کریم پرویزی
اواسط تابستان بود کە مراکز فکری و تحقیقاتی به این نتیجه مسلم رسیدند کە دونالد ترامپ و جمهوریخواهان انتخابات ریاست جمهوری آتی آمریکا را خواهند باخت و رئیس جمهور آیندە بایدن خواهد بود. همە کشورها هم خود را برای مرحلە بعد از ترامپ آمادە میکرند. بە ویژە اروپاییها گفتە و صحبتهای ترامپ را خیلی جدی نگرفتە و در حال آمادەسازی برای مرحلە پسا ترامپ بودند.
اما جمهوری اسلامی خود را بە شیوەای دیگر برای مرحلە پسا ترامپ آمادە میکرد، آنهم مهیاشدنی خارج از سیاست و درک انسانیت بود!
رژیم جمهوری اسلامی با علم بە این کە بر سر کار آمدن هر دولتی دموکرات بە این معنا نخواهد بود کە یکجا همە درها بر روی رژیم باز شوند و تمامی تحریمها برداشتە شوند، بلکە مسئلە برداشتن تحریمها بە لیست مذاکرات افزودە خواهد شد، بە همین خاطر نیاز داشت تا با دست پر!! بە مرحلە پسا ترامپ و میز مذاکرە رود، در همین راستا بود کە بر تهدیدات وسیاستهای آشوبگری خود افزود و با اقدامات خلاف قانون و توافق اتمی برجام را تندتر و حتی فلز اورانیوم را کە مصرف آن فقط در ساخت سلاح هستەای است تولید كرد.
اینها کارت فشارهایی بودند برای میز مذاکرە، تا بلکە در زمان تسلیم شدن بە آمریکا و اروپا و دوبارە نزدیک شدنشان، بتوانند کمی امتیاز بگیرند.
اما هم اروپا و هم آمریکا، شروط بیشتری را بر رژیم تحمیل خواهند كرد و همچنین جهان نیز نسبت به زامن. قراداد برجام بسیار تغییر کردە است. جمهوری اسلامی مجبور خواهد شد از برخی موضع خود نیز عقب نشینی کند و در حقیقت بایستی تن بە تسلیم شدن بدهد. مسئلە اینجاست کە این تسلیم شدن در مقابل جهانیان در حالی میباشد کە صدها میلیارد دولار خسارت بە مردم و اقتصاد ایران زدە و کشور را در کل ویران و این تسلیم شدن دیرهنگام نیز رژیم را روبروی سوالات زیادی در داخل خواهد کرد. سوالات بزرگی کە درون جامعە ایران و ملتهای تحت ستم درست خواهد شد، رژیم را دچار ترس كرده و برای مقابله با این سوالات و ترسش از بە جوش آمدن جامعە در آیندەای نزدیک، از چند ماه گذشتە دست بە سرکوب و وحشیگری بیشتر از قبل و در میان ملت عرب و بلوچستان و در کوردستان نیز با نهایت درندەای مردم را سرکوب میکند.
جمهوری اسلامی همچون تابستان ١٣٦٧ کە تسلیم شروط سازمان ملل متحد شد، در داخل نیز سیاست کشتار زندانیهای سیاسی را پیشە کرد، در حال حاضر نیز خود را برای تسلیم شدن بە جهانیان آمادە میکند، نسخە داخلی این آمادەکاری نیز سرکوب بیشتر مردم و یکدستتر کردن رژیم است.
اما مسئلەای کە رژیم آن را درک نکردە، این است کە نە جهان و نە منطقە در وضعیت توافق برجام سال ٢٠١٥ است بلکە جهانیان تسلیم شدنی دیگر از رژیم میخواهند، همچنین وضعیت داخلی ایران و ملتهای ایران همچون سال ١٣٦٧ نیست و جامعە ایران دارد از اعماق درون میجوشد!