روز شنبه ١٠ آبان ماه، "جلال ملکشاه" شاعر و نویسنده نامی کوردستان در سن ٦٩ سالگی و بدلیل سکته قلبی در شهرستان سنندج درگذشت.
این شاعر نامی کوردستان در سال ١٣٣٠ شمسی در روستای ملکشاه از توابع شهرستان سنندج دیده به جهان گشود و از همان اوان کودکی به سرودن شعر و نویسندگی پرداخت.
"جلال ملکشاه" سرودن شعر را با زبان فارسی آغاز نموده و بدلیل تبحر در شعرسرایی به عضویت کانون نویسندگان ایران درآمد.
در دهه چهل هجری بدلیل فعالیت سیاسی علیه رژیم پهلوی به مدت ١٦ سال از عمر خود را در سیاه چاله‌‌های این رژیم سپری کرد.
از سال ٥٧ و پس از انقلاب ملیت‌های ایران، سرودن شعر به زبان کوردی را آغاز نموده و سپس به دعوت "ماموستا هێمن موکریانی" در "انتشارات صلاح‌الدین" و "نشریه سروه" به فعالیت پرداخت و قریب به ١٤ سال مسئولیت بخش ادبی سروه را برعهده داشت.
شعرهای "جلال ملکشاه" به چندین زبان فارسی، عربی، انگلیسی، سوئدی و چندین زبان دیگر ترجمه شده‌اند.
"زڕەی زنجیری وشە دیلەکان، کارەسات، ناڵەی زنجیر و واژگان اسیر" از آثار ادبی نامبرده و شعر "دارە پیرە" مشهورترین شعر ماموستا "جلال ملکشاه" هستند.
ماموستا "جلال ملکشاه" در سال ٢٠١٤ میلادی جایزه "بلوط طلایی" هنرمندان در مریوان را به خود اختصاص داد و در سالیان اخیر نیز همواره از سوی مجمع ادبی سنندج مورد تقدیر قرار گرفته است.
