بر اساس آمار شاخص فلاکت در سال ١٤٠٢، بعد از استان یزد، استان‌های کرماشان، سنندج، لرستان و چهارمحال و بختیاری بیشترین سطح شاخص فلاکت را دارا بوده‌اند.
بنا بر این آمار، استان یزد با ٥٧.٤ درصد مفلوک‌ترین استان ایران و بعد از آن استان‌های کرماشان با ٥٧.٢ درصد، سنندج با ٥٧ درصد، لرستان با ٥٦.٧ درصد و چهارمحال و بختیاری با ٥٦ درصد در رتبه‌های بعدی قرار دارند.
میانگین شاخص فلاکت که از تجمیع نرخ بیکاری و تورم به دست می‌آید، در سراسر ایران ٤٨.٨ درصد گزارش شده که در ٢١ استان شاخص فلاکت از این آمار فراتر رفته و بیشتر است.
طبق گزارش مرکز آمار رژیم در اسفند ١٤٠٢، استان کرماشان با ١٧.٤ درصد بیشترین نرخ بیکاری در سراسر ایران را دارا بوده و بعد از آن سنندج با ١٤.٣ درصد در رتبه بعدی قرار داشته و استان‌های لرستان با ١٢.٣ درصد و چهارمحال و بختیاری با ٩.٣ درصد دارای نرخ بیکاری بالاتر از میانگین کشوری با ٨.٦ درصد بوده‌اند.
همچنین بنا بر آمار نرخ تورم سالانه اسفند ١٤٠٢ به تفکیک استان‌ها؛ سنندج با ٤٦.٥ درصد، چهارمحال و بختیاری با ٤٥.٧ درصد، کرماشان با ٤٥ درصد، لرستان با ٤٤.٦ درصد، ارومیە با ٤٤ درصد و ایلام با ٤٣.١ درصد دارای نرخ تورم بالاتر از میانگین کل کشور با ٤٠.٧ بوده‌اند.
گفتنی است که مناطق زاگرس با محرومیت تاریخی و سیستماتیک روبرو بوده بدلیل عدم وجود زیرساخت‌های اقتصادی و صنایع، همواره بیشترین نرخ تورم، بیکاری و شاخص فلاکت در این مناطق بوده که به آسیب‌های اجتماعی، مهاجرت و حاشیه‌نشینی در کلان‌شهرهای ایران انجامیده است.
