دانشجویان دانشگاه‌های سراسر تهران طی فراخوانی ضمن محكوم کردن جنایات رژیم ایران در کوردستان و دعوت دانشجویان و اساتید بە اعتصاب، اعلام کردند، روز شنبە با حضور در صحن دانشگاەهایمان صدای خود را طنین‌انداز خواهیم کرد.
متن فراخوان بە این شرح است:
به نام خون گرم میان کوه و کمر کوردستان
ایـن بـار آغاز می‌کنیم با نام دانشگاه کوردستان و دانشگاه علوم پزشکی کوردستان که در روزهای گذشته زیر بارش تیر و ساچمه، متحدانـه‌تـر از پیش در مقابـل سـرکـوب شـجاعانه ایستاده و ندای آزادی سر می دهند.
دانشجویان دانشگاه کوردستان!
خواهران و برادران هم صـنـف عزیزمان!
مـا دانشجویان دانشگاه‌های تهران نیز از ستم همان تفنگی کـه بـه شـما شلیک می کند چشیده‌ایم و چه بسا که نه تنها ما، بلکه تمام دانشگاه‌های کشور اعم از دولتی، آزاد یـا علوم پزشکی در هر نقطه‌ای از ایـن جـغـرافـيـا، بـر ایـن سـتم مشترک عليـه ساحت دانشگاه آگاهیم. اما آنچه از مقاومت شکوهمند شما در روزهای اخیـر دیـدیـم، نه تنها دل‌های ما را پرشورتر ساخت که بهانه‌ای شد برای اتحادی بزرگ و فراخوان مشترکی دیگر. از سویی دیگر، جنبش دانشجویی اخیر که پیوندی بی تکرار در تاریخچه خود با جامعه‌اش دارد، چگونه می‌تواند بر کشتار بی رحمانه مردمش در مناطق کوردنشین چشم ببنـد؟ چگونـه عـزیـزانمان را که کشتند فراموش کنیم؟ چگونـه دلیـران کوردستان را تنها بگذاریم؟ بـوی خـون پیرانشهر، جوانرود، بوکان و مهاباد تا دانشکده‌ها و کلاس‌های ما در تهران می‌آید و اکنون نقطه‌ای است که دانشجو تصمیم می‌گیرد که راه شرافت برگزیـنـد یا سـر کلاس‌های دست‌نشاندگان سیستم سرکوب‌گر بنشیند و چشـم خـود را بـرخـون مردمش و حصـر دوستانش ببندد! اکنـون روزی اسـت کـه بـایـد انتخـاب کـنـیـم: يـا در کنار تمام دلیرانمـان بايستيم يـاتـن بـه زنجیرهای اسارت بدهیم! چگونـه مـی‌تـوان ساکت بود زمانـی کـه شـریف‌ترین هایمان در مناطق کوردنشین زیر رگبار گلوله‌ها مقاومت می کنند؟ برادران و خواهران کورد! شجاعت شـما مـا را نیز جسورتر ساخت. غریو آزادی و برابری شما را شنیدیم وسوگند می‌خوریم که همصدا با شما فریاد رهایی سر دهیم.
ما دانشجویان دانشگاه‌های سراسر تهران به روشنی تمام اعلام می‌داریـم کـه خشونت و گلولـه عليـه مردم‌مـان، سرکوب دانشگاه، اعمال فراقانونی و ضددانشجویی، بازداشت گسترده فعالین دانشجویی و تعلیق دانشجویان از سراسر کشور را بر نمی‌تابیم. همچنیـن سـکـوت هـر دانشجو یا استادی را نسبت بـه وضـع موجـود شـديداً محكوم کرده و آن را مصداق همکاری با ظلم و گذاشتن پا برخون انسان و انسانیت می‌دانیم.
از این رو، روز شنبه مورخ ۵ آذر را شنبه سیاه دانشگاه اعلام کرده، رخت سیاه بر تن کرده و در دانشگاه‌های خود، بلندای صدای اعتراض خود را در ستایش آزادگی و شهیدان راه آزادی، در صحن دانشگاه‌هایمان طنین‌انداز خواهیم کرد تا همگان بداننـد دانشجو از مردمـش اسـت و بـا مردمـش خـواهـد مـانـد. همچنین از تـک تـک دانشجویان کشـور خواستاریم که کلاس‌های درس خود را تحریم کـرده و به اعتصابات و اعتراضات دانشجویی بپیوندند تا چرخ این نظام آموزشی فاسد از حرکت بایستد و نتواند ریختن خون بی گناه را عادی سازی کند.
در نهایت خطاب به همه‌ی اساتید و جامعه دانشجویی می‌گوییم: شاید آن که را کشتند، آن کـه را کور کردند، آن که خانواده‌اش را از دست داده، آن کودکی که کشته شد، آن انسان، روزی دانشجوی تو می‌توانست باشد. برای همەی آن آرزوهایی که کنار رفتند تا آزادی میسر شود، برای همه‌ی مردمانمان، بپیوندید! به فریادها گوش بدهید و جزوی از فریاد باشید.
و تو ای دانشجو، برپاخیز برای زن. زندگی. آزادی!
شه‌‌هید نامرێ ""شهید زنده است""
