آسو صالح
دوره ۲۱۹ مقدماتی پیشمرگه که روز ۱۱ تیرماه به پایان رسید، دارای دو ویژگی بود. اولین ویژگی، پیروزی بر دشمن در همان دوران آموزشی بود.
پس از سه روز از آغاز دوره نظامی، مناطقی که پیشمرگان دوره در آن آموزش می دیدند، توپباران شدند. ساعت ۶ صبح روز توپباران درس ها شروع شده بودند. هنوز دقایقی به ساعت ۹ مانده بود که توپباران شروع شد. قرار بود که راس ساعت ۹ وقت استراحت کلاس باشد، ولی ظاهرا این استحرات زودتر باید آغاز می شد. توپباران تا ساعت ۲ بعدازظهر ادامه داشت. پس از توقف توپباران و یافتن مکان مناسب، درس ها دوباره ساعت ۳ بعدازظهر شروع شدند. این اولین پیروزی پیشمرگه های تازه حزب دمکرات کردستان ایران بر رژیم ایران از همان دوران آمورشی بود. این توپباران باعث نشد که درس های دوره سیاسی - نظامی حزب متوقف شوند، این هم تنها با روحیه بالای پیشمرگه های حاضر در دوره امکانپذیر بود.
ویژگی دوم این دوره، تمرین نظامی در میدان واقعی جنگ بود. توپباران و دفاع از خود بخشی از این تمرین ها بود. بعد از توپباران نیز وضعیتی جنگی - امنیتی بر منطقه حاکم بود. پهبادهای دشمن به صورت پیوسته بر فراز این منطقه به پرواز درمی آمدند، به همین دلیل حاضرین در دوره، محتاطانه و با رعایت اصول نظامی تحرکات خود را انجام می دادند. تمام تلاش ها برای این بود که درس ها متوقف نشوند. به همین دلیل شب ها و روزها، از دره ای به دره دیگر و از کوهی به کوه دیگر می رفتیم. تمام اینها شامل تمرینات نظامی نیز بود، آن هم در میدان واقعی جنگ.
ایستگاه آخرمان کوه هلگورد بود و تنها چندصد متر از مرز شرق - جنوب کردستان فاصله داشت. در همین منطقه نیز جشن پایان دوره برگزار شد و بدین صورت روحیه بالای پیشمرگه به نیروهای دشمن اعلام شد.
این افتخار را داشتم که با این دوره همراه شوم. این اجازه را هم یافتم که از مراحل مختلف دوره فیلم و عکس تهیه کنم. وضعیت ویژه ای که در حین انجام دوره پیش آمد، فیلم و عکس ها را نیز ویژه تر کرد.
اولین کاری که از همان روز اول دوره نظامی آموزش دیدیم، طرز تهیه نان بود. هر پیشمرگ باید بیاموزد که چگونه نان خود را تامین کند. اولین درس با خنده سپری شد.
درس های دیگر که اسلحه و تاکتیک های جنگ بود، آغاز شدند.
هر پیشمرگه جدا از اینکه در درس ها شرکت می کند، وظایف ویژه دیگری نیز داشت. کندن سنگر و محل استراحت شبانه یکی از مهمترین وظایف حاضرین در دوره بود.
در هر شرایطی، پیشمرگه باید نظافت را رعایت کند، این بخشی از نظم و دیسپلیم پیشمرگانه است. یکی از حاضرین در دوره در برابر آینه نظافت صورتش را کنترل می کند.
روز سوم، مانند روزهای دیگر پس از خواندن سرود ای رقیب، سرود ملی کوردها، و ورزش صبحگاهی و صبحانه، درس های آغاز شدند.
چند دقیقه مانده به وقت استراحت ساعت ۹، ابتدا صدای هواپیما شنیده شد و پس از آن اولین توپ شلیک شد. دومین توپ و توپ های دیگر نزدیک و نزدیکتر شدند.
