چرا "قاسملو قاسملو، راهت ادامە دارد"؟
البرز رووئین‌تن
جشن نوروز با شور و هیجان همان‌گونه که پیش‌بینی می‌شد برگزار می‌شود، حتی در سطحی بسیار گسترده و در سراسر کوردستان به‌طور یکپارچه برگزار می‌شود. به‌گونه‌ای که بار دیگر این واقعیت تثبیت شد که کوردستان به‌عنوان یک واحد مستقل و متفاوت، ویژگی‌های خاص خود را دارد و در هر فرصتی تلاش می‌کند تا آزادی‌خواهی خود را نشان دهد، برای آن هزینه بپردازد و مبارزه‌ای جمعی را که هدفی جز دستیابی به آرمان‌های ملی و سیاسی کوردستان ندارد، تقویت کند.
آنچه قابل توجه بود، تلاش همه‌جانبه رژیم برای جلوگیری از این رویداد بود. رژیم از افزایش آگاهی مردم و گسترش جنبش اعتراضی هراس داشت، به همین دلیل پس از اقدامات پیشگیرانه متعدد، به سرکوب نوروز خاکی‌پوشان متوسل شد. همانند همیشه، حکومت مرکزی ایران که هیچ برنامه‌ای جز فریبکاری ندارد، تلاش کرد نوروز را تحت کنترل خود درآورد، جایگزینی برای آن ایجاد کند و آن را تحت نمادهای جمهوری اسلامی برگزار کند. در این راستا، حتی قصد داشت از خوانندگان و هنرمندان کورد نیز استفاده کند. با این حال، همان‌طور که انتظار می‌رفت، مردم آگاهانه در برابر این جنگ نرم ایستادگی کردند و نوروز خود را که نمادی از هویت ملی کوردستان است، از نوروز دیکتاتوری اشغالگر جدا ساختند. به همین دلیل، در نوروز خاکی‌پوشان کوردستان، تنها با سر دادن شعار "قاسملو قاسملو، راهت ادامە دارد"، پایه‌های رژیم را به لرزه درآوردند و بار دیگر نشان دادند که نوروز آنان الهام‌گرفته از سمبول "پیشمرگه" و جنبش سیاسی کوردستان است.
"قاسملو" رهبر فرهیخته و آگاه کورد بود که رژیم دیکتاتور سی و شش سال پیش او را در حین مذاکره ترور کرد تا ضربه‌ای سنگین به جنبش سیاسی کورد و حزب دموکرات و مبارزه آزادی‌خواهانه کوردها وارد کند. اکنون، پس از سی و شش سال، نام او در خیابان‌ها و گردهمایی‌های مردم کوردستان با افتخار بر زبان آورده می‌شود. این شعار، رژیمی را که در جنگ نرم خود را شکست‌ناپذیر می‌پنداشت، به چالش کشیده است.
اما چرا "قاسملو قاسملو، راهت ادامە دارد" امروز هم پس از سە دە شهید شدن این رهبر همچنین در مقابل دشمن بە مانند سپهری از کوردستان دفاع می‌کند؟ زیرا او تمام زندگی خود را وقف آزادی مردم و سرزمینش کرد و لحظه‌ای از مبارزه دست نکشید. نه‌تنها در کوه‌ها و دره‌های کوردستان، بلکه در هر نقطه‌ای از جهان، کوردستان را به سنگر مبارزه تبدیل کرد. او در ادامە و رهبری مبارزه کوردها، از رهبر شهید، پیشوا قاضی محمد، و تمام قیام‌های پیش از خود الهام گرفت و دانش علمی و فکری روز را به خدمت جنبش ملی کورد آورد تا برنامه‌ای پیشرو برای زمان خود و حتی آینده کوردها ارائه دهد. او در هر محفل علمی زمان خود، به دنبال راهی برای خدمت به کوردستان و کوردها بود و بر این باور بود که نباید اسیر ایدئولوژی‌های کورکورانە شد، بلکه باید از ایدئولوژی‌ها به‌عنوان ابزاری برای رسیدن به اهداف ملی و آزادی ملت کورد و کوردستان استفاده کرد. او با تفکر و زندگی و مبارزه خود اثبات کرد که با مرگ او، کوردستان نمی‌میرد، چنان‌که بر مزارش نوشته شده است: "اگر من مردم، اما کورد نمی‌میرد". بله، کورد زنده است تا بگوید آزادی می‌خواهد و برای ملت خود مبارزه می‌کند و همچنان فریاد می‌زند: "قاسملو قاسملو، راهت ادامە دارد".
