کوردستان میدیا: محمد صدیق کبودوند، رئیس سازمان حقوق بشر کردستان، به مناسبت ١٠ دسامبر، روز جهانی حقوق بشر، بیاننامه‌ای منتشتر نمود.
متن این بیاننامه در پی می‌آید:
دفاع از حقوق بشر زاویه دید گسترده ای می طلبد روز جهانی حقوق بشر فرا می رسد و به این مناسبت فعالان حقوق بشر و احتمالا هر گروه و جمعیتی به فراخور زاویه دید خود بیانیه هایی در رابطه نقض حقوق بشر صادر خواهند کرد. متاسفانه برخی از این بیانیه ها صرفا بیان کننده مواضع گروهی و جناحی برخی طیف های سیاسی اند، مشابه بیانیه ایی که اخیراً در زندان صادرشده است. در بیانیه مذکور گویا تمامی موارد نقض حقوق بشر ، مصائب و رنج های مردم محدود به دوره زمانی بعد از خردادماه ١٣٨٨ است و بس. تاسف بارتر اینکه برخی دوستان آن سوی آبها نیز، نقض حقوق بشر درایران را تنها محدود به چندنفر از همکاران و همفکران خود محدود ساخته اند و این تمایز و تبعیض در دفاع از حقوق بشر بی شک خود نقض حقوق بشر است. بدون تردید اینگونه بیانیه ها و گزارش ها به هیچ وجه نمی توانند گویای رنج های عظیمی باشند که مردمان ایرانی، اقوام ساکن در ایران، زنان، جوانان، روشنفکران، کارگران و گروه های آسیب پذیر در طی سالیان متمادی متحمل گردیده اند. هیچ کس نمی تواند انکار کند که تمامی مردمان ایران طی سه دهه گذشته به نوعی حقوق و آزادی شان را از دست داده اند و یا دچار رنج و آزار و شکنجه و حبس شده اند و یا بازماندگانی از قربانیان اعدام ها، ترورها و کشتارهای جمعی و غیرجمعی اند و اگرچه شاید دیر شده، با این حال ضمن ابراز همدردی با آنها، تاسف و تاثر عمیق خود را برای تمامی رنج‌هایی که طی این سال ها کشیده اند بیان می دارم.
به باور من اعدام و ترور و سنگسار اگر قرار است محکوم شود، باید بدون
استثناء برای همه مردمان ایرانی اعم از زن و مرد، مذهبی و غیرمذهبی،
مسلمان و غیرمسلمان، شیعه و سنی، کارگر و غیرکارگر، روشنفکر و عامی، فارس و ترک، کرد و عرب، بلوچ و ترکمن، لر و گیلک و مازنی و هر انسان دیگری باید محکوم گردد. هم چنین حبس و زندانی اگر برای زندانی سیاسی رفرم‌خواه، توجیه ناپذیر است آن نیز باید برای کرد و ترک و بلوچ و عرب حق‌طلب مساوات‌خواه و خودمختاری طلب هم غیرموجه قلمداد شود.
بنابراین برای دفاع از حقوق بشر باید زاویه دید تا حدامکان گسترش داد و
دراین رابطه نباید به هیچگونه تبعیض و تمایزی قائل بود و مردم را نباید
به خودی و غیرخودی تقسیم کرد. اما فقط نداشتن حقوق سیاسی و مدنی و آزادی درد امروز مردم ایران نیست، بلکه رنج ها، مصائب و مشکلات به مراتب حادتری چون بحران و گرانی کمرشکن ناشی از تحریم های اقتصادی و سیاست های مغایر با منافع و مصالح مردم زمینه های نقض گسترده تر حقوق اقتصادی، شغلی، مادی، معیشتی، اجتماعی، فرهنگی، امنیت انسانی مردم ایران نیز را فراهم نموده و اینها موضوعاتی است که نه تنها حقوق و آزادی های مدنی و سیاسی بلکه حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی تمامی مردم ایران را در معرض نقض گسترده و فاحش حقوق بشر قرار داده است.
بنابراین من به عنوان یک کوشنده حقوق بشر در خصوص موضوع پاراگراف
اخیرالذکر از دولت و حکومت ایران درخواست می نمایم ضمن پذیرش معیارها و استانداردهای بین المللی حقوق بشر با اتخاذ تدابیر جدی و ضروری برای حل معضلات و مشکلات حقوق بشر بطور همه جانبه اقدام فوری به عمل آورند.
