نشدە است و باعث اعتراض ساکنین شدە است.
در همین رابطه و به گزارش وب‌سایت ایران کارگر، مردم روستای دگادگا از توابع اورامانات، با ٣٥٠ خانوار از کمبود آب رنج می‌برد و کمبود آب کشاورزی در روستاها منجر به بیکاری مردم شده است.
با توجه به پیگیری‌های مداوم مردم و مراجعه به نهادهای مسئول، تاکنون هیچ‌گونه پاسخ روشنی در این مورد دریافت نکردەاند.
همچنین وب‌سایت کُردستان میدیا، اواخر اردیبهشت‌ماه سال جاری گزارش داده بود، نیروهای رژیم ایران جهت تخلیه روستایی از توابع مریوان به ساکنین روستای قلقله ابلاغ کرده‌بودند که هر چه سریعتر این روستا را تخلیه کنند.
مسئولان پاسگاه مرزی قلقله در هنگام خطبه‌های نماز جمعه به ساکنین این روستا ابلاغ کردە بودند: آخرین مهلت به شما داده میشود که این روستا را تخلیه کنید.
یکی از ساکنین روستای قلقله عنوان کرده بود، رژیم اسلامی ایران به منظور تأسیس مقر نظامی و منطقه‌ی مرزبانی این روستا را تخلیه میکند و به آنها ابلاغ کرده‌اند که برای ادامه‌ی زندگی به دشت (بیلو) در مریوان نقل مکان کنند.
پیشتر نیز به ساکنین روستایی از توابع بخش خاومیراو ابلاغ شده بود که باید روستایشان را تخلیه کنند.
همچنین عدم خدمات‌رسانی به یکی از دغدغه‌ها و معضلات بزرگ ساكنان روستای ابوالمومن از توابع شهرستان سقز تبدیل شده است و زندگی عادی آنان را فلج كرده است.
روستای ابوالمومن جمعیتی بالغ بر ٩٠ نفر دارد اما این روستا تحت پوشش آب و فاضلاب روستایی نیست و هیچ خدماتی در حوزه آبرسانی برای این روستا انجام نشده است و نبود آب در روستا بیداد میکند.
در همین رابطه، به گزارش یکی از وب‌سایت‌های محلی و به نقل از یکی از ساکنان این روستا، نبود آب بهداشتی مناسب منجر به بروز بیماری‌های زیادی بین ساکنان این روستا به ویژه در بین کودکان و نوزادان شده است و تمامی اهالی این روستا از بیماری گواتر رنج می‌برند.
اهالی این روستا بارها برای رفع مشکلات‌شان به ادارت مختلف رژیم مراجعه کرده‌اند، اما تاکنون پاسخی دریافت نکرده‌اند.
در همین رابطه، بیشتر روستاهای تابعهی شهر قروه با مشکل کمبود آب آشامیدنی مواجه و شبکه‌ی برق‌رسانی روستاها کاملا فرسوده شده است.
خبرگزاری فارس، به نقل از فرماندار قروه منتشر کرده بود، مشکلات آب و برق این شهرستان جدی و به مرز بحران رسیده است.
این مسئول رژیم ایران افزوده بود: اکثر روستاهای تابعهی این شهر، با مشکل کمبود شدید آب آشامیدنی مواجه هستند و برخی از نقاط در طول شبانه‌روز تنها یک یا دو ساعت آب دارند.
از دیگر سو، بافت برق‌رسانی روستاها کاملا فرسوده و بیشتر روستاهای تابعهی قروه با عدم پست برق مواجه هستند.
فرسودگی شبکه‌ی برق‌رسانی باعث شده است که شهروندان ضرر و زیان‌های زیادی را متحمل شوند و بسیاری از لوازم برق خانگی روستاییان دچار سوختگی شوند.
مشکل برق در شهرستان قروه در حالی است که استان کُردستان یکی از صادرکنندگان انرژی به خارج از ایران می‌باشد.
همچنین کمبود آب آشامیدنی در روستاهای شهرستان دهگلان به یک معضل مبدل شده و بیشتر روستاهای این شهرستان با کمبود و حتی قطع کامل آب به مدت طولانی روبرو هستند.
اوایل تیرماه سال جاری، آب آشامیدنی دو روستای باشماق و جوانمردآباد از توابع شهرستان دهگلان، که بیش از یک هزار نفر سکنه دارد، مدت نزدیک به یک ماه قطع شده بود.
