مای ساتو، گزارشگر ویژه سازمان ملل در امور حقوق بشر ایران، در گزارشی تازه اعلام کرده جمهوری اسلامی ایران شبکهای گسترده از سرکوب فراملی را علیه روزنامهنگاران، فعالان و منتقدان خود در خارج بهکار گرفته است؛ شبکهای که از تهدید به مرگ تا حملات سایبری و کارزارهای تخریب را در بر میگیرد.
ساتو هشدار داد که زنان روزنامهنگار ایرانی بیش از دیگران در معرض آزارهای خشن و جنسیتزده قرار دارند و اعضای خانواده آنان در داخل ایران نیز هدف بازجویی، توقیف داراییها، اخراج از محل کار و حتی بازداشت قرار میگیرند.
به گفته این مقام سازمان ملل، سرکوب فراملی جمهوری اسلامی نقض آشکار آزادیهای بنیادین از جمله آزادی بیان، آزادی رسانه، آزادی حرکت و حریم خصوصی است و نشان میدهد رژیم ایران ارعاب را به ابزار اصلی سیاست خارجی خود بدل کرده است.
ساتو در گزارش خود همچنین به نتایج پژوهش "خبرنگاران بدون مرز" در سال ۲۰۲۴ اشاره کرد که با بررسی ۲۸ روزنامهنگار ایرانی مقیم بریتانیا، پیامدهای انسانی این سرکوب را برجسته کرده بود.
در آن گزارش آمده است بسیاری از این روزنامهنگاران بهدلیل تهدید و فشارهای مداوم دچار استرس شدید، اضطراب و گوشبهزنگی دائمی شدهاند، از فعالیت در شبکههای اجتماعی خودداری میکنند و برخی ناچار شدهاند از حرفه خود کنارهگیری کنند.
او در بخش دیگری از گزارش افزود: بسیاری از روزنامهنگاران این تهدیدها را عادیسازی کردهاند و ناامنی را بخشی از زندگی حرفهای خود میدانند.
مای ساتو در پایان با انتقاد از بیتوجهی جامعه جهانی تأکید کرد: "ما باید از کسانی که حقیقت را در برابر قدرت بیان میکنند، محافظت کنیم؛ زیرا سکوت در برابر این سرکوب، به معنای عادیسازی استبداد فرامرزی جمهوری اسلامی است".