پیشمرگه های در کمترین زمان ممکن، محل مناسب برای اختفای خود را پیدا کردند. پهباد رژیم هم در حال شناسایی بود، هم گرای توپخانه را می داد و هم بمباران می کرد. طی چند دقیقه آتش و دود همه جا را فراگرفت.
پس از چند ساعت از شروع توپباران، این بار دود و آتش تهدید بزرگی بود. هرکس تکه ای از لباس خود را پاره کرد و مقابل دهن و دماغ خود گرفت تا در برابر خفگی محافظت شود.
این مرحله نیز با روحیه بالای پیشمرگه ها با موفقیت سپری شد. از شدت توپباران کاسته شد و پیشمرگه ها کم کم از محل اختفای خود خارج شدند.
آموزگاران دوره، در اولین لحظات پس از توپباران، اسلحه و ابزارهای دیگر آموزشی را با خود برای محل دیگر منتقل کردند.
لازم بود که درس ها ادامه پیدا کنند و نقشه دشمن شکست بخورد. در کمترین زمان ممکن، محل مناسب برای ادامه کلاس درس پیدا شد. این کار تعدادی از پیشمرگه ها را خسته کرد.
پس از استراحتی کوتاه، درس ها دوباره آغاز شدند. این باز در محلی کاملا استتار شده بود و امکان شناسایی توسط پهباد وجود نداشت.
پایان یک روز خسته کننده با یک غذای ساده پیشمرگانه: تکه نان و یک گوجه فرنگی
از یک سو لازم بود که این دوره آموزشی ادامه پیدا کند و از سوی دیگر لازم بود که در یک محل امن باشد. ماندن در یک مکان ثابت مناسب نبود، به همین دلیل به سوی محل دیگری به راه افتادیم.
از کوهی به کوهی دیگر و از دره ای به دره دیگر. بعضی اوقات گذر از کنار میدان مین به سکوت می انجامید و گاهی نیز دیدن یک تکه خمپاره به صحبت و شوخی می انجامید.
در تحرک پیشمرگانه، نمی توان زیاد بار حمل کرد، به همین دلیل غذای پیشمرگه ها بسیار کم بود. در کنار یکدیگر و به صورت دسته جمعی این تکه نان مزه دیگری داشت.
روز بعد، دوباره راه دیگری را برای محل دیگری در پیش می گرفتیم.
آموزگاران به دلیل احساس مسئولیت و به دلخواه نبودن این وضعیت، بیشتر خسته می شدند. هربار که در میانه راه استراحت می کردیم، آنها نیز خود را برای درس بعد آماده می کردند.
آخرین روز دوره، محل آخرین ایستگاه دوره بود، کوه هلگورد
در کوهستان هلگورد و در مرز شرق - جنوب کردستان، جشن پایان دوره برگزار شد و فریاد به آسمان بلند شد:
امروز در هلگورد کوردستان، تعدادی دیگر از دختران و پسران فداکار میهن، عنوان مقدس پیشمرگه ها را گرفتند،
امروز سقر و هلگورد این افتخار را یافتند که خاکشان زیر گام های شما تازه پیشمرگان باشد،
نمی بینید که چگونه در تیرماه قاسلمو، هلگورد هنوز برفش را نگه داشته تا با برفآبش پذیرایتان باشد،
نمی بینید که چگونه نسیم در برابر قدمهایتان چوپی گرفته و خوشآمدگویتان است،
از امروز پیشمرگه جان بر کف و جان بر کف پیشمرگه، شمایید.
روز ۱۱ تیرماه، دقیق ۱۱ روز قبل از ترور رهبرمان دکتر قاسملو، دوره پایان یافت و یک تیم تازه نفس و با تجربه به نیروهای پیشمرگه کوردستان پیوستند.
پیشمرگه ها، در کوله پشتی هایشان اگرچه نان نبود، ولی تجربه ای چند روزه از میدان جنگ وجود داشت. هر قدمی که برمی داشتند، به اولین پیروزیشان بر دشمن می اندیشیدند.
