بر اساس گزارش‌های منتشرشده از سوی منابع حقوق بشری، جمهوری اسلامی در سال ۱۴۰۳ با تشدید سرکوب‌های خود، دست‌کم هزار و ۵۰ نفر را اعدام و بیش از ۳۰ هزار زن را به دلیل رعایت نکردن حجاب اجباری مورد برخورد قرار داده است.
بر اساس گزارش سازمان حقوق بشری "هرانا"، در سال ۱۴۰۳ جمهوری اسلامی دست‌کم هزار و ۵۰ نفر را اعدام کرد که در میان آن‌ها ۲۹ زن و پنج کودک-مجرم حضور داشتند.
این در حالی است که صدور و اجرای احکام اعدام برای افراد زیر ۱۸ سال نقض آشکار کنوانسیون حقوق کودک محسوب می‌شود که ایران یکی از امضاکنندگان آن است.
همچنین، ۱۸۹ نفر دیگر طی این سال به اعدام محکوم شدند و احکام اولیه ۵۵ نفر نیز توسط دیوان عالی کشور تایید شد.
در سال ۱۴۰۳، جمهوری اسلامی با دست‌کم ۳۰ هزار و ۶۴۲ زن به دلیل رعایت نکردن حجاب اجباری برخورد کرده است.
علاوه بر این، گزارش‌ها نشان می‌دهد که ۱۶ هزار و ۵۶۷ مورد خشونت خانگی، ۱۲۵ مورد قتل زنان، ۳۳ مورد قتل ناموسی، پنج مورد اسیدپاشی و سه مورد خودکشی زنان در این سال ثبت شده است.
بر اساس گزارش هرانا، در سال ۱۴۰۳ دست‌کم چهار هزار و ۲۹۶ مورد کودک‌آزاری ثبت شده است.
همچنین، ۲۷ مورد تجاوز و آزار جنسی کودکان، ۴۳ مورد قتل کودک، ۱۴ مورد مرگ و ۲۰۴ مورد مصدومیت کودکان به دلیل سهل‌انگاری مسئولان رژیم، ٥٨ مورد خودکشی کودکان، ٩ مورد مرگ و ١٧ مورد مصدومیت کودکان کار، ٥ مورد قتل ناموسی و ٣ مورد نوزاد رها شده در این گزارش ثبت شده است.
در طول این سال، نیروهای نظامی جمهوری اسلامی با شلیک مستقیم به سوی ۳۵۵ شهروند، جان ۱۵۶ نفر را گرفتند.
در میان کشته‌شدگان، ۳۱ کولبر، ۴۲ سوخت‌بر و ۸۳ شهروند دیگر حضور داشتند.
علاوه بر این، ۱۹۹ نفر دیگر بر اثر شلیک نیروهای نظامی مجروح شدند که ۱۰۵ نفر از آن‌ها کولبر، ۵۱ نفر شهروند عادی و ۴۳ نفر سوخت‌بر بودند.
طبق این گزارش، ۳۰ کولبر بر اثر سقوط از ارتفاع یا سرمازدگی دچار حادثه شدند که ۹ نفر از آن‌ها جان خود را از دست دادند.
همچنین ۱۹ سوخت‌بر در جریان تعقیب و گریز نیروهای امنیتی دچار حادثه شدند که منجر به مرگ پنج تن و زخمی شدن ۱۴ نفر دیگر شد.
بر اساس گزارش هرانا، در سال ۱۴۰۳ دست‌کم دو هزار و ۲۵۵ تجمع اعتراضی شکل گرفت که شامل: ۷۲۴ تجمع کارگری، ۱۱۸۷تجمع صنفی، ۷۴ تجمع در حوزه اندیشه و بیان، ۴۷ تجمع دانشجویی، ۴۸ تجمع در حوزه محیط زیست و ۱۷۵ تجمع مربوط به مال‌باختگان و دیگر گروه‌های متضرر از سیاست‌های رژیم بوده‌اند.
علاوه بر این، ۷۰ اعتصاب صنفی و هزار و ۳۷۷ اعتصاب کارگری نیز گزارش شده است که در مجموع نشان‌دهنده افزایش نارضایتی عمومی و وخامت اوضاع معیشتی مردم است.
