دیاکو دانا
دور جدید اعتراضات مردمی علیە رژیم، در اعتراض بە کشتە شدن ژینا (مهسا) امینی در شهرهای کوردستان و ایران، باری دیگر زمام‌داران جمهوری اسلامی را متوجە این واقعیت ساخت کە دیگر عملکردهای ضد انسانیشان را تحمل نخواهند کرد. این رژیم طی نزدیک بە ٤٤ سال حکومت‌داری با تمامی شیوەها از شکنجە گرفتە تا زندان، اعدام، ترور، ارعاب و... مردم را سرکوب و قلع و قمع کردە. با نگاهی اجمالی بە نارضایتی‌های مردمی از دیماە ١٣٩٦ خورشیدی تا بە این لحظە کە هر بار مردم بە بهانەی، مانند مسائل معیشتی، بی‌آبی، گرانی، حجاب اجباری و... بە خیابان‌های آمدەاند، می‌بینیم کە پیکرەی رژیم و بە ویژە رهبر آن، هدف معترضان بودە.
با ارزیابی کارنامەی رژیم در این ٤٤ سال، برایمان روشن می‌شود، جمهوری اسلامی در راستای ماندگاریش، تمامی اصول انسانی را پایمال و بە عنوان یکی از نظام‌های ناقض حقوق‌بشر در جامعەی بین‌الملل شناختە شدە است. رژیم برای حفظ ایدئولوژی و تداوم حاکمیتش بە تمامی ابزارهای سرکوب متوسل شدە است. در این بازەی زمانی، نارضایتی‌های مردمی علیە رژیم نشان دهندەی این است کە جامعەی ایران، این درایت سیاسی را دارد یا بە معنای دیگر جامعەی ایران بە این نتیجە رسیدە در این عصر کە حکومت‌های دموکراتیک با محترم شمردن ارادە عمومی و پاسخ‌گو بودندشان در قبال مطالبات و خواستەهای مردمی رواج دارد، دیگر رژیمی دیکتاتور- توتالیتر مانند جمهوری اسلامی دورانش بە سر رسیدە است.
از منظری دیگر می‌توان گفت، تحولات فکری در افکار عمومی جامعەی ایران ایجاد شدە است کە این تحولات فکری جامعە را می‌توان از چند بعد مورد تجزیە و تحلیل قرار داد.
اولا، همچنان در بالا بدان اشارە شد، در این عصر کە وجود نظام‌های دموکراتیک کە مردم‌محوراند و وظیفەی حکومت ایجاد امنیت، آسایش و رفاە و ... برای جامعە است، بر افکار جامعەی ایران تأثیر مثبت گذاشتە است. یعنی هنگامی کە جامعەی ایران دیگر کشورهای مترقی کە دموکراسی در آن‌ها نهادینە شدە و انسان محوراند را می‌بینند و از آن محروم‌اند، عزم خود را جزم و راە مبارزاتی را تا تحقق اهداف جهان شمولشان پیشە کردەاند.
دوما، این رژیم جدای از اینکە بە عنوان حاکمیتی تمامیت‌خواە بر جامعەی ایران حکومت می‌کند، بە لحاظ اقتصادی نیز مردم را در تنگنا قرار دادە است و هر روز کە می‌گذرد سفرە مردم کوچکتر می‌شود. فساد مالی ، سوء مدیریت اقتصادی، چپاول اموال عمومی، خرج کردن ثروت و منابع طبیعی ایران برای گروەهای نیابتی در منطقە در راستای سیاست "صدور انقلاب"و... را می‌توان بە عنوان یکی دیگر از فاکتورهای این اعتراضات قلمداد کرد.
سوما، اعمال تحریم‌ها از سوی جامعەی بین‌الملل بە ویژە آمریکا بر این رژیم کە بە دلیل ایجاد تنش و آشوب در منطقە، اقدامات تروریستی و تأمین مالی تروریسم و گسترش برنامەی هستەای و موشکی می‌باشد، بە لحاظ اقتصادی نیز اکثریت مردم را با مشکلات و معضلات اقتصادی روبرو کردە است نیز از دیگر دلایل این نارضایتی‌ها می‌باشد.
هم‌اکنون شروع این دور از نارضایتی‌های مردمی بە دلیل قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی کە نخست از شهرهای کوردستان شروع شد و سپس تمامی شهرهای ایران را فرا گرفت، نشان از همبستگی همە ملل ایران از کورد، ترک گرفتە تا فارس و... کە متحدانە علیە این رژیم بە پاخواستە و خواستار سرنگونیش هستند. در این شرایط حساس و سرنوشت‌ساز کە مردم متحدانە بە مقابلە با جمهوری اسلامی بە پا خاستند، بر اپوزیسیون ایرانی خارج از کشور الزامیست، هرگونە اختلاف و دودستگی را کنار گذاشتە و با ایجاد اتحاد در میان خودشان از این اعتراضات مردمی پشتیبانی و رهبری کنند. بە معنای دیگر تغییر در ساختار سیاسی ایران از یک رژیم اقتدارطلب مذهبی و متمرکز، بە یک نظامی سکولار- دموکرات و غیرمتمرکز کە تمامی ملل ایرانی در ادارە سیاسی آن سهیم باشند در گرو اتحاد اپوزیسون می‌باشد.
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
