کریم پرویزی
١٠ سال پس از وحدت دوبارە در میان صفوف مبارزاتی حزب دمکرات در سال ١٣٧٥ خورشیدی، دقیقا ١٤ سال پیش در مورخ ١٥ آذر ماه سال ١٣٨٥ خورشیدی، باز هم انشقاق دیگری در بین صفوف این حزب با تجربە و مبارز رخ دادە و موجب نگرانی دوستان، هواداران و دلسوزان حزب دمکرات و همچنین مبارزات کوردستان ایران شد.
خوشبختانە، بحث و گفتگو و فضای دیالوگ برای اتحاد دوبارە میان صفوف مبارزان حزب دمکرات کوردستان ایران، صمیمیتر از گذشتە در جریان است و همە مشتاق برای اعلام هر چە زودتر این مژدگانی کە مبارزان دمکرات همە باهم برای التیام زخمهای گذشتە تلاش میکنند.
درمدت این ٧٥ سال مبارزات حزب دمکرات کوردستان ایران، چندین بار انشقاق در میان صفوف این حزب رخ دادە و دوبارە صفوف مبارزان یکپارچە و متحد شدەاند. این اتفاقات موضوعی را برای ما روشن میکند کە دمکرات بودن هویتی است کە در جریان مبارزات و فداکاریهای تاریخی این حزب برای رهروان این راە بە ارث ماندە و با وجود انشقاقات تشکیلاتی ، اما هرگز هویت مبارزاتی خود را فراموش نکردە و همین امر نیز موجب گشتە تا مسئلە اتحاد دوبارە مورد استقبال گرم قرار گیرد.
اما بایستی این موضوع برای همە مهم باشد کە چگونە بە مسئلە اتحاد مینگریم؟ وقتی کە بحث از همبستگی حالا چە در حزب دمکرات و چە درمورد اتحاد میان دیگر جریانات کوردی و یا در کل وقتی بە اتحاد احزاب کورد میپردازیم، تعریف ما از اتحاد چیست؟ برای اینکە متحد باشیم باید ذوب شویم و دوبارە شکل بگیریم و در حقیقت متحد بودن بە معنای حل شدن تنوعات رنگی و سلیقەای و چهرەها میباشد و زمانی متحد هستند کە در دیگری حل شده باشند؟
وقتی با همچنین دیدگاهی در مورد اتحاد کوردها صحبت کنیم و بخواهیم همە مثل هم فکر بکنیم و همە یک رنگ و دارای یک دیدگاە باشیم، در صورت امکان تنها ثمرە آن فاشیسم خواهد بود. اما این نە امکان دارد و نە ما را بە خواستەهایمان میرساند، بلکە این چنین طرز فکری فقط و فقط انشقاقی دیگر و آشفتگی در کوردستان را در پی خواهد داشت.
بعد از این همە تجربە مبارزاتی کە کوردها و بەویژە کوردستان ایران داشتە، لازم است کە با نگاه دیگر بە مسئلە همبستگی نگریستە کە بە معنای انحلال نبودە و انشقاقی دیگر را در در پی نداشتە، بلکە بایستی این اتحاد و همبستگی رمزی برای باهم بودن باشد.
بودن در حزب دمکرات متحد بە این معنا خواهد بود کە همە با حفظ تنوعات فکری و نظرات شخصی خود اما با در نظر گرفتن منافع کلان حزب و ملت، با پایبندی بە عهدی کە در قبال توافق و قانونمند بودنمان، بە حزبی تاثیر گذارترو قدرتمندتر از گذشتە تبدیل خواهیم شد تا بتوانیم جریان مبارزاتی ملت کورد را با هدف هر چە بیشترنیرومند شدن این ملت علیە اشغالگری و اشغالگران سازماندهی كنیم.
بر سر سەراهی انشقاق، همبستگی و انحلال، راه راست و درست باهم بودن، هم منافع کلان ما را تامین خواهد کرد، هم شخصیت افراد و همچنین تاریخ مبارزاتی ما را غنی تر خواهد ساخت و انرژی و توانی بە ما خواهد بخشید کە مبارزه علیه كولونیالیسم را قویتر از قبل بهپیش بریم.