کوردستان میدیا

سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران

سلاطین موسیقی پاپ یا نیروهای عمق استراتژیک نظامهای سلطه در حوزه¬ی فرهنگ و هنر

14:35 - 3 شهریور 1403

هیرو قدیمی

در طول یکصد سال اخیر جنبشها و حرکتهای زیادی در جغرافیای به اصطلاح ایران روی داده است که نمایانگر واقعیتهای نهفته در آن است. به عنوان نمونه جنبش مشروطه و اتفاقاتی که در جریان مشروطیت روی داد، مبین این موضوع است که سلطنت در مفهوم کلی خود چه از نوع قاجاری و چه در گونه ضد قاجاری یعنی پهلوی، دشمنیِ ریشه­داری با مشروطیت داشتند. زیرا یکی ماموریتهای اساسی مشروطیت کوتاه کردن دست قدرت مطلقه(پادشاه) از منابع قدرت و ثروت بود.

قتل حکومتی ژینا امینی بهانه­ای بود تا برآیند مبارزات چندین ساله‌ی کوردها در قالب جنبش: "ژن، ژیان، ئازادی"، تبلور پیدا کند. مطالبات دیرینی که حداقل از زمان تشکیل حکومت مرکزگرا انباشت شده است. کوردها در جنبش ژینا حضوری به تمام معنا داشته و کوردستان به عنوان خواستگاه جنبش، رهبری آن را نیز به عهده داشت. اگر چه قبل از جنبش ژینا نیز حرکتهایی در سالهای ١٣٨٨به بعد انجام گرفته بود ولی به دلیل اینکه حرکتهای فوق خیزشی علیه کلیت نظام جمهوری اسلامی نبوده و صرفاً جبهه­گیری جناحی علیه جناح دیگر و یا تحریک نهاد و یا جناحی برای ضربه زدن و یا بی­ارزش کردن جناحی دیگری بود، کوردها رغبت چندانی برای مشارکت در اعتراضات فوق نداشته و به بازی جناحی صاحبان قدرت در نظام جمهوری اسلامی وارد نشدند که نشان از تیزهوشی و شناخت آنان از ماخذ و نتیجه این حرکتها بود. همان تشخیصی که از حزب جمهوری اسلامی در سال ١٣٥٨و انتخابات آن زمان داشتند.

با کمال تاسف شعار "ژن، ژیان، ئازادی" که از عمق فرهنگ کوردستان برخواسته بود از طرف عامه مردم سایر ملتهای ایران قابل درک نبود و همین امر باعث شد که طرفداران سامانه پادشاهی از این موقعیت به نفع خود استفاده کرده و مسیر جنبش را به قهقرا بکشانند،که طرح شعار: "مرد، میهن، آبادی" نمودِ عینی این موضعگیری بود. برنامه‌ریزی سلطنت­طلبان با تکیه بر توده‌ای بودن مردم شهرهای بزرگ علی­الخصوص تهران، تبریز، اصفهان، شیراز و ... توانستند همراهی سایر ملتها با جنبش را به کمترین حد خود برسانند و روند رو به صعود آن را کاهش کنند. اگر چه در کوردستان هم حضور خیابانی مردم دیده نمی­شود ولی برگزاری مراسم نوروز١٤٠٣در تمام نقاط کوردستان نشان دهنده­ی پویایی و زنده بودن جنبش را داشت زیرا در این مراسمات نیز زنها نقش اساسی را ایفا میکردند و زنان با "هەڵپەڕکێ" یا رقصدن در ملا عام و فضای آزاد(چیزی که نظام هیچگاه نتوانست در کوردستان با آن برخورد کند) درس خودباوری، هنجارشکنی، آزادیخواهی خصوصاً آزادی زنان را به سایر ملتهای ایران یادآور می شدند.

