کریم پرویزی
بیش از هر سال و ماهی، فروپاشی از رگ گردن به سیستم كولونیالیستی حكام در تهران نزدیكتر شده و خامنەای در سالمرگ جلاد خونخوار تاریخ، خلاف رویه گذشته‌اش کە همیشە دم از تهدید می‌زد، این بار اعتراضات مردم را هدف قرار داد و معترضان را مزدور و عامل خارجی وصف و عملا ترس خود را از فروپاشی رژیمش اعلام کرد. خامنەای کە لکنت زبان گرفتە بود گفت، رژیمش ساقط میشود و همچنان کە در فرانسە و پس از انقلاب، خاندان پیشین حاکمیت را در دست گرفت، در ایران نیز همچنان این نگرانی وجود دارد! از تیر ماه سال ٧٨ کە خامنەای در برابر مبارزات دانشجویان بە لرزە افتاد و گریست، بە مزدورانش گفت حتی اگر تصاویرش را نیز بە آتش کشیدند، هیچ اقدامی نکنید، تاكنون این دومین بار است کە در مقابل اعتراضات مردمی بە لرزە افتادە است. با این تفاوت کە این بار مشكل بتواند رژیمش را نجات دهد، چراکە ریاکارانی همچون اصلاح طلبان دیگر وجود ندارند تا کمکش کنند بلکە رژیمش را از فروپاشی برهاند!
در فضای سیاسی موجود میان مخالفان رژیم تهران، مباحث بسیاری مطرح می‌شوند کە چکار بکنند تا بتوانند اعتراضات مردمی را بیشتر سازماندهی کنند و مبارزات همە مردم ایران همگام و همسو شوند. دوبارە این سوال دیرینە مطرح میشود کە چگونە و چه كسی آلترناتیو رژیم جمهوری اسلامی است؟
روشن است کە گفتمانی می‌تواند آلترناتیو باشد کە قادر بە جذب اکثریت مردم ایران باشد و در حال حاضر جامعە متنوع جغرافیای ایران محتاج بە یک پلاتفورمی است کە هم تفاوت‌های طبقاتی و مطالباتشان را ببیند و هم چند ملیتی بودن جامعە ایران و هم گذار از وضعیت حاکمیت دینی و ایدئولوژیک را مدنظر داشتە باشد.
اما در این میان برخی نیز هستند کە میگویند در این هنگامه كه شاهد مشکلات و رنج مردم ایران هستیم، در مورد گذشتە حرفی بە میان نیاید و فقط نگاهمان بە آیندە باشد!
این شعار کە فقط نگاه بە آیندە داشتە باشیم، چشمگیر و جذاب نمایان میشود، اما اگر فقط بە آیندە بنگریم، این سوال مطرح میشود کە آیندە کدام است؟ چگونە خواهد بود؟ آیا این کافی است کە فقط بە آیندەای کە خامنەای در آن نیست، فکر بکنیم و دیگر مسائل را پشت سر بگذاریم؟ از همە این مسائل مهمتر، این سوال است کە ما ایرانی‌‌ها در کجا اشتباە کردیم کە بە این روز افتادیم؟ گذشتەای کە داشتیم چگونە آن را بنیان نهادە بودیم کە نتیجەاش خمینی و خامنەای جلاد شد و تاکنون نیز از دست شکنجە و ظلم این درندەها در رنج و عذابیم ؟
شاید برای گنجاندن در میان سطور شعری ویا برای دوره درمانی مشكلی روانی ، این مسئلە کە فقط نگاه بە آیندە داشته باشیم، مفید باشد، اما در جریان زندگانی ملت‌ها و جوامع متنوع ملیتی و فرهنگی همچون ایران کە برای سرنگونی رژیم شاە انقلاب کردند در حالی کە فقط بە آیندە بدون شاە می‌نگریستند و ندانستند کە چرا خمینی بر اریکە قدرت نشست، این شعار خیلی گمراە کنندە و ترس تکرار کشتارگاهی دیگر را زندە کند.
هر کس و هر ملت و هر جامعەای دارای تنوعات ملیتی همچون ایران، اگر تنها نگاه بە آیندە داشتە باشد، مطمئنا گذشتەاش در آیندە تکرار خواهد شد!
