فرهنگ ابزاری برای رویارویی با اشغالگر
رضا دانشجو
حملات هیستریک جریان اصولگرای رژیم به اسب سواری چند بانوی کورد، در مراسم استقبال از استانداران چهار استان اقلیم کوردستان را باید جدیدترین سکانس نفرت پراکنی حاکمیت علیه فرهنگ کورد دانست. هرچند حمله کنندگان سعی کردند با بهره بردن از واژه هایی چون “ ضدعرف” و “ ضدشرع” و استفاده از بعضی شعارهای تکراری مانند “ غیرت کوردها اجازه نمی دهد” سمت و سویی دیگر به این اقدامات بدهند اما واقعیت چیز دیگری است. اگر از بازی های تکراری جناح های داخل رژیم به عنوان یک حاشیه کم اثر بگذریم درمی یابیم که برای پی بردن به اصل ماهیت این حملات هیستریک باید جای دیگری رفت ! این حجم از حملات نمی تواند تنها یک واکنش به یک مراسم استقبال ساده باشد، در واقع هدف دلیل اصلی این حملات دامنه دار ریشه یک نوع تفکر مسموم اشغالگران دارد که خارج از بازی های رنگی درون حاکمیت جمهوری اسلامی دانست. برای فهم بهتر این موضوع کافی است کمی به عقب برگردیم و به نامه هشتصد به اصطلاح استاد و روشنفکر عمدتا فارس زبان یا آسمیله شده در ضدیت با مراسم باشکوه نوروز امسال در کوردستان اشاره کنیم که بسیار بی هدف و چشم بسته صرفا به ماهیت مراسم نوروز در کوردستان حمله کردند بیانیه ای که بیشتر از هر چیز دیگری نشان دهنده عمق نگرانی این جماعت از نمایش عظیم نوروز کوردستان داشت یا به عنوان نمونه دیگر اخیر باید به لشکرکشی شعبان بی مخ های جریان پان ترک در ارومیه و در مخالفت با تنوع رنگ و زیبایی های نوروز کوردی در این شهر اشاره کرد. جماعتی که حیدر حیدر کنان و چماق بدست سرگردان و بی هدف بعضی از ساعتی عربده کشیدن و توسل به امام اول شیعیان در نهایت مراسم خود را با زوزه گرگ به پایان رساندند! سوال اساسی این است که دلیل اینهمه دشمنی مخالفان کورد و کوردستان با فرهنگ و نمادهای کوردی چیست؟ چه چیزی در مراسم و نمادهای فرهنگی کورد وجود دارد که دشمنان کوردستان، از سلطنت طلب خارج نشین تا اصلاح طلب و اصولگرا داخل حاکمیت جمهوری اسلامی و حتی جریان به اصطلاح روشنفکر دانشگاهی را اینگونه آشفته می کند؟ برای پاسخ به این سوال باید به نقش مهم فرهنگ در حفظ و صیانت از هویت کورد و کوردستان و توانایی بی مثال آن در مقابله با آسمیلاسیون ساختارمند و ضدیت آشکار و هدفمند اشغالگران با کورد و کوردستان اشاره کرد. در ادامه به برخی از این نقاط مهم اشاره می شود
مناسبت های فرهنگی ابزاری برای هویت خواهی
مناسبت های مختلف فرهنگی اعمم از دینی و حتی مذهبی در نقاط گوناگون کوردستان و در راس آن نوروز ، فراتر از یک گردهمایی معمول، محلی برای بازیابی و ابراز ارزش‌هایی است که سالها توسط اشغالگران کوردستان به بدترین شکل ممکن سرکوب شده یا اساسا با رنگ و لعابی دیگر ماهیتی کاملا متضاد یافته اند. نوروز امسال نقطه اوج این حرکت هویت خواهی بود جایی که جریان ملی گرای کورد به پهنای این جغرافیای دربند از ماکو تا آبدانان یکرنگ و یکصدا دست در دست هم فریاد رهایی سر داد!
فرهنگ عامل اتحاد و همبستگی
نکته مهم دیگر، تاثیر شگفت فرهنگ در اتحاد و همدلی جامعه کوردستان است. چیزی که بیشتر از همه اشغالگران کوردستان را می ترساند. جایی که اشغالگران سالها با تکیه بر انواع مختلف ترفندها از جمله تفاوت های مذهبی سعی در فاصله انداختن بین جامعه متنوع کوردستان داشتند به مدد همین مناسبت های فرهنگی کاملا بی اثر شد! برگزاری باشکوه نوروز در جنوبی ترین نقاط شرق کوردستان نشان داد جامعه کورد چقدر در مسیر بازتعریف ارزش های فرهنگی خود بی اعتنا به برخی از تفاوت های عموما جعلی، راسخ و استوار است!
غنای فرهنگی
فرهنگ غنی کورد با تکیه بر داشته های بی شمار خود در سال‌های اخیر توانسته به رغم موج همیشگی سانسور و سرکوب نیروهای اشغالگر به خوبی همه مرزهای جعلی را پشت سرگذاشته و با ارائه ای بی نظیر از داشته های خود چشم جهانیان را بر واقعیات جامعه کوردستان بگشاید. همایش چند ده هزارنفری نوروز امسال در خارج از مرزهای کوردستان و همچنین تصاویر بی نظیر مخابره شده از نوروز داخل ، توانست معرف بخشی از داشته های غنی فرهنگی کورد باشد که سالهاست اشغالگران یا آن را سانسور کرده اند یا به نام های دیگر به جهانیان معرفی کرده اند!
واقعیت این است آنچه لرزه بر تن اشغالگران کوردستان می اندازد هرچیزی است که تصویر واقعی و بدون روتوش جامعه کوردستان را نشان دهد! این فرهنگ غنی و داشته های بی نظیر کوردهاست که چشم اشغالگران کور‌ستان را کور کرده است! جایگاه بی نظیر زنان کورد در کوردستان علی رغم بسیاری از مشکلات در جغرافیایی به نام خاورمیانه مسلما برای آنها قابل هضم نیست .برابری و یکسانی زن و مرد با تکیه بر فرهنگ غنی کورد از آن چیزهایی هست که اشغالگران کورد هرگز حاضر نیستند چنین تصویری به جهان مخابره شود! نباید فراموش کرد دشمنی اشغالگران کورد بسیار بیشتر از مردم کورد با فرهنگ و داشته های فرهنگی جامعه کوردستان است! مردم را می شود به گلوله بست یا زندانی کرد اما رقص و آواز و شعر و موسیقی را نمی توان کشت شاید بتوان برای مدتی به بند کشید اما سرانجام راه رهایی را خواهد یافت ! فریاد خواهد زد و صدای ملتش خواهد شد! فرهنگ عامل بازشناخت هویت ملی، وسیله ای برای یکی شدن و اتحاد ، ابزاری برای نبرد با اشغالگران و غاصبان !
