در ادامه روند فزاینده سرکوب و حذف سیستماتیک مخالفان، جمهوری اسلامی ایران دو زندانی سیاسی به نام‌های "مهدی حسنی" و "بهروز احسانی اسلاملو" را اعدام کرد.
به گزارش خبرگزاری میزان، وابسته به قوه قضاییه رژیم، این دو زندانی به اتهاماتی چون "بغی"، "محاربه"، "عضویت در سازمان مجاهدین خلق" و "اجتماع و تبانی و محاربه از طریق تخریب اموال عمومی با هدف برهم زدن امنیت کشور" به اعدام محکوم شده بودند.
مهدی حسنی و بهروز احسانی اسلاملو پیشتر در شهریورماه ۱۴۰۳ توسط ایمان افشاری، قاضی بدنام شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران، به اعدام محکوم شده بودند.
انتقال این دو زندانی سیاسی از زندان اوین به زندان قزلحصار در بهمن‌ماه ۱۴۰۳، نشانه‌ای روشن از قصد رژیم برای اجرای حکم اعدام بود که اکنون عملی شده است.
همچنین شعبه ٣٩ دیوان عالی رژیم نیز در اسفندماه همان سال، درخواست اعاده دادرسی این دو زندانی سیاسی را رد کرد.
گزارش قوه قضاییه مدعی شده که این افراد در ساخت لانچر و خمپاره‌انداز دستی مشارکت داشته و "نظم اجتماعی و امنیت شهروندان" را بر هم زده‌اند، اما در این ادعاها هیچ اشاره‌ای به زمان، مکان یا شواهد مشخص در خصوص اقدامات آن‌ها نشده است.
اعدام این دو زندانی سیاسی در حالی صورت می‌گیرد که دست‌کم ۵۴ زندانی سیاسی دیگر، از جمله پخشان عزیزی، وریشه مرادی، شریفه محمدی، عباس دریس، احمدرضا جلالی و... با خطر قریب‌الوقوع اجرای حکم اعدام مواجه‌اند.
جمهوری اسلامی پس از پایان جنگ ١٢ روزه با اسرائیل، سرکوب فعالان و اعدام زندانیان سیاسی را تشدید کرده و این رژیم از اعدام برای ایجاد فضای رعب، کنترل اعتراضات و خاموش کردن صدای مخالفان بهره می‌گیرد.
