البرز روئین‌تن
هر سازمانی سیاستهای خود را بر اساس مبانی مختلف تدوین می‌کند، این مبناها می‌تواند خطوط مشخص یک ایدولوژی یا منفعتهای شخص یا گروهی خاص یا بر اساس خواستهای ملت و وطن باشد. همە سازمان و سیاسیون ادعا می‌کنند کە سیاستهایشان در خدمت مردم است، با مقایسە این سیاستها با عملکرد هر سازمانی این واقعیت روشن می‌شود کە تا چە اندازە این سازمان در خدمت ملت و وطن خویش بودەاست. بدون شک در نهایت تنها سازمانهای می‌توانن پایگاه اجتماعی و موفقیت خودشان را ممکن سازند کە سیاستهایشان بر مبنای خواستهای ملت و وطنشان باشد.
حزب دموکرات کوردستان ایران بە عنوان اولین سازمان مدرن کوردی و با تاریخ و تجربە بسیار نمونە خوبی است تا با مقایسە سیاستهایش در برهەهای مختلف این واقعیت را کە سیاستهایش تا چە اندازە از سیاستهای ملت - وطن محور تبعیت می‌کند، مشخص شود. بدون شک هدف ما ندیدن کاستیها یا برجستە کردن تنها همە نقاط مثبت تاریخ این حیزب نیست و تحقیق در مورد تاریخ این حزب از توان این مقالە خارج است. ولی آنچە در این مقالە بدان اشارەای خواهیم کرد سە مرحلە بسیار مهم این حزب یعنی مرحلە تاسیس حزب دموکرات ومرحلە اشکارسازی مبارزە بعد از جمهوری کوردستان و اشارە کوتاهی هم بە بعضی از سیاستهای کنونی مخصوصا بعدا از خیزش "ژن، ژیان، ئازادی" برای ایجاد آلترناتیو رژیم جمهوری اسلامی خواهیم پرداخت.
در مرحلە تاسیس حزب دموکرات کە منجر بە تاسیس جمهوری کوردستان شد از ابتدا تا بە آخر تبعیت از سیاست ملت و وطن محور است، وقتی کە رییس جمهور کوردستان بە درخواست باقروف مبنی بر التصاق کوردستان بە آذربایجان جواب منفی داد، یا همە اقدامات جمهوری کوردستان برای احیای اجتماعی و سیاسی و اقتصادی کوردستان و موضع تاریخی رییس جمهور کوردستان برای نجات ملت کوردستان و بسیاری دیگر را می‌توان در چهارچوب سیاست ملت - وطن محور دید، اگر این سیاستها ملت محور نبودند این جمهوری تا بە اکنون در اذهان ملت کورد زندە نمی ماند و این چنین الهام بخش نبود.
مرحلە بعدی بە دوران علنی شدن دوبارە مبارزە حزب بعد از پیروزی انقلاب ملتهای ساکن ایران در سال ١٣٥٧ بر می گردد. در آن زمان با وجود همە تلاش‌های رژیم شاهنشاهی بعد از جمهوری کوردستان برای انقراض جنبشی کە در جمهوری کوردستان شروع شدە بود، دیدیم در مدت کوتاهی توانست صدها هزار نفر را در مهاباد جمع کند، با توجە با وضع سیاسی آن وقت کە هر سازمانی بە جای مربوط بود و برای بعضیها سخن گفتن از موسکو تابو بود، رهبر ملت کورد دکتور قاسملو در سخنانی اعلام کرد کە از این بە بعد این واشنگتن و موسکو یا تهران و بغداد نیستند کە برای ملت کورد تصمیم خواهند گرفت، بلکە این کوردها خودشان‌اند کە آیندە خودشان را رقم خواهند زد. این درست بە معنای سیاست ملت محور بود و این سیاستها در مراحڵ بعدی حیات سیاسی این حزب نیز همچنان ادامە داشت.
در مرحلە کنونی کە می‌بینیم بعد از اینکە خیزش "ژن، ژیان، ئازادی" با پرداخت هزینەای سنگین بەویژە از سوی ملت کورد برپا شد و ادامە پیدا کرد، ولی بعضی از نیروهای سیاسی در تلاشند بە هر نحوی کە شدە ملت کورد و مبارزاتش را ندیدە بگیرند و بە حاشیە برانند، درست در این لحظە مسئول مرکز اجرایی حزب موسس جمهوری کوردستان آقای هجری در سخنانی از عدم ایجاد همپیمانی با شخصی صحبت کرد کە حاضر بە قبول حقوق ملت کورد نیست و این سخنان ابتدا از طرف مردم کوردستان و بعدا از طرف هر آزادیخواهی دیگر مورد استقبال قرار گرفت. بار دیگر بعد از نزدیک هشت دهە از تاسیس و چهار دهە بعد از اعلام مبارزات علنی، این حزب همچنان سیاست ملت - وطن محور را مبنای مواضع خود قرار دادە و تسلیم تبلیغات پوپولیستی نمی‌شود و برای خواستهای ملت و آزادی و هدف اصلی وطن بە مبارزە ادامە می‌دهد.
سیاست ملت - وطن محور می‌تواند پایگاه اجتماعی و مردمی هر سازمانی را محکم و محکمتر بکند و امید رسیدن بە آزادی ملت و وطن را بە اوج می‌رساند، سیاست ملت - وطن محور ایجاب می‌کند کە کورد بر تحقق حقوقش پافشاری کند، چشم انداز واقع گرایانە داشتە باشد و بە دنبال منفعت کوتاه مدت نباشد و از همە مهمتر برای کورد با توجە بە تاریخ خونینی کە دارد و وطنش اشغال شدە است، فریب نخورد و شجاعانە از ملت و وطن خود در همە سطوح دفاع کند.