نظام سلطه چه از نوع دینی و چه از نوع ملیِ آن متوجه نتایج و آثار حرکتهای آزادیخواهانه و دمکراسی طلبانه­ی کوردستان بوده و خواهد بود. اگر ملتهای ممالک محروصه درک صحیحی از حرکتهای کوردستان داشته باشتند نظامهای سلطه با مطالباتی مواجه خواهند شد که برآورد آن، محو آن نظامها را به دنبال دارد. نقطه اشتراک نظامهای سلطه­ی دینی و ملی، موضعگیری در قبال کوردستان است. این دو سیستم به ظاهر رقیب، در تقابل با آزادیخواهی کوردستان هم رای، همکار، همگون و ... عمل میکنند.

این نظامها برای تقابل با تفکر کوردی و تداوم حضور و نفوذ خود در قدرت و ثروت، یاران گرمابه و گلستانند. اگر نظام دینی براساس موقعیت و توانایی، با ترکیبی از موضعگیری سخت و نرم با حرکتهای کوردستان برخورد میکند، نظام سلطه­ی ملی نیز در موقعیت و کسوت اپوزیسیون همان نقش را ایفا میکند.

روز چهلم قتل ژینا، مردم سقز در یک حرکت تاریخی مسیری ٧کیلومتری را از شهر سقز تا آرامستان "ئایچی" را پیاده طی کردند. حرکتی که نماد مبارزه­ی مدنی و از نوع اعتصابات متعدد مردمی در طول چهل سال گذشته است. حرکتی که نمونه­ی آن را در سال ١٣٥٨در مریوان دیده­ایم.

مردم سقز در تصمیمی نانوشته قصد برگزاری سالگرد قتل حکومتی ژینا را داشته و دارند. در سالگرد قتل ژینا جو شهر سقز به حدی میلیتاریزه بود که به معنای واقعی حکومت نظامی را اعلام و زره پوشها را در مسیرهای آرامستان "ئایچی" مستقر و تک تیراندازها را در نقاط مختلف مستقر کرده بودند و با تجمع بیش از دو نفر برخورد می­شد.

در سال ١٤٠٣و مقارن با سالگرد قتل ژینا، حرکتهای نرمی از سوی بازمانده­های نظام سلطه­ی ملی برای به انحراف کشاندن اذهان عمومی طراحی شده است که قابل تامل است. برگزاری کنسرتهای سلاطینِ! موسیقیِ پاپِ فارسی در ترکیه از تاریخ ١٨/٦/١٤٠٣تا حدود پایان شهریور، برنامه­ی خاص نظامهای سلطه است. برنامه­ای که دستاورد آن میتواند بر برگزاری مراسمات سالگرد در داخل و خارج از کشور تاثیرگزار باشد.

اگر چه با توجه به فرهنگِ غنیِ موسیقایی کوردستان، تکرار ملال­آور کارهای بیش از چهل ساله­ی موسیقایی این خوانندگان جذابیتی برای کوردها ندارد ولی متاسفانه برای هموطنان فارس، تکرار بی­ملالی است که از آن استقبال کرده و میکنند. اکثریت هنرمندانِ پاپِ موسیقیِ فارسی نشان داده­اند که سربازان عمق استراتژیک نظام سلطه در حوزه فرهنگ و هنرند و با دمکراسی و آزادی کمترین فصل مشترک را داشته و همراه و همگام مردم نیستند. انتخاب تاریخهای خاص برگزاری کنسرتها در جوار ایران و در کشوری که ورود به آن برای ساکنین ایران نیاز به صدور ویزا ندارد با چه هدفی می تواند باشد؟ قتل حکومتی ژینا و جنبش مرتبط با آن موضوعی نیست که به فراموشی سپرده شود برگزاری کنسرت خوانندگان پاپ فارسی همزمان با سالگرد قتل ژینا و خیزش مردمی، نمیتواند ناشی از سهو بلکه انتخابی آگاهانه از طرف نظامهای دوگانه سلطه و حرکتی هماهنگ برای انحراف اذهان از توجه و یا تاثیرگزاری فضای دمکراسی­خواهی کوردستان بر سایر ملتهای ایران است. آرزوی ما این است که هموطنان فارس رفتار توده­ای را ترک و هدیه­ی نظامهای سلطه را "وانکرده پس بفرستند".