(پیام مرکز اجرایی حزب دموکرات کوردستان ایران بە مناسبت سالروز جمعه خونین زاهدان)

مردم مبارز و ستمدیده بلوچستان!

مردم آزادی‌خواە ایران!

یکی از دستاوردهای انقلاب "زن، زندگی، آزادی" طی یک سال گذشته تبیین این واقعیت بود که سرنوشت ملتهای تحت ستم ایران با هم مشترک است، در نتیجه همبستگی و مبارزە مشترک این ملتها بیش از پیش بە منصه ظهور رسید که مشخص‌ترین آنها  حمایت  ملت بلوچ از قیام کوردستان بود کە متعاقبا رویداد جمعه خونین زاهدان را رقم زد.

روز ٨ مهر سال ١٤٠١ مردم زاهدان در جریان مشارکت در انقلاب زن، زندگی، آزادی و همچنین در واکنش به تجاوز یکی از فرماندهان نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران به یک دختر بچەی ١٥ ساله بلوچ، به شیوەی مدنی و دور از خشونت تظاهرات کردند.

اما تظاهرات مدنی آنان از سوی نیروهای سرکوبگر رژیم با سرب و گلوله پاسخ داده شد و در نتیجەی آن بیش از ١٠٠ نفر از معترضان بلوچ که در میان آنان کودک هم بود به شهادت رسیده و جمع کثیری نیز زخمی شدند که این روز به جمعه خونین زاهدان نام  گرفت.

ادامەی اعتراضات در بلوچستان طی یک سال گذشته ثابت کرد که این سرکوب خونین قادر بە سرکوب صدای حق‌طلبانه ملت بلوچ نشدە و این اعتراضات‌ طی یک سال گذشته کماکان در بیش از ٥٠ جمعەی دیگر نیز ادامه داشته و با احتساب آمار شهدا و مجروحین بیشترین سهم سرکوب را در سطح کشور داشتەاند.

روند اعتراضات در کوردستان، زاهدان و همچنین کشتار مردم کاسپین (گیلان و مازندران) و خوزستان و مناطق دیگر ایران باری دیگر ثابت کرد کە پروژه  دولت-ملت ایرانی کە در ۱۰۰ سال گذشتە و در هر دو حاکمیت سیاسی پهلوی و جمهوری اسلامی ایران بر انکار هویت ملی و نفی زبان و فرهنگ ملتها و ساختارهای متفاوت این کشور برای تاسیس یک ملت با یک پرچم و یک زبان استوار بودە است، پروژەای شکست‌خوردە است. چرا که علیرغم برنامەریزی صد ساله و بکارگیری تمامی اهرم‌های قدرت و سرکوب و صرف بودجەهای گزاف برای یکدست نمودن ملیتهای ایران از طریق آموزش و پرورش در راستای ترویج یک زبان در مدارس و رسانەها، ایجاد تاریخی جعلی، حذف تاریخ ملیتهای تحت ستم، انکار تفاوتها و سرکوب زبان و فرهنگ این ملیتها؛ آما آنان کماکان زنده و  پویا بودە و موج هویت طلبی و مبارزه برای حقوق ملی اکنون بیش از هر برهەای دیگر نمایانتر است.

قدرت مرکزی طی صد سال گذشته فارغ از سیاست نفی و استحالەی ملیتهای ایران سیاست تفرقەافکنی را نیز در میان این ملیتها در پیش گرفتە و همزمان تلاش کردەاند چهرەای منفور، زشت و عشیرەای و بە دور از هر مدنیت و پیشرفتی در میان ملیتهای جغرافیای ایران بە ویژه دو ملت کورد و بلوچ به دیگران نشان دهند. اما انقلاب زن، زندگی، آزادی، انقلاب حاشیه تحت ستم علیه انحصارگرایی نظام مرکزگرای اشغالگر بود. انقلابی بود باری دیگر افتخار به هویت ملی در میان ملیتهای ایران را ترویج داد و آن چهره زشت و کریەای را کە حکومتهای ایران در میان ملیتها ایجاد کرده بودند برای همیشه در فکر و مغز اکثریت مردم ایران حذف کرد و چهرەای آزادی‌خواە با فداکاری و ازخودگذشتگی را به مردم ایران نشان داد. به همین دلیل ملیتهای ایران و به ویژه کورد و بلوچ و کاسپین علاوه براینکە نقش اصلی را در این انقلاب داشتە و بیشترین قربانی را نیز نثار نمودند، چهرەای متین و قابل تامل و یادگیری از حمایت و همصدایی و مبارزه مشترک ملیتهای تحت ستم ایران را نیز بە نمایش گذاشتند. در این میان حمایت مستمر ملت بلوچ از ملت کورد برگ زرینی از این همدلی و مبارزه مشترک بودە که مطمئنا از سوی مردم کوردستان با احترام و حق‌شناسی از آن یاد می‌گردد.

حزب دموکرات کوردستان ایران همیشه بر این باور بودە کە بدون هماهنگی و مبارزه مشترک ملیتهای ایران فائق آمدن بر دیکتاتوری و تامین حقوق ملی ملیتهای تحت ستم مشکل است؛ به همین دلیل هموارە پیگیر همبستگی و اتحاد مبارزاتی جریانهای آزادی‌خواە بودە و حامی اتحاد و همصدایی مبارزهی ملیتها در داخل ایران نیز بودە است.

در نخستین سالروز جمعه خونین زاهدان باری دیگر بر لزوم اتحاد و مباره مشترک میان ملتهای ایران تاکید ورزیدە و یاد شهدای جمعە خونین زاهدان و همه شهیدان انقلاب ژن، ژیان، ئازادی را گرامی میداریم. همچنین مجددا بر این امر پای می‌فشاریم کە تنها تشدید مبارزه، حمایت ملیتهای ایران از یکدیگر و توانمندساختن نیروهای مبارزاتی برای سرنگونی رژیمی جمهوری اسلامی ایران و روی کار آوردن حکومتی دموکراتیک و پلورال می تواند به سیاست سرکوب و انکار علیه ملیتها پایان بخشیدە و آثار یک سده سیاست سرکوب را بزداید.

حزب دموکرات کوردستان ایران

مرکز اجرایی

٥ مهر ١٤٠٢