کوردستان میدیا: دریاچه زریوار مریوان با داشتن ظرفیت‌های گردشگری و زیبایی‌های طبیعی چشمگیر، به دلیل آسیب‌های واردشده بر آن، طی چند سال گذشته، در معرض خطرات جدی قرار گرفته است.
دریاچه آب شیرین زریوار در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان قرار گرفته است و از مکان‌های دیدنی و گردشگری استان کُردستان است. آب این دریاچه شیرین است و از تعدادی چشمهٔ کف‌جوش و بارش تأمین می‌شود.
بیشتر زمستان‌ها سطح دریاچه کاملاً یخ می‌بندد. این دریاچه در طول جغرافیایی ′۸°۴۶ و عرض جغرافیایی ′۳۲°۳۵ و ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا واقع گردیده است.
طول دریاچه زریوار حدود ۵ کیلومتر و عرض آن حدود ۱٫۶ کیلومتر است. وسعت این دریاچه به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداکثر عمق آن ۵/۵ متر است.
دریاچه زریوار از لحاظ داشتن تعداد چشمه‌های خودجوش در رتبه اول جهان قرار دارد، این در حالی است که رسوب و گل و لای انباشته شده در زیر دریاچه و گل و لایی که همراه با آب باران از کوه‌های اطراف به دریاچه سرازیر شده‌اند راه خروج اکثر این چشمه‌ها را مسدود کرده و بقیه آنها را نیز با خطر جدی مواجه کرده است.
کارشناسان محیط انسانی اداره محیط زیست مریوان، ورود فاضلاب سه محله از شهر مریوان و برخی روستاهای اطراف دریاچه به داخل آن را یکی از دلایل ایجاد این رسوب‌ها عنوان نموده‌اند.
همچنین یکی دیگر از دلایل ایجاد رسوب‌ها در دریاچه زریوار، احداث بند انحرافی از رودخانه قزل چه سو و انتقال این آب به داخل دریاچه که از طریق این بند انحرافی رسوبات، فضولات و پسماندهای کشاورزی بطور مستقیم و بدون هیچ مانعی وارد دریاچه می‌شود.
علی‌رغم تمامی این مشکلات برای دریاچه زریوار مریوان و وجود راه‌حل‌های زیاد برای رفع این مشکلات، تاکنون هیچ‌گونه اقداماتی در این باره صورت نگرفته است.
حجم آب دریاچه زریوار در سال ١٣٨٢ بیش از ٧٢ میلیون متر مکعب بود که این میزان در سال ١٣٨٩ به ٢٨ میلیون متر مکعب رسید که نزدیک به ٤٤ میلیون متر مکعب کاهش آب داشته است و این اعلام خطر یک فاجعه محیط زیستی است.
نیزارهای حاشیه دریاچه که تقریباً تمام حواشی دریاچه را فرا گرفته‌اند محل امنی را برای لانه گزینی و تخم‌گذاری و تغذیه پرندگان آبزی و غیر آبزی دریاچه فراهم کرده است و متأسفانه در چند سال اخیر این نیزارها توسط افرادی ناشناس بارها به آتش کشیده شده‌اند که این خود، تهدیدی برای اکوسیستم و زیبایی خدادادی این دریاچه است.
آتش سوزی‌های مکرر و متعدد، زندگی جانداران داخل دریاچه را با خطر جدی مواجه کرده و پرندگان مهاجر را که در فواصل مختلف سال به این دریاچه سفر می‌کنند مجبور به کوچ دائمی از این مکان می‌کند.
از تهدیدهای دیگری که دریاچه زریوار را تهدید می‌کنند می‌توان به وجود سد خاکی در جنوب این دریاچه اشاره کرد که راه رودخانه مریوان به دریاچه را که ماهی‌هایی چون گامبو، کشیم کوچک، کاکایی سر سیاه، حواصیل خاکستری در آن تخم گذاری می‌کردند قطع کرده و باعث شده است این گونه ماهی‌ها که بسیار نادر هستند با خطر جدی روبه رو شوند، اشاره نمود.
فقیر نمودن پوشش گیاهی حوضه آبریز دریاچه، قطع درختان اطراف دریاچه و تخریب اراضی مشرف بر دریاچه و ایجاد ساختمان در آن، از دیگر عوامل اصلی تهدید کننده دریاچه است.
در همین ارتباط و با توجه به گزارش خبرگزاری ایلنا، امید کریمیان نماینده مردم شهرستان مریوان و سروآباد در تذکری شفاهی به رئیس جمهور، وزرای کشور و راه و شهرسازی ضعف‌ها و کاستی‌های موجود در حوزه عملکردی را متذکر و خواستار رسیدگی به مشکلات مورد اشاره شد.
وی در ادامه افزوده است که دریاچه زریوار مورد بی‌توجهی شدید مسئولین قرار گرفته است و دارد به سرنوشت دریاچه ارومیه دچار می‌شود.
