اژین حسینی
زنان آزادی‌خواه کورد همیشە هدف اصلی سرکوب رژیم بوده‌اند و در نتیجه از بیشترین پتانسیل برای مقابله با این رژیم برخوردار هستند. سال‌ها زیر سلطه و سرکوب و ظلم قرار گرفتەاند اما همیشه پیشرو بوده‌اند و اینک انقلابی را برای سرنگونی رژیم رهبری می‌کنند.
با شروع جنبش ژینا بازهم زنان کورد با شعار "ژن، ژیان، ئازادی" لیدرهای این قیام شدند و بازهم بیشترین قربانیان وحشیگری رژیم زنان بودند، کە مورد سرکوب با خشونتی مرگبار، دستگیری، تعرض جنسی و حتی مرگ قرار گرفتند.
این مسئله طی روزهای اخیر و بازداشت‌های زنان و دختران مبارز در خیابان‌های شهرهای کوردستان و ایران با گزارشات رسانەها از زندان‌ها، بیشتر خود را نمایان کرد. هر روز خبر جدیدی منتشر می‌شود که خود گویای وسعت فاجعه است. نمونە آن گزارش تحقیقی اخیر CNN در مورد تعرض و تجاوز جنسی سیستماتیک نیروهای سرکوبگر جمهوری اسلامی علیه معترضان در ایران است.
گزارش CNN اولین مورد درباره تایید تجاوز جنسی در زندان‌های ایران نیست. گروه‌های حقوق بشری همچون "عفو بین‌الملل" و "دیده‌بان حقوق بشر" نیز گفته‌اند که از آغاز خیزش سراسری مردم ایران علیه رژیم اسلامی تا کنون چندین مورد تجاوز جنسی تایید شده در زندان‌ها اتفاق افتاده است.
سرکوبگران "جمهوری متجاوز" از تجاوز و شکنجه در زندان به عنوان یک تاکتیک جنگی در مقابل آزادی‌خواهان برای تخریب روحی و روانی آنان استفاده می‌کنند تا ترس را بر جامعه حاکم کنند، غافل از اینکە مقاومت زنان بە نیرویی برای درهم شکستن پایەهای این رژیم تبدیل شدە است.
خروش میلیونی دیگر زنان در خیابان و تداوم حضور مردم و ایستادگی آنها در مقابل این رژیم تنها راهیست کە موجب سرنگونی این رژیم خواهد شد.
نگاه کلی حاکمیت به مقوله‌ی تجاوز به زنان در ایران نگاهی ایدئولوژیک و سنتی و در راستای عدم حمایت از زنان و دختران بوده و هست و آخوندان رژیم با صدور فتوای تجاوز بە زندانیان بە این جنایت شرعیت می‌بخشند نمونە آن فتوای آخوند مصباح یزدی (تئوریسین جنایت) : "تجاوز به دختران باکره در زندان را شرعی و به اندازه حج تمتع ثواب دارد تجاوز به زنان و مردان زندانی نیز برای گرفتن اعتراف شرعی و بلامانع است."
رژیم سعی در این دارد دیدگاه جامعە را بە این مقولە این چنین تغییر دهد کە اگر زنان و دختران حجاب و پوشش خود را رعایت می‌کردند و یا تسلیم هنجارهای جمهوری اسلامی می‌شدند، در معرض خطر و تجاوز قرار نمی‌گرفتند و مسئولیت آنرا نیز همچون همیشه متوجه زنان و دختران می‌کنند.
اما اکنون کە این جنبش بە خانەهای دور افتادە ترین و محرومترین روستا ها در بلوچستان و کوردستان پیش رفتە است و مردم خواهان حکومتی دموکراتیک که زندگی، آزادی و رفاه آنها را تضمین کند، می‌باشند باید نگاه جامعە بە مقولە تجاوز بە زنان سیاسی نگاهی سنت شکن باشد و تابوی تعارض جنسی به زندانیان زن در زندان‌ها و بازداشتگاه‌های ایران باید شکسته شود، تا که چهرەی سیاه و ماهیت واقعی این رژیم، بیش از گذشته نمایان شود.
فرهنگ تجاوز و رابطه قدرت میان تجاوزگر و قربانی باید بە چالش کشیده شود. این زنان قهرمانانی هستند كه نقش درخشانی در آزادی و آیندە دارند، نسلی از زنان آگاه که انتخاب کردند بهای آزادی را تمام عیار بپردازند و در حال پایان دادن به یک فاشیسم مذهبی با فجیع‌ترین و ضد بشری‌ترین جنایات هستند.
هیچ گونه رفتاری دیگر نمی‌تواند زنان معترض را از این اعتراضات به عقب براند حتی تجاوز جنسی! نه فقط در برابر قوانین ضد زن و حاکمیت بلکه در برابر آزارگران جنسی هم می‌ایستند و مقاومت می‌کنند.
زنان قهرمانی که در این نبرد شرکت دارند برگ درخشانی در تاريخ مبارزه، برای آزادی و دمكراسی از خود بە يادگار خواهند گذاشت، زنان پيشتازی كه با شجاعتی خيره كننده تا آخرين نفس می‌ایستند تا طومار رژیم زن ستیز را در هم بپیچند.
افشاگری این اقدامات غیرانسانی و فراقانونی، تابو شکنی و افشاگری قربانیان جنسی در زندان‌های ایران، آگاهی دادن به جامعه، رساندن صدای این زنان بە مجامع بین المللی و نهادهای حقوق بشری و... تنها راه پایان دادن بە این جنایت است.
باشد که با این افشاگری‌ها از جنایتی تاریخی که عوامل "جمهوری متجاوز اسلامی" آن را در سکوت دهشتناک خود پنهان می کنند، جامعه جهانی مطلع شود و در مقابله با آن سازمان های ذی ربط را به انجام یک واکنش وادار کند.
این مقالە در شمارە ٨٣٦ روزنامە کوردستان منتشر شدە است.
