سوران شمسی
در تمامی جوامع استبدادی و عقب مانده، ستمگران حاکم می کوشند با تبلیغات ویرانگر مردم را از دخیل شدن در سیاست بر حذر داشته، آن را چیزی موهوم، خطرناک و مربوط به یک گروه بخصوص جامعه معرفی کنند.در گذشته حکام تلاش می کردند که برای کور و کر نگه داشتن مردم آنها را از سواد بی بهره سازند.اما حالا که دیگر مردم به ارزش سواد پی برده به هر صورتی می خواهند بە دنبال علم و دانش بروند. رژیم تلاش می کند که جانان را در بی سوادی کامل سیاسی غرق نموده و مانع ورود آنها در عرصه سیاست و آگاهی بخشی گردند.یک ملت غیر سیاسی و نا آگاه را به آسانی می توان فریب داده و به هر راهی که سود طبقه ظالم در آن منفعت داشته باشد،کشاند. فرد غیر سیاسی به آسانی آلت دست دشمنانش گردیده،و در کارزارها مورد سو استفاده قرار می گیرد که با شعارهایی به ظاهر زیبا، دقیقا در نقطه مقابل خواسته ها و آرزوهایش قرار داد.کنار ماندن مردم از سیاست و آزادی و دموکراسی به نفع زمامداری تمام می شود.در این صورت عملا عرصه سیاست برای ظالمان باقی می ماند.به همین دلیل دولت های دیکتاتور تلاش می کنند توجه مردم را از مسایل سیاسی منحرف نموده آنان را غرق رویدادهایی فرعی نمایند.رویدادهای داخل کشور مثال روشنی از نا آگاهی سیاسی جامعه ما است که شعور مردم را تا این حد به بازی گرفته اند تا حیات سیاسی خودشان را دوام بدهند.
یک دلیل سرخوردگی جامعه ما این است که حاکمان همیشه وعده های بلند بالا و تهی به مردم می دهند اما در عمل جز غارت و چپاول خدمتی به مردم نمی کنند.عملا مردم را نسبت به پروسه های دموکراسی دور ساخته اند.حاکمان با این روش بدترین نوع خیانت را به مردم و سیاست و دموکراسی مرتکب شده اند.
وقتی در یک جامعه مملو از تضادهای اجتماعی و طبقاتی باشد خواسته یا نا خواسته در سیاست دخیل هستیم چون ملتی که از سیاست مردمی و آزادی خواهانه و دموکراتیک دور باشد.عملا عرصه برای سیاست ارتجاعی و ضد ملی خالی می ماند کە در آخر نفوذ حاکمان دیکتاتور پر رنگ می شود و مردم را به سیاست مبتذل خود می کشاند.
قدم گذاشتن به میدان سیاست کار انسان‌هایی از خود گذشته و بزرگ است که تنها به منافع شخصی خود نه بلکه به بهروزی مردم و وطن خود می اندیشند.
سیاست لحظه ای آغاز می شود که آدم ها به قلمرو ارزشهایی کلی انسانی ارتقا می یابند.
ورود به قلمرو سیاست چیزی نیست جز ترک موقعیت انفرادی و ترقی به سوی جمع.
با امید آزادی ملت‌های ستمدیده ایران
به امید ایرانی آزاد و دموکراتیک و فدرال
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
در تمامی جوامع استبدادی و عقب مانده، ستمگران حاکم می کوشند با تبلیغات ویرانگر مردم را از دخیل شدن در سیاست بر حذر داشته، آن را چیزی موهوم، خطرناک و مربوط به یک گروه بخصوص جامعه معرفی کنند.در گذشته حکام تلاش می کردند که برای کور و کر نگه داشتن مردم آنها را از سواد بی بهره سازند.اما حالا که دیگر مردم به ارزش سواد پی برده به هر صورتی می خواهند بە دنبال علم و دانش بروند. رژیم تلاش می کند که جانان را در بی سوادی کامل سیاسی غرق نموده و مانع ورود آنها در عرصه سیاست و آگاهی بخشی گردند.یک ملت غیر سیاسی و نا آگاه را به آسانی می توان فریب داده و به هر راهی که سود طبقه ظالم در آن منفعت داشته باشد،کشاند. فرد غیر سیاسی به آسانی آلت دست دشمنانش گردیده،و در کارزارها مورد سو استفاده قرار می گیرد که با شعارهایی به ظاهر زیبا، دقیقا در نقطه مقابل خواسته ها و آرزوهایش قرار داد.کنار ماندن مردم از سیاست و آزادی و دموکراسی به نفع زمامداری تمام می شود.در این صورت عملا عرصه سیاست برای ظالمان باقی می ماند.به همین دلیل دولت های دیکتاتور تلاش می کنند توجه مردم را از مسایل سیاسی منحرف نموده آنان را غرق رویدادهایی فرعی نمایند.رویدادهای داخل کشور مثال روشنی از نا آگاهی سیاسی جامعه ما است که شعور مردم را تا این حد به بازی گرفته اند تا حیات سیاسی خودشان را دوام بدهند.
یک دلیل سرخوردگی جامعه ما این است که حاکمان همیشه وعده های بلند بالا و تهی به مردم می دهند اما در عمل جز غارت و چپاول خدمتی به مردم نمی کنند.عملا مردم را نسبت به پروسه های دموکراسی دور ساخته اند.حاکمان با این روش بدترین نوع خیانت را به مردم و سیاست و دموکراسی مرتکب شده اند.
وقتی در یک جامعه مملو از تضادهای اجتماعی و طبقاتی باشد خواسته یا نا خواسته در سیاست دخیل هستیم چون ملتی که از سیاست مردمی و آزادی خواهانه و دموکراتیک دور باشد.عملا عرصه برای سیاست ارتجاعی و ضد ملی خالی می ماند کە در آخر نفوذ حاکمان دیکتاتور پر رنگ می شود و مردم را به سیاست مبتذل خود می کشاند.
قدم گذاشتن به میدان سیاست کار انسان‌هایی از خود گذشته و بزرگ است که تنها به منافع شخصی خود نه بلکه به بهروزی مردم و وطن خود می اندیشند.
سیاست لحظه ای آغاز می شود که آدم ها به قلمرو ارزشهایی کلی انسانی ارتقا می یابند.
ورود به قلمرو سیاست چیزی نیست جز ترک موقعیت انفرادی و ترقی به سوی جمع.
با امید آزادی ملت‌های ستمدیده ایران
به امید ایرانی آزاد و دموکراتیک و فدرال
محتویات این مقالە منعکس کننده دیدگاه و نظرات وب‌سایت کوردستان‌میدیا نمی‌باشد.
