کوردستان میدیا: سیاست‌‌های مسئولین رژیم ایران تالاب زریبار یکی از منحصر به فردترین دریاچه‌‌های آب شیرین جهان را در معرض نابودی قرار داده است.

نبود مدیریت واحد، بی‌توجهی مسئولین حکومتی، ساخت و سازهای غیرقانونی در اطراف زریبار و خطر از بين رفتن آبزیان، پرندگان و پستانداران دریاچه‌ی زریبار را در معرض نابودی قرار داده است و احتمال دارد در آینده شرایط تالاب زریبار نظیر شرایط بغرنج دریاچه ارومیه گردد.

دریاچه آب شیرین زریبار در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان واقع شده است و از مکان‌های دیدنی و گردشگری استان کُردستان محسوب می‌شود. تالاب زریبار به ‌عنوان یک واحد اکولوژیکی و یک اکوسیستم آبی در کُردستان پدیده‌ای بسیار زیبا و نادر است و یكی از جاذبه‌های بكر و زیبای طبیعی كُردستان و یکی از منحصر به فردترین دریاچه‌های آب شیرین در جهان به شمار می‌‌رود و کلیه شرایط جامع یک تالاب بین‌المللی را داراست.

آبزیان، پرندگان و پستانداران درباچه زریبار در معرض خطر و نابودی قرار دارند

از بین رفتن شمار زیادی از ماهی‌های کوچک دریاچه‌ی زریبار، نگرانی مردم و به ویژه طرفداران محیط زیست شهر مریوان را به دنبال داشته است.
فعالان و طرفداران محیط زیست بر این باورند عواملی همچون وارد شدن پسماند و فاضلاب روستاهای اطراف دریاچه‌ی زریبار و وجود چندین پادگان نظامی رژیم اسلامی ایران در نزدیک آن، وجود سد خاکی در جنوب این دریاچه و قطع آب ورودی به داخل درباچه به صورت ناکارآمد، شکار بیش از اندازه و عدم قانون جلوگیری از شکار ماهی، ریختن سم به داخل دریاچه‌ی زریبار و بی‌توجهی مراکز مرتبط موجب از بین رفتن این ماهیها هستند.
در همین رابطه، گونه‌های بومی همچون سیاه ماهی خالدار، سیاه ماهی معمولی، عروس ماهی، ماهی گامبوزیا (در حال حاضر این گونه‌ها در دریاچه یافت نمی‌شوند) و گونه‌های غیربومی ماهی آمور سفید، کپور آیینه‌ای، کپور معمولی، کپور سرگنده و فیتوفاک در معرض و خطر نابودی قرار دارند.
علاوه بر این گونه ماهی‌ها، شماری از جانداران زیر آب، پرندگان و پستانداران در اطراف دریاچه‎ی زریبار زندگی می‌کنند که شکار بیش از اندازه و بی‌توجهی مسئولین مرتبط زندگی آنان را در معرض خطر قرار داده است.
همچنین سگ آبی، روباه، خوک وحشی، خرگوش، گراز و نوعی گربه وحشی شماری از پستاندارانی هستند که آنها نیز در معرض خطر و نابودی قرار دارند.
نبود مدیریت واحد

نبود مدیریت واحد و همچنین عدم توجه جدی مدیران و مسئولان مرتبط، تالاب زریبار یکی از منحصر به فردترین دریاچه‌‌های آب شیرین جهان را در معرض تهدید جدی و نابودی قرار داده است.
چندی پیش خبرگزاری مهر، به نقل از یکی از شهروندان مریوانی گزارش داده بود، در کنترل نیزارها، سالم‌سازی آب زریبار و استفاده بهینه از این نعمت خدادادی نظارت و مدیریت واحدی وجود ندارد و به همین دلیل تاكنون از ظرفیت‌های زریبار به نحو مناسب و شایسته استفاده‌ای نشده است.
این شهروند به حفر تعداد زیادی حلقه چاه غیرقانونی در کنار دریاچه توسط کشاورزان اشاره کرد و گفته: امور آب شهرستان مریوان با سه دستگاه عظیم پمپاژ آب دریاچه را به کشاورزان می‌فروشد.
در حالی که دریاچه زریبار از برف‌های فصل زمستان و بارش، پر آب می‌شود و به رود یا دریاچه‌ای دیگری متصل نیست، شهرداری نیز برای آبیاری فضای سبز شهرستان از آب دریاچه استفاده می‌کند و پیش‌بینی می‌شود با ادامه‌ی این روند طی چند سال آینده، اگر دریاچه به احاطه نیزارها در نیاید به وسیله استفاده بی‌رویه خشک می‌شود.
در همین رابطه و در ادامه‌ی مشکلات دریاچه ی زریبار، فاضلاب روستاها اطراف به دریاچه وارد می‌شود و گردشگران نیز زباله‌های خود را به درون دریاچه ریخته و عدم نظارت بر پاک‌سازی و حفاظت از دریاچه باعث شده که هر روز نیزار وسیع‌تر شود به طوری که لبه‌های دریاچه کاملا با نیزار پوشیده شده است.