دریاچه آب شیرین زریوار در فاصله ۳ کیلومتری غرب شهر مریوان قرار گرفته است و از مکان‌های دیدنی و گردشگری استان کُردستان است. آب این دریاچه شیرین است و از تعدادی چشمهٔ کف‌جوش و بارش تأمین می‌شود.
بیشتر زمستان‌ها سطح دریاچه کاملاً یخ می‌بندد. این دریاچه در طول جغرافیایی ′۸°۴۶ و عرض جغرافیایی ′۳۲°۳۵ و ارتفاع ۱۲۸۵ متری از سطح دریا واقع گردیده است.
طول دریاچه زریوار حدود ۵ کیلومتر و عرض آن حدود ۱٫۶ کیلومتر است. وسعت این دریاچه به دلیل تغییرات حجم آبی در فصول مختلف متغیر و حداکثر عمق آن ۵/۵ متر است.
دریاچه زریوار از لحاظ داشتن تعداد چشمه‌های خودجوش در رتبه اول جهان قرار دارد، این در حالی است که رسوب و گل و لای انباشته شده در زیر دریاچه و گل و لایی که همراه با آب باران از کوه‌های اطراف به دریاچه سرازیر شده‌اند راه خروج اکثر این چشمه‌ها را مسدود کرده و بقیه آنها را نیز با خطر جدی مواجه کرده است.
کارشناسان محیط انسانی اداره محیط زیست مریوان، ورود فاضلاب سه محله از شهر مریوان و برخی روستاهای اطراف دریاچه به داخل آن را یکی از دلایل ایجاد این رسوب‌ها عنوان نموده‌اند.
همچنین یکی دیگر از دلایل ایجاد رسوب‌ها در دریاچه زریوار، احداث بند انحرافی از رودخانه قزل چه سو و انتقال این آب به داخل دریاچه که از طریق این بند انحرافی رسوبات، فضولات و پسماندهای کشاورزی بطور مستقیم و بدون هیچ مانعی وارد دریاچه می‌شود.
علی‌رغم تمامی این مشکلات برای دریاچه زریوار مریوان و وجود راه‌حل‌های زیاد برای رفع این مشکلات، تاکنون هیچ‌گونه اقداماتی در این باره صورت نگرفته است.
حجم آب دریاچه زریوار در سال ١٣٨٢ بیش از ٧٢ میلیون متر مکعب بود که این میزان در سال ١٣٨٩ به ٢٨ میلیون متر مکعب رسید که نزدیک به ٤٤ میلیون متر مکعب کاهش آب داشته است و این اعلام خطر یک فاجعه محیط زیستی است.
نیزارهای حاشیه دریاچه که تقریباً تمام حواشی دریاچه را فرا گرفته‌اند محل امنی را برای لانه گزینی و تخم‌گذاری و تغذیه پرندگان آبزی و غیر آبزی دریاچه فراهم کرده است و متأسفانه در چند سال اخیر این نیزارها توسط افرادی ناشناس بارها به آتش کشیده شده‌اند که این خود، تهدیدی برای اکوسیستم و زیبایی خدادادی این دریاچه است.
آتش سوزی‌های مکرر و متعدد، زندگی جانداران داخل دریاچه را با خطر جدی مواجه کرده و پرندگان مهاجر را که در فواصل مختلف سال به این دریاچه سفر می‌کنند مجبور به کوچ دائمی از این مکان می‌کند.
از تهدیدهای دیگری که دریاچه زریوار را تهدید می‌کنند می‌توان به وجود سد خاکی در جنوب این دریاچه اشاره کرد که راه رودخانه مریوان به دریاچه را که ماهی‌هایی چون گامبو، کشیم کوچک، کاکایی سر سیاه، حواصیل خاکستری در آن تخم گذاری می‌کردند قطع کرده و باعث شده است این گونه ماهی‌ها که بسیار نادر هستند با خطر جدی روبه رو شوند، اشاره نمود.
فقیر نمودن پوشش گیاهی حوضه آبریز دریاچه، قطع درختان اطراف دریاچه و تخریب اراضی مشرف بر دریاچه و ایجاد ساختمان در آن، از دیگر عوامل اصلی تهدید کننده دریاچه است.
در همین ارتباط و با توجه به گزارش خبرگزاری ایلنا، امید کریمیان نماینده مردم شهرستان مریوان و سروآباد در تذکری شفاهی به رئیس جمهور، وزرای کشور و راه و شهرسازی ضعف‌ها و کاستی‌های موجود در حوزه عملکردی را متذکر و خواستار رسیدگی به مشکلات مورد اشاره شد.
وی در ادامه افزوده است که دریاچه زریوار مورد بی‌توجهی شدید مسئولین قرار گرفته است و دارد به سرنوشت دریاچه ارومیه دچار می‌شود.