در همین رابطه، یکی از شهروندان روستای جوانمردآباد به نام ملاجمال مبارکی عنوان کرده است: ما این مشکلات را چندین بار با مسئولین مرتبط در میان گذاشته و بارها وعده داده‌اند که مشکل را برطرف کنند اما تاکنون اجرایی و عملی نشده است.
مبارکی گفته است: مشكلات كمبود آب آشامیدنی و آب كشاورزی در این روستاها باعث میشود که كه هر سال شماری از خانوارهای ساكن در روستاها برای ادامه زندگی به شهر مهاجرت كنند.
کرمانشاه
اواخر خردادماه سال جاری میرزامراد پیرو فرماندار سرپل‌ذهاب گفته بود، ١٨ روستای این شهرستان به دلیل عدم تأمین اعتبار و شکست برخی طرح‌ها فاقد آب آشامیدنی هستند. وضعیتی که برخی از اهالی این روستاها را به اعتراض در مقابل فرمانداری وا داشته بود.
وی دلیل این وضعیت را خشکسالی، عدم تأمین اعتبار و شکست برخی طرح‌ها عنوان کرده بود دلایلی که همواره توسط مسئولین رژیم عنوان شده، ولی روستانشینان را قانع نکرده است.
در همین رابطه وب‌سایت کرمانشاه پست گزارش داده بود، جمعی از اهالی ٨ روستای تابع سرپل‌ذهاب در استان کرمانشاه در اعتراض به مشکلاتی که گریبانگیر آنهاست در مقابل فرمانداری این شهرستان دست به تجمع اعتراضی زدند.
این وب‌سایت به نقل از برخی روستانشینان گزارش داده بود، وعده مسئولین رژیم تکراری و بی‌نتیجه است و سال‌هاست فراموش شده‌ایم و دیگر وعده‌های مسئولین حکومتی را باور نداریم.
ایلام
مردم روستای مهدی‌آباد در ایلام گریبانگیر مشکلات و مسائل و با محرومیت‌های زیادی مواجه هستند.
در همین رابطه، هفتم مردادماه سال جاری خبرگزاری مهر منتشر کرده بود که این روستا فاقد طرح هادی است و شهروندان آن از راه‌های آسفالته، فضای ورزشی، مدرسه و آب آشامیدنی محروم هستند.
این روستا با وجود جمعیت یک هزار و ٦٠٠ نفر، فاقد مدرسه راهنمایی و دبیرستان می‌باشد و مشکلاتی را برای دانش‌آموزان و خانواده‌های آنان به وجود آورده است.
دانش‌آموزان این روستا برای ادامه تحصیل در مقطع راهنمایی و دبیرستان مجبورند به شهر ایلام بروند و خانواده‌های آنان را متحمل هزینه‌های زیادی میکند.
در همین رابطه، بیشتر روستاها از توابع شهرستان دهلران در جنوب استان ایلام با مشکل کمبود امکانات روبرو هستند و هیچ نهاد و سازمانی، خود را مسئول و پاسخگو نمی‌داند.
به گزارش خبرگزاری مهر، روستای سمانه از توابع شهرستان دشتی‌عباس یکی از روستاهایی است که در نقطه‌ی مرزی واقع شده است و در جریان جنگ ٨ ساله‌ی ایران و عراق، مجموعه‌ای مین در این روستا کاشته شده‌اند که همواره جان ساکنین این روستا را تهدید می‌نمایند.
روستای سمانه فاقد هرگونه امکانات تفریحی و مراکز بهداشتی و آموزشی و غیره بوده و در زمینه‌ی آب آشامیدنی نیز، هر ده روز یکبار، توسط تانکر حمل آب، آب شرب آنان را تأمین می‌کنند.
وضعیت جاده، برق، آب آشامیدنی، وضعیت بهداشت و سلامت بسیار نامناسب می‌باشد و علیرغم پیگیری ساکنین این روستا، مراکز مربوطه‌ی رژیم هیچ گونه اقدامی در راستای حل این مشکلات انجام نداده‌اند.
در حال حاضر وضعیت زندگی در روستای سمانه بسیار نامناسب است و علیرغم اینکه مدت ٥ سال است آب آشامیدنی آنها قطع شده است اما هیچ مسئول و یا نهادی، خود را در این رابطه مسئول و پاسخگو نمی‌داند.