همچنین طی سال‌های اخیر، برنامه‌ای جامع در راستای نجات زریبار و بهره‌برداری مناسب از آن تدوین و اجرایی نشده است و به همین دلیل با گذشت زمان دریاچه‌ی زریبار با چالش‌ها و بحران‌های جدیدی مواجه خواهد شد و خطر نابودی آن در آینده‌ای نزدیک وجود دارد.

مسئولین رژیم ایران عامل روند رو به نابودی این دریاچه

یک کارشناس محیط زیست، با برشمردن مشکلاتی که دریاچه زریبار مریوان با آن روبرو و خطراتی که متوجه آن است، مسئولین رژیم ایران را عامل روند رو به نابودی این دریاچه معرفی کرد.

صباح پناهی کارشناس محیط زیست در رابطه با مشکلات زیست محیطی دریاچه زریبار گفته بود: احداث سد خاکی در قسمت جنوبی دریاچه، ورود رسوبات و شن‌های جاری و فضولات حیوانی و انسانی به دریاچه از طریق بند انحرافی قزلچه سو، ورود فاضلاب‌های انسانی و مواد زائد جامد روستاهای حاشیه تالاب بالغ بر ٩ روستا به دریاچه از جمله مشکلات زیست محیطی این شهر به ویژه زریبار است.
این کارشناس محیط زیست می‌افزاید: از دیگر مشکلاتی که نگین مریوان با آن دست و پنجه نرم می‌کند می‌توان به تخریب جنگل‌های اطراف دریاچه و عواقب حفر چاه‌های متعدد و بهره‌برداری بیش از اندازه، فعالیت‌های غیر اصولی تفریحی و ماهیگیری، شکار بی‌رویه، قایقرانی، عدم نظارت و کنترل مسئولان، نبود شناخت کافی و درک روشن از مسائل زیست محیطی در میان اقشار مختلف جامعه و مسئولان رژیم و شکار غیر مجاز پرندگان و پستانداران اشاره کرد.
وی، شهرداری مریوان و دیگر مسئولین رژیم را بعنوان مسئول در روند نابودی دریاچه زریبار معرفی می‌کند و بر این باور است: طی چند سال اخیر برای ورود به منطقه حفاظت شده زریبار عوارضی دریافت می‌شود و متاسفانه این عوارضی صرف هزینه‌های نگهداری، پاکسازی و ... دریاچه زریبار نمی‌شود.
ساخت و سازهای غیرقانونی در اطراف زریبار تهدیدی برای این دریاچه

یکی از مشکلات دیگری که دریاچه‌ی زریبار مریوان را تهدید می‌کند، ساخت‌و سازهای غیرقانونی در اطراف دریاچه و ورود مواد آلاینده‌ی ناشی از آن به این دریاچه می‌باشد. 

طی چند ماه گذشته در اطراف دریاچه زریبار، ساخت و سازهای غیرقانونی صورت گرفته است که فاصله ساخت و سازها از دریاچه رعایت نشده است.

در همین رابطه خبرگزاری فارس گزارش داده بود که این ساخت و ساز با مجوز استانداری صورت گرفته است.

این اقدام مسئولین استانداری رژیم در حالی است که هم اکنون ورود مواد آلاینده ناشی از این ساخت و ساز به داخل دریاچه مورد بحث است و این دریاچه را تهدید می‌کند و نه شهرداری و نه اداره محیط زیست این شهر پاسخگو نیستند.

به گزارش همین منبع خبری مجوز ساخت و ساز فقط به افراد خاصی داده می‌شود و احتمال دارد این افراد وابسته به رژیم باشند.

گزارش/ اسماعیل زورمند