کوردستان میدیا: شورای سیاستگذاری حزب دمکرات کوردستان ایران به منظور ارج نهادن به خانواده‌ی معلولان جنگی و شهدای راه آزادی کوردستان، پیامی منتشر کرد.

متن کامل پیام:

در رابطه با ارج نهادن و قدردانی از معلولان جنگی حزب

تاریخ مبارزاتی ملت کورد برای تحقق آزادی، خواست‌ها و حقوق ملی‌اش، فراز و نشیب‌های بسیار به خود دیده است.

تداوم و استمرار این مبارزه و مقاومت، از اراده‌ی ملتی تحت ستم و محروم از حقوق خود برآمدە و با خون هزاران مبارز کوردکه جان خود را در راه رسیدن به آزادی و حقوق این ملت فدا کرده‌اند، گلگون گشته است و با این جانفشانی ها به مبارزه و خواست‌هایمان مشروعیت بخشیده‌اند.

همچنین هزاران مبارز ملت کورد،‌ در مقاطع مختلف این مبارزه، از سوی جلادان رژیم هدف ترور و توحش قرار گرفتند که طی آن، بخش‌ یا بخش‌هایی از اعضای بدنشان را از دست داده‌اند که متاسفانه تعداد این مبارزین زیاد است و مثال عینی این نوع ترور و نقص عضو شدن را می‌توان در مبارز دیرین، کاک حسن شیوسلی، دید که با باوری پولادین به مشروعیت مبارزه و حقوق ملت‌شان، زندگی مالامال از درد و رنج را می‌گذرانند. اما رنج‌های درونی و روانی ناشی از نقص عضو این عزیزان، فراتر از دردهای جسمی و فیزیکی آنان می‌باشد، دردهایی که هر روز با آن زندگی می‌کنند و تنها معلولان جنگی می‌توانند آنرا درک کنند و از آن آگاه باشند.

اکثر معلولان جنگی همانند دیگر مردمان، دارای همسر و فرزند می‌باشند که بدلیل نقص عضو و وخامت شرایط روانی، نه می‌توانند آنگونه که می‌خواهند با خانواده خود یار و همراه باشند و نه به مانند گذشته، معاش روزانه آنان را تامین‌کنند. که این امر نیز به نوبه‌ی خود بر دردها و آزار‌های‌شان می‌افزاید. اما با تمام این اوصاف این عزیزان تسلیم شرایط موجود نشده‌اند و با سربلندی تمام به مبارزه خود ادامه می‌دهند.

چقدر تلخ است هنگامی که رفیق و همسنگرت و یا حتی کس دیگری از بینایی و امکان دیدن محروم می‌شود، دنیای روشن و تصویر کودکان‌شان را نمی‌بینند و ناچارا چهره‌ی آنان را در ذهن و خیال خود به تصویر می‌کشند. پای خود را از دست داده باشد، تا راه رفتن را به فرزندش بیاموزد یا دستان خود را از دست داده باشد کە با آن فرزندانش را نوازش کند، در واقع تنها معلولان جنگی هستند که این درد را درک می‌کنند و با این رنج‌ها کنار می‌آیند.

شهیدان سمبول فداکاری و ایثار در راه ملت، خاک و مردم کوردستان هستند ونیز به همین خاطر مردم کوردستان در قبال این بخشش و از خودگذشتگی بزرگ، سر تعظیم فرود می‌آورند و حمایت از خانواده‌های شهیدان را وظیفه‌ی ملی خود می دانند و تداوم راه شهیدان را بهترین پاداش برای آنان می‌پندارند.

در همین راستا، این ارج نهادن ها و حمایت‌های بی‌شائبه نیز باید شامل معلولان مبارزە و خانواده‌های آنان گردد و به مانند یک وظیفه‌ی ملی شناخته شود.

درست است که این عزیزان در قید حیات‌اند اما با درد و رنج‌هایی زندگی می‌کنند که هر روزە ناچارن عذابی نو را تحمل کنند. همچنین حمایت از خانواده‌های معلولان مبارزە نه تنها وظیفه‌‌ای انسانی بلکه تعهدی اخلاقیِ همسنگران، هم‌فکران و تمام مردم کوردستان است. درست است در مرحله ی نخست، این وظیفه و تعهد متوجە حزب دمکرات کوردستان ایران می‌شود که از شهیدان و معلولان مبارزە حمایت و پشتیبانی ‌کند اما هنگامی که این امر وظیفه‌ای ملی، انسانی، اخلاقی و انقلابی میباشد، همه افراد جامعه را نیز در بر می‌گیرد. این امر را نباید بە نوعی ترحم تلقی کرد چرا که این عزیزان از چنان جایگاه رفیعی برخوردارند که نیازی بە ترحم ما ندارند. در واقع آنان فداکار، از خودگذشته و قهرمانان ملت‌مان هستند که همه ما باید از آنان درس پایداری، باورمندی و فداکاری بیاموزیم و در همان حال نیز باید وظیفه‌ی ملی، انسانی، اخلاقی و انقلابی خود را در قبال آنان ادا نماییم و به آنان ارج بنهیم. شایستە است که بار دیگر با آنان تجدید میثاق کنیم و به آنان بگوئیم که شما الگوهای فداکاری و از خودگذشتگی هستید، باور پولادین و والای شما، مشوق ما در مبارزه برای تحقق اهداف و آرمان‌های‌مان می‌باشد و منزلت و جایگاه شما در عرصه مبارزه، رفیع و یادتان راهنمای راه‌مان می‌باشد.

 باشد با تلاش همگانی بتوانیم ضمینەی مجال این ارج نهادن و قدردانی را فراهم سازیم و وظایف خود را در این راستا انجام دهیم.

شورای سیاستگذاری

١٠ آذرماه ١٣٩٧ شمسی