کوردستان میدیا: ٢٧ سال قبل، بعد از ظهر هفتم تیرماه ١٣٦٦ ساعت ٤:٣٠ شهر سردشت و توابع آن هدف بمباران بالگردهای رژیم بعث عراق قرار گرفت و بیش از ١١٠ شهروند کُرد شهید شدند.
هفتم تیرماه سال ١٣٦٦ مصادف با ٢٨ ژوئن ١٩٨٧ برای اهالی سردشت و جامعه‌ی کُردستان، تداعی‌کننده‌ی روزی ناگوار و ژنوسایدی دیگر در تاریخ ملتی است که از سوی دول سلطه‌گر به انجام رسیده و هم‌اکنون پس از گذشت ٢٧ سال پیامدهای مخرب این اقدام ضدبشری که با سلاح شیمیایی انجام شد بر زندگی هشت هزار انسان سایه افکنده است.
زمانی که سردشت بمباران شد، جمعیت این شهر به ١٢٠ هزار نفر می‌رسید که ٨ هزار تن مستقیما مورد هدف سلاح شیمیایی قرار گرفته و بیش از ١١٠ نفر نیز شهید شدند.
رژیم بعث عراق، با گاز خردل فاجعه آفرید و رژیم اسلامی ایران نیز که چندان از این اقدام ناخوشایند نبود علاوه بر نشر آمار غیرواقعی از شمار قربانیان، طی ٢٧ سال گذشته در تکاپوی سرپوش بر واقعیات و پیامدها، ارائه‌ی خدمات درمانی را در حد نشست و جلسات فورمالیته، نگه داشته است.
این رژیم در قبال وعده‌و وعیدهای توخالی، شماری از آسیب‌دیدگان بمباران سردشت را به تقدیر و تشکر از جمهوری اسلامی واداشته است و آنها را به عنوان خوراک رسانه‌ای در رسانه‌های خود انعکاس داده است و به این نوع از شهروندان و قربانیان نهایت سوءاستفاده را به انجام رسانده است.
هم‌اکنون ٢٧ سال می‌گذرد و اهالی سردشت هنوز از پیامدهای بمباران بر زندگی روزانه‌شان رنج می‌برند، آثار سوء و پیامدهای منفی گاز خردل و سلاح شیمیایی گریبانگیر ساکنین است و غیر از قربانیان مستقیم، مابقی نیز به نوعی با این فاجعه‌ی انسانی دست و پنجه نرم می‌کنند.
رژیم اسلامی ایران با وجود عدم ارائه‌ی خدمات و انفعال تمام برای جذب کمک‌های بشردوستانه برای قربانیان، سالانه تبلیغاتی را با هدف مشروعیت خود و با سوژه‌ی قربانیان انجام می‌دهد.
از مجموع هشت هزار مصدوم سردشت تاکنون تنها نام یک هزار و ٤٠٠ تن بعنوان جانباز شیمیایی به ثبت رسیده که این تعداد نیز از کمترین حد امکانات برخوردار بوده و سوژه‌های رسانه‌ای رژیم‌اند.
در کشتار دسته‌جمعی سردشت، هفت بمب حاوی مواد شیمیایی بکار گرفته شد که چهار عدد آن در درون شهر و سه عدد در روستاهای حاشیه منفجر شد.
در این اواخر یک بمب فعال در سردشت یافته شد که مامورین رژیم پس از مطرح شدن بحث در اذهان عمومی آن را به مکان نامعلومی انتقال داده و پس از دو سال هیچگونه اطلاعاتی درباره‌ی آن از سوی رژیم منتشر نشده است.
با کشف این بمب زندگی شهروندان سردشتی بار دیگر تحت تهدید بالقوه ی بمب‌های بجای مانده قرار گرفت. هم‌اکنون نیز اهالی سردشت با وجود کشف یک بمب، هراس وجود بمب‌های دیگری را در خاطر دارند.
شهر سردشت نخستین شهر جهان است که با بمب‌های شیمیایی مورد حمله قرار گرفت. هم‌اکنون پس از گذشت ٢٧ سال از آن فاجعه، زخم‌های سردشتیان التیام نیافته و جان و روان آنان درگیر با پیامدهای جاری بمباران شیمیایی سال ١٣٦٦ است.