تهران/زندان اوین ١٣ آذرماه ١٣٩١
محمدصدیق کبودوند
متن این بیاننامه در پی می‌آید:
دفاع از حقوق بشر زاویه دید گسترده ای می طلبد روز جهانی حقوق بشر فرا می رسد و به این مناسبت فعالان حقوق بشر و احتمالا هر گروه و جمعیتی به فراخور زاویه دید خود بیانیه هایی در رابطه نقض حقوق بشر صادر خواهند کرد. متاسفانه برخی از این بیانیه ها صرفا بیان کننده مواضع گروهی و جناحی برخی طیف های سیاسی اند، مشابه بیانیه ایی که اخیراً در زندان صادرشده است. در بیانیه مذکور گویا تمامی موارد نقض حقوق بشر ، مصائب و رنج های مردم محدود به دوره زمانی بعد از خردادماه ١٣٨٨ است و بس. تاسف بارتر اینکه برخی دوستان آن سوی آبها نیز، نقض حقوق بشر درایران را تنها محدود به چندنفر از همکاران و همفکران خود محدود ساخته اند و این تمایز و تبعیض در دفاع از حقوق بشر بی شک خود نقض حقوق بشر است. بدون تردید اینگونه بیانیه ها و گزارش ها به هیچ وجه نمی توانند گویای رنج های عظیمی باشند که مردمان ایرانی، اقوام ساکن در ایران، زنان، جوانان، روشنفکران، کارگران و گروه های آسیب پذیر در طی سالیان متمادی متحمل گردیده اند. هیچ کس نمی تواند انکار کند که تمامی مردمان ایران طی سه دهه گذشته به نوعی حقوق و آزادی شان را از دست داده اند و یا دچار رنج و آزار و شکنجه و حبس شده اند و یا بازماندگانی از قربانیان اعدام ها، ترورها و کشتارهای جمعی و غیرجمعی اند و اگرچه شاید دیر شده، با این حال ضمن ابراز همدردی با آنها، تاسف و تاثر عمیق خود را برای تمامی رنج‌هایی که طی این سال ها کشیده اند بیان می دارم.
به باور من اعدام و ترور و سنگسار اگر قرار است محکوم شود، باید بدون
استثناء برای همه مردمان ایرانی اعم از زن و مرد، مذهبی و غیرمذهبی،
مسلمان و غیرمسلمان، شیعه و سنی، کارگر و غیرکارگر، روشنفکر و عامی، فارس و ترک، کرد و عرب، بلوچ و ترکمن، لر و گیلک و مازنی و هر انسان دیگری باید محکوم گردد. هم چنین حبس و زندانی اگر برای زندانی سیاسی رفرم‌خواه، توجیه ناپذیر است آن نیز باید برای کرد و ترک و بلوچ و عرب حق‌طلب مساوات‌خواه و خودمختاری طلب هم غیرموجه قلمداد شود.
بنابراین برای دفاع از حقوق بشر باید زاویه دید تا حدامکان گسترش داد و
دراین رابطه نباید به هیچگونه تبعیض و تمایزی قائل بود و مردم را نباید
به خودی و غیرخودی تقسیم کرد. اما فقط نداشتن حقوق سیاسی و مدنی و آزادی درد امروز مردم ایران نیست، بلکه رنج ها، مصائب و مشکلات به مراتب حادتری چون بحران و گرانی کمرشکن ناشی از تحریم های اقتصادی و سیاست های مغایر با منافع و مصالح مردم زمینه های نقض گسترده تر حقوق اقتصادی، شغلی، مادی، معیشتی، اجتماعی، فرهنگی، امنیت انسانی مردم ایران نیز را فراهم نموده و اینها موضوعاتی است که نه تنها حقوق و آزادی های مدنی و سیاسی بلکه حقوق اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی تمامی مردم ایران را در معرض نقض گسترده و فاحش حقوق بشر قرار داده است.
بنابراین من به عنوان یک کوشنده حقوق بشر در خصوص موضوع پاراگراف
اخیرالذکر از دولت و حکومت ایران درخواست می نمایم ضمن پذیرش معیارها و استانداردهای بین المللی حقوق بشر با اتخاذ تدابیر جدی و ضروری برای حل معضلات و مشکلات حقوق بشر بطور همه جانبه اقدام فوری به عمل آورند.
تهران/زندان اوین ١٣ آذرماه ١٣٩١
محمدصدیق کبودوند
