کوردستان میدیا: محمدصدیق کبودوند طی بیانیهای از زندان اوین، ترور فعالان سیاسی و رهبران اپوزیسیون و سرکوب حرکتهای مدنی و مسالمتآمیز را فارغ از زمان و مکان وقوع آن دگربار و صدباره ناموجه، مردود و محکوم کرد.
نسخهای از این بیانیه به وبسایت کُردستان میدیا رسیده است و عیناً در پی میآید:
سرکوب مردم و خشونت و ترور محکوم است
خشونت، جنگ و ترور در چند دهه اخیر بیش از هر دورهای به مردم و فعالان سیاسی، مجامع کُرد تحمیل و از آن علیه آنها استفاده شده است. به طور مشخص تمامی اقدامات مسالمتجویانه و حرکتهای سیاسی و مدنی مردم کُرد به نوعی با جنگ، درگیری و ترور و یا سرکوب مواجه بوده است. چنانکه پوششهای مبتنی بر تعامل و گفتگو و مذاکره هیات سیاسی نمایندگان کُرد در سالهای آغازین انقلاب جهت طرح و انتقال خواستها و مطالبات مردم به مرکز و شناسایی حقوق مردم کُرد توسط دولت با یورش نظامی به کُردستان و تحمیل جنگ بر مردم ناکام شد. جنگی که حاصل آن قتل و کشتار ده هزار نفر از مردم کُرد و تدوام یک دهه درگیری و خونریزی در منطقه بود. چند دهه سرکوب و خشونت سیاسی و امنیتی و استمرار رنج و بیحقوقی و حتی نسلکشی فرهنگی رهاورد آن است.
در همان حال و متعاقب آن تلاشهای برخی شخصیتهای سیاسی و ملی و مذهبی کُرد برای متوقفسازی سرکوب و خشونت و درگیریها و ایجاد گشایش طریقه سیاسی برای حل بحران معطوف به مساله کُرد و گفتگو با دولتی مرکزی، نه تنها راه به جایی نبرد بلکه فعالان این راه خود نیز قربانی خشونت و ترور و یا سرکوب شدند. حبس و زندانیشدن فعالان کُرد در داخل کشور و ترور رهبران اپوزیسیون از جمله ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو در حین انجام مذاکره با دولت جمهوری اسلامی ایران در این راستا قابل تحلیل است.
دکتر قاسملو با اعتقاد به راهحلهای سیاسی و شیوههای مسالمتآمیز برای حل مساله کُرد وارد پروسه گفتگو و مذاکره با دولت شد اما گویا در برابر حقانیت حقوق و مطالبات مردم کُرد و منطق گفتگو و دیپلماسی هیات اپوزیسیون کُرد، توسل به خشونت و ترور این هیات تنها گزینه بوده به طوریکه دیپلماسی مذاکره و گفتگو در 22 تیر 1368 در برابر دیپلماسی ترور قرار گرفت و اما در رابطه با سرکوب حرکتهای مدنی میتوان از سرکوب خشن و خونین حرکت مدنی تیرماه 1384 مردم کُردستان که در مسالمتآمیزترین شکل آن در اعتراض به خشونت پلیس و نیروهای امنیتی و انتظامی در استانهای کُردنشین ظهور یافته بود نام برد.
در هر صورت تمامی حرکتهای مدنی و مسالمتآمیز و صلحجویانه مردم کُرد، احزاب و سازمانهای سیاسی و جنبش و جامعه مدنی کُرد طی سی سال گذشته و یا هر مقطعی از آن با انواعی از جنگ و ترور و خشونت و سرکوب مواجه بوده است. مردم کُرد محتمل صدمات و آسیبهای جبرانناپذیری از ناحیه گفتمان خشونت شده و در واقع قربانی این گفتمان تحمیلی و زورمدارانه بوده است. از این رو وجدان جامعه کُرد و جامعه مدنی عقیم ساختن اقدامات سیاسی صلحآمیز مبتنی بر گفتگو و تحمیل جنگ و خشونت بر مردم، ترور فعالان سیاسی و رهبران اپوزیسیون و سرکوب حرکتهای مدنی و مسالمتآمیز را فارغ از زمان و مکان وقوع آن دگربار و صدباره ناموجه، مردود و محکوم است. در هر صورت سرکوب مردم و توسل به خشونت و ترور و اهداف و انگیزههای آن در هر حال توجیهناپذیر و محکوم است.