گزارش/ رامان نصری
هفتم تیرماه سال ١٣٦٦ مصادف با ٢٨ ژوئن ١٩٨٧ برای اهالی سردشت و جامعه‌ی کُردستان، تداعی‌کننده‌ی روزی ناگوار و ژنوسایدی دیگر در تاریخ ملتی است که از سوی دول سلطه‌گر به انجام رسیده و هم‌اکنون پس از گذشت ٢٧ سال پیامدهای مخرب این اقدام ضدبشری که با سلاح شیمیایی انجام شد بر زندگی هشت هزار انسان سایه افکنده است.
زمانی که سردشت بمباران شد، جمعیت این شهر به ١٢٠ هزار نفر می‌رسید که ٨ هزار تن مستقیما مورد هدف سلاح شیمیایی قرار گرفته و بیش از ١١٠ نفر نیز شهید شدند.
رژیم بعث عراق، با گاز خردل فاجعه آفرید و رژیم اسلامی ایران نیز که چندان از این اقدام ناخوشایند نبود علاوه بر نشر آمار غیرواقعی از شمار قربانیان، طی ٢٧ سال گذشته در تکاپوی سرپوش بر واقعیات و پیامدها، ارائه‌ی خدمات درمانی را در حد نشست و جلسات فورمالیته، نگه داشته است.
این رژیم در قبال وعده‌و وعیدهای توخالی، شماری از آسیب‌دیدگان بمباران سردشت را به تقدیر و تشکر از جمهوری اسلامی واداشته است و آنها را به عنوان خوراک رسانه‌ای در رسانه‌های خود انعکاس داده است و به این نوع از شهروندان و قربانیان نهایت سوءاستفاده را به انجام رسانده است.
هم‌اکنون ٢٧ سال می‌گذرد و اهالی سردشت هنوز از پیامدهای بمباران بر زندگی روزانه‌شان رنج می‌برند، آثار سوء و پیامدهای منفی گاز خردل و سلاح شیمیایی گریبانگیر ساکنین است و غیر از قربانیان مستقیم، مابقی نیز به نوعی با این فاجعه‌ی انسانی دست و پنجه نرم می‌کنند.
رژیم اسلامی ایران با وجود عدم ارائه‌ی خدمات و انفعال تمام برای جذب کمک‌های بشردوستانه برای قربانیان، سالانه تبلیغاتی را با هدف مشروعیت خود و با سوژه‌ی قربانیان انجام می‌دهد.
از مجموع هشت هزار مصدوم سردشت تاکنون تنها نام یک هزار و ٤٠٠ تن بعنوان جانباز شیمیایی به ثبت رسیده که این تعداد نیز از کمترین حد امکانات برخوردار بوده و سوژه‌های رسانه‌ای رژیم‌اند.
در کشتار دسته‌جمعی سردشت، هفت بمب حاوی مواد شیمیایی بکار گرفته شد که چهار عدد آن در درون شهر و سه عدد در روستاهای حاشیه منفجر شد.
در این اواخر یک بمب فعال در سردشت یافته شد که مامورین رژیم پس از مطرح شدن بحث در اذهان عمومی آن را به مکان نامعلومی انتقال داده و پس از دو سال هیچگونه اطلاعاتی درباره‌ی آن از سوی رژیم منتشر نشده است.
با کشف این بمب زندگی شهروندان سردشتی بار دیگر تحت تهدید بالقوه ی بمب‌های بجای مانده قرار گرفت. هم‌اکنون نیز اهالی سردشت با وجود کشف یک بمب، هراس وجود بمب‌های دیگری را در خاطر دارند.
شهر سردشت نخستین شهر جهان است که با بمب‌های شیمیایی مورد حمله قرار گرفت. هم‌اکنون پس از گذشت ٢٧ سال از آن فاجعه، زخم‌های سردشتیان التیام نیافته و جان و روان آنان درگیر با پیامدهای جاری بمباران شیمیایی سال ١٣٦٦ است.
گزارش/ رامان نصری