دوره ۲۱۹ مقدماتی پیشمرگه که روز ۱۱ تیرماه به پایان رسید، دارای دو ویژگی بود. اولین ویژگی، پیروزی بر دشمن در همان دوران آموزشی بود.
پس از سه روز از آغاز دوره نظامی، مناطقی که پیشمرگان دوره در آن آموزش می دیدند، توپباران شدند. ساعت ۶ صبح روز توپباران درس ها شروع شده بودند. هنوز دقایقی به ساعت ۹ مانده بود که توپباران شروع شد. قرار بود که راس ساعت ۹ وقت استراحت کلاس باشد، ولی ظاهرا این استحرات زودتر باید آغاز می شد. توپباران تا ساعت ۲ بعدازظهر ادامه داشت. پس از توقف توپباران و یافتن مکان مناسب، درس ها دوباره ساعت ۳ بعدازظهر شروع شدند. این اولین پیروزی پیشمرگه های تازه حزب دمکرات کردستان ایران بر رژیم ایران از همان دوران آمورشی بود. این توپباران باعث نشد که درس های دوره سیاسی - نظامی حزب متوقف شوند، این هم تنها با روحیه بالای پیشمرگه های حاضر در دوره امکانپذیر بود.
ویژگی دوم این دوره، تمرین نظامی در میدان واقعی جنگ بود. توپباران و دفاع از خود بخشی از این تمرین ها بود. بعد از توپباران نیز وضعیتی جنگی - امنیتی بر منطقه حاکم بود. پهبادهای دشمن به صورت پیوسته بر فراز این منطقه به پرواز درمی آمدند، به همین دلیل حاضرین در دوره، محتاطانه و با رعایت اصول نظامی تحرکات خود را انجام می دادند. تمام تلاش ها برای این بود که درس ها متوقف نشوند. به همین دلیل شب ها و روزها، از دره ای به دره دیگر و از کوهی به کوه دیگر می رفتیم. تمام اینها شامل تمرینات نظامی نیز بود، آن هم در میدان واقعی جنگ.
ایستگاه آخرمان کوه هلگورد بود و تنها چندصد متر از مرز شرق - جنوب کردستان فاصله داشت. در همین منطقه نیز جشن پایان دوره برگزار شد و بدین صورت روحیه بالای پیشمرگه به نیروهای دشمن اعلام شد.
این افتخار را داشتم که با این دوره همراه شوم. این اجازه را هم یافتم که از مراحل مختلف دوره فیلم و عکس تهیه کنم. وضعیت ویژه ای که در حین انجام دوره پیش آمد، فیلم و عکس ها را نیز ویژه تر کرد.
اولین کاری که از همان روز اول دوره نظامی آموزش دیدیم، طرز تهیه نان بود. هر پیشمرگ باید بیاموزد که چگونه نان خود را تامین کند. اولین درس با خنده سپری شد.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
درس های دیگر که اسلحه و تاکتیک های جنگ بود، آغاز شدند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
هر پیشمرگه جدا از اینکه در درس ها شرکت می کند، وظایف ویژه دیگری نیز داشت. کندن سنگر و محل استراحت شبانه یکی از مهمترین وظایف حاضرین در دوره بود.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
در هر شرایطی، پیشمرگه باید نظافت را رعایت کند، این بخشی از نظم و دیسپلیم پیشمرگانه است. یکی از حاضرین در دوره در برابر آینه نظافت صورتش را کنترل می کند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
روز سوم، مانند روزهای دیگر پس از خواندن سرود ای رقیب، سرود ملی کوردها، و ورزش صبحگاهی و صبحانه، درس های آغاز شدند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
چند دقیقه مانده به وقت استراحت ساعت ۹، ابتدا صدای هواپیما شنیده شد و پس از آن اولین توپ شلیک شد. دومین توپ و توپ های دیگر نزدیک و نزدیکتر شدند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
پیشمرگه های در کمترین زمان ممکن، محل مناسب برای اختفای خود را پیدا کردند. پهباد رژیم هم در حال شناسایی بود، هم گرای توپخانه را می داد و هم بمباران می کرد. طی چند دقیقه آتش و دود همه جا را فراگرفت.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