در روستای سمانه حدود ٣٠ خانوار با جمعیتی بالغ بر ١٨٠ نفر زندگی می‌کنند و تا مقطع ابتدایی می‌توانند به تحصیل ادامه دهند.
وضعیت بیشتر روستاهای منطقه‌ی دشت‌عباس مانند ابو غویر و چم هندی همانند روستای سمانه هستند.
همچنین روستای حسن قندی واقع در جنوب ایلام به دلیل کمبود امکانات، خالی از سکنە شده و ساکنین آنها مجبور شده‌اند بە شهر مهاجرت کنند.
راە مواصلاتی این روستا، در زمان جنگ هشت سالەی ایران و عراق ا‌حداث شدە اما تاکنون هیچ گونە اقدامی جدی جهت بهسازی آن صورت نگرفتە است.
روستای حسن قندی در ٣٥ کیلومتری مرز واقع شده است و میدان مین و گلولەهای عمل‌نشدە زمان جنگ ٨ سالە ایران و عراق، اطراف روستا را در بر گرفتە و عبور از آن بە آسانی میسر نیست و قدم‌نهادن در آن بە قیمت از دست دادن جان شهروندان تمام میشود.
ساکنین روستا حسن قندی روستای خود را بە دلیل کمبود آب و برق خالی از سکنە کردە و تنها ٣ نفر در این روستا زندگی می‌کنند که به اجبار جهت تهیه آب آشامیدنی بە روستاهای اطراف دشت عباسی مراجعه می‌کنند.
این در حالیست، بیش از دو سال از نصب تیرهای برق این روستا می‌گذرد، اما بە دلیل عدم توجە مسولان بە سیم‌کشی، بیشتر ساکنان روستا را ترک کرده و بە مکانی دیگر مهاجرت کرده‌اند.
در همین رابطه، اهالی روستای چم هندی از توابع دهلران با ٤٠ خانوار و حدود ١٧٠ نفر جمعیت، به وضعیت زندگی و امرار معاش معترض هستند و بر این باورند که از ابتدایی‌ترین امکانات زندگی برخوردار نیستند.
نامناسب بودن وضعیت زندگی مردم روستای چم هندی باعت شده است اهالی آن به شهرها و دیگر مناطق مهاجرت کنند.
مردم این روستا تاکنون چندین بار به مراکز مربوطه‌ی رژیم مراجعه کرده اما تاکنون هیچ پاسخی را در این زمینه دریافت نکرده‌اند.
پیامدهای مهاجرت از روستا به شهر
از پیامدهای مهاجرت از روستا به شهر می‌توان به تقلیل جمعیت مبدا (روستاها)، تخلیه نیروی کار فعال و کارکن و مستعد روستاها، برهم زدن ترکیب جمعیت روستایی، دگرگونی قشربندی روستاها، فروپاشی تدریجی کشاورزی روستایی، رویکرد کشاورزی دهقانی به کشاورزی تجاری (کشت محصولات بازاری و صادراتی)، دگرگونی تدریجی چهره طبیعی روستاها اشاره كرد.
مهاجرت از روستا به شهر نیز مشکلات و پیامدهای را برای شهرها از جمله افزایش جمعیت شهرها، دگرگونی قشربندی جمعیت شهری، پرولتریزه شدن روستاییان شهرنشین شده و افزایش گروه درماندگان شهری، افزایش مشاغل کاذب مانند دستفروشان دوره گرد، پیدایش حاشیه‌نشینی در شهرهای بزرگ و عواقب ناشی از آن، عدم کفایت امکانات و خدمات شهری برای شهرنشینان، رشد بیمارگونه شهرهای مختلف و توسعه ناهماهنگ آنها به علت توزیع نامتوازن مهاجرتها، جذب و نابودی تدریجی زمین های شهری و گرانی آنها، دگرگونی قهری محیط طبیعی و آلودگی محیط زیست شهرها به دنبال دارد.
مدیران و مسئولین رژیم ایران همواره نسبت به این مسئله بی‌توجه بوده و هم‌اکنون بیشتر شهرها و روستاهای ایران از عدم مدیریت درست و صحیح رنج برده و شهروندان گریبانگیر مشکلات زیادی شده‌اند.
گزارش/ اسماعیل زورمند
