کوردستان میدیا: یکی از فعالین فرهنگی عرب محکوم به اعدام، که در زندان کارون بسر می‌برد از سوی نیروهای رژیم ایران به مکانی نامعلوم منتقل گردید.
به گزارش فعالان حقوق بشر از اهواز، مسئولین قضایی و نیروهای امنیتی رژیم ایران، هاشم شعبانی‌نژاد یکی از فعالین فرهنگی عرب که با چهار تن دیگر از فعالان شهر رامشیر به اعدام محکوم شدە است را به مکانی نامعلوم منتقل کردەاند.
خانوادە این فعال فرهنگی محکوم به اعدام، از انتقال وی از زندان کارون به مکانی نامعلوم به شدت نگران بوده و دلیل این امر را احتمال جابجایی حکم اعدام خواندەاند.
خانواده شعبانی‌نژاد یکی دیگر از دلایل انتقال وی را، انتشار نامەای در رابطه با رد اتهامات وارده به وی و دیگر فعالان عرب از سوی او قلمداد نمودەاند.
پنج فعال فرهنگی موسسه الحوار به نام‌های هاشم شعبانی‌نژاد، هادی راشدی، محمدعلی عموری‌نژاد، سید یابر البوشوکه و سید مختار البوشوکه که از سوی دادگاه انقلاب اهواز به اتهام محاربه و مفسد فی‌الارض به اعدام محکوم شدەاند اعترافات خود را به شکنجه، فشارهای جسمی، تهدید و حضور نیروهای امنیتی رژیم در دادگاه برگرداندەاند.
خانوادەهای فعالان فرهنگی عرب اهوازی محکوم به اعدام، شدیداً نگران وضعیت فرزندانشان بوده و از نهادهای حقوق بشری تقاضا نمودەاند که برای تجدیدنظر دستگاه قضایی رژیم ایران به حکم وارده، رژیم را تحت فشار قرار دهند.
به گزارش فعالان حقوق بشر از اهواز، مسئولین قضایی و نیروهای امنیتی رژیم ایران، هاشم شعبانی‌نژاد یکی از فعالین فرهنگی عرب که با چهار تن دیگر از فعالان شهر رامشیر به اعدام محکوم شدە است را به مکانی نامعلوم منتقل کردەاند.
خانوادە این فعال فرهنگی محکوم به اعدام، از انتقال وی از زندان کارون به مکانی نامعلوم به شدت نگران بوده و دلیل این امر را احتمال جابجایی حکم اعدام خواندەاند.
خانواده شعبانی‌نژاد یکی دیگر از دلایل انتقال وی را، انتشار نامەای در رابطه با رد اتهامات وارده به وی و دیگر فعالان عرب از سوی او قلمداد نمودەاند.
پنج فعال فرهنگی موسسه الحوار به نام‌های هاشم شعبانی‌نژاد، هادی راشدی، محمدعلی عموری‌نژاد، سید یابر البوشوکه و سید مختار البوشوکه که از سوی دادگاه انقلاب اهواز به اتهام محاربه و مفسد فی‌الارض به اعدام محکوم شدەاند اعترافات خود را به شکنجه، فشارهای جسمی، تهدید و حضور نیروهای امنیتی رژیم در دادگاه برگرداندەاند.
خانوادەهای فعالان فرهنگی عرب اهوازی محکوم به اعدام، شدیداً نگران وضعیت فرزندانشان بوده و از نهادهای حقوق بشری تقاضا نمودەاند که برای تجدیدنظر دستگاه قضایی رژیم ایران به حکم وارده، رژیم را تحت فشار قرار دهند.
