کوردستان میدیا: از بین رفتن شمار زیادی از ماهی‌های کوچک دریاچه‌ی زریوار، نگرانی مردم و به ویژه طرفداران محیط زیست شهر مریوان را به دنبال داشته است.
به گزارش وب‌سایت کُردستان میدیا، مدتی پیش شمار زیادی از ماهی کوچک دریاچه‌ی زریوار از بین رفته‌اند و ادامه‌ی این روند نگرانی شهروندان و به ویژه فعالان محیط زیست را به دنبال داشته است.
فعالان و طرفداران محیط زیست بر این باورند عواملی همچون وارد شدن فاضلاب روستاهای اطراف دریاچه‌ی زریوار و وجود مقر نظامی رژیم اسلامی ایران در نزدیک آن، وجود سد خاکی در جنوب این دریاچه و قطع آب ورودی به داخل درباچه‌ی زریوار به صورت ناکارآمد، شکار بیش از اندازه و عدم قانون جلوگیری از شکار ماهی، ریختن سم به داخل دریاچه‌ی زریوار و بی‌توجهی مراکز مرتبط موجب از بین رفتن این ماهیها هستند.
دریاچه آب شیرین زریوار در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان واقع شده است و از مکان‌های دیدنی و گردشگری استان کُردستان محسوب می‌شود.
در همین رابطه، گونه‌های بومی همچون سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی، ماهی گامبوزیا (در حال حاضر این گونه‌ها در دریاچه یافت نمی‌شوند) و گونه‌های غیربومی ماهی آمور سفید، کپور آیینه‌ای، کپور معمولی، کپور سرگنده و فیتوفاک در معرض و خطر نابودی قرار دارند.
علاوه بر این گونه ماهیها، شماری از جانداران زیر آب، پرندگان و پستانداران در اطراف دریاچه‌ی زریوار زندگی می‌کنند که شکار بیش از اندازه و بی‌توجهی مسئولین مرتبط زندگی آنان را در معرض خطر قرار داده است.
همچنین سگ آبی، روباه، خوک وحشی، خرگوش، گراز و نوعی گربه وحشی شماری از پستاندارانی هستند که آنها نیز در معرض خطر و نابودی قرار دارند.
تالاب زریوار به عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کُردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر است و یكی از جاذبه‌های بكر و زیبای طبیعی كُردستان و یکی از منحصر به فردترین دریاچه‌های آب شیرین در جهان به شمار می‌‌رود و کلیه شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را داراست.
به گزارش وب‌سایت کُردستان میدیا، مدتی پیش شمار زیادی از ماهی کوچک دریاچه‌ی زریوار از بین رفته‌اند و ادامه‌ی این روند نگرانی شهروندان و به ویژه فعالان محیط زیست را به دنبال داشته است.
فعالان و طرفداران محیط زیست بر این باورند عواملی همچون وارد شدن فاضلاب روستاهای اطراف دریاچه‌ی زریوار و وجود مقر نظامی رژیم اسلامی ایران در نزدیک آن، وجود سد خاکی در جنوب این دریاچه و قطع آب ورودی به داخل درباچه‌ی زریوار به صورت ناکارآمد، شکار بیش از اندازه و عدم قانون جلوگیری از شکار ماهی، ریختن سم به داخل دریاچه‌ی زریوار و بی‌توجهی مراکز مرتبط موجب از بین رفتن این ماهیها هستند.
دریاچه آب شیرین زریوار در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان واقع شده است و از مکان‌های دیدنی و گردشگری استان کُردستان محسوب می‌شود.
در همین رابطه، گونه‌های بومی همچون سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی، ماهی گامبوزیا (در حال حاضر این گونه‌ها در دریاچه یافت نمی‌شوند) و گونه‌های غیربومی ماهی آمور سفید، کپور آیینه‌ای، کپور معمولی، کپور سرگنده و فیتوفاک در معرض و خطر نابودی قرار دارند.
علاوه بر این گونه ماهیها، شماری از جانداران زیر آب، پرندگان و پستانداران در اطراف دریاچه‌ی زریوار زندگی می‌کنند که شکار بیش از اندازه و بی‌توجهی مسئولین مرتبط زندگی آنان را در معرض خطر قرار داده است.
همچنین سگ آبی، روباه، خوک وحشی، خرگوش، گراز و نوعی گربه وحشی شماری از پستاندارانی هستند که آنها نیز در معرض خطر و نابودی قرار دارند.
تالاب زریوار به عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کُردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر است و یكی از جاذبه‌های بكر و زیبای طبیعی كُردستان و یکی از منحصر به فردترین دریاچه‌های آب شیرین در جهان به شمار می‌‌رود و کلیه شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را داراست.
