روز شنبە، ٧ فروردین ١٤٠٠، معاهدە بحث برانگیز ٢٥ سالە میان ایران و چین بە امضای وزرای خارجە دو کشور "محمدجواد ظریف" و "وانگ یی" رسید.
درباره سند همکاری ٢٥ ساله اطلاعات رسمی منتشر نشده است اما منتقدان داخلی و مخالفان رژیم اسلامی با نامیدن آن به "عهدنامه ترکمنچای جدید" که طی آن بخش‌هایی از خاک ایران قاجاری در قفقاز به روسیه تزاری واگذار شد، به شدت از آن انتقاد کرده‌اند.
بر اساس گزارش شهریور ماه ٩٨ نشریە "پترولیوم اکونومیسیت " چاپ لندن، چین در خرید نفت، گاز و محصولات پتروشیمی ایران از تخفیفی تا ٣٢ درصد برخوردار می‌شود و ٢ سال حق دیرکرد در پرداخت را خواهد داشت.
افزون بر آن، این سند امکان حضور ٥ هزار نیروی امنیتی چین در خاک ایران را نیز فراهم خواهد کرد.
معاهدە ترکمنچای در ۲۱ فوریه ۱۸۲۸ پس از پایان جنگ ایران و روسیه در قفقاز جنوبی و آذربایجان بین روسیه و ایران امضا و به موجب این قرارداد قلمروهای باقی مانده ایران از معاهده گلستان در قفقاز شامل "خانات ایروان، مناطق تالش و اردوباد و بخشی از مغان و شروان به روسیه واگذار" شد.
ایران حق کشتی‌رانی در دریای مازندران را از دست داد و ملزم به پرداخت ۱۰ کرور طلا به روسیه شد. بر طبق این قرارداد روسیه قول داد از پادشاهی ولیعهد وقت عباس‌میرزا حمایت کند.
