کوردستان میدیا

سایت مرکزی حزب دمکرات کوردستان ایران

اتحاد مجدد سرآغاز مبارزەای نوین

10:06 - 1 شهریور 1402

آرمان حسینی

٣٠ مرداد ١٤٠١ طرفین حزب دموکرات کوردستان و حزب دموکرات کوردستان ایران رسما اتحاد دوبار خود باز یافتە و در بیانیە مشترک خود اعلام کردند از این پس در حزب واحد تحت عنوان حزب دموکرات کوردستان ایران بە مبارزات خود تا تحقق حقوق ملی-دموکراتیک ملت کورد در کوردستان ایران ادامە خواهند داد.

در بیانیەی مشترک منتشر شدە در یک سال پیش و در پی اتحاد دوبارە حزب دموکرات منتشر شد آمدە است: "تردیدی نیست کە اتحاد مجدد حزب دموکرات، سرآغاز دوران نوینی از مبارزات حزب علیە رژیم جمهوری اسلامی ایران و هر گونە طرز فکر و نگرش مرکزگرایانەای است کە اصل کثیرالملە بودن ایران و حقوق ملی ملیت‌های مختلف ایران را نفی و انکار نماید. این اتحاد، مشوق و راهگشا خواهد بود تا جنبش ملی دموکراتیک کوردستان ایران تبدیل بە چنان نیروی تأثیرگذاری شود کە در صورت وقوع هر گونە تحولی در سطح سراسری، بە شایستگی ایفای نقش کند".

هنوز یک ماە از این اتحاد نگذشتە بود کە انقلاب ژینا همچون تحولی بە وقوع پیوست و از روز خاکسپاری "ژینا" در گورستان آیچی شهر سقز می‌توان گفت کە این مبارزەی نوینی کە حزب دموکرات وعدەاش را اخیرا دادە بود، شروع شد. در همان روزهای نخستین در پی فراخوان احزاب کورد اپوزیسیون رژیم و در راس آن‌ها حزب دموکرات، موجی عظیم از اعتراضات در اکثر شهرهای کوردستان ایران بە راە افتاد و معترضین کورد و بعدها دیگران خواستار براندازی رژیم جمهوری اسلامی و تامین حقوق ملیشان در چارچوب ایران شدند. در پی آن حملات پهپادی جمهوری اسلامی ایران علیە حزب دموکرات و دیگر احزاب کورد اپوزیسیون رژیم در اقلیم کوردستان عراق شروع شد. انقلابی کە شاید کمتر کسی پیشبینی وقوع آن را می‌کرد بە نقطە عطفی برای ملت و بە ویژە حزب دموکرات کوردستان ایران تبدیل شد تا بە آن نقش شایستەای کە وعدەاش را دادە بود عمل کند و عملا نیز با فراخوان و بیانیە و رهنمودهایی کە رو بە مردم منتشر می‌کرد اثبات کرد کە توانایی این را دارد کە هم مردم معترض و بە پا خاستە کوردستان و بقیە نقاط ایران را سازماندهی و مدیریت کند و هم اپوزیسیون خارج نشینی کە باورمند بە کثیرالملە بودن ایران و حقوق ملل این کشوراند را گردهم آورد. در مقابل جمهوری اسلامی ایران کە تاب چنین وضعیتی را نداشت حملاتی را علیە احزاب کورد و بە ویژە حزب دموکرات آغاز کرد. بە تعبیر خودشان بایستی انتقام گرفت، بە ویژە از حزبی کە در بیانیەی اتحاد مجدد خود تاکید کردە بود "اتحاد مجدد حزب دموکرات، سرآغاز مرحلەی نوینی از تلاش و مبارزە" خواهد بود! و این انقلاب را از چشم این حزب می‌دید. مبازەای کە سرآغاز دوران نوینی از مبارزات حزب علیە رژیم جمهوری اسلامی ایران و هر گونە طرز فکر و نگرش مرکزگرایانەای است کە اصل کثیرالملە بودن ایران و حقوق ملی ملیت‌های مختلف ایران را نفی و انکار نماید.

 با ورود بە فصل نوینی از مبارزە دیدیم کە چە جمهوری اسلامی و چە دیگرانی کە اصل کثیرالملە بودن ایران و حقوق ملل این کشور را انکار می‌کنند، در مقابل این موج عظیم مردم بە ستوە آمدە کە خواستار تامین حقوق و آزادی‌هایشان هستند، ایستادند و بر همان طبل انکار کوبیدند. در این میان حزب دموکرات با ارائە رهنمود و راهکارهای مترقی‌خواهانە کە هم حقوق همەی تنوعات ایران شود و هم لطمەای بە انسجام داخلی مردم وارد نشود، نقش شایستەای را ایفا کرد. این بود کە "شورای عالی امنیت ملی ایران"، نهادی کە طبق قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران وظیفەاش "تامین منافع ملی و پاسداری از انقلاب اسلامی و تمامیت ارضی کشور" است مستقیما وارد مسئلە شد و احزاب کورد را مسئول و رهبر انقلاب "ژینا" معرفی کردە و با اتهامات واهی همیشگی همچون "تجزیەطلبی" سعی کردند مردم ایران و بە ویژە مرکزنشینان را از همراهی با خیزش سراسری وادارند. اما وقتی کە با همەی تلاش و تبلیغات و تهدیداتشان نتوانستند در مقابل موج عظیمی کە ایجاد شدە بود ایستادگی کنند. از یک سو مردم را در خیابان‌های کوردستان بە سلاح سبک و نیمە سنگین بە رگبار بستند و احزاب کورد را نیز مورد حملات موشکی و پهپادی قرار دادند و از سوی دیگر مجبور بە سازش با عراق، عربستان، امارات متحدە عربی و طرفین اروپایی و آمریکایی شدند تا از این انقلاب حمایت نکردە و نهایتا حاکمیت مستبدشان فرو نریزد.

اما یک سال پس از اتحاد مجدد حزب دموکرات، امروز می‌بینیم کە در پی سیاست خردمندانە این حزب کە توانست هم خود را از دام و توطئەی رژیم برهاند (تلاش‌های رژیم برای کشاندن کوردستان بە جنگ مسلحانە) و هم نقشە راهی منطقی و عملی را برای تداوم مبارزە ترسیم کند (ایرانی دموکرات، سکولار و فدرال) کە دیگر احزاب و سازمان و شخصیت‌های سیاسی و فعال ایرانی را دور یک محور گرد هم آورد تا بلکە بتوانند با همکاری و هماهنگی بیشتر با مردم داخل کشور در سال دوم انقلاب ژینا، مبارزات را در اشکال مختلف تا سرنگونی رژیم تداوم بخشند.