"کوردستان" مصاحبەای تحت عنوان "نقش نفوذی‌های جمهوری اسلامی در اپوزیسیون خارج از ایران" را با جناب دکتر رضا پرچی‌زادە، نظریەپرداز و تحلیلگر امنیتی انجام دادە و شما خوانندگان گرامی می‌توانید متن کامل این مصاحبە را در پایین مطالعە بفرماید .
جناب دکتر پرچی‌زادە، موضوعی کە اخیرا بیشتر مورد توجە قرار گرفتە، مسئلە نفوذی‌های جمهوری اسلامی در میان اپوزیسیون خارج از ایران است. این عناصر چە طیفی و قشری هستند؟
رژیم جمهوری اسلامی از هر طیف و قشری، از لمپن بگیرید تا متشخص و از عامی بگیرید تا آکادمیک در اپوزیسیون نفوذی دارد. با این حال، نوعی از نفوذی‌ها که طی سال‌های اخیر به خاطر شیوه نفوذ و تاثیرگذاری‌شان خیلی مورد توجه عموم قرار گرفته‌اند، وابستگان علنی رژیم هستند که طی یک دهه گذشته به شیوه‌های مختلف به خارج از کشور صادر شده‌اند، و توسط جریان‌های ظاهرا مخالف رژیم و حتی دولت‌های خارجی بازیابی می‌شوند، و سپس با استفاده از امکانات مالی و رسانه‌ای و تبلیغاتی گسترده‌ای که در اختیارشان گذاشته می‌شود فضای عمومی را اشغال می‌کنند و به اصطلاح سر صف اپوزیسیون قرار می‌گیرند.
اهدافی کە نفوذی‌های رژیم آنها را در میان اپوزیسیون تعقیب می‌کنند، کدام‌ها هستند؟
نفوذی‌ها در میان اپوزیسیون اهداف مختلفی را دنبال می‌کنند، از خبرچینی برای رژیم گرفته تا طرح‌ریزی برای تخریب و بعضا ربودن و قتل مخالفان. با این وجود، مهمترین هدف نفوذی‌ها به حاشیه راندن مخالفان واقعی جمهوری اسلامی و جلوگیری از ایجاد یک جبهه یکدست دموکراسی‌خواه است، که بزرگترین خطر حیاتی را برای رژیم ایجاد می‌کند. این رویه به ویژه از اواخر دهه هفتاد خورشیدی که کشورهای اروپایی به جمهوری اسلامی هشدار جدی دادند تا از قتل مخالفان خود در خاک آنها خودداری کند برجسته شد. رژیم از آن زمان به انحاء مختلف به اپوزیسیون‌سازی در غرب روی آورده است، و با سرمایه‌گذاری سنگین، شامل تلویزیون‌سازی و لابی‌سازی، تلاش می‌کند گفتمان و آدم‌های خودش را در عرصه عمومی، چه میان ایرانیان و چه خارجی‌ها، برجسته کند، و مخالفان واقعی خود را از سکه بیندازد.
در چە حالتی نفوذی‌های رژیم در میان اپوزیسیون وارد عمل می‌شوند؟ و چرا؟
نفوذی‌های رژیم پیوسته در میان اپوزیسیون در حال فعالیت هستند، اما در مواقعی که خبری نیست معمولا طوری رفتار می‌کنند که کمتر کسی به آنها مشکوک می‌شود. در واقع در مواقع معمولی برخی از رادیکال‌ترین مواضع در قبال رژیم را خود نفوذی‌های رژیم می‌گیرند. با این حال، سر بزنگاههایی مثل خیزش‌های مردمی علیه رژیم یا معاملات بین‌المللی با رژیم مثل توافق هسته‌ای که می‌رسد، مواضع این نفوذی‌ها در راستای منافع و حفظ جمهوری اسلامی قرار می‌گیرد؛ و دقیقا در همین زمان‌هاست که حقیقت آنها آشکار می‌شود. در این راستا، یکی از مهمترین کارکردهای نفوذی‌ها این است که با مطرح کردن مباحث انحرافی و اختلاف‌افکنی میان مخالفان رژیم سر بزنگاههایی مثل انقلاب جاری، افکار عمومی مردم ایران و جهان را از روند براندازی منحرف کنند و پتانسیل مبارزه با رژیم را هرز ببرند.
ابزارهای نفوذی‌های جمهوری اسلامی برای ایجاد تفرقە و شکاف میان اپوزیسیون چی می‌باشند؟ و چگونە این ابزارها را بکار می‌گیرند؟
نفوذی‌ها ابزارهای زیادی برای اختلاف‌افکنی میان مخالفان رژیم دارند. مهمترین‌شان چسباندن خود به یک جریان اپوزیسیون و تقویت موقعیت و گفتمان آن و کوبیدن جریانات دیگر است. نمونه آشکارش این روزها برجسته کردن جریان پهلوی‌طلب توسط رسانه‌های وابسته، افراد صادراتی و ارتش سایبری رژیم در شبکه‌های اجتماعی است. آنها از یک سو پیوسته رژیم استبدادی پهلوی را "وطن‌پرست" و "ایران‌ساز" و امثالهم معرفی می‌کنند، و از سوی دیگر تمام افراد و جریاناتی که زیر بار پهلوی‌طلبی نمی‌روند را تحت عنوان "ارتجاع سرخ و سیاه" و "پنجاه‌وهفتی" و "چپول" و "کمونیست" و "تروریست" و "تجزیه‌طلب" می‌کوبند. جمهوری اسلامی سال‌هاست از این روش برای اختلاف انداختن میان مخالفانش استفاده می‌کند، و ما این روزها در حال مشاهده آخرین نسخه این حربه امنیتی هستیم.
نقش جریانات خاصی همچون سلطنت‌طلبان در تعمق بخشیدن بە شکاف‌های موجود میان اپوزیسیون؟
سلطنت‌طلبان جریان یکدستی نیستند. بخشی از آنها آدم‌های خوب و معقولی هستند که به سیستم پادشاهی مشروطه دموکراتیک برای ایران معتقدند. اما این‌ها دست بالا را ندارند. جریان اصلی سلطنت‌طلبان که من آنها را "پهلوی‌طلبان" نام نهاده‌ام، یک جریان استبدادی فاسد و بی‌پرنسیپ و بی‌اخلاق است که برای کسب قدرت دست به هر کاری می‌زند. شواهد انکارناپذیر فراوان طی سالیان اخیر نشان داده که پهلوی‌طلبان با چراغ‌سبز و حمایت برخی جریانات سیاسی در غرب تلاش می‌کنند با بخشی از رژیم جمهوری اسلامی، شامل اصلاح‌طلبان و سپاه پاسداران روی هم بریزند تا به خیال خودشان سلطنت را در ایران احیاء کنند؛ به اصطلاح عمامه را از سر خامنه‌ای بردارند و به شکل تاج بر سر رضا پهلوی بگذارند. بر این اساس، پهلوی‌طلبان به اسب تروای رژیم در اپوزیسیون، چوب لای چرخ ائتلاف نیروهای دموکراسی‌خواه، و بزرگترین مانع انقلاب مردم برای سرنگونی جمهوری اسلامی و استقرار دموکراسی در ایران تبدیل شده‌اند.
