کوردستان میدیا: مردم بخش اورامان تخت از توابع شهر سروآباد در استان کُردستان مراسم تاریخی کومسای پیرشالیار را برگزار کردند.
به گزارش وب‌سایت کُردستان میدیا، چهاردهم و پانزدهم اردیبهشت‌ماه، مراسم آیینی و تاریخی کومسای با شرکت بخش چشمگیری از نمایندگان رسانه‌ها و مهمانان داخلی و خارجی در زیارتگاه و مزار پیرشالیار در اورامان تخت برگزار شد.
در این مراسم همانند آداب و رسوم هر سالی سنگ مقدس پیر شالیار شکسته شد و مردم منطقه اورامان بر این باور هستند این سنگ هر سالی علی‌رغم شکستن آن دوباره رشد میکند و جای آن پر خواهد شد.
مراسم پیر شالیار در روستای اورامان تخت (هورامان) کُردستان، هر سال دو بار در نیمه بهار و نیمه زمستان برگزار شده و عروسی پیر شالیار در سه روز جشن گرفته می‌شود.
این مراسم شامل ذبح دام قربانی، دف زنی، نوعی رقص، خوردن آش، و شب‌نشینی و خواندن شعر و دعا است.
شروع مراسم روز چهارشنبه و به مدت سه روز به طول می‌انجامد. از همان صبح روز اول دامدارانی که دام‌های خود را برای قربانی در این مراسم نذر کرده‌اند دام‌های خود را به جلو در خانه پیرشالیار می‌آورند تا به دست متولین مراسم ذبح شوند.
پس از ذبح، قسمتی از گوشت‌ها را به عنوان تبرک در بین مردم پخش می‌کنند و بعضی از آن را هم برای غذای مراسم به داخل خانه پیر انتقال می‌دهند.
بعدازظهر دف‌ها را آماده و از ساعت ۲ الی ۳ مراسم شروع می‌شود و نوجوانان و جوانان و پیران دست در دست هم زنجیره‌ای بزرگ تشکیل می‌دهند و با تسلسل جسم و درون اتحاد و همبستگی همیشگی خود را به نمایش می‌گذارند.
غذای مراسم (آش‌جو) یا هولوشینه‌تشی همان غذایی است که ۹۵۰ سال پیش در مراسم پیر شالیارپخت شده است. بعد ازخوردن غذا مردم به خانه‌های خود می روند و غذایی که اضافی است به خانه‌ها می برند تا سایر اعضای خانواده بعنوان تبرک از آن بخورند.
در این مراسم همچنین از باغ پیرشالیار گردوهایی چیده شده و برای اهالی فرستاده می‌شود.
به گزارش وب‌سایت کُردستان میدیا، چهاردهم و پانزدهم اردیبهشت‌ماه، مراسم آیینی و تاریخی کومسای با شرکت بخش چشمگیری از نمایندگان رسانه‌ها و مهمانان داخلی و خارجی در زیارتگاه و مزار پیرشالیار در اورامان تخت برگزار شد.
در این مراسم همانند آداب و رسوم هر سالی سنگ مقدس پیر شالیار شکسته شد و مردم منطقه اورامان بر این باور هستند این سنگ هر سالی علی‌رغم شکستن آن دوباره رشد میکند و جای آن پر خواهد شد.
مراسم پیر شالیار در روستای اورامان تخت (هورامان) کُردستان، هر سال دو بار در نیمه بهار و نیمه زمستان برگزار شده و عروسی پیر شالیار در سه روز جشن گرفته می‌شود.
این مراسم شامل ذبح دام قربانی، دف زنی، نوعی رقص، خوردن آش، و شب‌نشینی و خواندن شعر و دعا است.
شروع مراسم روز چهارشنبه و به مدت سه روز به طول می‌انجامد. از همان صبح روز اول دامدارانی که دام‌های خود را برای قربانی در این مراسم نذر کرده‌اند دام‌های خود را به جلو در خانه پیرشالیار می‌آورند تا به دست متولین مراسم ذبح شوند.
پس از ذبح، قسمتی از گوشت‌ها را به عنوان تبرک در بین مردم پخش می‌کنند و بعضی از آن را هم برای غذای مراسم به داخل خانه پیر انتقال می‌دهند.
بعدازظهر دف‌ها را آماده و از ساعت ۲ الی ۳ مراسم شروع می‌شود و نوجوانان و جوانان و پیران دست در دست هم زنجیره‌ای بزرگ تشکیل می‌دهند و با تسلسل جسم و درون اتحاد و همبستگی همیشگی خود را به نمایش می‌گذارند.
غذای مراسم (آش‌جو) یا هولوشینه‌تشی همان غذایی است که ۹۵۰ سال پیش در مراسم پیر شالیارپخت شده است. بعد ازخوردن غذا مردم به خانه‌های خود می روند و غذایی که اضافی است به خانه‌ها می برند تا سایر اعضای خانواده بعنوان تبرک از آن بخورند.
در این مراسم همچنین از باغ پیرشالیار گردوهایی چیده شده و برای اهالی فرستاده می‌شود.
