گزارش: شهرام میرزائی
به احتضار کشاندن زاگروس و سپس اشک تمساح ریختن و نقش خرس مهربان بازی کردن، از اصول اساسی سیاست‌های فاشیستی حاکمیت رژیم ایران بر کوردستان بوده و هست. واقعیتی که با نیم نگاهی به یک قرن گذشته بویژه ٤دهه اخیر، به روشنی می‌توان آنرا دید.
هنگامی که جمهوری اسلامی به بهانه تامین برق اقدام به تاسیس نیروگاه مفتح در دشت کبودرآهنگ همدان کرد، فعالین زیست محیطی اعلام کردند که به دلیل وجود برج‌های خنک‌کن از نوع تر، این نیروگاه تمام منابع آبی شیرین و زیرزمینی منطقه را نابود کرده و زمین‌های حاصلخیز را به بیابان‌های برهوت بدل می‌کند. حال با گذشت بیش از دو دهه از این مباحث بخش "شرا" که از بهترین مناطق باغداری و کشاورزی همدان بود و باغات بزرگ انگورش نمادی از آبادانی منطقه مذکور بود، بر اثر نابودی سفره‌های آب زیرزمینی به علت مصرف آب‌های موجود توسط نیروگاه برق مفتح، به کویر همدان معروف گشته و به تنها کویر شورزار زاگروس بدل گشته.
سپیده بیات کارشناس زمین‌شناسی استان همدان، طی مصاحبه‌ای با خبرگزاری حکومتی مهر اعلام داشت: ۲۴ فرو چاله در همدان ایجادشده که از این تعداد ۱۳ فروچاله مربوط به دشت کبودرآهنگ و روستاهای کِردآباد، نوآباد، بابان، آق تپه و خان‌آباد بوده و ۱۱ فروچاله دیگر در دشت رزن – قهاوند و روستاهای این منطقه ایجاد شده است.
کارشناسان، سیاست‌های آبی جمهوری اسلامی را عامل اصلی نابودی منابع آبی زیرزمینی و در نهایت ایجاد شورزار و فرسایش گسترده خاک زاگروس می‌دانند. جمهوری اسلامی از سویی به بهانه انجام خدمات عامه منفعت، دست به ساخت تاسیسات یا اجرای طرح‌هایی می‌زند که در اصل با هدف نابودی عوامل اصلی حیات زاگروس - آب و خاک- تدوین و اجرایی می‌شوند و یا اینکه با عدم نظارت و کنترل رفتار انسان با طبیعت، عوامل نابودی طبیعت را مهیا کرده تا خود آنان وظیفه نابودی زیستگاه‌شان را به انجام برسانند. در هر دو حالت، هنگامی که وضعیت به حالت بحرانی و غیرقابل بازگشت رسید سازمان‌های مرتبط با محیط زیست رژیم و یا هر نهادی دیگری، تحت عنوان حفاظت از طبیعت وارد کارزار شده و اشک تمساح می‌ریزند و با فغان‌های خود گوش عالم را کر می‌کنند. در همین راستا و بعد از ایجاد ٢٤ فروچاله در دشت کبودرآهنگ، قهان و رزن، چیت چیان وزیر نیروی جمهوری اسلامی، در بهمن ٩٥ در حاشیه آغاز عملیات اجرایی اصلاح عملیات سامانه خنک‌کننده و واحد دوم برج خشک نیروگاه مفتح همدان در جمع خبرنگاران، اظهار کرد: با توجه به اینکه استان همدان در سال‌های اخیر با شرایط بحرانی منابع آبی مواجه بوده، وزارت نیرو در جهت کاهش میزان مصرف آب نیروگاه مفتح، یکی از برج‌های خنک‌کن را از تر به خشک تغییر داده است.
عمق فاجعه و عیان شدن سیاست فاشیستی ایران در جهت نابودی زاگروس زمانی آشکارتر می‌شود که بدانیم متوسط میزان بارندگی در سراسر ایران ۲۴۰ میلی‌متر در سال می‌باشد در حالی که این میزان در استان همدان سالانه ۳۳۰ میلی‌متر است. این حجم از بارندگی که از میانگین سراسری نیز بیشتر است حتا نتوانسته مانع از اجرایی شدن سیاست‌های آبی ایران علیه منابع زیریزمینی زاگروس شود. در همین رابطه مدیرکل منابع طبیعی و آبخیزداری استان همدان اعلام داشته که، ۶۵ هزار هکتار از عرصه‌های منابع طبیعی این استان به بیابان بدل شده‌اند. آماری که شگفتی و اعتراض گسترده فعالین و کارشناسان محیط زیستی زاگروس علیه سیاست‌های آبی جمهوری اسلامی در زاگروس را، در پی داشته است.
با این همه دشت‌های کبودرآهنگ، قهان و رزن که روزگاری مایه آرامش و تسکین مردمان زاگروس بود و چشم هر ره‌گذری را به سوی خود می‌کشاند حال به بیابان و کویر زاگروس بدل شده و فروچاله‌های‌اش به جام آینده‌نمای زاگروس بدل شده و خبر از در پیش بودن چنین سرنوشتی برای بیشتر نقاط کوردستان و زاگروس دارد. سرنوشتی که حاکمیت رژیم فاشیستی ایران بر زاگروس و کوردستان، عامل اساسی آن است و تا زمانی که سیاست ضد مردمی حاکمین ایران علیه ملیت‌های تحت ستم، ادامه داشته باشد این داستان هم به پایان نخواهد رسید.
