مجلس شورای اسلامی ایران در تاریخ هشتم اسفند ۱۴۰۳ با رد پیشنهاد کمیسیون آموزش درباره تدریس زبان‌های غیرفارسی در مدارس، بار دیگر بر سیاست‌های تبعیض‌آمیز خود تاکید کرد که موجب اعتراض گسترده در میان ملیت‌های غیرفارس شده و واکنش‌های زیادی را در پی داشته است.
در اعتراض به این تصمیم، ۱۴۲ تن از اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های تبریز با ارسال نامه‌ای به مسعود پزشکیان، این اقدام را ناقض حقوق زبانی ملیت‌های غیرفارس دانسته و بر لزوم اجرای اصول ۱۵ و ۱۹ قانون اساسی تاکید کردند.
در همین راستا، ۱۶۷ نفر از اعضای هیئت علمی دانشگاه کوردستان نیز طی نامه‌ای سرگشاده، ضمن استناد به میثاق‌های بین‌المللی، از رئیس‌جمهور رژیم خواستند که اصل ۱۵ قانون اساسی را به اجرا بگذارد.
بیش از یک قرن است که میلیون‌ها کودک غیرفارس در ایران یه یهانه‌های رذیلانه و بهانه‌های تجاوزکارانه و توسعه‌طلبانه از حق طبیعی و دموکراتیک تحصیل به زبان مادری محروم شده‌اند و این سیاست‌های تک‌زبانه همچنان ادامه دارد.
ایران کشوری چندملیتی متشکل از ملت‌های مختلفی همچون ترک، کورد، بلوچ، عرب، گیلک، لر و ترکمن است، اما آموزش رسمی تنها به زبان فارسی محدود شده است.
کنگره ملیت‌های ایران فدرال با انتشار بیانیه‌ای ضمن حمایت از اعتراض اعضای هیئت علمی دانشگاه‌های تبریز، تصمیم مجلس شورای اسلامی را به شدت محکوم کرده و از تمامی نهادهای سیاسی، مدنی و فرهنگی درخواست کرده است که برای احقاق حق تحصیل کودکان غیرفارس به زبان مادری‌شان تلاش کنند.
