مقاومت و ایستادگی زندانیان سیاسی

حسن حاتمی

در همەی رژیم‌های استبدادی و دیکتاتوری مقاومت و نە گفتن بە سلطەی پر از زور و ظلم، تبعیض و نابرابری حاکمان از سوی دختران و زنان، پسران و مردان بودە است و خواهد بود. این مقاومت در خیابان و میادین علیە دستگاە حاکمیت، منجر بە دستگیری تعدادی از فعالین مقاومت و زندانی کردن آنان منجرشدە است.

در ایران نیز چنین روندی جریان داشتە و دارد. ولی آنچە در بیش از ١٠٠سال مدعیان مدرنیتە و مدلی مردمی، دستگیری و زندان، شکنجە و ستاندن جان‌ها بە شیوەهای مختلف مخالفان و ناراضیان، بخشی از مهمترین وسیلەی بقای خود قرار دادەاند و در این راستا از زندانهای تاریک و مخوف در قدیم و وحشتناک همراە با شکنجەهای بدنی، درونی، تجاوز و شکستن کرامت انسانی، در امروز روش آنان بودە و هستند. گاها" آنقدر افرادی را شکنجە کردەاند و آزار و اذیت نمودەاند تا حق حیات را از آنان گرفتە و حق دفاع بە آنان هم بەشیوەای کە بتواند رفع اتهام نماید، ندادەاند. با این حال مقاومت و ایستادگی زندانیان سیاسی مداوم بودە و خواهد بود.

با این مقدمەای کوتاە در خصوص زندانی و زندانبانی زورمدارانە، بخشی از شعر استاد "عبداللە پەشیو"، شاعر نامدار کورد، را بە یاد از دست رفتگان و جاودان نامان کە شاعر بە خوبی در سپهر مبارزان راە آزادی و حقوق ملی میتوان اطلاق کرد و آنان را "سربازی ون (گمنام)" بە تعبیر سیاسیون نە بە تعبیر اسلامیون سیاسی، نام نهاد. استاد پەشیو مینویسد:  در کنار هر جویباری، بر سر سکوی هر مسجدی، بر در هر خانەای، هر کلیسایی، هر غاری، بر سر بزرگ سنگ هر کوهی، بر درخت هر باغی در این سرزمین، بر سر هر قطعە زمینی، در زیر هر متر آسمانی، نترس، تعظیم کن و تاج‌ گل‌ت را بگذار.  

من هم با الهام از این شاعر بزرگ کورد، مینویسم: در راە و درون هر زندانی، در راهروها و سالن‌‌ها، در مقابل و درون هر سلولی، تک نفرە یا چند نفرە، در درون هر بند عمومی، در هر مسجد و حسینییەای، در هر زیرزمین و میدان‌های اطراف زندان‌ها و...، گل سرخی را بگذار و احترام کن، چون خون شهیدان و فداکاران آزادی و زندگی خواە انسانی را ریختەاند و بر زمین کشیدەاند، یا در گورهای بی نام و نشان، یا بیابانهای دور از چشمان مردمان چشم بە راە، خاک کردەاند، یا گم‌گشتگانی کە پس از دستگیر یا زندانی شدن از حق حیاط و بودن محرومشان کردند؟؟؟!!!  

اما زندانیان در بند در دورانهای متفاوت کە در مقابل رژیم "توتالیتر" جمهوری ولایت مطلقەی فقیە بە قول" د. نوری زادە، در این مدت بیش از ٤٥ سال مقاومت و ایستادگی تا فدای جان و زندگی، ادامە دادەاند و حدود ٢ سالی کە از جنبش/ انقلاب "سوم" ژینا / مهسا "ژن، ژیان، ئازادی" زن. زندگی. آزادی میگذرد کە در زندانهای متعدد و ناشناس "امنیتی" غیر از ٨٠ زندان شناختە شدە و ١٨ نهاد سرکوبگر رژیم و گشت ارشاد و دیگران یا بە عبارتی مجریان زن ستیز و مسئولان دار، طناب و اعدام هستند، کە چە بصورت فردی و جمعی آدم کشی، زن کشی، بچە کشی را ادامە میدهند، و خارج از مرزها نیز با موشک‌های دوربرد و نقطەزن و پهبادها بە مبارزان راە آزادی و حقوق کوردها و کمپ‌های آنان کە حتی در چارچوب، قطعنامەی ٦٨٨ سازمان ملل در اقلیم کوردستان در عراق، مصونیت دارند، حملە میکنند و زنان و در میان آنان زن باردار و طفل در شکم مادر را با سلاحهای سنگین شهید و یا سر از تن جدا میکنند، ولی مقاومت و ایستادگی همچنان ادامە دارد.  

همچنین زنان و دخترانی کە در پیادەروها، خیابانها و هر کوی و برزن و مکانی، در هر بازار و جاهای خریدنی و دیدنی، در درون ماشینهای شخصی و سایر مکانهای عمومی کە در تقابل با تحمیل حجاب اجباری و رهروان جنبش/ انقلاب "ژن، ژیان، ئازادی" (زن زندگی آزادی)، با مبارزەای مدنی و دور از خشونت در زندانی بزرگ ساختەای در تمامی جوامع موجود در ایران از سوی جمهوری اسلامی، مقاومت و ایستادگی میکنند تا رژیم، آدم کش، زن کش، بچە کش، تروریست و جنگ طلب، در منطقەی خاورمیانە و بخشی از جهان متمدن را بە چالش جدی بکشند و تا سرنگونی ادامە خواهند داد.   

زنان و دختران کە مظهر، نماد و پیشران این جنبش/ انقلاب "سوم" هستند، بصورت دستەجمعی در زندان اوین، در حیاط زندان، در درون بندشان استوار و پیگیر "گذشتە از جان" و زندگی مایە میگذارند و با راە اندازی "نە بە اعدام" در سە شنبەها در درون زندان بە کارزار جهانی، نە بە اعدام پیویستەاند کە در این راە، ضمن مبارزە در زندان بە برداشتن اعدام و پشتیبانی از حق حیاط انسان نیز هم می اندیشند و هم مبارزە میکنند.

در این مسیر پر زحمت لازم است بە ١٥ زن و دختری اشارە کرد کە این روزها در زندان، مورد ضرب و شتم، اذیت و آزار و محرومیت از حق ملاقات، چە تلفنی و چە حضوری نیز با خانوادەها و بستگانشان محروم شدەاند؟؟؟!!! آنان، پخشان عزیزی، الهە فولادی، گلرخ ایرانی، وریشە مرادی، نرگس محمدی، محبوبە رضایی، ریحانە انصاری نژاد، سمانە اصغری، آنیشا اسدالهی، پریوش مسلمی، مریم یحیوی، سارینا جهانی، ساناز یکتا، نسرین خضرجوادی و زهرا صفاری هستند. در میان این شیر زنان، پخشان عزیزی و وریشە مرادی بە اتهامی واهی "بغی"، متأسفانە محکوم بە اعدام شدەاند.

منابع : گوگل و یوتیوب