کوردستان میدیا: دولت‌های نهم و دهم دو برابرشدن بیکاری زنان و رسیدن نرخ آن به بیش از سه برابر کشور را به ارمغان داشته‌است.
نرخ بیکاری در زنان سه برابر میانگین کشور
معدود کشورهایی در جهان وجود دارند که وضعیت اشتغال‌زایی برای زنان در آن‌ها نامناسب‌تر از ایران باشد. در زمینه اشتغال‌زایی و ایجاد شغل، در میان ١١٣ کشوری که مورد بررسی قرار گرفته‌اند، ایران در رده ١٠٣ و در میان ٣٣ کشور آسیایی در رده ٢٩ قرار گرفته است.
بنا بر آخرین آمار از بازار کار ایران، از ۳۴ میلیون شاغل در ایران، تنها ۵ میلیون نفر زن هستند و ۳۴ درصد بیکاران کشور را زنان تشکیل می‌دهند.
نرخ بیکاری کشور در سال ٩١ بیش از ١٢% اعلام شده بود و اما این نرخ در زنان نسبت به آمار کشوری سه برابر میانگین یعنی بیش از ٣٦% است.
محدودیت بیشتر فرصت‌های اشتغال زنان در دولت دهم
بیکاری زنان طی ٨ سال ریاست جمهوری احمدی‌نژاد بیش از دو برابر افزایش پیدا کرد.
به گفته‌ی حسین محجوب، دبیر کل خانه کارگر نرخ اشتغال کارگران زن نسبت به آمار کل کارگران در سال‌های اخیر از ١٥ تا ١٧ درصد متغیر بوده است.
معاون دبیر کل خانه کارگر نیز ضمن تاکید بر پنهان‌کاری رژیم در این زمینه گفت: به طور کلی شرایط کار به سمت کارهای سخت با ساعات کاری زیاد سوق یافته و اخراج زنان نیز روزبه‌روز در حال افزایش است.
پروین محمدی عضو اتحادیه کارگران در این باره گفت که در حال حاضر بیش از ٧٠% زنان شاغل در وضعیت نامناسب کاری به سر می‌برند و دستمزدهای بسیار کمی را دریافت می‌کنند.
در همین رابطه، فعالین کارگری از سیاست‌های دولت دهم در مورد اشتغال زنان و کمبود امکان پیشرفت انتقاد کرده‌اند و این درحالیست که جداسازی و اخراج کارگران همچنان ادامه دارد.
با توجه به گزارشات مربوطه، طی یک سال دست کم ١٠٠ هزار کارگر اخراج یا بیکار شده‌اند که در این میان زنان کارگر معمولا اولین گروه‌هایی بوده‌اند که بیکار شده‌اند.
وجود بیش از یک میلیون و ٤٠ هزار زن سرپرست خانوار در ایران
با توجه به اینکه رژیم ایران و مرکز آمار هیچگونه آمار دقیقی از زنان سرپرست خانوار ارائه نمی‌دهد، اما این آمار نشان دهنده‌ی وضعیت تاسف‌باری می‌باشد که هم‌اکنون زنان سرپرست خانوار و کارگر با آنان دست و پنجه نرم می‌کنند.
اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها و دیگر برنامه‌های ضد مردمی در سال‌های اخیر باعث تورم شدید در بازارها و فقر بیشتر در جامعه شده است.
ضمن تاکید بر اینکه زنان سرپرست خانوار و بی‌سرپرست بخصوص زنان ساکن روستاها در هیچگونه آمار رسمی کشور جایی ندارند برخی از فعالین امور زنان و کارگری از وجود بیش از یک میلیون و ٢٠٠ هزار زن سرپرست خانواده خبر داده‌اند که در این میان اکثر آنان بیکار یا به کارهای دستفروشی و شغل‌های کاذب مشغول هستند.
وضعیت دشوار زنان فروشنده
با توجه به درهای نیمه‌بسته بازار کار ایران برای زنان، هیچوقت زنان همانند مردان نتوانسته‌اند در انجام بسیاری از امور همکار شوند و باید بر این نیز تاکید کرد که زنان با توجه بە وضعیت اشتغال نامناسبشان، تقریبا بالاجبار و بدون قدرت انتخاب به شغلی می‌پردازند.
ضعف اقتصاد ایران و ماهیت تجاری آن باعث شده است که نیروی کاری زنان از بخش تولیدی به سمت بخش‌های بازرگانی و بخصوص خدماتی رانده شود.
این عامل سبب شده است که زنان کارگر نیروی کار خود را با قیمتی پایین‌تر از مردان در معرض فروش قرار دهند.
زندگی مشقت‌بار و تبعیض و خشونت روزمره علیه زنان کارگر
با وجود وضعیت نامناسب اقتصادی ایران و ورشکستگی بسیاری از نهادهای تولیدی و خدماتی، کارگران در شرایط کاری نامناسبی قرار دارند.
در این میان کارگران، زنان اولین کسانی هستند که برای تعدیل نیرو از کار اخراج می‌شوند و با نابرابری دستمزد و نبود بیمه و دیگر مشکلات دست به گریبانند.
در تقسیم کار اجتماعی در ایران، زنان مشاغلی کم‌درآمد و پرزحمت‌تر دارند و همچنین در حالت تشابه کار زنان با مردان نیز، زنان دستمزد کمتری دریافت خواهند نمود.
زندگی مشقت‌بار و زیر خط فقر همراه با عدم امنیت شغلی و دغدغه امکانات اولیه زندگی اعم از پوشاک و خوراک و مسکن که روزبه‌روز در حال افزیش می‌باشد واقعیتی دردناک برای زندگی قشر کارگر جامعه و بخصوص زنان کارگر می‌باشد.