پس از چند ساعت از شروع توپباران، این بار دود و آتش تهدید بزرگی بود. هرکس تکه ای از لباس خود را پاره کرد و مقابل دهن و دماغ خود گرفت تا در برابر خفگی محافظت شود.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
این مرحله نیز با روحیه بالای پیشمرگه ها با موفقیت سپری شد. از شدت توپباران کاسته شد و پیشمرگه ها کم کم از محل اختفای خود خارج شدند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
آموزگاران دوره، در اولین لحظات پس از توپباران، اسلحه و ابزارهای دیگر آموزشی را با خود برای محل دیگر منتقل کردند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
لازم بود که درس ها ادامه پیدا کنند و نقشه دشمن شکست بخورد. در کمترین زمان ممکن، محل مناسب برای ادامه کلاس درس پیدا شد. این کار تعدادی از پیشمرگه ها را خسته کرد.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
پس از استراحتی کوتاه، درس ها دوباره آغاز شدند. این باز در محلی کاملا استتار شده بود و امکان شناسایی توسط پهباد وجود نداشت.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
پایان یک روز خسته کننده با یک غذای ساده پیشمرگانه: تکه نان و یک گوجه فرنگی
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
از یک سو لازم بود که این دوره آموزشی ادامه پیدا کند و از سوی دیگر لازم بود که در یک محل امن باشد. ماندن در یک مکان ثابت مناسب نبود، به همین دلیل به سوی محل دیگری به راه افتادیم.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
از کوهی به کوهی دیگر و از دره ای به دره دیگر. بعضی اوقات گذر از کنار میدان مین به سکوت می انجامید و گاهی نیز دیدن یک تکه خمپاره به صحبت و شوخی می انجامید.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
در تحرک پیشمرگانه، نمی توان زیاد بار حمل کرد، به همین دلیل غذای پیشمرگه ها بسیار کم بود. در کنار یکدیگر و به صورت دسته جمعی این تکه نان مزه دیگری داشت.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
روز بعد، دوباره راه دیگری را برای محل دیگری در پیش می گرفتیم.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
آموزگاران به دلیل احساس مسئولیت و به دلخواه نبودن این وضعیت، بیشتر خسته می شدند. هربار که در میانه راه استراحت می کردیم، آنها نیز خود را برای درس بعد آماده می کردند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
آخرین روز دوره، محل آخرین ایستگاه دوره بود، کوه هلگورد
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
در کوهستان هلگورد و در مرز شرق - جنوب کردستان، جشن پایان دوره برگزار شد و فریاد به آسمان بلند شد:
امروز در هلگورد کوردستان، تعدادی دیگر از دختران و پسران فداکار میهن، عنوان مقدس پیشمرگه ها را گرفتند،
امروز سقر و هلگورد این افتخار را یافتند که خاکشان زیر گام های شما تازه پیشمرگان باشد،
نمی بینید که چگونه در تیرماه قاسلمو، هلگورد هنوز برفش را نگه داشته تا با برفآبش پذیرایتان باشد،
نمی بینید که چگونه نسیم در برابر قدمهایتان چوپی گرفته و خوشآمدگویتان است،
از امروز پیشمرگه جان بر کف و جان بر کف پیشمرگه، شمایید.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
روز ۱۱ تیرماه، دقیق ۱۱ روز قبل از ترور رهبرمان دکتر قاسملو، دوره پایان یافت و یک تیم تازه نفس و با تجربه به نیروهای پیشمرگه کوردستان پیوستند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
پیشمرگه ها، در کوله پشتی هایشان اگرچه نان نبود، ولی تجربه ای چند روزه از میدان جنگ وجود داشت. هر قدمی که برمی داشتند، به اولین پیروزیشان بر دشمن می اندیشیدند.
نخستین پیروزی بر دشمن از دوران آموزشی
