زینب جلالیان، زندانی سیاسی کورد محکوم به حبس ابد در نامه‌ای سرگشاده صدور احکام اعدام علیه پخشان عزیزی و وریشه مرادی را به شدت محکوم کرده و خواستار اقدام فوری برای لغو احکام اعدام در ایران شد.
این زندانی سیاسی کورد خطاب به مسئولان صادرکننده احکام اعدام برای پخشان و وریشه نوشت: "چگونه توانستی مهر مادری، محبت پدری و عشق به همنوع را نادیده بگیری؟ حق زیستن دیگران را به چه بهایی معامله کردی؟"
زینب جلالیان با اشاره به اعتراض زندانیان محکوم به اعدام به حکم اعدام او نوشت: "دلم می‌گیرد وقتی می‌گویند دیروز شما علیه اعدام من نوشتید، اما امروز خودتان محکوم به اعدام شده‌اید. دلم می‌گیرد در شهری که پاداش انسانیت یا ذلت است یا مرگ با حکم حاکم".
وی تأکید کرد که هیچ انسانی صلاحیت گرفتن حق زندگی از دیگری را ندارد و از تمامی زنان جهان، آزادگان و سازمان‌های حقوق بشری درخواست کرد که در برابر این احکام ناعادلانه سکوت نکرده و از محکومان اعدام حمایت کنند.
زینب جلالیان، اهل شهرستان ماکو در اسفندماه سال ٨٦ و در شهر کرماشان بازداشت شد. دستگاه قضایی رژیم ایران او را به اتهام "محاربه" و "عضویت در یکی از احزاب کوردی" ابتدا به اعدام و سپس به حبس ابد محکوم کرد و اکنون هفدمین سال حبس خود را در زندان مرکزی یزد می‌گذارند.