نرخ بیکاری در زنان سه برابر میانگین کشور
معدود کشورهایی در جهان وجود دارند که وضعیت اشتغال‌زایی برای زنان در آن‌ها نامناسب‌تر از ایران باشد. در زمینه اشتغال‌زایی و ایجاد شغل، در میان ١١٣ کشوری که مورد بررسی قرار گرفته‌اند، ایران در رده ١٠٣ و در میان ٣٣ کشور آسیایی در رده ٢٩ قرار گرفته است.
بنا بر آخرین آمار از بازار کار ایران، از ۳۴ میلیون شاغل در ایران، تنها ۵ میلیون نفر زن هستند و ۳۴ درصد بیکاران کشور را زنان تشکیل می‌دهند.
نرخ بیکاری کشور در سال ٩١ بیش از ١٢% اعلام شده بود و اما این نرخ در زنان نسبت به آمار کشوری سه برابر میانگین یعنی بیش از ٣٦% است.
محدودیت بیشتر فرصت‌های اشتغال زنان در دولت دهم
بیکاری زنان طی ٨ سال ریاست جمهوری احمدی‌نژاد بیش از دو برابر افزایش پیدا کرد.
به گفته‌ی حسین محجوب، دبیر کل خانه کارگر نرخ اشتغال کارگران زن نسبت به آمار کل کارگران در سال‌های اخیر از ١٥ تا ١٧ درصد متغیر بوده است.
معاون دبیر کل خانه کارگر نیز ضمن تاکید بر پنهان‌کاری رژیم در این زمینه گفت: به طور کلی شرایط کار به سمت کارهای سخت با ساعات کاری زیاد سوق یافته و اخراج زنان نیز روزبه‌روز در حال افزایش است.
پروین محمدی عضو اتحادیه کارگران در این باره گفت که در حال حاضر بیش از ٧٠% زنان شاغل در وضعیت نامناسب کاری به سر می‌برند و دستمزدهای بسیار کمی را دریافت می‌کنند.
در همین رابطه، فعالین کارگری از سیاست‌های دولت دهم در مورد اشتغال زنان و کمبود امکان پیشرفت انتقاد کرده‌اند و این درحالیست که جداسازی و اخراج کارگران همچنان ادامه دارد.
با توجه به گزارشات مربوطه، طی یک سال دست کم ١٠٠ هزار کارگر اخراج یا بیکار شده‌اند که در این میان زنان کارگر معمولا اولین گروه‌هایی بوده‌اند که بیکار شده‌اند.
وجود بیش از یک میلیون و ٤٠ هزار زن سرپرست خانوار در ایران
با توجه به اینکه رژیم ایران و مرکز آمار هیچگونه آمار دقیقی از زنان سرپرست خانوار ارائه نمی‌دهد، اما این آمار نشان دهنده‌ی وضعیت تاسف‌باری می‌باشد که هم‌اکنون زنان سرپرست خانوار و کارگر با آنان دست و پنجه نرم می‌کنند.
اجرای قانون هدفمندی یارانه‌ها و دیگر برنامه‌های ضد مردمی در سال‌های اخیر باعث تورم شدید در بازارها و فقر بیشتر در جامعه شده است.
ضمن تاکید بر اینکه زنان سرپرست خانوار و بی‌سرپرست بخصوص زنان ساکن روستاها در هیچگونه آمار رسمی کشور جایی ندارند برخی از فعالین امور زنان و کارگری از وجود بیش از یک میلیون و ٢٠٠ هزار زن سرپرست خانواده خبر داده‌اند که در این میان اکثر آنان بیکار یا به کارهای دستفروشی و شغل‌های کاذب مشغول هستند.
وضعیت دشوار زنان فروشندهبا توجه به درهای نیمه‌بسته بازار کار ایران برای زنان، هیچوقت زنان همانند مردان نتوانسته‌اند در انجام بسیاری از امور همکار شوند و باید بر این نیز تاکید کرد که زنان با توجه بە وضعیت اشتغال نامناسبشان، تقریبا بالاجبار و بدون قدرت انتخاب به شغلی می‌پردازند.
ضعف اقتصاد ایران و ماهیت تجاری آن باعث شده است که نیروی کاری زنان از بخش تولیدی به سمت بخش‌های بازرگانی و بخصوص خدماتی رانده شود.
این عامل سبب شده است که زنان کارگر نیروی کار خود را با قیمتی پایین‌تر از مردان در معرض فروش قرار دهند.
زندگی مشقت‌بار و تبعیض و خشونت روزمره علیه زنان کارگربا وجود وضعیت نامناسب اقتصادی ایران و ورشکستگی بسیاری از نهادهای تولیدی و خدماتی، کارگران در شرایط کاری نامناسبی قرار دارند.
در این میان کارگران، زنان اولین کسانی هستند که برای تعدیل نیرو از کار اخراج می‌شوند و با نابرابری دستمزد و نبود بیمه و دیگر مشکلات دست به گریبانند.
در تقسیم کار اجتماعی در ایران، زنان مشاغلی کم‌درآمد و پرزحمت‌تر دارند و همچنین در حالت تشابه کار زنان با مردان نیز، زنان دستمزد کمتری دریافت خواهند نمود.
زندگی مشقت‌بار و زیر خط فقر همراه با عدم امنیت شغلی و دغدغه امکانات اولیه زندگی اعم از پوشاک و خوراک و مسکن که روزبه‌روز در حال افزیش می‌باشد واقعیتی دردناک برای زندگی قشر کارگر جامعه و بخصوص زنان کارگر می‌باشد.
