دانشجویان دانشگاە تهران در بیانیەای تحصن خود در روز شنبە ١٤ آبان‌ماە را اعلام و مطالبات خود برای پایان دادن بە این اعتصاب را عنوان کردەاند.
متن بیانیە بە شرح زیر است:
"برای تمام آنان که صدایمان بودن"
تلاش برای خاموش کردن صدای حق‌خواهی هر روز شدیدتر می‌شود. ممنوع‌الورودی، ضرب و شتم، هجوم نیروهای لباس شخصی، کمیته انضباطی، بازداشت‌های گسترده در داخل دانشگاه‌ها، ربودن از خوابگاه‌ها و جنایاتی از این دست چهره‌ی غالب برخورد نیروهای امینتی و حراست دانشگاه‌ها با دانشجویان در هفته‌های اخیر بوده است. تلاش است تا ترس، ابری باشد که خورشیدمان را ناپیدا کند. در زمانه‌ای که ظلم در جامه‌ی قانون روا داشته شده، مزدوران حامی قانون شده‌اند و شریف‌ترین‌ها و آزادی‌خواهانمان ربوده می‌شوند، زمانی که عدالت‌خواهی جرم می‌شود و سرکوب نام نظم می‌شود، در چنین شرایطی به راستی چگونه انتظار می‌رود که به کلاس‌ها برگردیم؟ چگونه می‌توانیم بر روی صندلی‌هایی بشینیم که دوستان‌مان، عزیزان‌مان، نیکان و پاکانمان آنجا نشسته بودند؟ چگونه می‌توانیم این خیانت را ببینیم و سکوت کنیم؟
دانشجویان، دوستان و عزیزان. اکنون دیگر کلاس‌ها و درس معنا ندارند! چگونه به تحصیل بپردازیم وقتی دیگرانی از خودمان در بند اسارتند؟ و یا حتی از بدیهی ترین حقوق خود برخوردار نیستند؟ به راستی چگونه؟ آنان که نیستند اکنون، آنکه ربوده شد یا مضروب، آن، دیگری نیست! آن خود ماست. هر که رفته است تکه‌ای از کل ما دانشجویان است! این برای دیگری نیست که امروز کنار همیم. خیر! برای خودمان و برای مایی است که تمام تلاششان را می‌کنند تا از میان رود.
ما دانشجویان دانشگاه تهران، بدلیل حوادث بی‌شرمانه اخیر، آن هم نه تنها در دانشکد‌های دانشگاه خودمان، بلکه برای حمایت از تمام برادران و خواهرانمان که در تمام دانشگاه‌های کشور برای ایجاد این مای شکوهمند قدم برداشتند، برای دلیرانی که از بهشتی تا شریف، از فردوسی تا نوشیروانی در کنار یکدیگر بودند، برای دانشجویان دانشگاه‌های آزاد و دانشجویان علوم پزشکی که سکوت را در هنگامه‌ی ظلم جایز ندیدند، برای شجاعانی که در علامه علیه بی‌عدالتی ایستادند، برای حمایت از تمام دانشجویان کشور در هر شهر و هر دانشگاه، از تاریخ ۱۴ آبان‌ماه کلیه‌ی کلاس‌های درس را مادامی که خواسته‌های تمامی دانشجویان پاسخ داده نشود تحریم و در دانشکده‌هایمان تحصن می‌کنیم و به تمام عوامل سرکوب اعلام می‌کنیم: "بترسید! بترسید! ما همه باهم هستیم!". از اساتید تمامی دانشگاه‌ها و بخصوص دانشگاه تهران درخواست می‌کنیم تا در برابر توهینی که به ساحت علم و دانشگاه وارد آمده، سکوت نکنند و با پیوستن به این مای بزرگ، ظلم کنونی را ریشه کن کنند.
◾️فهرست مطالبات دانشجویان دانشگاه تهران:
۱- آزادی بی‌قید و شرط دانشجویان بازداشتی و رفع اتهام‌های وارده، صدور منع قرار تعقیب برای دانشجویان آزاد شده.
۲- رفع تعلیق‌ها و محرومیت‌های اخیر تحصیلی و ممنوع الورودی‌ها.
۳- خروج تمامی نیروهای امنیتی و لباس شخصی از دانشگاه‌ها.
۴- تضمین آینده‌ی تحصیلی دانشجویان بازداشت‌شده و جلوگیری از دخالت نهادهای امنیتی در جهت ستاره‌دار کردن آن‌ها.
۵- برکناری تمامی عواملی از دانشگاه و حراست که در حوادث اخیر نقش داشتند.
۶- عذرخواهی رسمی از تمامی دانشجویان بابت جریانات اخیر.
۷- پایان دادن به قوانین مرتجعانه‌ی حاکم بر دانشگاه مانند تفکیک جنسیتی در سلف غذاخوری و دخالت حراست در پوشش دانشجویان.
باشد که این طنین همواره در ذهن‌هایمان باشد:
رهایی حق ماست
قدرت ما جمع ماست
جمعی از دانشجویان دانشگاه تهران
