زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد و قدیمی‌ترین زندانی سیاسی زن در ایران که بیش از ۱۷ سال با حکم حبس ابد در زندان به سر می‌برد، در نامه‌ای اخیر از زندان یزد، بر مقاومت به عنوان تنها راه یک مبارز در برابر سرکوب تأکید کرده است.
این زندانی سیاسی در نامه‌ای سرگشاده با اشاره به تشدید بیماری‌های جسمی خود و تأکید پزشکان بر انجام عمل جراحی، اعلام کرد که مسئولان زندان یزد مانع دسترسی او به درمان پزشکی و انتقال به بیمارستان می‌شوند.
جلالیان در نامه خود نوشته است: "شرایط نامناسب زندان، سوءتغذیه و بی‌توجهی به درمان موجب گسترش بیماری‌های پوستی، کلیوی و گوارشی شده است و با وجود نظر پزشکان مبنی بر نیاز به دارو و جراحی، هیچ رسیدگی صورت نمی‌گیرد".
وی با اشاره به سال‌ها زندان، شکنجه، محرومیت از ملاقات و درمان پزشکی، نوشت که "مقاومت تنها راه یک مبارز در برابر سرکوب است" و زنان زندانی در "نظام مردسالار" درد مضاعفی را تجربه می‌کنند.
او در این نامه با توصیف رنج‌ها و بیماری‌های خود، تأکید کرده که با وجود تمام این سختی‌ها، "در جایگاه درست تاریخ ایستاده و تمام این سختی‌ها را در راه آزادی متحمل شده است".
جلالیان با اشاره به وضعیت وخیم زندان‌ها و شرایط طاقت‌فرسای زندانیان سیاسی، از آزادی‌خواهان جهان خواست در برابر جنایت‌ها و تبعیض‌های جمهوری اسلامی سکوت نکنند؛ چرا که سکوت در برابر ظلم و جنایت‌هایی که بر خواهران و برادران مبارز ما روا می‌شود، در واقع مهر تأییدی بر اعمال این رژیم جنایتکار است.
همزمان نیز جمعی از فعالان مدنی، مدافعان حقوق بشر و زندانیان سیاسی سابق در نامه‌ای سرگشاده با اشاره به محرومیت سیستماتیک و تعمدی "زینب جلالیان" از سوی رژیم ایران، بر ضرورت درمان فوری و حیاتی این فعال زن کورد تأکید کرده‌اند.