محمدصدیق کبودوند
زندان اوین
١٨ تیرماه ١٣٩٢
٩ جولای ٢٠١٣
نسخهای از این بیانیه به وبسایت کُردستان میدیا رسیده است و عیناً در پی میآید:
سرکوب مردم و خشونت و ترور محکوم است
خشونت، جنگ و ترور در چند دهه اخیر بیش از هر دورهای به مردم و فعالان سیاسی، مجامع کُرد تحمیل و از آن علیه آنها استفاده شده است. به طور مشخص تمامی اقدامات مسالمتجویانه و حرکتهای سیاسی و مدنی مردم کُرد به نوعی با جنگ، درگیری و ترور و یا سرکوب مواجه بوده است. چنانکه پوششهای مبتنی بر تعامل و گفتگو و مذاکره هیات سیاسی نمایندگان کُرد در سالهای آغازین انقلاب جهت طرح و انتقال خواستها و مطالبات مردم به مرکز و شناسایی حقوق مردم کُرد توسط دولت با یورش نظامی به کُردستان و تحمیل جنگ بر مردم ناکام شد. جنگی که حاصل آن قتل و کشتار ده هزار نفر از مردم کُرد و تدوام یک دهه درگیری و خونریزی در منطقه بود. چند دهه سرکوب و خشونت سیاسی و امنیتی و استمرار رنج و بیحقوقی و حتی نسلکشی فرهنگی رهاورد آن است.
در همان حال و متعاقب آن تلاشهای برخی شخصیتهای سیاسی و ملی و مذهبی کُرد برای متوقفسازی سرکوب و خشونت و درگیریها و ایجاد گشایش طریقه سیاسی برای حل بحران معطوف به مساله کُرد و گفتگو با دولتی مرکزی، نه تنها راه به جایی نبرد بلکه فعالان این راه خود نیز قربانی خشونت و ترور و یا سرکوب شدند. حبس و زندانیشدن فعالان کُرد در داخل کشور و ترور رهبران اپوزیسیون از جمله ترور دکتر عبدالرحمان قاسملو در حین انجام مذاکره با دولت جمهوری اسلامی ایران در این راستا قابل تحلیل است.
دکتر قاسملو با اعتقاد به راهحلهای سیاسی و شیوههای مسالمتآمیز برای حل مساله کُرد وارد پروسه گفتگو و مذاکره با دولت شد اما گویا در برابر حقانیت حقوق و مطالبات مردم کُرد و منطق گفتگو و دیپلماسی هیات اپوزیسیون کُرد، توسل به خشونت و ترور این هیات تنها گزینه بوده به طوریکه دیپلماسی مذاکره و گفتگو در 22 تیر 1368 در برابر دیپلماسی ترور قرار گرفت و اما در رابطه با سرکوب حرکتهای مدنی میتوان از سرکوب خشن و خونین حرکت مدنی تیرماه 1384 مردم کُردستان که در مسالمتآمیزترین شکل آن در اعتراض به خشونت پلیس و نیروهای امنیتی و انتظامی در استانهای کُردنشین ظهور یافته بود نام برد.
در هر صورت تمامی حرکتهای مدنی و مسالمتآمیز و صلحجویانه مردم کُرد، احزاب و سازمانهای سیاسی و جنبش و جامعه مدنی کُرد طی سی سال گذشته و یا هر مقطعی از آن با انواعی از جنگ و ترور و خشونت و سرکوب مواجه بوده است. مردم کُرد محتمل صدمات و آسیبهای جبرانناپذیری از ناحیه گفتمان خشونت شده و در واقع قربانی این گفتمان تحمیلی و زورمدارانه بوده است. از این رو وجدان جامعه کُرد و جامعه مدنی عقیم ساختن اقدامات سیاسی صلحآمیز مبتنی بر گفتگو و تحمیل جنگ و خشونت بر مردم، ترور فعالان سیاسی و رهبران اپوزیسیون و سرکوب حرکتهای مدنی و مسالمتآمیز را فارغ از زمان و مکان وقوع آن دگربار و صدباره ناموجه، مردود و محکوم است. در هر صورت سرکوب مردم و توسل به خشونت و ترور و اهداف و انگیزههای آن در هر حال توجیهناپذیر و محکوم است.
محمدصدیق کبودوند
زندان اوین
١٨ تیرماه ١٣٩٢
٩ جولای ٢٠١٣